واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: سلطانی با بیان اینکه اگر ما همه مفروضات را ثابت بگیریم و فقط قرارداد 10 سال پیش را با اکنون مقایسه کنیم یک مقایسه غلط است، گفت: اگر شرکت سرمایه گذار خارجی حداقل نرخ بازگشت سرمایه ای که در دیگر کشورها بدست می آورد در ایران بدست نیاورد دلیلی ندارد که وارد کشور ما شود.پدرام سلطانی نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه قراردادهای جدید نفتی قانون اساسی و اصل 44 قانون اساسی را نقض نمی کند، گفت: با توجه به اینکه قراردادها مالکیت را به شرکت خارجی منتقل نمی کند، منعی نیست که یک شرکت خارجی بتواند در ایران فعالیت داشته باشد. وی افزود: قبل از این هم شرکت های خارجی در حوزه های نفتی ایران فعالیت داشته اند. الان فقط مدل فعالیت عوض شده به نحوی که انگیزه بیشتری برای افزایش بهره وری و تولید صیانتی داشته و حضورشان را در پروژه های ما طولانی مدت تر نگاه می کنند و به همین دلیل سعی می کنند با بهترین فناوری کار استخراج را انجام دهند و طبیعتا بقیه الزامات حضور درازمدت را هم مدنظر داشته باشند منجمله اینکه در حفظ و بهبود روابط کشور ما با سایر کشورها نقش آفرینی می کنند. سلطانی خاطرنشان کرد: قراردادهای درازمدت ابزارهایی هستند که ما در آینده مجددا دستخوش بحران هایی مثل تحریم های گذشته نشویم چرا که هر قدر به جامعه جهانی پیوند بخوریم لطمه تحریم به شرکت های خارجی و این کشورها بیشتر خواهد بود لذا این شرکت ها مراقبت می کنند که اتفاقی برای کشور ما نیفتد. وی یادآور شد: این قراردادها انگیزه مشارکت شرکت های خارجی را برای بهره برداری افزایش می دهد لذا همانگونه که در زمان کاهش قیمت نفت درامدشان کم می شود با بالا رفتن قیمت نفت هم سود شرکت توسعه دهنده افزایش می یابد. نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه اجرای این قراردادها عین عدالت است، اظهار داشت: ما نباید به این فکر کنیم که شرکت های خارجی در توسعه میادین ما حضور دارد یا شرکت داخلی، فرض کنیم اگر یک روز بخش خصوصی داخلی بتواند پروژه ها را انجام دهد حتما خواستار این است که در زمانی که قیمت ها و بازار مناسب تر باشد بهره بیشتری ببرد چون موجب افزایش انگیزه برای تولید بیشتر می شود. وی با بیان اینکه سهم شرکت های خارجی در فروش و عواید حاصل از فروش کمتر از شرکت ملی نفت است، ادامه داد: اکنون با کاهش قیمت نفت و حاشیه سود کم اگر شرکت سرمایه گذار خارجی حداقل نرخ بازگشت سرمایه ای که در دیگر کشورها بدست می آورد در ایران بدست نیاورد دلیلی ندارد که وارد کشور ما شود ضمن اینکه نباید فراموش کنیم که باید بتوانیم باکشورهای منطقه و دیگر حوزه های نفتی دنیا در جذب سرمایه گذار رقابت کنیم. سلطانی با بیان اینکه صحبت کردن از سود بیشتر در شرایط قرنطینه مغلطه است، تاکید کرد: نباید تصور کنیم که در شرایط نابرابر و شرایطی که جذابیت پروژه های ما پایین است باز هم ما را ترجیح دهند. وی افزود: باید در نظر بگیریم که این شرکت ها در پروژه های دیگر کشورها چه عوایدی نصیب شان می شود، همچنین باید در نظر داشته باشیم که رقبای ما در خلیج فارس از جمله عربستان از ایجاد هیچ ایجاد انگیزه ای در کشورشان دریغ نمی کنند برای اینکه نگذارند سرمایه گذار خارجی به پروژه های ما نزدیک شود. نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران تصریح کرد: در این شرایط رقابت سخت که عربستان و شرکای منطقه ای این کشور در خلیج فارس بدنبال محدود کردن و کنار نگه داشتن ایران از بازار نفت هستند اگر خودمان نیز بخواهیم نگاه آرمان گرایانه به قراردادها داشته باشیم یک خطای فاحش است. وی گفت: انتقاد به قراردادها بازی با کلمات برای این است که بگویند در آنها ضعف و بار منفی وجود دارد در حالی که واقعیت این است که قراردادهای قبلی دیگر جذابیت نداشته و به وسیله آنها نمی توانستیم حضور طولانی مدت و صیانتی شرکت های خارجی را در پروژه ها داشته باشیم. سلطانی اظهار داشت: در شرایطی که چشم انداز قیمت نفت در سال های آینده جذاب نیست نباید اصلاح قراردادهای قبلی را عقب نشینی بنامیم و این طبق منطق اقتصادی است. وی همچنین گفت: اکنون بازار نفت، دینامیک عرضه و تقاضا، رقبا و نگاهشان در رقابت با ما بسیار فرق کرده است لذا اگر ما همه مفروضات را ثابت بگیریم و فقط قرارداد 10 سال پیش را با اکنون مقایسه کنیم یک مقایسه غلط است زیرا بسیاری از پارامترها تغییر کرده پس حتما باید چارچوب قراردادها نیز متناسب با شرایط تغییر کند. نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران گفت: این قراردادها مشارکت در تولید است و از حیث جنس و نوع قرارداد بسیار در دنیا رایج است و بسیاری از کشورها از همین شیوه استفاده می کنند و از این طریق رشد خوبی نیز داشته اند. وی با بیان اینکه کشورهایی که تنگنای مالی دارند از مشارکت در تولید استفاده می کنند، افزود: عراق، لیبی، عمان و نیجریه از این شیوه استفاده می کنند ضمن اینکه ما الان نمی توانیم خودمان را با کشورهای عربستان یا روسیه مقایسه کنیم زیرا منهای اینکه در این سالها قیمت نفت کاهش یافته این کشورها در زمان بالا بودن نفت طی 10 سال گذشته تواسته اند قدرت و بنیه مالی خودشان را تقویت کنند و تا حد زیادی منابع سرمایه گذاری در میادین خود را تامین کنند ولی ما این توان را نداریم لذا نباید این موضوع را فراموش کنیم و چون این امکان را نداریم باید جذابیت در سرمایه گذاری فراهم کنیم و قراردادها را به گونه ای تنظیم کنیم که شرکت ها فقط با خودشان عملیات نیاورند بلکه سرمایه هم بیاورند. وی در ادامه به قراردادهای مربوط به توسعه صنایع پایین دستی اشاره و اظهار داشت: قراردادهای صنایع پایین دستی، پالایشگاه ها، پتروشیمی و واحدهای تصفیه فرآورده های پالایشی بیشتر از جنس قراردادهای سرمایه گذاری خارجی یا مشترک و مشابه ایجاد یک واحد صنعتی مثل خودرو یا سیمان است. سلطانی افزود: شرکت های خارجی بر اساس قانون سرمایه گذاری خارجی می توانند تا 100 درصد در صنایع پایین دستی سرمایه گذاری کند و نیازی به پارتنر ایرانی نیست و بویژه اینکه بسیاری از این پروژه ها در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی واقع شده اند حضور سرمایه گذار خارجی در این پروژه ها می تواند برایشان مغتنم باشد. وی یادآور شد: سرمایه گذاری در صنایع پایین دست نفت با توجه به ایجاد اشتغال نسبی بیشتر و سرمایه گذاری طولانی مدت و تولیداتی که می تواند پایه صنایع پایین دست کشور توسعه دهنده باشد و همچنین صادرات و ارزش افزوده ما را بالاتر ببرد مزیت هایی است که می توانیم علاقمندی در سرمایه گذار خارجی ایجاد کنیم.
شنبه ، ۱۷بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]