تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816268496
دامادی که چفیه برگردن داشت
واضح آرشیو وب فارسی:روضه نیوز: عمار در مهر ماه سال ۱۳۵۹، در روز عید قربان به دنیا آمد و در مهرماه ۱۳۹۴ در روز عید قربان از دنیا رفت.به گزارش روضه نیوز به نقل از نسیم؛ متن یادداشت فرهاد خادمی با عنوان "دامادی که چفیه برگردن داشت" به شرح ذیل می باشد: گاهی بعضی خاطرات آنچنان در ذهن پررنگ هستند که فراموش کردنشان محال می نماید، گاهی بعضی نقش ها آن قدر بر دل می نشیند که با هیچ پاک کنی، پاک نمی شوند و از یاد نمی روند و حتی پاک کن گذر زمان و آمد و شد سال های طولانی، نمی تواند آنها را بی رنگ کند. یکی از این نقش یادهای پررنگ که در ذهن من نقش بسته، خاطره شبی است که به عنوان میهمان به یک مجلس عروسی رفتم. سال 1380 بود و مجلسی صمیمی و شاد که با حضور تعداد زیادی از بچه های بسیجی شور و حال بیشتری داشت. داماد جوان بیست و یک ساله بود. خوش قد و بالا و رعنا و خوش سیما، با چشمانی مهربان و نافذ و نگاهی که به دل می نشست. وقتی که وارد مجلس شد، ناگهان بچه های بسیجی سروصدا راه انداختند و شروع کردند به دست زدن و صلوات فرستادن و آفرین گفتن. ما که عقب تر نشسته بودیم، اول متوجه ماجرا نشدیم، بعد که داماد نزدیک تر شد دیدم که چفیه ای دور گردن انداخته و با همان چهره مهربان و لبخند دل نشین با تک تک ما دست داد و روبوسی کرد. مجلسی ساده و بی ریا بود و به همه خوش می گذشت. مخصوصاً من که داماد را از کودکی می شناختم و با خانواده اش رفت و آمد داشتم .او جوانی بود که در عین داشتن امکانات مناسب، بسیار ساده زندگی می کرد، متواضع و مهربان و کمک حال دیگران بود و در بسیج محل نقشی فعال داشت. داشتن همین خصوصیات کافی بود که محبوب اقوام و آشنایان و مخصوصاً بسیجی های محل باشد. به خوبی در خاطرم هست وقتی در مجلس عروسی از او درباره چفیه اش پرسیدند، با چهره ای گشاده و لبخندی شیرین گفت: وقتی مولا و مفتدایم سیدعلی، چفیه را حرمت می دارد، من که مقلد و تابع ایشان هستم، چرا نباید این حرمت را نگه دارم؟ سال ها گذشت. او تحصیلات مهندسی اش را به پایان رساند و صاحب سه فرزند شد و هم چنان مهربان و متواضع و خیراندیش باقی ماند. از مال اندوزی پرهیز کرد و زندگی ساده و با قناعتی داشت. تا اینکه مهرماه امسال به زیارت خانه خدا مشرف شد. همان زیارتی که برای بسیاری از هموطنان مظلوم ما، به آخرین سفر بدل شد. او نیز از کسانی بود که در فاجعه منا با لبی تشنه به دیدار معبودش شتافت، فاجعه ای که در بهترین حالت می توان گفت بر اثر بی کفایتی و بی برنامگی و ناتوانی مدیریتی حاکمان آل سعود اتفاق افتاد. آن داماد رعنای چفیه برگردن که حالا بنا بر وصیت خودش در سرزمین وحی به خاک سپرده شده، کسی نیست جز عمار میرانصاری که به همراه بسیاری دیگر از هموطنانش، پس از فاجعه غم بار منا، در سرزمین وحی به خاک سپرده شده است. عمار در مهر ماه سال 1359، در روز عید قربان به دنیا آمد و در مهرماه 1394 در روز عید قربان از دنیا رفت. در این فاصله کوتاه تلاش کرد با وارستگی و اخلاص و ایمان و مردم داری زندگی کند و باعث نشان افتخار پدر و مادرش شود که شد. گرامی باد یاد عمار میرانصاری و همه هموطنان مظلوممان که لب تشنه و غریبانه و به دور از خانه و خانواده خود با زندگی وداع کردند.
سه شنبه ، ۱۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روضه نیوز]
[مشاهده در: www.rozenews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها