تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804547075
فرهاد رهبر: تعداد مدیران دولتی ایران از کل کارمندان ژاپن بیشتر است!
واضح آرشیو وب فارسی:خبرنامه دانشجویان ایران: خبرنامه دانشجویان ایران: فرهاد رهبر، مدیریت سابق سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور مهمان برنامه بود، «توقف ممنوع» با اجرای محمد دلاوری از شبکه پنج سیما پخش می شود. به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در ادامه خواندنی ترین بخش های اظهارات فرهاد رهبر در این برنامه آمده است: *در ایران بیش از ۴۵۰ هزار مدیر دولتی داریم درحالی که کل کشور ژاپن تنها ۳۰۰ هزار کارمند دولتی دارد! البته در این میان باید جمعیت ایران و ژاپن را نیز در نظر گرفت که جمعیت آن ها ۱۰ برابر ایران است. * از آن جایی که ما در کشور حزب نداریم و همه چیز به طایفه و قبیله هایی که اخلاق و سنت های قدیمی دارند، می گذارد، قل از حضور در جریان کار یکدیگر را نمی شناسند و درکی ندارند، آن ها در مسیر انجام دادن کارها با هم آشنا می شوند و از همین رو برنامه مشخصی ندارند. * دولت وقتی انتخاب می شود و تا زمانی که دولت را در دست بگیرد. حدودا دو ماه زمان دارد و باید در این مدت کاری که اگر حزب بود انجام داده بود، را خودش انجام دهد و برنامه ریزی هم کند. * برخی مدیران همه زیردست های خود را جابجا کرده و حتی آبدارچی شان را هم عوض می کنند که مبادا آبدارچی نامحرم حرف های جلسات را به بیرون ببرد! * معمولا وزرا در دنیا سیاسی انتخاب می شوند ولی رده های مدیریتی بعدی از افراد همان وزارت خانه انتخاب می شوند که شناخت دارند، ولی در ایران مدیران بعدی هم از افراد خارج مجموعه استفاده می شود که در این صورت با این جابه جایی ها تنها تجربه های حرفه ای که بدست آمده از بین می رود و در خود سازمان انباشته نمی شود. * سابقه های مدیریتی افراد در جاهای کوچک باید ثبت شود و به مرور بزرگتر شود و در این مسیر هم خودش را ثابت کند تا به مدیریت در سازمان ها بزرگ برسد. * دولت مانند تیم های فوتبال قبل از بازی رسمی نیاز به تمرین و هماهنگی دارد. به همین دلیل در کشور نیاز به حزب و کار حزبی داریم وگرنه مدیران ناچار هستند در حین انجام کار با هم هماهنگ شوند. * همه تلاش مدیران ما این است که تجربه مدیران قبلی را زیر سوال ببرد تا خودش را نشان دهد! * موضوعی که همیشه مطرح شده بر کوچک شدن دولت تاکید داشته تا فعالیت تصدی گری به مردم منتقل شود و تنها وظیفه حاکمیتی برای خودش بماند؛ اما این اتفاق تا زمانی که بخش مردمی و خصوصی اقتصادی را فعال نکنیم، ماموریت ندهیم و توانمند نکنیم که بتواند ایجاد شغل کند، نمی افتد و همچنان مردم انتظار دارند که دولت بخشی را به عنوان کارمند خودش معرفی کند و آن ها را استخدام کند. * خصوصی سازی به معنای واقعی کلمه در کشور نداریم، از نیمه دولتی به نیمه دولتی دیگر رفته است. * ما با بحران جدی تصمیم گیری روبرو هستیم، تصمیم نمی گیریم اگر هم می گیریم چرا عملی نمی شود. دولت بزرگ است و این را می دانیم و باید کارهای مردم را به خودشان بدهیم، اما این اتفاق نمی افتد. * ما در کشور برنامه نداریم، در صورتیکه یکی از کارهای مدیر برنامه ریزی است. چیزهایی که مثل برنامه 5 ساله و ... مطرح می شود؛ تنها ایده های خوبی هستند که دوست داریم اجرا شود. * مشکل کشور ما این است که نفتی، دولتی و رانتی هستیم و منشا اصلی همان نفتی بودن کشور است! 80 درصد از بودجه دولت ها خرج حقوق و دست مزد می شود. * یکی دیگر از آفت ها این است که عمر مدیریت ها کم است. * گاهی مدیر نیاز به مشورت گرفتن از مشاوران دارد که ممکن است خارجی هم باشند، اما آقای سه نقطه بداند که اگر لازم باشد مدیر صادر می کنیم و نه وارد! * از آن جایی که برنامه ریزی درست نداریم، دستورالعمل ها را برای خودمان صادر می کنیم و اصلا به این فکر نمی کنیم که اصلا چرا می خواهیم این تغییر را انجام دهیم. * برنامه ریزی ها متناسب با زمان و شرایط نیست و معمولا فراتر از امکانات و معلومات است، به همین دلیل اجرایی نمی شود. * کل تولید ناخالص ملی ما برابر با بودجه شرکت های دولتی است! * شب تدوین بودجه مثل شب قدر نمایندگان است. برخی نمایندگان تا نیمه شب پشت درب سازمان مدیریت بودند تا برای شهرشان بودجه بگیرند. * مدیران عالی جابه جا می شوند و شغل خودشان را تغییر می دهند. کشورهای دیگر احزاب دارند و اتاق فکرهایی که برای آینده خودشان برنامه ریزی می کنند و اگر حزبی صحنه رقابت را باخت افراد برمی گردند و تجارب خودشان را در حزب خرج می کنند و برای دور بعدی آماده می شوند.
شنبه ، ۱۰بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرنامه دانشجویان ایران]
[مشاهده در: www.iusnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها