واضح آرشیو وب فارسی:کرد پرس: دکتر پیمان عزتی از مدیران صنعتی استان کردستان با ارسال یادداشتی به کردپرس به بررسی صنعت دخانیات و راه اندازی کارخانه ساخت سیگارت در سقز با مشارکت سرمایه گذار خارجی و اثرات اقتصادی این مساله پرداخته است.کردپرس- صنعت دخانیات در رقابتی تنگاتنگ با صنعت گردشگری طبق آمار و ارقام سومین صنعت پولساز در جهان است، ولی در ایران این صنعت حدوداً 90ساله نه تنها پولساز نیست بلکه طی سال های اخیر به واسطه برخی از مشکلات مدیریتی به مشکل خورده و نتوانسته است سهم در خور جایگاه جهانی اش را در منطقه و حتی در کشور داشته باشد. اهمیت صنعت دخانیات و ساخت سیگار به حدی است که تحقیقات بانک جهانی در گزارشش آورده است که اکثر دولت ها مایل به اتخاذ سیاست های مطلق ضددخانی نیستند، زیرا در این صورت هزینه های اقتصادی و اجتماعی گزافی بر آنها تحمیل خواهد شد. نادیده گرفتن صنعت دخانیات، علاوه بر از بین بردن هزاران موقعیت شغلی، درآمدهای دولت را نیز به شدت کاهش داده و باعث خواهد شد تا قاچاق این کالا از جذابیت بیشتری برخوردار شده و علاوه بر شکل گرفتن بازار سیاه، مصرف انواع مواد مخدر در جامعه رواج یابد. برای شناخت بیشتر موضوع و مقایسه آن باید خاطرنشان کرد در ترکیه این صنعت اهمیت برجسته ای در اقتصاد دارد و تنها منبع درآمدی و معیشتی بیش از 5/3 میلیون نفر می باشد. در انگلیس، درآمد مالیاتی محصولات دخانی به تنهایی با نیمی از بودجه دفاعی این کشور برابری می کند. چین حدود یک دهه است که توسعه صنعت دخانیات خود را جدی گرفته و واحدهای ضررده خود را منحل یا در شرکت های سودده دخانی ادغام کرده است. یا برای مثال در هندوستان این صنعت 20 میلیارد روپیه به سرانه درآمد کشاورزان اضافه می کند. طبق آمارهای موجود در حال حاضر 12 درصد جمعیت کشورمان سیگاری هستند و میزان مصرف سالانه حدود 2/1 درصد افزایش می یابد. به موازات آن سرانه مصرف دخانیات در کشورمان 2/2 نخ در روز است. لذا از 55 تا 65 میلیارد نخ سیگار مصرف شده در سال گذشته در کشور، حدود 18 میلیارد نخ مربوط به قاچاق سیگار در کشور بوده است و این تقریبا 30 درصد مصرف کشور است که در صورت کنترل آن می توانستیم حدود هزار میلیارد تومان به خرانه کشور اضافه کنیم که متاسفانه به علت عدم کنترل آن این منابع از دست رفت. حال که نمی شود کارخانه های دخانیات را تعطیل کرد و مردم بیکار شوند، نمی توان مردم را مجبور کرد سیگار نخرند، جلوی قاچاق را نمی توان به طور کامل گرفت، قانونی برای عدم استعمال دخانیات وجود ندارد، در این شرایط کدام راه مانع از این می شود که کمترین آسیب در انتظار ما باشد؟ واقعیت این است که هرگز سیاست یک بام و دو هوا جواب نداده و نمی دهد. پس چرا خودمان تولید و توزیع نکنیم؟! برای معرفی صنعت دخانیات در ایران بد نیست اشاره شود که شرکت دخانیات ایران در سال ١٣٠٧ به عنوان یکی از قدیمی ترین صنایع دخانی خاورمیانه با هدف توسعه و پیشرفت صنعت دخانیات کشور به صورت انحصاری تشکیل شد. پس از شروع به کار اولین کارخانه سیگارسازی در تهران در سال ١٣١٦، کارخانجات فرآوری در شهرهای رشت، گرگان، ساری، ارومیه و خوی توسعه یافته و فعال شدند. متعاقب آن کارخانه سیگارسازی رشت احداث شد و در حال حاضر شرکت دخانیات هفت مجتمع تولیدی در استان های تهران، گیلان، اصفهان، گلستان، مازندران و کردستان دارد. طبق آمار و اطلاعات مندرج در جراید و روزنامه ها اکنون ٨٧ سال پس از تأسیس تنها تولیدکننده دخانیات کشور، سهم این شرکت از بازار فروش سیگار داخلی کمتر و کمتر شده است به طوری که براساس آمارهای ارایه شده سهم شرکت دخانیات از بازار فروش در ایران تنها حدود ١١درصد تخمین زده می شود؛ حال آن که اگر این سهم به ٥٠ درصد برسد این شرکت می تواند روی پای خود بایستد. بنابراین اگر گردش مالی محصول سیگار را در کشور که سالانه حدود ٤ هزار و ٥٠٠ میلیارد تومان است در نظر داشته باشیم به اعداد جالب توجهی خواهیم رسید. 25 الی 30 درصد از سیگار مصرفی کشور از طریق قاچاق تأمین می شود و ٥٥ درصد رقم کل تراکنش این حوزه ٢ هزار و ٥٠٠ میلیارد تومان را سهم قاچاق و ١٥٠٠ میلیارد تومان را سهم واردات و تولید داخل می کند که تنها ٣٤ درصد گردش مالی سیگار است. اما با وجود این آمار از مصرف، تولید، واردات و قاچاق سیگار