واضح آرشیو وب فارسی:بولتن نیوز: گروه اقتصادی: امکان خرید هواپیماهای نو از سوی ایران با لغو تحریم ها، زمینه مسابقه دو غول هواپیماسازی جهان را تشدید کرده است. شرکت ایرباس فرانسه در روزهای اولیه لغو تحریم ها قرارداد تحویل هواپیماهای نو با ایران را نهایی کرد؛ اما رقیب این شرکت یعنی بوئینگ آمریکا به تازگی تصمیم فروش قطعات هواپیما به ایران را در دستور کار قرار داده است. برخی از کارشناسان این صنعت بر این باورند در صورت اجرایی شدن فروش قطعات، سود خوبی عاید این شرکت خواهد شد. سابقه رقابت این دو غول هواپیماسازی به دوقطبی شدن بازار ایرلاین ها در دهه 1990 بازمی گردد. بوئینگ یا ایرباس؛ مساله این است؟ مسابقه دو غول در آسمان ایران گروه اقتصاد بین الملل، شادی آذری: گذار ایران از دهه ها تحریم امکان خرید هواپیماهای نو را برای ایران فراهم کرده و ایران به عنوان نخستین گزینه، شرکت هواپیماسازی ایرباس را برای خرید هواپیماهای خود برگزیده است. حالا خبرها حکایت از آن دارد که شرکت هواپیمایی بوئینگ، رقیب دیرینه ایرباس که چند روزی واکنشی به این انتخاب ایرانی ها نشان نداده بود، چشم امید به فروش قطعات به ایران دارد و انعقاد قرارداد فروش قطعات به ایران را در دست بررسی دارد. برخی کارشناسان این صنعت بر این باورند که فروش قطعات سودی سرشار را عاید این شرکت خواهد کرد، گویی رقابت ایرباس و بوئینگ هرگز پایانی ندارد. سابقه رقابت دو شرکت هواپیماسازی بوئینگ و ایرباس به دوقطبی شدن بازار ایرلاین ها در دهه 1990 بازمی گردد که حاصل مجموعه ای از ادغام ها در صنعت هوافضای جهان بود. در آن زمان ایرباس کار خود را به عنوان یک کنسرسیوم اروپایی آغاز کرد و شرکت آمریکایی بوئینگ رقیب پیشین آن یعنی شرکت مک دانل داگلاس را طی ادغامی در سال 1997 در خود فرو بلعید. سایر شرکت های تولید هواپیما در آمریکا همچون لاکهید مارتین، کانویر و فیرچایلد ایرکرافت و شرکت های اروپایی بریتیش آئرواسپیس و فوکر دیگر در جایگاهی نبودند که بتوانند رقابتی موثر با این دو شرکت داشته باشند و به همین دلیل از بازار کنار رفتند. براساس آنچه آمارها نشان می دهند، طی 10 سال بین 2004 تا 2014، شرکت ایرباس 8933 سفارش دریافت کرد و 4824 فروند هواپیما تحویل داد، در حالی که بوئینگ 8428 سفارش دریافت کرد و 4458 فروند هواپیما تحویل داد. شاید بتوان با توجه به این ارقام، در کل شرکت بوئینگ را شرکتی خوش قول تر از ایرباس دانست هرچند که در مجموع هر دوی این شرکت ها تاخیرهای زیادی در تحویل سفارشات خود دارند. به دلیل رقابت شدید بین این دو شرکت، هر یک از این دو مدام دیگری را به دریافت کمک های غیرعادلانه از دولت خود متهم می کند. برون سپاری دو رقیب به دلیل آنکه بسیاری از ایرلاین های جهان یا به طور کامل تحت مالکیت دولت قرار دارند یا نیمه دولتی هستند، تصمیماتی که در رابطه با تهیه هواپیماها اتخاذ می شوند، علاوه بر اینکه مرتبط با حوزه تجارت هستند، تا حدودی هم تصمیماتی سیاسی تلقی می شوند. بر این اساس، بوئینگ و ایرباس تلاش کردند تا این موضوع را با انعقاد قراردادهای تولید قطعات و مونتاژ آنها در کشورهایی که برایشان اهمیت استراتژیک داشتند، نشان دهند و از این طریق مزیتی رقابتی را بر دیگری به دست