تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833974551
شیعه بودن در این منطقه مصیبت دارد
واضح آرشیو وب فارسی:یالثارات: شیعیان پاراچنار، سی و چند سال است که مبتلا به مصائب جانسوز و دردناکی هستند؛ درست از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران. اما مصائب ایشان در هشت سال گذشته، به اوج خود رسیده است.به گزارش پایگاه خبری انصارحزب الله به نقل از فارس، در یک تقسیم بندی سیاسی، ایالت سرحد پاکستان به چند «ایجنسی» تقسیم می شود. شهر پاراچنار در واقع مرکز یکی از ایجنسی های ایالت سرحد شمال غربی به نام «کوروم ایجنسی» است و نیز قسمتی از منطقه «پشتونستان» پاکستان می باشد که در میان رشته کوه هایی با دره های سرسبز، آبشارها، چشمه سار ها و جنگل هایی با درختان صنوبر و چنار، و باغاتی پرثمر و زمین های زراعی و کشاورزی حاصل خیز، محصور است. سیبِ مشهور آن به لحاظ رنگ طلایی اش از زمان انگلیسی ها به «گلدن دیشز» معروف است. وجه تسمیه پاراچنار را وجود درختان کهنسال «چنار» یا سکونت قبیله «پارا» یا «پاره» در پیرامون چنار بزرگی در آن منطقه می دانند. کوروم ایجنسی از دو بخش شمالی و جنوبی تشکیل شده است؛ در شمال، اکثریت از آن شیعیان و در جنوب اکثریت از آن اهل سنت می باشد. ایجنسی در مرز با افغانستان قرار دارد و در حدود یک میلیون نفر جمعیت دارد که ۶۰ درصد آن را شیعیان اثناعشری تشکیل می دهند؛ که بیشتر در پاراچنار و اطراف آن متمرکزند. عشایر ادی زیی، دویل زیی، غندی خیل، مستوخیل، حمزه خیل، منگل، مثبل، درزدران منتوان، وزیی، حاجی غلزیی، لیسانی و پاره، در آن ناحیه سکونت دارند. علمای بسیاری به منطقه پاراچنار منسوب اند از جمله: مولانا سیدپادشاه حسین، مولانا علی سرور سرحدی (قرن ۱۴)، مولانا غلام قاسم خان کورایی (قرن ۱۴)، مولانا عبدالحسین (متوفی ۱۳۶۵ش) و مولانا محمد عباس (متوفی ۱۳۶۴ش که تکمیل تحصیلات دینی خود را در ایران و عراق گذراند.( * آغاز نسل کشی شیعیان هرچند جامعه اهل سنت پاکستان بستر مستعد پرورش تروریست ها است و هرگز در راستای پایان دادن به اقدامات تروریستی، به ویژه شیعه کشی، در آنجا اقدامات چندان در خوری انجام نشده است، اما باید اذعان نمود که گروه های تروریستی در تلاش خود جهت ایجاد «جنگ فرقه ای» در پاکستان موفقیت دلخواه را به دست نیاورده اند؛ چرا که هرگاه شیعیان در آنجا مورد حمله قرار می گیرند بسیاری از سنی ها این حملات را محکوم می کنند و همچنین اگر سنی ها با حادثه ای روبرو شوند این شیعیان هستند که به وظایف انسانی خود در قبال آنان عمل می کنند. سابقه حملات تروریستی بر ضد شیعیان پاکستان به ما می گوید: گروه «سواد اعظم اهل سنت» در کراچی و گروه «یزیدیانِ» محلی در شهرک صده واقع در ۳۵ کیلومتری جنوب شرقی پاراچنار، اولین گروه هایی بودند که شیعیان را در ۳ خرداد ۱۳۶۱ش به بهانه برگزاری جشن پیروزی رزمندگان ایرانی در جنگ با صدام و آزادسازی خرمشهر، هدف قرار دادند. پس از این حملات شیعیان منطقه «لالو کیت» در کراچی و «صده» در منطقه عمومی «کوروم ایجنسی» اخراج شدند و از آن به بعد شیعه کشی در پاکستان به امری روزمره تبدیل شد! پاراچنار از سال ۲۰۰۷م در محاصره طالبان و هم پیمانان بومی آن قرار گرفت. این منطقه استراتژیک ترین منطقه قبایلی محسوب می شود؛ چنانکه