تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته میشود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819060699
بازیهای متفاوت کودکان مبتلا به اوتیسم
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>سلامت>بازی برای یک کودک هدفی جز خود بازی ندارد؛ او برای رسیدن به چیزی یا هدفی بازی نمی کند، بلکه صرفاً لذت بردن از این کنش غیر اجباری مد نظرش است. درواقع بازی کنش و فعالیتی است که برعکس فعالیت کار، به دنبال یک هدف بیرونی مثل کسب درآمد یا رسیدن به اهداف خاص نیست.این فعالیت ذاتی و خود انگیخته، بر بسیاری از جنبه های رشد از قبیل رشد حرکتی، رشد شناختی، رشد اجتماعی و حتی رشد اخلاقی کودک تأثیر دارد. این تعاریف مدخلی است برای ورود به بحث بازی برای کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم . متأسفانه والدین کودکان دارای این اختلال از زمانی که متوجه می شوند کودک شان دارای چنین مشکلی است، البته در صورت مساعد بودن شرایط مالی، کودکان خود را به انواع و اقسام درمان ها متصل می کنند و بهبود آن را در ساعات زیادی که صرف رفتن به کلینیک ها و انجمن ها می شود می بینند؛ به نوعی والدین تصور می کنند که هر چه بیشتر به کلینیک ها مراجعه کنند و کودک خود را تحت رویکردهای درمانی بیشتری قرار دهند، هم وظیفه خود را کاملاً انجام داده اند و آسودگی وجدانشان را تأمین کرده اند و هم اینکه چنین رفتاری در بهبود هر چه سریعتر فرزندشان بیشترتأثیر دارد. چنین رفتاری باعث فراموشی جنبه بسیار مهمی می شود و آن جنبه مهم و اساسی انکار و نادیده گرفتن کودکی و بچگی فرزندشان است. یک فرد دارای اختلالات طیف اوتیسم، شبیه هر انسان دیگری دوره ای را می گذراند به نام کودکی و در این دوره اساسی ترین کنش، بازی است. عموماً والدین فراموش می کنند کودک شان نیازمند است که بازی کند، هیجانات خود را در قالب بازی ها تخلیه کند یا اطلاعات ضروری زندگی اش را از روی بررسی و عمل کردن روی اشیا به دست آورد. انکار چنین نیازی در مجموع به انکار کودکی این فرد منجر می شود و تصور نادرستی را پایه گذاری می کند، مبنی بر اینکه چنین افرادی صرفاً نیازمند درمان هستند و بس. بازی کودکان مبتلا به اوتیسم دارای جنبه ای یکنواخت و تکرار شونده است که به نظر می رسد هیچ منظوری را برآورده نمی سازد. بیشتر این بچه ها خود را با اشیای بی جان سرگرم می کنند و از اشیایی که به دور خودشان می چرخند لذت می برند و با بچه های دیگر بازی نمی کنند. سبک بازی کردن این کودکان با افرادی که چنین اختلالی ندارند، متفاوت است. این تفاوت ها را راجرز این گونه دسته بندی کرده است: 1- آنها تمایل بیشتری به تکرار یک کار نسبت به همسالانشان دارند. 2- زمان خود را بیش از حد معمول با اسباب بازی و انجام کاری یکسان می گذرانند. گویی آنها از دیگر کودکان دیرتر خسته می شوند. 3- بازی های آنها معمولاً نسبت به همسالانشان بسیار ساده است. از انجام بازی های ساده با اسباب بازی ها بیشتر لذت می برند و معمولاً کارهای قدیمی را تکرار می کنند و انگار مهارت های جدیدی کسب نمی کنند. 4- ممکن است آنها با اشیا به صورت غیرمعمول بازی کنند. 5- تمایل کمتری به بازی های تقلیدی نسبت به همسالانشان دارند و گویی این بازی ها را متوجه نمی شوند. 6- زمانی که با اسباب بازی هایشان به تنهایی بازی می کنند، راضی ترند. آنها نسبت به همسالانشان تمایل کمتری به راه دادن والدین، خواهر و برادر و... در بازی هایشان