واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: "جنگ داخلی در سوریه و عراق و ظهور داعش برای 30 میلیون کرد در خاورمیانه ترس ها و نگرانی های جدید و فرصت های تازه ای به ارمغان آورده است. جنگ داخلی در سوریه منجر به ایجاد یک شبه کشور کردستان میان دجله و فرات شده که یک ارتش قدرتمند تحت حمایت حملات هوایی آمریکا را وارد میدان کرده است." به گزارش ذاکرنیوز)، پاتریک کاکبرن، خبرنگار ایرلندی حوزه خاورمیانه در روزنامه ایندیپندنت در گزارشی می نویسد: «در سال 2014 میلادی شکست ارتش عراق در شمال کشور به دست تروریست های داعش، اقلیم کردستان عراق را قادر ساخت تا قلمرویی را که مدت ها با بغداد بر سر آن اختلاف داشت، تصرف کند و منطقه تحت کنترل خود را تا 40 درصد گسترش دهد. اما در ترکیه این کردها هستند که در رویارویی مجدد با دولت آنکارا که ریشه در جنگ سوریه دارد، بازنده محسوب می شوند. اگرچه کردها امروز در عراق و سوریه قدرتمند هستند اما اکنون زمان خوبی برای اقلیت بودن در خاورمیانه نیست و کردها همچنان یک اقلیت محسوب می شوند که همیشه در برابر تغییرات موجود در جریان های سیاسی آسیب پذیر و شکننده هستند. از آنجایی که پاکسازی قومی و فرقه ای به امری عادی و معمولی تبدیل شده آنها به خوبی می دانند آنچه که طی 18 ماه گذشته برای ایزدی ها و مسیحیان رخ داد، می تواند برای آنها نیز رخ دهد. یوحنا تویاما، رهبر یکی از اقلیت های شهر مسیحی نشین "قرقوش" واقع در خارج از موصل که 60 هزار سکنه اش در سال 2014 میلادی هنگامی که داعش آن را تصرف کرد، فرار کردند، دیدگاه خشن، صریح و کاملی از دورنماهای موجود برای اقلیت ها دارد. او می گوید: همه ما توسط اکثریت ها بلعیده خواهیم شد. خط مقدم نبرد داعش همچنان با ماشین 40 دقیقه با اربیل، مرکز استان کردستان عراق فاصله دارد اما این نگرانی و ترس که تروریست های داعش به این منطقه نفوذ کنند، کاملاً برطرف شده است. اما حملات تروریست های داعش که در نیمه دوم سال 2014 میلادی به اوج خود رسید تنها یکی از عوامل در بحران متشنج کننده استان کردستان عراق بود که توسط یک فاجعه اقتصادی ویران شده است. اربیل و سلیمانیه، بزرگترین شهرهای شرق کردستان عراق مملو از پروژه های ساختمانی نیمه کاره هستند و حتی هنگامی که این هتل ها و مراکز خرید بزرگ و پر زرق و برق تکمیل شدند، عمدتاً خالی ماندند و مظاهر تلاش ناکام اقلیم کردستان عراق برای تبدیل شدن به یک کشور نفت خیز همچون دوبی و کویت محسوب می شوند. این جاه طلبی از غروری نشأت می گرفت که گمان می کرد بهای نفت همچنان بالا می ماند و اقلیم کردستان عراق می تواند به یک کشور نفت خیز که مستقل از بغداد فعالیت می کند، تبدیل شود. سه سال پیش یعنی در زمان اوج رونق و شکوفایی اقتصادی، در کردستان بودم؛ هنگامی که هیات های تجار خارجی به عنوان دوستان مردد کردها وارد هتل های لوکس شده و از عدم وجود بیمارستان ها و یا مدارس خوب برای فرزندانشان شکایت می کردند. این شرایط پربرکت مرا به یاد ایرلند در اوج شکوفایی اقتصادی اش انداخت، هنگامی که اکثر مردم ایرلند فکر می کردند که قرار است به طرز باور نکردنی و جادویی ثروتمند شوند. در صورتی که مرگ شکوفایی اقتصادی کردستان عراق از سال 2014 میلادی نسبت به تمام چیزهایی که در ایرلند مشاهده کرده بودیم، تماشایی تر و ویرانگرتر بوده است. همه چیز به بهای هر بشکه نفت که در آن زمان بالای 100 دلار بود بستگی داشت در حالی که گمان می رود اکنون اقلیم کردستان عراق بابت هر بشکه نفت تنها 21 دلار دریافت می کند که حتی برای پرداخت یک سوم از هزینه هایش نیز کفایت نمی کند. حدود 740 هزار تن جزو حقوق بگیران دولتی هستند که تعداد محدودی از آنها طی شش ماه گذشته حقوق کامل خود را دریافت کرده اند و اکثر آنها در این مدت هیچ حقوقی دریافت نکرده اند. برخی از کردها همیشه نسبت به تصور کردستان به عنوان یک مکان نفت خیز مردد بوده اند و از ایجاد سیستمی که در آن مردم بدون انجام کاری از منابع نفتی سهم می برند در حالی که سرآمدان و مقامات حاکم مجوز غارت و چپاول داشته باشند، انتقاد می کنند. پس از سرنگونی صدام، دیکتاتور سابق عراق در سال 2003 میلادی، اقلیم کردستان خود را به عنوان "عراقی دیگر" تبلیغ کرد که ظاهراً به شیوه متفاوت و کارآمدتری نسبت به دولت فاسد و ناکارآمد در بغداد اداره می شد. اما در واقعیت این دو سیستم اقتصادی و سیاسی بسیار شبیه یکدیگر بودند که در آنها رهبران خودکامه قصد داشته اند تا قدرت را از طریق کنترل منابع نفتی انحصاری کنند. نفت مثل تریاک است و به توهمات خطرناک دامن می زند. اگرچه کردها در حال حاضر از این توهم و خواب غفلت بیدار شده اند اما خارج شدن این سم ها، دردناک و در برخی موارد کشنده است. مراسم ترحیم افرادی که در تلاش برای رسیدن به اروپا در دریای اژه غرق شدند، برپا است؛ افرادی که از پول به دست آوردن ناامید شده و تمام دارایی خود را از دست داده اند. گذشته از نفت، میزان تولید داخلی اقلیم کردستان عراق بسیار کم است و اغلب کالاها و اجناس موجود در بازار از ترکیه و ایران وارد شده اند. کردها می گویند: ما حتی دیگر گوجه فرنگی هایمان را نیز خودمان تولید نمی کنیم.» انتهای پیام
سه شنبه ، ۲۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]