محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829854204
چرا «نباید» داعش شکست بخورد؟
واضح آرشیو وب فارسی:آرمان پرس: آرمان پرس : پاسخ یک منبع نظامی بلند پایه ی اسرائیلی در تاریخ هفتم بهمن ۹۴ به سوال واشنگتن پست درباره ی سیاست اسرائیل در مقابل داعش، باعث بروز علامت سوال های فراوانی شده و می طلبد که موضع واقعی اسرائیل درباره ی داعش (فارغ از تمام تصریحات مسئولین تل آویو درباره ی تروریسم داعشی و تهدیدات ناشی از آن) بازخوانی جدی شود. به نوشته ی یحیی دبوق (کارشناس مسائل رژیم صهیونیستی) در نشریه ی الاخبار، این منبع نظامی در این مصاحبه ادعا کرده است که اسرائیل می تواند داعش را تنها ظرف چند ساعت «با خاک یکسان کند» (چه در جنوب سوریه و چه در شبه جزیره ی سینا) اما در مقابل، باید پاسخ این سوال هم پیدا شود که «فردای آن روز چه؟» این منبع نظامی در توضیح موضع فعلی اسرائیل گفته تهدیدات مابعد آن روز [یعنی روز نابودی فرضی داعش] از تهدیدات ماقبلش بزرگتر خواهد بود. به همین جهت است که اسرائیل سیاست «بازدارندگی» و «مهار و کنترل» را در قبال داعش در پیش گرفته، و البته در کنار این دو، «ارتباطات آرام و بی سر و صدا» هم در جریان است. البته این منبع بلندپایه ی نظامی اسرائیلی درباره ی ماهیت این «ارتباطات آرام و بی سرو صدا» و اینکه چگونه و در چه سطحی در جریان است توضیحی ارائه نکرده، هرچند سیاق صحبت هایش نشانگر آن است که یک «کانال» ارتباطی (حالا یا مستقیم یا غیر مستقیم) بین ارتش اسرائیل و داعش وجود دارد که حداقل کارکرد آن، این است که از «به وجود آمدن سوء تفاهم» در دو طرف نسبت به اقدامات و تحرکات طرف مقابل در مرزها جلوگیری کند. مسئله ای که به نوبه ی خود نشانگر توافقات ضمنی بین طرفین و اتفاق نظر درباره ی «حاشیه ی مانور» مجاز و ممنوع هر کدام از دو طرف است، وگرنه این ارتباطات بی معنی می بود. صریح تر از این عبارات، صحبت هایی بود که چندی پیش موشه یعلون (وزیر جنگ رژیم صهیونیستی)، در نشست موسسه ی بررسی های امنیت ملی در تل آویو ایراد کرد. یعلون در آن صحبت ها، تهدیداتی که از میدان سوریه متوجه اسرائیل است را برشمرده و تهدید موجود را منحصر دانست به «محور رادیکال» موجود که متشکل است از ایران، سوریه ی بشار اسد و حزب الله. یعلون در صحبت های خود به روشنی تصریح کرد که تهدید اصلی ای که از اراضی سوریه متوجه اسرائیل است، تنها از مناطقی است که نظامی سوریه بر آنها سیطره دارد نه مناطقی که مسلحین کنترل آن را در اختیار دارند. از این بالاتر، صحبت های صریح یعلون در همان سخنرانی بود که گفت: «اگر قرار به انتخاب بین داعش و ایران باشد، به شما می گویم که من داعش را ترجیح می دهم.» مطلب شایان توجه دیگر، گزارش نظامی اسرائیل بود که در تاریخ ششم بهمن منتشر شده و در آن هشدار داده شده بود که جریانات میدانی سوریه نشان می دهد که امکان دارد داعش شکست بخورد، و این یعنی «پیروزی محور رادیکال متشکل از ایران و سوریه ی اسد و حزب الله.» و از نظر افسران اسرائیلی [تهیه ی کننده ی آن گزارش]: «این نتیجه ی خوبی برای اسرائیل نیست، و همین امر بر اسرائیل واجب می سازد که در صحنه دخالت کرده و با تغییر مسیر جریانات از سیر فعلی اش، باعث تغییر نتایج پیش رو شود.» پس می بینیم اسرائیل تنها به توصیف منافعش، و اعلام ترجیح دادن داعش (و آنچه با آن گروه در جریان است) به تهدید ایران و حزب لله و «پیروزی محور رادیکال» بسنده نکرده ، بلکه از این بالاتر، از زبان مسئولین