دارند. تمام این تفاوت ها در نوع بازی یک کودک مبتلا به اوتیسم، اهمیت این مسأله را بیشتر می کند که والدین این کودکان باید بدانند بازی را از کجا و چطور با کودک شان آغاز کنند، چرا که ممکن است کودک علاقه و توجهی به اسباب بازی هایی که دارد، نشان ندهد یا اینکه به شکل معمولی که دیگر کودکان از آن اسباب بازی ها استفاده می کنند، با آنها رفتار نکند. برای مثال ممکن است این کودک علاقه بالایی داشته باشد با یک تکه نخ بازی کند یا اینکه از رشته های کنار قالی خوشش بیاید و ساعت ها مشغول بازی با آنها باشد. برای ورود به بازی این کودک باید والدین علاقه های کودک را مد نظر قرار دهند و همبازی شدن را از جایی آغاز کنند که کودک به آن اسباب بازی یا شیء مورد نظرش علاقه دارد، حتی اگر شیء عجیب و غیرمعمول باشد. در این صورت می توان کم کم اشیای دیگر و اسباب بازی های متنوعی را نیز وارد کرد که توجه کودک را جلب کنند و همزمان با ورود این اشیا می توان اطلاعات جزئی در موردشان به کودک ارائه داد. در این صورت همزمان با بازی کردن و ایجاد فضایی که مورد علاقه کودک باشد، می توان آموزش های لازم را نیز به کودک ارائه داد. از طرفی این کودکان نیازمند این هستند که با آنها بازی های حسی- حرکتی شود، بازی هایی که بدن در آن بیشتر درگیر باشد، حتی باید گاهی با او کشتی گرفت، اورا قلقلک داد یا اینکه بازی بپر بپر را با او انجام داد، زیرا این کودکان همچون تمام کودکان دیگر علاوه بر نیاز به آموزش، نیازمند گذراندن دوران کودکی هستند و چنین رفتاری علاوه بر ایجاد فضای نشاط آور، کودک را به فعالیت های بدنی وادار می کند که موجب هماهنگی اندام ها و تسلط بهتر فرد روی اندام های خود می شود. با آوردن مثالی می توان موارد ذکر شده را ملموس تر کرد، فرض کنید کودک به آبمیوه گیری علاقه زیادی نشان می دهد و دوست دارد ساعات زیادی را به تماشا یا بازی کردن با آن بگذراند. در این نقطه با شناسایی علاقه کودک می توان به دنیای بازی او ورود کرد. می توان در طی این همبازی شدن، رابطه علی معلولی فشار دادن دکمه و روشن شدن را به او آموزش داد، به مرور انواع میوه ها را به او شناساند. همچنین می توان اسامی مزه ها و مفهومشان را نیز به کودک آموزش داد و او را آزمود که در صورت پاسخ دهی مطلوب پاداشی دریافت کند. در چنین فضایی (بودن در فضای دلخواه و لذت بخش) بی آنکه علاقه کودک را سرکوب کرده باشیم، به مراتب شانس یادگیری کودک را افزایش داده ایم و مانع رفتار های کودکانه او نیز نشده ایم.ایران مسعود ریاحی عضو انجمن اوتیسم ایران بازی کودکان مبتلا به اوتیسم دارای جنبه ای یکنواخت و تکرار شونده است که به نظر می رسد هیچ منظوری را برآورده نمی سازد. بیشتر این بچه ها خود را با اشیای بی جان سرگرم می کنند و از اشیایی که به دور خودشان می چرخند لذت می برند و با بچه های دیگر بازی نمی کنند. سبک بازی کردن این کودکان با افرادی که چنین اختلالی ندارند، متفاوت است. این تفاوت ها را راجرز این گونه دسته بندی کرده است: 1- آنها تمایل بیشتری به تکرار یک کار نسبت به همسالانشان دارند. 