محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829365295
کنار زدن نخبگان از عرصه های سیاسی!؟
واضح آرشیو وب فارسی:لاهیگ: مجالس قانون گذاری در دنیا از آن جهت اهمیت دارد که خواست ها، نیازها و مقتضیات اجتماعی را با درایت و توانایی های خود در قالب مصوبات قانونی درآورده و نظام اجتماعی را با تغییرات به وجود آمده منطبق سازد. لذا برای آن که مجلس یا به عبارتی پارلمان بتواند کارآیی خوب و مناسبی در آن برهه از زمان که بر سر کار است داشته باشد، باید انتخاباتی با حضور حداکثر مردم، صحیح و منطبق با قوانین آن کشور برگزار شود تا نمایندگان اصلح وارد میدان شده و افسار اختلاف سلیقه ها و نزاع های اجتماعی را به دست گیرند. مجلس قوی مجلسی است که در فرآیندی دموکراتیک و رقابتی مبتنی بر رویه های قانونی و مشروع شکل گرفته و نیروهایی را که از سطح بالایی از دانش تخصصی در عرصه های متنوع تقنینی و نظارتی برخوردارند، در خود دارد. چنین مجلسی نه تنها حافظ و مقوی سرمایه اجتماعی نهاد مجلس است، بلکه برای حفظ و تقویت سرمایه اجتماعی ملی، سهم و نقش تعیین کننده ای دارد؛ و برعکس، از یک مجلس ضعیف هرگز نمی توان انتظار ارتقاء سرمایه اجتماعی را در مقیاس نهادی و ملی داشت. انتخابات یکی از مؤلفه های جوامع مدرن و توسعه یافته در جهان کنونی است. مردم با مشارکت در انتخابات و انتخاب نمایندگان خود به افراد منتخب اختیار می دهند به شیوه های خاص و برای دوره ای معین، به جای موکلان شان تصمیم بگیرند. انتخابات مهمترین رکن جمهوریت نظام جمهوری اسلامی ایران است و مؤید رویکرد نظام مبتنی بر مردم سالاری سازگار با دین محسوب می شود. بی تردید انتخابات در دسترس ترین امکان برای اعمال نظر مستقیم مردم در مقدرات اساسی مملکت برای هر شهروند به عنوان ولی نعمتان این مملکت است. هنگامی که خواست های اقشار و گروه های مختلف مردم در چنین عرصه های سیاسی نادیده گرفته شود و مردم احساس تعلق خود را به مجموعه یکپارچه ای به نام ملت از دست دهند، رفته رفته شکاف های سیاسی گسترش یافته و مشکلاتی را برای وحدت و یکپارچگی مردم پدید می آورد. ناهمگن بودن ساختار نظام سیاسی با خواست جامعه منجر به شکل گیری بحران هویت سیاسی خواهد شد. به عبارت دیگر، تفاوت و تعارض فرهنگ سیاسی نخبگان حکومتی با فرهنگ سیاسی نخبگان غیرحکومتی و توده ها، بحران های هویت سیاسی را در جامعه ایجاد خواهد کرد و به بروز تنش هایی در جامعه منجر خواهد شد که آسیب های جدی به ثبات کشور وارد خواهد نمود. در این صورت، جامعه، نخبگان حکومتی را از خود طرد کرده و آن ها را حلال مشکلات خود ندانسته و لذا نخبگان حکومتی با بحران اقناع سازی افکار عمومی مواجه خواهند شد که این امر موجب ضربه وارد کردن به مشروعیت نظام سیاسی می گردد. حق شرکت در انتخابات و حق شهروندی حقی نیست که از سوی کسی به مردم اعطاء شود، بلکه شهروند بودن به معنی پذیرش حق دیگری در عرصه سیاست است؛ به این ترتیب که طی فرآیند انتخابات، سوژه های سیاسی که انتخاب هماهنگ شان گویای بازشناختن یکدیگر به عنوان شهروندان آزاد و برابر است، به طور مسالمت آمیز و ذیل نزاعی مؤثر و سازنده با برگرفتن هویت سیاسی برخاسته از همدلی با تفاسیر متفاوت از وضعیت موجود و نزاع های نیروهای فعال فعلی در عرصه سیاست و رأی دادن به آن ها، قدرت و نفوذ نسبی آن ها را آشکار می کند. در متن این نزاع که برخاسته از هستی اجتماعی تفاسیر و هویت های سیاسی مختلف است، تمایزات اجتماعی میان سوژه های سیاسی برجسته شده و در کانالی دموکراتیک به نام انتخابات مجال بروز پیدا می کند و به این ترتیب این مقابله وجه خصمانه نمی یابد و در نهایت قدرت و نفوذ نسبی تفاسیر موجود آشکار شده و یک نوع اراده سیاسی برتری یافته و کرسی بیشتری در مجلس کسب می کند. فارغ از جریان های سیاسی اگر با نگاهی دقیق تر به رد صلاحیت ها نگاه کنیم، انبوهی از نخبگان، فرهیختگان و سرمایه های اجتماعی کشور را می بینیم که بازیچه جریان های سیاسی گشته اند. با چنین روندی از رد صلاحیت ها که در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی می بینیم که سرمایه های اجتماعی کنار زده شده اند و خواست ملت نادیده گرفته شده است، صحبت از مجلسی کارآمد دور از ذهن است. امیدواریم با تجدید نظری دقیق تر در صلاحیت کاندیداهای انتخابات، احساس محرومیت نسبی گروه های مختلف مردم برطرف شود و زمینه حضور حداکثری در انتخابات و یکپارچگی بیشتر ملت فراهم گردد. به امید تشکیل مجلسی قدرتمندتر و برخاسته از اراده ملی. منابع: 1- بررسی تطبیقی نظارت بر انتخابات مجلس شورای اسلامی با شش کشور (انگلستان، فرانسه، آلمان، آمریکا، آفریقای جنوبی و مصر)، مؤسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین المللی ابرار معاصر تهران، 21 اسفند 1390 2- مجلس شورای اسلامی و سرمایه اجتماعی، غلامرضا غفاری، پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، آبان 1394 3- بحران هویت در عرصه های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی جمهوری اسلامی ایران، محمدرضا قائدی، سمینار هویت ملی ـ اسلامی، آذر 1386 4- انتخابات پارلمانی، هویت جمعی و امر سیاسی، ریحانه اصلان زاده، پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، آبان 1394
سه شنبه ، ۱۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: لاهیگ]
[مشاهده در: www.lahig.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها