تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1870691129
سرداری که با پای مصنوعی و ۲۵ ساچمه در دست برای تفحص به منطقه می رفت
واضح آرشیو وب فارسی:شهیدنیوز: شهیدخبر(شهیدنیوز): جانباز ۷۰درصد بود؛ هم شیمیایی و هم اعصاب و روان. با پای مصنوعی ناراحتی کلیه و با داشتن فرزند معلول برای تفحص به منطقه می رفت ولی یک بار نشد بگوید خسته شدم استراحت کنیم.شهید «علی محمودوند» در سال 1343 در روز هفدهم صفر ماه قمری در تهران متولد شد، تحصیلاتش را تا پایان دوره راهنمایی ادامه داد، با آغاز جنگ تحمیلی به عضویت بسیج مسجد درآمد و با شوری وصف ناشدنی به فعالیت مذهبی پرداخت. تابستان سال 1361 همزمان با شروع عملیات رمضان در 17 سالگی به جبهه رفت و کارش را در گردان تخریب لشگر 27 محمدرسول الله (ص) آغاز کرد. در عملیات والفجر مقدماتی همران گردان حنظله به منطقه فکه رفت و از ناحیه دست مجروح شد. در عملیات والفجر 8 برای همیشه پایش را از دست داد و با وجود 70 درصد جانبازی (شیمیایی، اعصاب، قطع پا و با 25 ساچمه در دست) باز هم به دفاع از میهن اسلامی پرداخت. او در سال 1367 ازدواج کرد و صاحب دو فرزند شد، علی به علت علاقه خاص به نظام جمهوری اسلامی به عضویت نهاد مقدس سپاه درآمد. او در سال 1371 بعد از شهادت سیدعلی موسوی به یاری برادران گروه تفحص شتافت و 8 سال در میان خاک های تفتیده جنوب برای یافتن پیکر شهداء تلاش کرد، به گونه ای که دو مرتبه پای مصنوعی خود را بر اثر کار زیاد از دست داد، فرمانده دلیر گروه تفحص لشکر27 محمدرسول الله (ص) سرانجام در تاریخ 22 بهمن ماه سال 79 در منطقه فکه بر اثر انفجار مین در جرگه شهیدان قرار گرفت، علی در سن 36 سالگی تنها پسرش عباس را که نابینا و فلج بود، به همراه دخترش در نزد ما به یادگار گذاشت، پیکر پاکش را در قطعه 27 بهشت زهرا طبق وصیت او به خاک سپردند. به مناسبت پانزدهمین سالگرد شهادت «علی محمودوند» سردار گمنام تفحص، خاطراتی کوتاه و ماندگار درباره این شهید والامقام به نقل از خانواده، دوستان و همرزمان شهید در ادامه روایت می شود: بگو بمیر اما نگو به جبهه نرو هر وقت می خواستیم پیدایش کنیم باید در مسجد سراغش را می گرفتیم عجیب به مسجد علاقه داشت 16 ساله بود که جنگ شروع شد مخالف عضویتش در بسیج بودم ولی او با زیرکی یک روز عکس روز دیگر کپی شناسنامه برد و به مرور پرونده اش را تکمیل کرد. یک روز هم گفت «برای برفتن به جبهه رضایت نامه می خواهم» گفتم «کجا می خواهی بروی؟ از دست تو که کاری برنمی آید». گفت «مادر! بگو بمیر می میرم ولی نگو نرو. باید بروم هیچکاری که نتوانم بکنم آب که می توانم به رزمنده ها بدهم. در جبهه حتی در کاری که با روحیه اش جور درنمی آمد؛ تبعیت داشت لشکر در خط پدافندی مهران نیرو کم داشت قرار شد بچه های تخریب خط را تحویل بگیرند تا نیروهای پیاده برسند این کار وظیفه ما نبود و با روحیات بچه ها جور در نمی آمد ولی علی به عنوان یک مسئول از یک رده بالا تبعیت داشت زیاد کار را به چالش نکشید و قبول کرد. آنجا دو تا سه کانال بود که به خط ما منتهی می شد. عراقی ها هر شب نفوذ می کردند و نگهبان را از راه دور شهید یا مجروح می کردند و برمی گشتند. یک شب علی قبل از اینکه عراقی ها وارد کانال شوند به تنهایی مسافت زیادی از خط خودی فاصله گرفت و کانال را بعد از کاشت مین تله گذاری کرد. آن شب با تدبیر و شجاعت او پنج نفر از بعثی ها کشته شدند. با پای مصنوعی و ناراحتی کلیه برای تفحص به منطقه می رفت در هرکاری که برای شهدا بود خودش را فراموش می کرد با پای مصنوعی ناراحتی کلیه و با داشتن فرزند معلول -عباس- برای تفحص به منطقه می رفت حتی خانواده هم همراه او می شدند ولی یک بار نشد بگوید خسته شدم استراحت کنیم. او از هیچ کاری ابایی نداشت وقتی می خواست موتور بیل مکانیکی را تعمیر کند با تمام وجود می رفت داخل موتور. ما آستین هایمان را بالا می زدیم و مراقب بودیم روغنی نشویم ولی او به این جور چیزها توجهی نداشت وقتی شهیدی پیدا می شد منتظر بیل نمی ماند کاری نداشت زمین نرم است یا سفت با دستش زمین را می کند و یا حسین یاحسین گویان خاک ها را کنار می زد و شهید را روی دستان خود پای پیاده عقب می برد. سردار گمنام تفحص بود برای امینت مقر قرار شد دور محوطه خاک ریز زده شود علی آقا بیل مکانیکی را برداشت و شروع به کار کرد بچه ها هم هرکدام مشغول کاری شدند ولی چون کار نیمه تمام ماند قرار شد شب پست بدهیم. لیستی نوشته شد هرکس باید به نوبت نگهبانی می داد بچه ها آنقدر خسته بودند که نفر اول خوابش برد و به دنبال آن چون نفر بعدی را نتوانسته بود صدا کند همه خواب ماندند علی آقا خودش تا سحر ایستاد که بچه ها راحت بخوابند سردار گمنام تفحص آن قدر بر دروازه شهادت ایستاد تا در 22 بهمن سال 79 همزمان با عید قربان بر اثر انفجار مین با سجده ای خونین در قربانگاه فکه به شهادت رسید.
پنجشنبه ، ۲۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهیدنیوز]
[مشاهده در: www.shahidnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها