محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830144452
چرا قرارداد رنو همزمان با سفر رییس جمهور به امضاء نرسید؟
واضح آرشیو وب فارسی:عصر خودرو: عصر خودرو- رنویی ها بیش از یک دهه در ایران حضور دارند. زمانی که در دولت اصلاحات فراخوان جهانی ایران برای مشارکت در صنعت خودرو به تمام جهان فرستاده شد تنها رنویی ها بودند که بر اساس تصمیمات استراتژیک خود به دعوت ایرانی ها پاسخ مثبت دادند. درواقع فراخوان ایرانی ها منطبق بر استراتژی آینده رنویی ها برای حضور قدرتمند در بازارهای نوظهور و درحال توسعه بود.رنویی ها وارد مشارکت با دو خودروساز بزرگ ایرانی شدند و این مشارکت تا به امروز فراز و نشیب های بسیاری داشته است. تغییر دولت و پایان یافتن عمر دولت اصلاحات موجب شد مخالفان پروژه در جایگاهی قرار بگیرند که بتوانند جلوی پیشرفت پروژه را مطابق آنچه نوشته شده بود را بگیرند و این مساله باعث شد روند اجرایی پروژه دستخوش تغییرات اساسی شود. به هرحال امروز بعد از گذشت12 سال از روز انعقاد قرارداد، رنویی ها تمام فراز و نشیب ها را پشت سر گذاشته و طبق مذاکرات ماه های گذشته وارد مرحله جدیدی از فعالیت خود در ایران می شوند، فازی که رنو وارد مالکیت و سهام داری در صنعت خودرو ایران می شود که با قرارداد منعقد شده پژو و ایران خودرو تفاوت ماهوی بسیار فراوان دارد. قرارداد پژو و ایران خودرویی ها قرارداد شراکت در تولید است نه شراکت در مالکیت و به همین دلیل مذاکرات سریع تر به نتیجه رسید و همزمان با سفر رییس جمهور بین طرفین امضاء شد. رنویی ها در یک سال گذشته و با صرف زمان و توجه بیشتر پس از امضاء برجام، مذاکرات جدی با نهادهای تصمیم گیر صنعت خودرو برای کسب مالکیت و سرمایه گذاری در مالکیت در صنعت خودرو ایران را آغاز کرده اند، اتفاقی که بسیار متفاوت از بحث بازگشت پژو به بازار ایران است. پژویی ها وارد شراکت با ایران خودرو در پروژه تولید خودرو خواهند شد اما رنویی ها در یک فاز جدی تر در بازی بزرگ صنعت خودرو ایران وارد کارزار رقابت خواهند شد و این یعنی مباحث بسیار پیچیده تر و مذاکرات نیاز به لابی گسترده تر و تصمیم گیری در سطوح بالاتری خواهد داشت و درنهایت برای اینکه از دولت تا وزارت صمت، سازمان گسترش و شریک تجاری اصلی رنو یعنی سایپا به نظر واحد برسند نیاز به کار و جلسات و مذاکرات بسیار عمیق تری دارد. چرا رنو وارد فاز مالکیت در صنعت خودرو ایران می شود؟ این سوال اساسی روایت آینده صنعت خودرو ایران است. این همان درد مشترک است که بزرگان قطعه سازی ایران را نیز طی سه سال گذشته برای تلاش در جهت مالکیت در صنعت خودرو ایران راغب کرده است. بزرگان قطعه سازی ما که در افکار عمومی با عنوان کنسرسیوم صنعت قطعه سازی شناخته می شوند در بالادست با بن بستی مواجه هست که چاره کار را در ناچاری مالکیت خودروسازی می بیند. این درد مشترک شامل حال رنویی ها هم شده یعنی رنویی ها هر چه تلاش کردند سرعت تیراژ تولید را بالا ببرند به بن بست رسیدند. مدیریت دولتی حاکم بر هر دو خودروساز ما و بحران مالی سال های اخیر رنو رو در مسیر شراکت در مالکیت در صنعت خودرو ایران قرار داده است. رنو می گوید ناچارم برای بالا بردن تیراژ وارد مالکیت شوم تا کل زنجیره از تامین قطعات تا تولید خودرو و فروش آن را در دست داشته باشم و درنتیجه به چرخه مالی صنعت خودرو ایران دست پیدا کند. واقعیت آن است در حال حاضر و طبق آنچه در خودروسازی پس از انقلاب اسلامی ایران روی داده است شرکای خارجی به طور مستقیم به زنجیره فروش خودروسازان داخلی وابسته بوده اند. بنابراین کنترل چرخش نقدینگی در دست خودروسازان ایرانی است. این آسیب اساسی، همواره موجب شده زنجیره تامین قطعات از سوی قطعه سازان داخلی و شرکای خارجی خودروسازان با مشکل مواجه شود. یکی از آسیب های اساسی این مسئله بالا بردن هزینه قطعات از هر دو تامین کننده داخلی و خارجی است زیرا آن ها ناچارند با بالا بردن قیمت، خود را در برابر فشارهای مالی خودروسازان حفظ کنند. از این رو، دسترسی به شبکه فروش و درواقع دسترسی به نقدینگی از سوی مشتریان تاثیرات شگرفی در قیمت گذاری محصول نهایی در مدل جدید رنو خواهد داشت. معمای رنو و پارس خودرو رنو می خواهد مالکیت بخرد و معلوم است کوچک ترین نکات برای آن ها بزرگ ترین مانع به شمار می رود. رنو بیش از یک دهه با تمام مشکلات ساختاری اقتصاد و صنعت ایران آشنا است. از نزدیک همه آنچه وجود دارد را در مشارکت با خودروسازان ایرانی لمس کرده و حالا آماده یک جهش بزرگ است. شراکت در سهام یک اپراتور به نام رنوپارس، رنو را برای شراکت در مالکیت آماده کرده است، اتفاقی که برای پژویی ها هم ناگزیر در یک دهه آینده اتفاق خواهد افتاد. به این ترتیب همین حالا پژویی ها در خوش بینانه ترین حالت یک دهه از رنویی در درک و حضور موثر در بازار ایران عقب هستند. حضور رنو در بازار واردات خودرو گام دیگری است که پژویی ها به جز تجربیاتی اندک در عمق این بازار پنجاه تا صد هزارتایی اما با حجم مالی بسیار بالا عقب مانده اند. رنو بار دیگر با شراکت در مالکیت صنعت خودرو پرچم دار حضور صنعت خودرو جهان در ایران خواهد بود و پژو نه ده سال بلکه خیلی سریع تر باور خواهد کرد راهی که رنو با مشقات بسیار پیموده بی دلیل نبوده و راه دیگری برای حضور واقعی در صنعت خودرو ایران وجود ندارد و همه آنچه پژویی ها در باورشان ورود گام به گام می دانند درواقع فرصت سوزی بیش نیست و زمان به نفع آن ها سپری نمی شود. ضرب المثل معروف ما ایرانی ها که "شتر سواری دولادولا نمی شود" موید همین بحث نوشتار است. پژو در مسیر جدید خیلی زود به این نتیجه خواهد رسید همان طور که به صراحت مدیرعامل باذکاوت فعلی ایران خودرو گفته آنان "یکی" از شرکای بین المللی ایران خودرو هستند و بازی در دستان ایران خودرویی ها است. رنو، پارس خودرو را می خواهد اما به شرط و به شروط، چون ذره ای از حاشیه های دست و پاگیری که قبلا تجربه کرده را نمی خواهد. اینکه هوشمندی بیاید و سهام ایدرو در شرکت ایدکو را تصاحب کند و سایپا را به عنوان سهامدار اول ایدکو در شراکت با رنو قرار دهد چالش هایی از این دست است، چالشی که موجب شد ایران خودرویی ها رغبت گذشته را برای ادامه کار با رنوپارس از دست بدهند و زمان زیادی صرف حاشیه ها و نخواستن ها و تمردهای ایران خودرو و رنو شود. نکته مهم در سناریوهای پیش روی رنو، مالکیت شفاف در شراکت با سایپا یا مستقل بر سهام شرکت موردنظر برای خریداری است. این همان نکته کلیدی است که پارس خودرو به دلیل سهامداری عام، گره بزرگی بر مذاکرات رنویی ها زده است در حالی که بن رو این مشکل بزرگ را ندارد. رنویی ها بازی در صنعت خودرو ایران را بلد شده اند. هیچ شتابی ندارند و همه بازی ها را زیر نظر دارند تا گام بعدی را محکم تر و با دقت و هوشیاری بالاتری بردارند تا به آرزوی شکست پژو در بازار ایران دست یابند. واقعیت اینکه رنو در زنجیره ساخت داخل نیز گام های بسیار زیادی از رقیب سنتی خود پیش است و سرعت عمل آن ها نیز سریع تر خواهد بود. حال باید دید پیمان کارگر، مرد ایرانی الاصل رنویی ها همچنان مسوولیت مستقیم رنو در ایران را خواهد داشت تا نتیجه سال ها تلاش خود در وطن مادری خود را جشن بگیرد یا خیر؟
یکشنبه ، ۱۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر خودرو]
[مشاهده در: www.asrekhodro.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها