واضح آرشیو وب فارسی:جنوب نیوز: رییس جمهور با بیان اینکه اساس اعتدال از اندیشه و فکر آغاز می شود، گفت: اعتدال تنها یک روش نیست، بلکه یک بینش است، اعتدال تنها یک منش نیست، بلکه مسیر تفکر است و همچنین اعتدال تنها شعار نیست، بلکه یک گفتمان است و باید گفتمان اعتدال را زنده کنیم. حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی در دومین همایش ملی اعتدال که در سالن اجلاس سران برگزار شد، با تاکید بر اینکه در آستانه انتخابات باید خیلی مراقب باشیم اظهار کرد: برای من نامه ها و پیغام هایی می آید و خیلی ها حضوری می گویند چرا این جور شد و آنجور نشد و چرا شما کاری نمی کنید اما من همه مشکلات را می دانم و می فهمم که آنچه خیلی ها می خواستند و مطلوبشان بود، امروز پیش چشم آنها نیست. گزیده اظهارات روحانی را در ادامه می خوانید: ما یک هدف بلند داریم و تدبیر یعنی عاقبت اندیشی و دیدن پایان کار. می توان بلندتر حرف زد و اعلامیه داد؛ اما هدف مهم است و نباید آن را فراموش کنیم. من هر کجا مشکلی دیدم سکوت نکردم. هیچ مشکلی برای بیان مساله از نظر خودم نداشته و من هزینه ای را که مربوط به شخص من است پرداخت می کنم، اما خیلی مهم است که پایان کار را ببینیم. و بدانیم که می توان با تدبیر و صبر و حوصله و با بسیج عمومی پای صندوق آراء برویم. من احساس می کنم در برخی ازامور اگر درست نیاندیشیم، ممکن است جامعه را مایوس کنیم و عده ای بگویند برای چه پای صندوق آراء بیاییم؟ چه کسی را انتخاب کنیم. گاهی انتخاب سخت می شود و آنچه شما می خواهید نیست. گاهی در یک فروشگاه برای خرید لباس فرزندتان آنچه ایده آل تان هست را پیدا نمی کنید، اما برای جلوگیری از سرما خوردگی فرزندان خود حتی لباسی را که با ایده آل شما هماهنگ نیست خریداری می کنید، پس بدانید در انتخابات هم اگر حضور نیابید فرزند و جامعه ما دچار مشکل می شود، پس همان طور که به ناچار از فروشگاه لباسی خریداری می کنید، ولو دلچسب شما نباشد حضور در انتخابات هم کاری لازم است. و ما در هر شرایط باید 7 اسفند پای صندوق انتخابات برویم. ما حضور در انتخابات را به عنوان وظیفه و مسئولیت بزرگ خود می دانیم. می دانیم اگر برویم نفع کمی به دست می آوریم و اگر نرویم قطعا ضرر می کنیم. پس بین نفع کم و ضرر قطعی ، ما نفع کم را انتخاب می کنیم. در انقلاب و دفاع مقدس و حضور در تظاهرات 22 بهمن همه جا خانم ها حضور فعال، چشم گیر و موثر داشتند و هفتم اسفند نیز انشاء الله چنین خواهد شد. اعتدال یک شعار انتخاباتی نیست، بلکه یک گفتمان است. امروز در جامعه ما مشکل افراط و افراطیون وجود دارد و در منطقه نیز افراط و خشونت بلای جان مردم شده است. درگیری ها و کشتار در منطقه امروز به خاطر خشونت است که از فکر آغاز شده است. افراط از مشت و چماق شروع نمی شود، بلکه افراط از مغز شروع می شود و برخی فکر و اندیشه افراطی دارند و متاسفانه گاهی به نام دین افراطی می اندیشند و دین را افراطی تبیین می کنند . در حالی که اساس اعتدال از اندیشه و فکر آغاز می شود. بخش بزرگی از مشکلات امروز جهان از افراط است. نگاه برخی به دنیا افراطی است و معتقدند نباید به همه اعتماد کرد. نباید به غریبه ها و به آن طرف میزی ها اعتماد صد در صد کنیم در حالی که هر چیزی اعتدالی دارد. عده ای معتقدند هیچ مشکلی را نمی توان پای میز مذاکره حل کرد و فقط راه افراط و جنگ را بلد هستند و هیچ کار دیگری بلند نیستند. ما تفکرات فمینیستی را قبول نداریم اما تحجر را هم نمی پذیریم در اوایل نهضت اسلامی نیز عده ای می گفتند مردم همه جا و به همه صورت باید در صحنه باشند اما عده ای دیگر حضور زنان در خیابان ها و شنیده شدن صدای آنها و سر دادن شعار توسط زنان را خلاف شرع عنوان می کردند. در هفته های آخر تبعید امام (ره) در پاریس یکی از علمای بزرگ این سوال را مطرح کرد که زنان در تهران به تظاهرات می آیند و شعار می دهند و فتوای برخی علما این است که زنان یا در تظاهرات شرکت نکنند و یا حداقل شعار ندهند اما امام فرمودند زنها هم می توانند به خیابان بیایند و هم شعار دهند. همچنین در نمازهای جماعتی که به امامت امام خمینی برگزار می شد زنان و مردان در کنار یکدیگر در صف های نماز جماعت حاضر می شدند و عده ای به این موضوع ایراد واردمی کردند، اما فتوای امام این بود که حتی زنان در صف جلوی مردان می توانند نماز بخوانند و این موضوع اشکالی ندارد. ممکن است این مسائل امروز به نظر شما خنده دار بیاید. این سوالات و مسائل جزو تاریخ تحول حرکت زنان ما در جامعه است و نشان می دهد که زنان راه سختی را تا امروز پیموده اند. همچنین در اوایل انقلاب عده ای ایراد وارد کردند که چرا اخبار را مرد و زن در پشت یک میز در بخش های مختلف برای مردم می خوانند و به این که زن و مرد پشت یک میز بنشینند و خبر بخوانند اشکال وارد می کردند و حتی برخی می گفتند آیا زن می تواند در انتخابات شرکت کرده و رای بدهد و رای دادن زنان را به معنای نقش داشتن آنها در ولایت و تولیت و اداره ی جامعه می دانستند. حتی در آن دوره رفتن دختران به دبیرستان از سوی عده ای با موازین اسلامی منافات داشت چه برسد به این که دختران به دانشگاه برود. اما بعد از پیروزی انقلاب امام (ره) راه را باز کردند. چند قرن پیش در دانشگاه های انگلیس ورود زنان و دختران ممنوع بوده است. در دهه ی پیش در بسیاری از کشورهای اروپایی زنها حق رای نداشتند و در سوئیس تا سال 1974 زن ها نمی توانستند رای بدهند. پس این مشکلات برای زنان در سراسر جهان وجود داشت و زنان جامعه ما نیز برای ورود به مسائل آموزشی مشکلات فراوانی را پشت سر گذاشتند تا بتوانند وارد دانشگاه ها شوند. همواره شاهد حضور زنان در عرصه های اقتصادی بوده ایم اما در بسیاری از موارد به عنوان نیروی کار دست دوم و تحت فرمان مرد حضور داشتند. و در بخش اقتصادی درآمدها در اختیار مرد قرار می گرفت و آن مقدار که می خواستند به زنان می دادند. در دنیای امروز نقش زنان در حوزه ی آموزش بسیار تاثیرگذار است و تقریبا فاصله ی جنیستی وجود ندارد. در حوزه های علمی پیشرفت های بسیاری از سوی زنان اتفاق افتاده است و گاهی در برخی رشته ها تعداد بانوان بیشتر از مردان است و در بخش اقتصادی هم روز به روز نقش زنان پررنگ تر می شود گرچه هنوز بی عدالتی هایی وجود دارد که قابل رفع است. روحانی با بیان اینکه با تحول در فناوری های نو روز به روز نقش خانوم ها بیشتر می شود گفت: خانم ها باید خودشان پیش قدم شوند و تنها به ارائه مقاله و نقدها و مشکلات بسنده نکنند. چرا که زن ها باید در عرصه های مختلف حضور یابند ، سخن بگویند و نقش خود را به رخ جامعه بکشند. چون تا وقتی خانوم ها در کاری حضور پیدا نکرده و نقششان روشن نشود مردها تاثیر گذاری زنان را باور نمی کنند. مردها در بعضی مسائل از جمله توانمندی خانم ها دیر باور هستند. مردهای جامعه ما باید با چشم توانمندی خانم های ما را ببینند و تجربه شخصی من پس از حضور در دانشگاه و مجلس شورای اسلامی این بود که خانم ها بدون اغراق اگر بهتر از نمایندگان مرد کار نکرده اند نقششان از آنها کمتر نبوده است.پس باید حضور زنان را باور کنیم. نمی شود خانم ها در عرصه ی علمی دوشادوش مردها پیش روند اما در حوزه ی اقتصاد با موانع رو برو باشند و ارزش کارشان کمتر محاسبه شود که این اتفاق غیر قابل قبول است. در توانمند سازی و حضور سیاسی و مدیریت زنان هنوز به نقطه مطلوب نرسیده ایم و باید برای آن برنامه ریزی کنیم. در بخش های مختلف اجرایی و دولتی از جمله فرمانداری ها ،استانداری ها و معاونت ها و غیره بدون اغراق می گویم در انجام این وظایف و عملکرد بانوان تفاوتی بین مردان و زنان نمی بینم. عده ای می گویند خانم ها باید وظیفه ی مادری انجام دهند و آیا وظیفه فقط مادری است پس وظیفه ی پدری چه می شود؟ از رسالت سنگین زنان در تربیت فرزندان به خوبی آگاه هستیم اما در تربیت فرزندان پدر هم وظیفه دارد و چطور می شود که پدر هم بیرون از خانه کار کند و وظایف پدری را انجام دهد اما خانم ها نتوانند. ما تفکرات فمینیستی را قبول نداریم اما تحجر را هم نمی پذیریم. نمی دانم عده ای بر چه مبنایی می گویند زن باید محصور در خانه برای همیشه بماند و این ها مثل این که حتی مقام و عظمت فاطمه زهرا (س) را هم به زور می پذیرند. وعده همه ماهفتم اسفند ماه پای صندوق رای برای انتخاب بهترین هاست.
یکشنبه ، ۱۸بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جنوب نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]