2- زمان خود را بیش از حد معمول با اسباب بازی و انجام کاری یکسان می گذرانند. گویی آنها از دیگر کودکان دیرتر خسته می شوند. 3- بازی های آنها معمولاً نسبت به همسالانشان بسیار ساده است. از انجام بازی های ساده با اسباب بازی ها بیشتر لذت می برند و معمولاً کارهای قدیمی را تکرار می کنند و انگار مهارت های جدیدی کسب نمی کنند. 4- ممکن است آنها با اشیا به صورت غیرمعمول بازی کنند. 5- تمایل کمتری به بازی های تقلیدی نسبت به همسالانشان دارند و گویی این بازی ها را متوجه نمی شوند. 6- زمانی که با اسباب بازی هایشان به تنهایی بازی می کنند، راضی ترند. آنها نسبت به همسالانشان تمایل کمتری به راه دادن والدین، خواهر و برادر و... در بازی هایشان دارند. تمام این تفاوت ها در نوع بازی یک کودک مبتلا به اوتیسم، اهمیت این مسأله را بیشتر می کند که والدین این کودکان باید بدانند بازی را از کجا و چطور با کودک شان آغاز کنند، چرا که ممکن است کودک علاقه و توجهی به اسباب بازی هایی که دارد، نشان ندهد یا اینکه به شکل معمولی که دیگر کودکان از آن اسباب بازی ها استفاده می کنند، با آنها رفتار نکند. برای مثال ممکن است این کودک علاقه بالایی داشته باشد با یک تکه نخ بازی کند یا اینکه از رشته های کنار قالی خوشش بیاید و ساعت ها مشغول بازی با آنها باشد. برای ورود به بازی این کودک باید والدین علاقه های کودک را مد نظر قرار دهند و همبازی شدن را از جایی آغاز کنند که کودک به آن اسباب بازی یا شیء مورد نظرش علاقه دارد، حتی اگر شیء عجیب و غیرمعمول باشد. در این صورت می توان کم کم اشیای دیگر و اسباب بازی های متنوعی را نیز وارد کرد که توجه کودک را جلب کنند و همزمان با ورود این اشیا می توان اطلاعات جزئی در موردشان به کودک ارائه داد. در این صورت همزمان با بازی کردن و ایجاد فضایی که مورد علاقه کودک باشد، می توان آموزش های لازم را نیز به کودک ارائه داد. از طرفی این کودکان نیازمند این هستند که با آنها بازی های حسی- حرکتی شود، بازی هایی که بدن در آن بیشتر درگیر باشد، حتی باید گاهی با او کشتی گرفت، اورا قلقلک داد یا اینکه بازی بپر بپر را با او انجام داد، زیرا این کودکان همچون تمام کودکان دیگر علاوه بر نیاز به آموزش، نیازمند گذراندن دوران کودکی هستند و چنین رفتاری علاوه بر ایجاد فضای نشاط آور، کودک را به فعالیت های بدنی وادار می کند که موجب هماهنگی اندام ها و تسلط بهتر فرد روی اندام های خود می شود. با آوردن مثالی می توان موارد ذکر شده را ملموس تر کرد، فرض کنید کودک به آبمیوه گیری علاقه زیادی نشان می دهد و دوست دارد ساعات زیادی را به تماشا یا بازی کردن با آن بگذراند. در این نقطه با شناسایی علاقه کودک می توان به دنیای بازی او ورود کرد. می توان در طی این همبازی شدن، رابطه علی معلولی فشار دادن دکمه و روشن شدن را به او آموزش داد، به مرور انواع میوه ها را به او شناساند. همچنین می توان اسامی مزه ها و مفهومشان را نیز به کودک آموزش داد و او را آزمود که در صورت پاسخ دهی مطلوب پاداشی دریافت کند. در چنین فضایی (بودن در فضای دلخواه و لذت بخش) بی آنکه علاقه کودک را سرکوب کرده باشیم، به مراتب شانس یادگیری کودک را افزایش داده ایم و مانع رفتار های کودکانه او نیز نشده ایم.ایران مسعود ریاحی عضو انجمن اوتیسم ایران
پنجشنبه ، ۲۹بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
صفحات پیشنهادی
مشارکت و همیاری شورای اسلامی شهر کاشان در کمک مادی به کودکان و افراد مبتلا به اوتیسم
در خلال جشن خیریه آینه مطرح شد مشارکت و همیاری شورای اسلامی شهر کاشان در کمک مادی به کودکان و افراد مبتلا به اوتیسم ایلنا در خلال جشن خیریه آینه کاشان مشارکت و همیاری شورای اسلامی شهر کاشان در کمک مادی به کودکان و افراد مبتلا به اوتیسم مورد تاکید قرار گرفت به گزارش خبرنگار ایلنبرگزاری نمایشگاه نقاشی کودکان مبتلا به اوتیسم به همت سامسونگ
چهارشنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۴ ۰۹ نشست خبری اولین نمایشگاه آثار هنری کودکان مبتلا به اوتیسم در محل گالری آریانا تهران برگزار شد این نمایشگاه به همت شرکت سامسونگ و با مشارکت مؤسسه روانپژوهان مفید از تاریخ 27 الی 30 بهمن برپا خواهد بود و به نمایش آثار نقاشی کودکان مبتلا به اوتیستصاویر متفاوت از کودکان شهدای مدافع حرم در دیدار با رهبر انقلاب
تصاویر متفاوت از کودکان شهدای مدافع حرم در دیدار با رهبر انقلاب چند رسانهای > عکس - دفتر حفظ و نشر آثار آیتالله خامنهای تصاویر تازهای از دیدار خانوادههای شهدای مدافع حرم با رهبر انقلاب را منتشر کرده است کودکان شهدای مدافع حرم در دیدار با رهبر انقلاب کودکان شهدبازی های متفاوتِ کودکان اوتیستیک
بازی کودکان مبتلا به اوتیسم دارای جنبه ای یکنواخت و تکرار شونده است که به نظر می رسد هیچ منظوری را برآورده نمی سازد بیشتر این بچه ها خود را با اشیای بی جان سرگرم می کنند و از اشیایی که به دور خودشان می چرخند لذت می برند و با بچه های دیگر بازی نمی کنند بازی برای یک کودک هدفی جز خهمایش کودکان مبتلا به سرطان در چهارمحال و بختیاری
همایش کودکان مبتلا به سرطان همیار پلیس در چهارمحال و بختیاری برگزار شد به گزارش خبرگزاری صدا و سیما فرمانده انتظامی چهارمحال و بختیاری گفت در این همایش 45 نفر از کودکان مبتلا به سرطان حضور داشتند سردار نور علی یاری افزود این همایش با اجرای برنامه های شاد و متنوع آموزشی برای تبرگزاری نمايشگاه نقاشي كودكان مبتلا به اتيسم (+عکس)
برگزاری نمايشگاه نقاشي كودكان مبتلا به اتيسم عکس آثار هنری کودکان مبتلا به اختلال اتیسم در سادگی و صراحت با برخی از شاهکارهای هنری دنیا همچون آثار هنری ماتیس و خوان میرو قابل مقایسه است اولین نمایشگاه آثار هنری کودکان مبتلا به اتیسم از تاریخ 27 الی 30 بهمن برپا خواهد بود ددرمان کودکان مبتلا به سوءتغذیه
گرسنگی مزمن و سوءتغذیه میتواند مشکلات مختلفی را برای سلامتی افراد ایجاد کند اگر فرزندتان بدغذا است احتمالاً نگران هستید که مواذمغذی لازم برای رشدی مناسب به او نرسد اما به احتمال خیلی زیاد جای نگرانی نیست مگراینکه دکترتان به شما بگوید که رشد فرزندتان ببه نسباولین نمایشگاه آثار هنری کودکان مبتلا به اتیسم
"کمپین کودکان امید" شرکت سامسونگ برگزار می کند اولین نمایشگاه آثار هنری کودکان مبتلا به اتیسم "کمپین کودکان امید" شرکت سامسونگ برای اولین بار اقدام به برگزاری نمایشگاه آثار هنری کودکان مبتلا به اتیسم می کند به گزارش خبرنگار ایلنا اولین نمایشگاه آثار هنری کوکودک پنج ساله سرطانی اسباب بازیهایش را بین کودکان بیمار پخش می کند
کودک پنج ساله سرطانی اسباب بازیهایش را بین کودکان بیمار پخش می کند چند رسانهای > فیلم - آریانا کونیگر کودک پنج ساله کانادایی که به سرطان خون مبتلا است سعی می کند دیگر کودکان بیمار را شاد کند لطفا منتظر بمانید به گزارش خبرگزاری خبرآنلاینکودک پنجساله سرطانی اسباببازیهایش را بین کودکان بیمار پخش میکند+فیلم
کودک پنجساله سرطانی اسباببازیهایش را بین کودکان بیمار پخش میکند فیلم آریانا کونیگر کودک پنج ساله کانادایی که به سرطان خون مبتلا است سعی می کند دیگر کودکان بیمار را شاد کند به گزارش خبرآنلاین او با پخش کردن اسباب بازیهایی که برایش ارسال شده به کودکان بیمار در بیمارستان روح-
گوناگون
پربازدیدترینها