به نقل از اقتصاد نیوز از وضعیت صنعت دخانیات در ایران از کاهش شدید تولید انواع سیگار در کشورمان حکایت دارد. بر همین اساس، تولید سیگار در سه ماه نخست سال 1394 نسبت به مدت مشابه سال گذشته، 51 درصد کاهش داشته است. طی فصل بهار حدود 1.3 میلیارد نخ انواع سیگار با برندهای ملی به تولید رسیده و علاوه بر آن نیز واحدهای تولید سیگار در کشور نزدیک به 1.5 میلیارد نخ انواع سیگارها با برند مشارکتی را به تولید رسانده اند. از این رو در سه ماه نخست 94 در مجموع 2.8 میلیارد نخ انواع سیگار با برندهای ملی و مشارکتی در کشور به تولید رسیده که این میزان تولید در حالی صورت گرفته که ظرفیت تولید سیگار در کارخانه های کشور ماهانه در حدود 3 میلیارد نخ است. طبق گزارش رئیس مرکز برنامه ریزی و نظارت بر دخانیات با پیش بینی اینکه واردات در سال 94 افزایش قابل توجه ای داشته باشد و برندهای وارداتی که قرار است تاپایان برنامه پنجم توسعه تبدیل به تولید داخلی شوند و واحدهای تولیدی آنها در حال راه اندازی می باشند و احتمال دارد که تولید داخل با اندکی تاخیر وارد بازار مصرف شود و در سال 95 نمی توانند واردات داشته باشند. سعی می نمایند برای یک یا دو ماه سهم بازار را در پایان سال 94 وارد نمایند که این امر موجب افزایش واردات در سال 94 بخصوص در نیمه دوم سال خواهد شد. بخش خصوصی به عنوان موتور و محرک اصلی رشد صنعتی شناخته می شود زیرا با به کارگیری سرمایه خود، جذب و مشارکت سرمایه های غیردولتی و استفاده بهینه از منابع انسانی و اعمال مدیریت کارآمد می تواند ضمن ایفای نقش خود در رشد اقتصادی صنعتی کشور، همواره تحت نظارت و راهبری هدفمند دولت همراه با قوانین شفاف با کمترین گریزگاه برای سوء استفاده، اهداف توسعه ای دولت را محقق نماید. مواد غیر توتونی، فیلتر، کاغذ سیگار و پوشش آلومینیومی لفاف از مهم ترین کالاهایی واسطه ای وارداتی هستند که در تولید سیگار به کار برده می شوند. تضعیف نقدینگی شرکت دخانیات و ناتوانی این شرکت در تامین ارز مورد نیاز برای واردات این مواد، از مهم ترین دلایل کاهش واردات مواد اولیه مورد نیاز در تولید سیگار عنوان شده است که با سرمایه گذار خارجی این مشکل نیز مرتفع می گردد. در همین راستا و با توجه به اهمیت صنعت در کشور، اگر بپذیریم توسعه صنعتی به عنوان مرحله ای از توسعه اقتصادی یک ضرورت انکارناپذیر برای ایجاد ارزش افزوده بالاتر، اشتغال بیشتر و رفاه جامعه است آنگاه باید اذعان کنیم که چنین توسعه ای تنها در ابعاد و اندازه های جهانی امکان بقا و دوام دارد. در خصوص مشارکت خارجی برای تولید نیز باید گفت ادامه تولیدات مشترک توجیهات اقتصادی لازم را دارا است زیرا علاوه بر جذب سرمایه گذاری خارجی استفاده از تکنولوژی روز و تجارب آنها را به همراه داشته و صنعت دخانیات ایران نیز می تواند از این منابع برای تولیدات مناسب به منظور رفع نیازهای کشور و صادرات استفاده نماید. از سوی دیگر به منظور حفظ منافع شرکت دخانیات و جلوگیری از قاچاق سیگار با توجه به افزایش مصرف سیگارت در کشور به رغم هشدارهای بهداشتی، تولیدات مشترک می تواند موجب حفظ منافع ملی و مانع خروج ارز از کشور شده و امکان صادرات سیگارت های تولید داخل به کشورهای همجوار و در صورت برخورداری از تجارب فنی و تخصصی تولیدکنندگان معتبر جهان وجود خواهد داشت. حال باتوجه به تمامی جوانب از این حیث که صنعت دخانیات سقز از سال 1316 راه اندازی شده است و دارای پیشینه طولانی می باشد همچنین برنامه های اقتصادی دولت در راستای چابک سازی توسعه صنعتی و اقتصادی با مشارکت دادن بخش خصوصی می باشد و از طرفی افق ایجاد اعتماد سرمایه گذاری خارجی بوجود آمده است لذا آینده روشنی در مسیر راه اندازی کارخانه ساخت سیگارت در سقز و با مشارکت سرمایه گذار خارجی فراهم شده است. امید است با مدیریت صحیح منابع مالی و انسانی و بر پایه نقشه فرایندی صحیح این پروژه ارزنده جایگاه شاخصی در صنعت کشور نیز ایفا کند و در کنار آن با اعتماد سازی سایر سرمایه گذاران داخلی و خارجی، فرصت های سرمایه گذاری بر روی صنایع بزرگ بیشتر در سقز به عنوان دومین شهر بزرگ استان کردستان فراهم شود.
سه شنبه ، ۲۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرد پرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]