نظامی رده بالای تل آویو می شنویم که اسرائیل خواستار جلوگیری از شکست داعش است. در همین چارچوب روزنامه ی یدیعوت آحرونوت در شماره ی هفتم بهمن ماه خود به دلیل و عامل نگرانی و ترس اسرائیل پرداخته و می نویسد: «نابودی داعش در سوریه باعث خواهد شد محور حزب الله و ایران و سوریه، قوی تر در مقابل اسرائیل [و در همینجا] باقی بماند. اما دنیا که در آن زمان مأموریتش ضد داعش به پایان رسیده، بار دیگر از منطقه خواهد رفت و ائتلاف [محور] شر به صورت مشکلِ تنها اسرائیل باقی خواهد ماند.» این یعنی آنکه کنار رفتن داعش از میدان سوریه، به خودی خود از نظرگاه تل آویو یک تهدید به شمار می رود. کمااینکه کنار رفتن داعش از یک جهت دیگر هم تهدید به شمار می رود و آن اینکه دیگر در آن صورت نمی توان داعش را در مقابل دشمنان اسرائیل به کار گرفت. ضمنا می توان گفت تهدید ناشی از شکست داعش، از نظرگاه اسرائیل، فقط به پیروزی «محور رادیکال» و پیامدهای این پیروزی محدود نمی شود، بلکه این امکان هم وجود دارد که داعش در صورت شکست خوردن، اقدام به عملیات ضد اسرائیل در یکی از میدان ها یا کل میدان های ممکن (جولان، شبه جزیره ی سینا و مناطق داخلی فلسطین) نماید. بله، در حال حاضر داعش نه منفعتی در این کار دارد و نه تصمیمی برای آنجام آن، اما انجام آن در آینده محال نیست، خصوصا اگر این گروه شکست بخورد یا به شکست نزدیک شود. در همین چارچوب در گزارش نظامی اسرائیلی که در هفته ی اول بهمن منتشر شد آمده است: این امکان وجود دارد که داعش در میدان سوریه شکست بسیار سنگینی بخورد، امری که موجب خواهد شد سلاح خود را به سمت اسرائیل گرفته و دست به عملیات بزند تا به این وسیله برای خود مشروعیت کسب کند. البته منابع اسرائیلی (از جمله روزنامه ی معاریو) می گویند اسرائیل «در مرحله ی فعلی در سیبل شلیک داعش قرار ندارد.» می توان چنین جمع بندی کرد که اسرائیل خواستار باقی ماندن داعش و جلوگیری از شکست آن (مشخصا در میدان سوریه) است چراکه این را به منفعت اسرائیل می بیند. اما اسرائیل چطور می تواند این کار را بکند؟ سوالی که تعداد زیادی از گزینه های روی کاغد را پیش روی آنان می گذارد، اگرچه «در عمل» و کف میدان، گزینه های اسرائیل در این راستا قریب به صفر است. این مسئله برمی گردد به شرایط میدان سوریه و پیچیدگی های آن و درهم تنیدگی و هم پوشانی و تداخل منافع چندین طرف مختلف در آن که می تواند از تحرک عملی اسرائیل جلوگیری کند. این مسئله هم به نوبه ی خود همان مشکلی را یادآوری می کند که نشست امنیت ملی اسرائیل چند روز پیش به آن رسیده و آن را «معضل راهبردی پیش روی اسرائیل» نامیده بود. در آن نشست هم به ضرورت فعالیت برای ایجاد گزینه های جایگزین (در میدان سوریه) برای ایجاد صحنه ی عملی جدید و عدم اکتفا به ناظر صرف بودن تأکید شده بود، ولی در عین حال بر این هم تأکید شده بود درباره ی آن گزینه های جایگزین هم (چه از لحاظ امکان انجام آن و چه از نظر نتایج حاصل از آن) شک و تردید وجود دارد. [به عبارت دیگر معضل استراتژیک اسرائیل آن است که می داند در سوریه شرایط به نفعش پیش نمی رود و باید کاری کند، ولی در عین حال به دلیل عدم اطمینان به نتایج فعالیت احتمالی اش و اساسا نداشتن گزینه های کافی در مقابل محور مقاومت، عملا نمی تواند کاری کند.]
سه شنبه ، ۲۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آرمان پرس]
[مشاهده در: www.armanpress.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها