تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836810481
نظر شهید مفتح در مورد تحصیل دخترش
واضح آرشیو وب فارسی:شهیدنیوز: شهیدخبر(شهیدنیوز): سخن گفتن از منش تربیتی شخصیتی که خود مربی بسیاری از حوزویان و دانشگاهیان بوده، سهل و ممتنع به نظر می رسد. چه اینکه از یک سو آثار اخلاقی او در حوزه و دانشگاه این کشور پراکنده گشته و از سوی دیگر و پس از سپری گشتن سه دهه،به گزارش باشگاه ایثار و شهادت شهید نیوز (تلنگر) : ضرورت بازخوانی کارنامه تربیتی وی محسوس است. در باب این موضوع با سر کار خانم بتول مفتح دختر آن شهید گرانمایه گفت و شنودی انجام گرفته است که نتیجه آن پیش روی شماست. *پدرتان را با کدام ویژگی ها به یاد می آورید؟ با حوصله و مهربانی شان. با اینکه واقعاً مشغله شان زیاد بود و تعداد ما هم کم نبود، اما برای تک تک ما وقت می گذاشتند. مخصوصاً موقعی که بیمار می شدیم، با حوصله کج خلقی هایمان را تحمل می کردند و دارو و غذا به ما می دادند. به ویژه به فرزندان دختر توجه بیشتری نشان می دادند، به همین دلیل خیلی راحت حرف هایمان را به ایشان می گفتیم. ایشان در تمام مراحل زندگی از تحصیل تا ازدواج در کنار ما بودند و به ما اعتماد به نفس می دادند. *در مورد تحصیلات شما با توجه به تقیداتی که داشتند چگونه برخورد می کردند؟ درس خواندن دخترها در آن سال ها کار ساده ای نبود، خصوصاً چون ایشان روحانی بودند، جامعه روی رفتار خانواده ایشان حساس بود. من فرزند اول خانواده بودم، در نتیجه باید در بسیاری از مسائل دقت می کردم تا خواهر و برادرهایم الگوی غلطی نداشته باشند. پدر اعتقاد داشتند فرزندانشان باید تا سطوح عالی تحصیل کنند، بنابراین به من توصیه کردند با رعایت کامل حجاب نهایت تلاشم را بکنم و فرمودند هر چند به دلیل اینکه اجازه می دهم تو در مدارس عادی تحصیل کنی تحت فشار خواهم بود، اما به خاطر اینکه مایلم تو تا سطح بالا تحصیل کنی، هر چیزی را تحمل می کنم. نظر شهید مفتح در مورد تحصیل دخترش در دانشگاه/ *در آن شرایط تا چه مقطعی توانستید تحصیل کنید؟ تا دیپلم پیش رفتم، ولی بعد چون باید وارد سپاه دانش می شدم و به اصطلاح دوره سربازی را می گذراندم و حاضر نبودم این کار را بکنم، به جای ورود به دانشگاه در دانشسرای مقدماتی ثبت نام کردم. البته در آنجا به خاطر اینکه چادر می گذاشتم بسیار اذیت شدم و توهین های فراوانی را تحمل کردم. پس از طی دانشسرای مقدماتی در دانشگاه الزهرای فعلی (مدرسه عالی دختران آن زمان) قبول شدم، منتهی در موقع مصاحبه گفتند باید چادرم را بردارم که قبول نکردند و به ناچار انصراف دادم. بعد هم ازدواج کردم و به اصفهان رفتم. *شیوه مواجهه شهید مفتح با ازدواج فرزندانشان چگونه بود؟دراین باره چه ملاک هایی داشتند؟ وقتی قرار بود برای خواستگاری بیایند، با من صحبت می کردند و وقتی می دیدند نگران هستم، با محبت می گفتند از چه می ترسی؟ من مراقب هستم. همین که کسی از تو خواستگاری کرد به این معنا نیست که باید بروی. همین شیوه برخورد باعث می شد اعتماد به نفس انسان تقویت شود و با عجله تصمیم نگیرد. پدر بسیار روی مسئله ازدواج ما حساس بودند و اگر لازم می شد به زادگاه خواستگار هم می رفتند و تحقیق می کردند. *چه سالی ازدواج کردید و چه شد شهید مفتح به این خواستگار خاص پاسخ مثبت دادند؟ در سال 50 ازدواج کردم. همسرم از بستگان شهید بهشتی بودند. مادر خانم ایشان همراه با مادر خودشان به تهران آمدند و مرا دیدند و به شهید بهشتی گفتند آقای مفتح چنین دختری دارد. عید سال 50 به قم رفته بودیم که آنها به دیدن ما آمدند. پدرم از شهید بهشتی سئوال کرده بودند اگر دختری همسن دختر من داشتید، حاضر می شدید او را به این پسر بدهید؟ و شهید بهشتی پاسخ مثبت داده بودند. پدرم به هوش و درایت شهید بهشتی ایمان داشتند و وقتی این پاسخ را شنیدند، جواب مثبت دادند. *پدر شما همواره درگیر مبارزات بودند و پس از انقلاب هم مشغله های فراوانی داشتند. شما فرزندان با این شرایط چگونه کنار می آمدید؟ پدر هیچ وقت مسائل بیرون را داخل خانه نمی آوردند و خانه ما فضای بسیار صمیمی و شادی داشت. اگر هم از مشکلات فراوان ایشان اطلاعی پیدا می کردیم، از تلفن ها یا گفتگوهای خصوصی ایشان با مادرمان بود، والا ابداً از نگرانی هایشان با ما حرف نمی زدند. *شخصاً چگونه با نگرانی ناشی از گرفتاری پدر کنار می آمدید؟ اگر احیاناً متوجه می شوم، در خودم می ریختم. پدر هم دائماً به ما اطمینان خاطر می دادند که جای هیچ گونه نگرانی نیست. *مادرتان چگونه تحمل می کردند؟ صبر و مقاومت ایشان بی نظیر بود، مخصوصاً بعد از شهادت پدر فوق العاده بی تابی می کردم. من و شوهرم در اصفهان زندگی می کردیم و من معلم بودم، اما همین که تعطیلات عید یا تابستان پیش می آمد به تهران می آمدم و حقیقتاً از لطف، صفا و صمیمیتی که در خانواده وجود داشت غرق شادی و سعادت می شدم. *و لابد چون فرزند بزرگ تر بودید، محرم اسرار پدر هم بودید؟ پدر می دانستند من فوق العاده حساس هستم و خیلی از حرف ها را به من نمی زدند. *شیوه تربیتی ایشان در برابر خطای فرزندان چه بود؟ چون ایشان را خیلی دوست داشتیم نهایت تلاشمان را می کردیم که یک وقت ناراحتشان نکنیم. اگر هم موردی پیش می آمد، ایشان همان موقع به روی ما نمی آوردند و بعد در موقعیت مناسب تذکر می دادند. مثلاً یک وقت اگر نمره کمی می گرفتیم دعوا نمی کردند و می گفتند می دانم نهایت سعی خودت را کرده ای. ان شاءالله دفعه بعد بهتر می شود. *پدر مبارز داشتن خیلی سخت است؟ به هر حال مشکلات خودش را دارد و آدم دائماً نگران است نکند پدرش صدمه ببیند، دستگیر و زندانی یا تبعید شود، اما ارزش های والای خود را هم دارد. هر دختر یا پسری بخت این را پیدا نمی کند چنین پدر ارجمندی داشته باشد. هیچ ارزشی در زندگی بدون تحمل رنج به دست نمی آید. به نظر من که یک ساعت زندگی در کنار چنین انسان هایی به صد ساعت زندگی با دیگران می ارزد. *افراد مورد علاقه پدر شما چه کسانی بودند؟ پدر اسطوره محبت بودند و همه را دوست داشتند، اما به حضرت امام، شهید مطهری و شهید بهشتی ارادت ویژه ای داشتند. *آیا خبر داشتید گروه فرقان ایشان را تهدید کرده است؟ همیشه نگران جان پدر بودم، منتهی چون در اصفهان بودم، پدر مخصوصاً مقید بودند اخبار نگران کننده به من نرسد. پس از شهادت آقای مطهری دیگر خواب شب و آرامش روز نداشتم و می دانستم جان پدرم در معرض خطر است. *چگونه از شهادت ایشان باخبر شدید؟ داشتم سر کلاس درس می دادم که گفتند شوهرم آمده اند. به دفتر مدرسه رفتم و ایشان گفتند پدر زخمی شده اند و ایشان باید هر چه زودتر به تهران بروند. به خانه رفتم و به خانم مطهری زنگ زدم. ایشان گفتند پدرتان زخمی شده و ایشان را به بیمارستان برده اند. من به تهران آمدم و آقا هادی به استقبال آمدند. گفتم همین الان مرا به بیمارستان ببرید. می خواهم پدر را ببینم. آقا هادی گفتند به خانه برویم و بعد شما را می برم. به خانه رفتیم و من اقوام و دوستان را دیدم که لباس سیاه پوشیده اند. متوجه شدم چه پیش آمده، اما نمی خواستم باور کنم و فریاد می زدم پدر نرفته اند. *کدام ویژگی ایشان در نگاه شما بسیار برجسته است؟ بعد از مهربانی و تواضع، ساده زیستی ایشان فوق العاده بود. همیشه به من توصیه می کردند سعی کن بیش از نیاز تهیه نکنی. اگر در مهمانی دو جور غذا درست می کردم، تذکر می دادند. ازدواج های ما هم در نهایت سادگی برگزار شدند. می گفتند هر چه ساده تر زندگی کنید، زندگی پرنشاط تری خواهید داشت. ایشان دوست، معلم، محرم اسرار و همه کس ما بودند. *و سخن آخر؟ امیدوارم رفتارمان به گونه ای نباشد که نزد پدر و سایر شهدا سرشکسته باشیم. پس از پدر، مادر تمام سختی ها را به جان خریدند و با اینکه فقدان پدر فوق العاده برایشان سنگین و ناگوار بود، اما به روی ما نمی آوردند و سعی می کردند تمام وقت خود را صرف رسیدگی به ما کنند. خدا کند فرزندان شایسته ای برای ایشان باشیم. از شما هم سپاسگزارم با گرامیداشت یاد شهدا به تقویت و ترویج ارزش های اسلامی می پردازید. شهدا سرمایه هی لایتناهی ما هستند و باید قدر آنها را بدانیم. انتهای پیام/ مجتبی غلامی
شنبه ، ۱۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهیدنیوز]
[مشاهده در: www.shahidnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها