واضح آرشیو وب فارسی:صبح رزن: این که چرا فیلم بادیگارد نتوانسته است در میان نامزدهای سیمرغ حضور جدی داشته باشد سوالی است که از هنگام اعلام اسامی نامزدهای جشنواره سی و چهارم در اذهان مطرح است.به گزارش صبح رزن به نقل از خبرنگار فرهنگی فارس، هیئت داوران بخش سودای سیمرغ سی وچهارمین جشنواره فیلم فجر در حالی نامزدهای بهترین های خود را منتشر کردند که نگاهی گذرا به آن نشان می دهد فیلم «امکان مینا» به کارگردانی کمال تبریزی و «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی بیشترین فرصت برای کسب سیمرغ بلورین را دارند؛ فیلم هایی که هر دو توسط بنیاد فارابی وزارت ارشاد و به نوعی توسط دولت یازدهم تولید، حمایت و تهیه شده است. نکته جالب اما در پراکندگی نامزدهای بخش سودای سیمرغ جشنواره فجر آمار کاندیداتوری بالای دو فیلم اولی راه یافته به این بخش یعنی «ابد و یک روز» به کارگردانی سعید روستایی و «ایستاده در غبار» ساخته محمدحسین مهدویان هستند. در این بین چهار فیلم «کفش هایم کو» ساخته کیومرث پوراحمد، «عادت نمی کنیم» به کارگردانی ابراهیم ابراهیمیان، «مالاریا» ساخته پرویز شهبازی و «رسوایی 2» ساخته مسعود ده نمکی تنها در یک رشته نامزد دریافت جایزه شده اند. این در حالی ست که ابراهیم حاتمی کیا با فیلم درخشان خود یعنی «بادیگارد» نتوانسته است در بیشتر از 6 رشته نامزد دریافت سودای سیمرغ شود. این که چرا این فیلم نتوانسته چنین موفقیتی را کسب کند سوالی است که از هنگام اعلام اسامی نامزدهای جشنواره سی وچهارم در اذهان می گذرد. برخی این اتفاق را به خاطر سخنان منتقدانه حاتمی کیا علیه دولت می دانند؛ آنجا که وی گفته بود: باید این بچه ها بیایند و کارشان دیده شود. به خصوص فیلمسازی که رفته در عراق کار کرده و هر لحظه احتمال ترورش وجود دارد. باید برای اینها احترام قائل شویم. این که اینها در حاشیه جشنواره باشند درست است؟ من نه به محمد حیدری کار دارم و نه حتی به آقای ایوبی و آقای جنتی. با آقای روحانی کار دارم که در این موضوع هست. چطور می شود که فیلمهای اینگونه وارد مسابقه نمی شوند، حتی اگر ضعیف باشند. برخی اما این اتفاق را به نظر روشنفکرانه برخی از منتقدانی می دانند که حضورشان در هیئت داوران جشنواره فجر کم نیست؛ آنانی که ابراهیم حاتمی کیا و فیلم او را فیلمی ضدمردم می خواندند و می نوشتند: «محصول ضد مردمی، و البته ضد امنیت ملی آقای حاتمی کیا، بر اساس این دو قطبی شکل گرفته: دوقطبی که حاتمی کیا از یک طبقه و یک گروه، به عنوان دولت و حاکمیت، در برابر مردم کشورش ساخته. انگار بادیگارد قهرمان فیلم، دارد از حاکمیت ساخته حاتمی کیا، در برابر مردم کشورش محافظت می کند.» اما برخی دیگر این اتفاق را امری طبیعی می دانند چون مسئله های حاتمی کیا جامعه و مردمی بوده است که خمینی برای آنان قیام کرد اما همیشه او را ضدمردم معرفی می کنند در حالی که او همیشه درگیر با مسئولانی بوده که در قدرت بوده اند و همین روحیه، او را برای همیشه مطرود همه دولت ها باقی گذاشت و اینک «بادیگارد» بلوغ روزآمدی و دقت در سینمای اوست که با دولت های معاصر دچار چالش است.
چهارشنبه ، ۲۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صبح رزن]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]