آورند. چنین بود که شرکت هواپیماسازی بوئینگ از سال 1974 روابط دیرینه ای را با تامین کنندگان ژاپنی قطعات همچون گروه صنایع سنگین میتسوبیشی و گروه صنایع سنگین کاواساکی برقرار کرد. این شرکت ها مشارکت زیادی در طرح ریزی جایگزینی برنامه های جت بوئینگ داشته اند و همین موجب شد که بوئینگ سلطه کاملی بر بازار جت های تجاری ژاپن داشته باشد. در این رقابت، ایرباس فرصت های کمتری را برای برون سپاری به دست آورد و چندان نتوانست بخش هایی از تولید خود را در خارج از مرزهای اروپا به اجرا در آورد. ایرباس فقط یک کارخانه مونتاژ در شهر تیانجین چین تاسیس کرد و در آن تنها یک مدل از هواپیماهای خود یعنی سری320A را تولید کرد. نخستین تحویل هواپیماهای ایرباس در سال 1974 انجام شد، اما تعداد تحویل های بوئینگ در دهه 1980 میلادی از تحویل های ایرباس سبقت گرفت. در دهه 1990 این برتری بوئینگ کاهش چشمگیری یافت اما همچنان از ایرباس جلوتر بود. در دهه 2000 میلادی ایرباس در تحویل هواپیماهای باریک پیکر پیشتاز شد، اما بوئینگ همچنان در تحویل هواپیماهای پهن پیکر پیشتاز بود. این تمایزها بین تولیدات ایرباس و بوئینگ تا سال 2010 به حد بسیار ناچیزی تقلیل یافت. رقابت این دو شرکت اما هرگز فروکش نکرد. بوئینگ دائما اعلام می کند که ایرباس اعتباراتی را به عنوان کمک از سوی دولت دریافت می کند و ایرباس، بوئینگ را متهم کرده است که یارانه هایی غیرقانونی به شکل قراردادهای نظامی و تحقیقاتی یا حتی در قالب معافیت های مالیاتی دریافت می کند. این رقابت تا جایی بالا گرفت که در روز 31 ماه مه سال 2005، ایالات متحده پرونده ای قضایی را علیه اتحادیه اروپا گشود و در آن مدعی شد که اتحادیه اروپا یارانه هایی غیرقانونی را به ایرباس پرداخت می کند. 24 ساعت بعد اتحادیه اروپا با طرح یک دعوای حقوقی علیه ایالات متحده مدعی شد که دولت آمریکا از بوئینگ حمایت می کند. این ادعاها تا به امروز بیش از آنکه دعوای حقوقی باشند به یک جنگ تجاری تبدیل شده است. حالا ایرباس در سال 2016 ادعا کرده که در سال گذشته میلادی توانسته است در رقابت با بوئینگ به برتری دست یابد و بیش از 1000 سفارش برای هواپیماهای جدید خود دریافت کند. این در حالی است که تعداد هواپیماهای تولیدی و تحویل های بوئینگ بیشتر بوده است. ایرباس به تازگی اعلام کرده که در حال حاضر 57 درصد از کل بازار را به لحاظ تعداد سفارش ها در دست دارد چون در سال 2015 بالغ بر 1036 فروند هواپیما سفارش گرفته است. این می تواند تضمینی باشد برای تداوم تولیدات شرکت طی یک دهه آینده. این در شرایطی است که رقیب آمریکایی آن یعنی بوئینگ، تعداد هواپیماهای پهن پیکر بیشتری فروخته است و علاوه بر آن در مجموع تعداد بیشتری هواپیما در سال 2015 تحویل داده است. طی سال 2015 بوئینگ در مجموع 762 هواپیما به ارزش کل 125 میلیارد دلار تحویل داده در حالی که ایرباس 635 هواپیما به ارزش کل 6/ 91 میلیارد دلار تحویل داده است. هر دو شرکت اما در سال 2015 با افت شدید سفارش ها مواجه شدند، چون تقاضا در بازار هوافضای جهان پس از یک دوره رونق، کاهش یافت.
سه شنبه ، ۲۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بولتن نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5]