واضح آرشیو وب فارسی:اتاق خبر 24: در حالی که مک دونالد، نوشابه آمریکایی، آئودی، برندهای پوشاک ترک و کالاهای مصرفی دیگر در حال تسخیر یا در صف ورود به بازار ایران هستند، جذب سرمایه گذاری های بزرگ در بخش های زیرساختی به اما و اگرها مشروط و جای «دستورالعمل جامع در اولویت های جذب سرمایه گذاری خارجی» خالیست.اتاق خبر 24 : جذب سرمایه گذاری خارجی، عبارتی که این روزها برایمان بسیار آشناست. عبارتی که نام شرکت های بزرگ و معتبر دنیا را به دنبال خود یدک می کشد؛ نام هایی از غول های نفتی گرفته تا برندهای پوشاک و لوازم آرایش! شرکت هایی که در دنیا اسم و رسمی دارند اما هدف همه شان در سوداگری و سود بدون زحمت بردن از بازارهای بکری نظیر ایران مشترک است. بازاری که از هجوم بی امان رکود اقتصادی دنباله دار جهان از سال 2008 تاکنون مصون مانده و تنها نیازمند سرمایه خارجی است. اما نکته اینجاست که این سرمایه خارجی چگونه راه را در میان جمعیت جوان و آماده به کار تحصیلکرده و منابع بی نظیر خدادادی ایران پیدا می کند؟ راه را درست در مسیر تقویت اقتصاد، حل معضل بیکاری و کمک به بنگاه های کوچک پیدا می کند یا سرمایه خارجی می آید تا کمر همان چند کارگاه کوچک تولیدی را که از فشارهای سال های گذشته جان سالم به در برده اند، بشکند؟ برنامه دولت برای مدیریت و شکل دهی به این سرمایه ها چیست؟ نکته مبهم در معادلات و رفت و آمدهای این روزها چیست؟ آیا دولت برنامه ای جامع در این زمینه دارد؟ آیا در میان صف ورود هیئت های تجاری خارجی به کشور، دولت سند مدونی مبنی بر اولویت های سرمایه گذاری به این هیئت ها ارائه داده است؟ اگر دولت به صورت شفاف و قاطع اعلام کند که کشور تنها در بخش انرژی و صنایع های تک و برای فاینانس پروژه های زیرساختی سرمایه گذار خارجی جذب می کند و این ابلاغیه به صورت واضح و روشن اعلام شود، آیا رستوران های زنجیره ای و آمریکایی مک دونالد باز هم در سایت خود اطلاعیه می دهد و اعلام می کند که در ایران نمایندگی می پذیرد؟ کسانی که به شعب مک دونالد در کشورهای مختلف سر زده اند به خوبی می دانند که این رستوران ها هیچ مزیت و یا جذابیت بیشتری نسبت به رستوران هایی که در کشور فعالیت دارند، ندارند و حضورشان تنها برای ارضای کنجکاوی اقشار مردم، کار و کسب فعالان مشابه داخلی را تخته خواهد کرد. دستورالعمل مکتوب دولت می تواند تکلیف ارگان ها و شرکت های داخلی و همچنین سرمایه گذاران خارجی را مشخص کند که ما نیز آنچنان که یکی از مسئولان اقتصادی نقل قول می کرد مانند رئیس جمهور قزاقستان به هیات های خارجی اعلام کنیم تنها در صنایع های تک سرمایه گذاری می پذیریم. اولویت مان تامین مالی،ورود تکنولوژی، سرمایه گذاری مشترک و ... است. ایران هم اکنون در صنایع حلال، فروشگاه های زنجیره ای خوبی دارد که خود می توانند با توجه به جایگاه جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کشور اسلامی به برند معتبری در دنیا با هدف گیری یک میلیارد جمعیت مسلمان تبدیل شوند نه اینکه جذب سرمایه گذاری ما معطوف برندهای شوند که به علت ارائه غذاهای چاق کننده، رفتار نادرست با حیوانات پیش از ذبح، آسیب به محیط زیست، نقض حقوق کارگران خود و حتی استفاده از روش هایی برای جذب کودکان و تاثیر بر حس نوستالژی آنها در بزرگسالی و تاثیر بر عادات غذایی شان همواره در جهان مورد اعتراض واقع می شوند. بد نیست به این نکته توجه شود که چرا برای سرمایه گذاری در بخش های زیرساختی کشور یا قرارداد با شرکت های بزرگ و حتی فروش نفت و لغو تحریم ها و یا متصل شدن به سوئیفت با اما و اگرهایی روبرو است و کار به راحتی همین گفتن «تحریم ها لغو شد» نیست و سازوکارهای بسیاری باید مرتفع شود اما وقتی نوبت به صادرات نوشابه بدون الکل آرکای می رسد حتی اگر پس از نامه محرمانه هشدار وزارتخانه آمریکا برای تجارت با ایران باشد، وزیر خارجه آمریکا امضایش را پای مجوز فروش نوشابه به ایران می نشاند! مجوزی که چنان هیجان دیوید انگل معاون فروش این شرکت را به دنبال دارد که فراموش می کند تمام دلیل خوشحالیش را فاش نکند و می گوید: «این به سود همه است. ما نوشیدنی های خود را از آمریکا به ایران صادر خواهیم کرد. این کار مشاغل بیشتری برای کارگران آمریکایی ها ایجاد می کند. این وضعیت برد- برد است.» یا در مورد دیگر، لباس زیر زنانه امریکایی حتی پیش از اجرای برجام در تهران شعبه می زند! سرعت ورود سرمایه گذاری هایی که به زیرساخت های ما کمکی نمی کند و تنها ما را به مصرف کننده صرف تبدیل می کند، چندان است که تنها 3 روز پس از لغو تحریم ها، یک برند جدید ترک در تهران شعبه اش را افتتاح می کند و اتحادیه برندهای ترکیه اعلام می کند: «29 برند ما در حال حاضر 135 فروشگاه در ایران دارند. با لغو تحریم ها، اکنون 20 برند دیگر قادر هستند در مجموع 500 فروشگاه در ایران تاسیس کنند. با فروشگاه های جدیدی که شرکت های ترک هم اکنون فعال در ایران تاسیس خواهند کرد، مجموع تعداد فروشگاه ها طی 3 سال آینده به 1000 فروشگاه افزایش خواهد یافت.» روزنامه تودیز زمان ترکیه در این باره می نویسد: «با برداشته شدن تحریم های ایران، خرده فروشان ترک در میان نخستین ها برای ایجاد یک جریان پرمنفعت سرمایه گذاری خارجی در ایران هستند.» اکنون که بخشی از تحریم ها لغو شده است، همه شرکت ها از فعالان در بخش های زیرساخت تا صنایع خرده فروشی پوشاک و کالاهای مصرفی جهان به بازار ایران چشم دارند اما نکته مهم، مدیریت دولت و مسئولان و ارگان های ذیربط در دریافت سرمایه گذاری ها و درخواست های برای ورود به کشور است. زمانی وضعیت برد- برد می شود که سرمایه گذاری های خارجی در راستای ایجاد شغل برای جوانان ایرانی نه مصرف کننده کردن آنها و تغییر سبک زندگیشان جذب شوند و به بنگاه های کوچک و بزرگ کمک کنند که این همان اقتصاد مقاومتی است. درد اقتصاد و مشکل جوانان ما ورود خودروهای لوکس آئودی و لباس زیر زنانه آمریکایی و برندهای ترک و فست هایی نظیر مک دونالد و کی اف سی نیست. شادی واقعی جوانان ما در این نیست که لباس مارک آمریکایی بپوشند، در رستوران های مک دونالد و کی اف سی غذا بخورند و سوار خودروی لوکس شوند که البته تمام این موارد نیز پول نیاز دارد و هیچ وقت نصیب جوان تحصیلکرده جویای کار نمی شود و سهم آنهایی است که یا آقازاده اند و یا جیره خوار جیب های پر پول پدرشان هستند. گویا تولیدکنندگان کالاهای لوکس غربی صدای دور دور کردن در خیابان های تهران را شنیده اند که سخنگوی شرکت آئودی «پتانسیل روبه رشدی» برای خودروهای لوکس در بازار ایران پس از لغو تحریم ها می بیند. ای کاش مسئولان نیز صدای خرد شدن غرور جوان تحصیلکرده ای که مجبور است برای تامین خانواده به مشاغلی پایین مشغول شود را بشنوند و هر چه سریع تر از موقعیت ایجاد شده برای مدیریت بهتر بهره ببرند. شادی جوان ایرانی زمانی است که با دانش و تلاش خود، پوشاک و خودرو و رستوران ایرانی را به برندهای باکیفیت نه تنها در ایران بلکه در جهان تبدیل کند. نکند از تمام جذب سرمایه گذاری خارجی همانند عربستان مجذوب زرق و برق و تجملات و کالاهای لوکس شویم و از توان و دانش داخلی خود غافل بمانیم.
دوشنبه ، ۱۲بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اتاق خبر 24]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]