اگر بخواهند از این منطقه به منظور دخالت در افغانستان استفاده کنند، بهترین نقطه خواهد بود. نیروهای طالبان ابتدا در منطقه اهل سنت مستقر شدند. با گذشت زمان و عملکرد طالبان، مردم سنّی این منطقه از دست آنها به ستوه آمدند. پس از آن طالبان از جنوب به شمال ـ یعنی پاراچنار ـ منتقل شدند و شیعیان را تحت فشار قرار دادند و طی چندین درگیری، صدها تن از شخصیت های شیعه را به شهادت رساندند. اهانت «طالبان»، «سپاه صحابه» و «سپاه جنگجوی» به ارزش های شیعیان دسیسه هایی بود که باعث شد در سال ۲۰۰۷م درگیری هایی رخ دهد که از آن جمله می توان به درگیری های ماه نوامبر اشاره کرد که طی آن شیعیان در محاصره قرار گرفتند و ۴۰ کامیون آنها به تاراج طالبان رفت و افراد دستگیر شده نیز به طرز فجیعی به شهادت رسیدند. البته در مقابل نیز حملاتی از سوی شیعیان بر ضد طالبان در پاراچنار انجام شد که طی آن همه مراکز طالبان منهدم گردید، ایستگاه های رادیویی طالبان از بین رفت و حتی روستاهایی که به طالبان پناه داده بودند با خاک یکسان شدند. در یکی از این درگیری ها که در ماه رمضان بود و یک ماه طول کشید حدود ۶۵۰ نفر از شیعیان و هزاران تن از نیروهای طالبان کشته شدند؛ که در بین نیروهای طالبان افرادی با ملیت های چچنی، ازبکی، عرب و اعضای القاعده و ... دیده می شد! * توطئه «تغییر نقشه پاراچنار» در ژانویه سال ۲۰۰۷م، سلیم خان فرماندار ـ یا «پلیتیکال اجنت»ـ منطقه کرم ایجنسی، قبل از ترک پاراچنار، در یک کنفرانس مطبوعاتی اظهار داشت: «در ۲۰۰۷م نقشه پاراچنار تغییر خواهد کرد!» که این سخن نشان از توطئه ای نهفته و همه جانبه بر ضد شیعیان منطقه داشت. برای اجرای این نقشه، گروهک سپاه صحابه در پاراچنار با همکاری مقامات محلی دست به اقدامات تروریستی زد و سرکرده محلی این گروه به نام «عیدنظر» ـ که آشکارا ابراز می داشت بهتر است او را «یزید نظر» بنامند! ـ به توصیه وزارت کشور به عنوان دبیر «انجمن فاروقیه» (مجمع سنی های محلی) انتخاب شد و این انجمن رسماً به تروریست ها سپرده شد و به او و دوستانش اجازه تام داده شد که با احیای تفکر یزیدی، منطقه امن پاراچنار را ناامن کند! علاوه بر فرماندار، برخی دیگر از مقامات دولت نیز گفته بودند که قرار است در سال ۲۰۰۷م طالبان در این منطقه حضور گسترده پیدا کند! در ماه مارس همان سال، عیدنظر با هدف خدشه دار کردن وحدت شیعه و سنی در منطقه «شابک»، یک نفر شیعه را به نام «ایوب» که چند نفر دیگر او را همراهی می کرد، با نهایت قساوت به قتل رساند. مدتی بعد دو نفر سنی به دلیل داشتن روابط دوستانه با شیعیان در همان منطقه شابک و «شاشو» توسط نواصب سربریده شدند! در همین دوران منطقه با آفت آسمانی سیل روبرو شد و حکمران ایالت، «علی محمدجان اورکزیی» به پاراچنار آمد تا از مناطق سیل زده دیدن کند. وی در منطقه شلوزان در اجتماع مردم سخنرانی کرد و گفت: «به زودی آفتی بس بزرگ تر بر این منطقه نازل خواهد شد»! بعد از آن در روز ۱۲ ربیع الاول در پاراچنار راهپیمایی «یزیدیان» با عنوان میلادالنبی(ص) برگزار شد که در آن سرکرده آنها «یزید نظر» با حمایت مقامات دولتی به ساحت مقدس رسول الله(ص) و اهل بیت(ع) به ویژه سالار شهیدان امام حسین(ع) توهین و بی ادبی کرد و جملات و شعارهای فوق العاده ناروایی بر زبان آورد! پس از آن چون نقشه پاراچنار به دلیل مقاومت دلیرانه شیعیان منطقه عوض نشد، گروهک سپاه صحابه در پیشاور اعلام کرد که این بار همه گروه های جهادی کشمیر و افغانستان که با ارتش هند و شوروی و آمریکا جنگیده اند، به شیعیان پاراچنار حمله خواهند کرد! متعاقب این تهدید، در ماه آگوست ۲۰۰۷م با حمله انتحاری بر ضد شعیعان، از آنها ۱۴ شهید و ۴۰ مجروح به جای ماند که بعدها معلوم شد برخی از مقامات محلی، از آن مطلع بودند؛ چنانکه مهاجم همراه با معاون فرماندار به شهر آمده بود تا در بین راه نیروهای دولتی خودروی او را بازرسی نکنند! به دنبال آن نیز چندین نفر شیعه پاراچناری در شهرهای مختلف «هنگو» و مناطق شورشی «باجور» و «وزیرستان» و «دوآبه» به طرز فجیعی به شهادت رسیدند. همچنین در جلسه «حزب مردم» یک خودروی بمب گذاری شده منفجر شد که در حدود ۵۰ شیعه شهید شدند؛ و همچنین... که تا به امروز این نسل کشی شیعه در پاچنار ادامه دارد. آنچه روشن است این که برخی از عناصر دولتی، نظامی و سرویس های امنیتی پاکستان از گروهای تکفیری و سلفی وهابی حمایت پیدا و پنهان تسلیحاتی می کنند و برخی از عناصر کلیدی، در پشت صحنه این حوادث مخوف قرار دارند! همچنین به گواهی اسناد غیرقابل انکار، دولت های خارجی به ویژه دول حاشیه خلیج فارس، از جمله عربستان، بحرین و قطر به حمایت از این گروها مشغول اند. البته بدیهی است که دولت و ارتش آمریکا و رژیم اشغالگر اسرائیل، در تجهیز و حمایت از گروهای وهابی نقش اساسی دارند. اما مظلومیت مضاعف مسلمانان پاراچنار، «سانسور شدید خبری» آنهاست؛ حتی از جانب دوستانشان! * سانسور شدید خبری پاراچنار! با توجه به واقعیت ها نمی توان گفت آنچه در پاراچنار اتفاق می افتد، یک جنگ فرقه ای بین شیعه و سنی است؛ بلکه این جنگی است که با اهدافی ویژه از جمله خدشه دار کردن وحدت مسلمین راه اندازی شده است. صد البته که عناصر یاد شده از سه دهه گذشته همواره بر آن بوده اند که جنگ شیعه و سنی در این کشور راه بیفتد و شهر به شهر و کوچه به کوچه شیعیان و سنیان را با هم درگیر کنند تا بهانه نسل کشی شیعیان از سوی نیروهای نظامی و امنیتی و قدرت های خارجی فراهم آید. این در حالی است که برخی از شبکه های رادیویی و تلویزیونی برون مرزی صدا و سیمای جمهوری اسلامی تا ۱۵ ماه از کشتار وسیع و نسل کشی گسترده شیعیان پاراچنار توسط گروهک های تکفیری و تروریستی وهابی، با عدم انعکاس شایسته واقعیت ها، اصرار داشتند که این اتفاقات در منطقه پاراچنار، چیزی جز یک جنگ قومی و قبیله ای نیست! و هنوز نیز پس از ۷ سال از ادامه نسل کشی شیعیان در آن منطقه، اخبار چندانی از فجایع آنها به سمع و نظر مردم تنها کشور و نظام شیعی دنیا نمی رسد! «سهیل کریمی» مستندساز متعهد کشورمان پس از سفر به منطقه پاراچنار، با صراحت اعلام کرد: «این مردم دارند چوب دلبستگی شان به انقلاب اسلامی و نظام اسلامی را می خورند». * منابع: ۱. خبرگزاری اهل البیت(ع) ابنا. ۲. نشریه اخبار شیعیان. ۳. مقاله مسعود ابوطالبی در بولتن نیوز. ۴. دانشنامه ویکی پدیا. ۵. وب سایت اخبار پاراچنار. نشریه معارف نهاد نمایندگی رهبری شماره ۱۰۳
شنبه ، ۱۷بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یالثارات]
[مشاهده در: www.yalasarat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها