تبلیغات
تبلیغات متنی
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
طراحی سایت فروشگاهی فروشگاه آنلاین راه‌اندازی کسب‌وکار آنلاین طراحی فروشگاه اینترنتی وبسایت
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
از بلیط تا تماشا؛ همه چیز درباره جشنواره فجر 1403
دلایل ممنوعیت استفاده از ظروف گیاهی در برخی کشورها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1860875828
چرا لسترسیتی عجیب‌ترین تیم فوتبال اروپاست؟
واضح آرشیو وب فارسی:ورزش سه: چرا لسترسیتی عجیب‌ترین تیم فوتبال اروپاست؟
دقیقه هفتاد. تک‌به‌تک جیمیِ واردی و جو هارت. توپ به بدن دروازه‌بان می‌خورد و سیتیزن‌ها که هنوز کمی امیدوارند این واکنش مسیر مسابقه را تغییر بدهد؛ سرگرم هو کردن واردی می‌شوند.
به گزارش "ورزش سه"، همه آقای‌گل‌های دیگری که می‌شناسیم؛ همه ستاره‌ها و نوابغ؛ در لحظاتی شبیه به این مسابقه را دنبال می‌کنند اما پسربچه شرور لسترسیتی؛ به طرف سکوها برمی‌گردد؛ با دست‌هایش نتیجه مسابقه را به نمایش می‌گذارد و با لبخندش حریف را به تمسخر می‌کشد. این دیوانگی ادامه‌دار از ورزشگاه کوچک فیلتوود تا اتحادِ بزرگ؛ منطقی نیست. درست مثل صدرنشینی 47 روزه یک تیمِ عجیب. یک تیم باورنکردنی. آبی‌های پررنگ/پررویا.
از واردی و ماهرز؛ زیاد شنیده‌ایم. بهترین گلزن و بهترین بازیکن فصل. غیرمنتظره‌ترین بهترین‌های همه این سال‌های لیگ جزیره. لستر اما تنها با آن‌ها ساخته نشده است. این تیم با ستاره‌های عجیب از راه رسیده تا موتویِ همیشگی شهر را به بازی بگیرد. فلسفه‌ای که در آن «مثل همیشه بودن» افتخارِ ساکنان شهرِ واقع‌شده در میدلند شرقی تلقی میشود. درست برعکس سرنوشت بازیکنانِ تیم. تیمی که دروازه‌بان‌اش، پسر پیتر اشمایکل بزرگ؛ 4 سال قبل علیرغم علاقه زیادش به بازی در لیدز؛ به خاطر آمار بد از باشگاه دسته‌اولی اخراج شد و مدافع‌اش؛ غولِ قدبلند آلمانی و توپ‌جمع‌کن المپیااشتادیون در فینال جام حذفی 97؛ بعد از ناکامی در چلسی به هر قیمتی در فوتبال انگلیس باقی ماند تا یک روز ستاره اول مسابقه‌‌ای شبیه بازی امروز باشد. این دو نفر، فقط بخشی از ستاره‌های عجیب لستر هستند. دنی‌درینک‌واتر؛ با این فامیلی خنده‌دار؛ 4 سال در عضویت یونایتد بود اما حتی یک بار در لیگ‌کاپ نیز برای باشگاه به میدان نرفت. مارک آلبرایتون؛ یک سال قبل از تیم رویایی کودکی‌اش استون ویلا به عنوان بازیکن مازاد کنار گذاشته شد. دنی سیمپسون بعد از اولین بازی با پیراهن یونایتد؛ با چنین تمسخری از الکس فرگوسن روبرو شد:«او شبیه هر چیزی است جز یک فوتبالیست!» و مدت‌ها درگیرِ درگیری‌های خیابانی بود. لئو اولوئا؛ که در لباس برایتون هیچکس نام‌اش را نشنیده بود؛ در لستر کاری کرد که خورخه سامپائولی برای تعویض ملیت‌اش دست به کار شود و ناتان دایر؛ هفت سال قبل به خاطر دزدی تلفن همراه دستگیر شد. آن‌ها داستان‌های هالیوودپسندی دارند. گنگِ پشت‌پاخورده لیست‌های مازاد که حالا به شخصیتِ قهرمانی لیگ برتر رسیده‌اند. یک جایی از دیوار رختکن‌شان در استادیومِ کینگ پاور؛ نوشته شده: «بدون ترس». فکر می‌کنید ممکن است آن‌ها بعد از سپری کردن همه این ماجراها از چه چیزی بترسند؟
شاید مهم‌تر از صدرنشینی لیگ برای رانیه‌ری؛ حضور طعنه‌آمیز او در فهرست نامزدهای هدایت چلسی باشد. مردی که یک دهه قبل از باشگاه رفت تا پایه‌های تیم آبراموویچ شکل بگیرند و حالا بعد از همه ولخرجی‌ها و رفت‌و‌آمد‌ها و مسابقه‌ها؛ در چلسی به این نتیجه رسیده‌اند که شاید او گزینه مناسبِ بازگشت به نیمکت است. مردی که شاید بالاخره به مهم‌ترین افتخار دوران ورزشی‌اش دست پیدا کند تا دیگر از سوی مورینیو «پیرمرد بی‌افتخار» خطاب نشود. در مواجهه با آن‌چه او در لستر ساخته؛ دومین جمله خیلی‌ها اشاره به فراموشی زودهنگام تیم است. البته که کورسِ قهرمانی فصل بعد با تیم‌های دیگری شکل می‌گیرد و شاید گرگ‌ها به میانه جدول برگردند اما آن‌ها فراموش‌نشدنی‌تر از بلکبرنِ دالگلیش؛ وولفسبورگِ ماگات و آتلتیکویِ سیمئونه هستند و خودمان را نمی‌بخشیم اگر فراموش‌شان کنیم!
نویسنده: محمد حسین عباسی
23:38 1394/11/17
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ورزش سه]
[مشاهده در: www.varzesh3.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]
-
ورزش
پربازدیدترینها