محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827834410
اندیشکده آمریکایی: اصلاح طلبی در ایران به پایان خود رسیده است
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: اندیشکده آمریکن اینترپرایز سقوط اصلاحات در ایران را قعطی، امکان تغییر حکومت را منتفی و برجام را راه حل روحانی برای بیرون راندن اصلاح طلبان از میدان سیاست ایران تعریف می کند.مشرق نوشت: با نزدیک شدن هر چه بیشتر به زمان برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان در هفتم اسفند ماه سال جاری، میزان تکاپو و فعالیت رسانه ها و اندیشکده های غربی نیز بیشتر شده است. اکنون که به روزهای پایانی در مرحله تایید صلاحیت ها رسیده ایم، فعالان و متفکران غربی نیز رایزنی های خود را به این سمت معطوف کرده اند. در ادامه همین روند، اندیشکده آمریکن اینترپرایز در یادداشتی با عنوان «تشدید تسلط تندروهای ایران» به قلم مایکل روبین، کارشناس مسائل منطقه ایران، به بررسی وضعیت افول اصلاح طلبی در کشورمان پرداخته است. نکته قابل توجه آنکه با توجه به پاراگراف پایانی و نتیجه ای که نویسنده گرفته است، هفته نامه نیوزویک نیز همین یادداشت را با عنوان «توافق هسته ای هیچ کمکی به میانه روهای ایران نخواهد کرد» بازنشر داده است. ابتدای این یادداشت با جمله ای تحریک آمیز آغاز کرده است: چندی پیش وال استریت ژورنال در گزارشی نوشت که ایران دو سوم ثبت نام کنندگانی که برای انتخابات مجلس در ماه آینده آمده بودند را رد صلاحیت کرده اند. نباید از این موضوع شگفت زده شویم. روبین در ادامه با حمله به استراتژی های اوباما در قبال ایران می نویسد: تفکر دولت اوباما درباره صعود اصلاح طلبان یا انتخاب شدن آنان توسط اراده مردم ایران اشتباه بود. ناگفته پیداست که مایکل روبین در این یادداشت در تلاش است تا همانگونه که رسانه های فارسی زبان ضد انقلاب عمل می کنند در نهایت، پروژه عبور از شورای نگهبان را رهبری کند؛ اما این بار با اندکی تفاوت؛ به گونه ای که بر خلاف منش رسانه های معاندی مانند سحام نیوز، بی بی سی فارسی، کلمه و ... سعی در چسباندن روحانی به اصلاح طلبان و قرار دادنش روبری شورای نگهبان ندارد. حتی بلعکس می کوشد تا روحانی در در زمین بازی جمهوری اسلامی تعریف کند. این کارشناس آمریکایی در ادامه با گریز به موضع گیری های ضد آمریکایی روحانی در مسائلی از قبیل فتنه 88 می نویسد: مشکل به همین سادگی نیست؛ میل شدید ایران برای انجام بازی پلیس خوب-پلیس بد با آمریکا توسط چیزی غیر از سخنرانی های روحانی در سال های 2005 و 2009 توضیح داده نمی شود. در میانه راه، مایکل روبین با طعنه به هر دو رئیس جمهور ایران و آمریکا، می نویسد: اگر وکلای تجاری می توانند دنیا را در ترقی مالی شش دقیقه ای آن (بورس) ببینند، پس دیپلمات ها اغلب، تاریخ را از طریق تجربه مدیریت های دو - سه ساله خود می بینند؛ در حالی که فهم رئیس جمهور از تاریخ حداکثر هشت است. وی ادامه می دهد: تحت چنین شرایطی (تکیه ایران بر دیدگاه حداکثر هشت ساله روحانی)، دیدن انقلاب اسلامی در حالی که بی حرکت و ثابت یک جا مانده و یا حتی گرفتار میانه روی شده، آسان است. مایکل روبین، متخصص مسائل منطقه ایران در اندیشکده آمریکن اینترپرایز: سیر افول اصلاحات در ایران از زمان اشغال سفارت آمریکا در این کشور آغاز شد. این کارشناس اندیشکده آمریکن اینترپرایز در آغاز بخش دوم یادداشت خود، با اشاره به حوادث اوایل انقلاب، آغاز افول اصلاحات به معنای لیبرالی آن را تسخیر لانه جاسوسی معرفی می کند: آیت الله خمینی رهبر انقلاب ایران وعده یک دموکراسی اسلامی را به مردمش داد و از منافع قدرت شخصی اجتناب کرد. درواقع، درحالی که سیاستمداران واشنگتن عاشق خودبینی هستند، مهم است به یاد بیاوریم که منطقی که پشت سر تسخیر سفارت آمریکا در سال 58 بود، برای بحران سازی در جهت محو کردن فرقه های لیبرال انقلاب اسلامی مورد استفاده قرار گرفت. وی در ادامه می نویسد: این واقعیتی ساده است که ائتلاف اصلی انقلاب سال 57 ایران - اگر بتوان چنین اسمی رو آن گذاشت – نه تنها شامل آیت الله خمینی و طرفدارانش می شد بلکه شامل ملی گراهای لیبرالی مانند مهدی بازرگان و کمونیست هایی مانند مجاهدین خلق نیز بود. نویسنده این یادداشت، باقی ماندن همین عده اصلاح طلب را مبتنی بر تلاش آنان برای جلوگیری از محو اصلاح طلبی عنوان می کند و استدلال می کند که حتی افرادی مثل محمد خاتمی نیز در زمانی اصلاح طلب نبوده اند: تنها دلیلی که عده ای به عنوان «اصلاح طلب» اکنون مورد توجه دیپلمات ها و روزنامه نگاران هستند آن است که آنان ذهن شان را بیشتر از آنچه که در این دهه های اخیر باید محو می شد «اصلاحاتی» کردند. برای مثال، محمد خاتمی به عنوان نماد اصلاح طلبی، در زمان تصدی اش بر وزارت فرهنگ و ارشاد، جلوی انتشار بیش از 600 عنوان کتاب و مجله را گرفت. گویا روبین در تلاش است تا قدرت ذهن اصلاح طلبان را رو به رشد نشان دهد. مایکل روبین با قدرت طلب دانستن اصلاح طلبان دولت خاتمی می نویسد: بسیاری از کسانی که برای رسیدن به قدرت در سال 1997 بر موج اصلاح طلبی خاتمی سوار شدند اکنون خودشان را خارج از دایره سیاست و یا حتی در زندان می بینند. آمریکن اینترپرایز آورده است: واقعیت ساده ای که جمهوری اسلامی هر ساله روی آن پافشاری می کند آن است که محدوده بحث های سیاسی قابل قبول کوچک تر شده و اصول گرایی بزرگ تر می شود. این مسئله را می توان از پوشش زنان در تلویزیون ملی ایران نیز متوجه شد. در این تصویر که اندیشکده آمریکن اینترپرایز در مطلب خود قرار داده بود، سیر پوشش خانم ها در سیمای ملی از پیش از انقلاب تا سال 1998 به تصویر کشیده شده است. بنابر گفته های پاراگراف بالا، این کارشناس اندیشکده آمریکن اینترپرایز نشان می دهد که قدرت چندانی در تحلیل مسائل سیاسی ایران را نداشته و نتوانسته است میان بالاتر رفتن سواد سیاسی مردم ایران و سیاست های اعمالی نظام در بحث ها و مشاجرات سیاسی تشخیص مناسبی داشته باشد؛ چرا که به مرور در 18 سال اخیر، با روشن فاصله اعتقادی و عملی میان اصول گرایان و اصلاح طلبان، مردم راحت تر میان این دو انتخاب کرده و خود به خود از بحث های سیاسی شان کاسته شده است. همچنین وی یا از روی بی اطلاعی و یا از روی عمد، پوشش زنان در سیمای ملی ایران را شدیدتر از اوایل انقلاب می داند. در آخر، وی به سراغ روحانی رفته و تلاش می کند تا او را از اساس، خارج از دایره اصلاحات معرفی کند: پس چه شد که حسن روحانی به عنوان رئیس جمهوری ایران انتخاب شد؟ شاید او لفاظی های نرم تری نسبت به احمدی نژاد داشت اما عیان است که او چندان اصلاح طلب نیست . وی با الصاق برچسبی جدید بر سینه حسن روحانی با عنوان «کمتر تندرو» و در حالی که گویا سیاست های مداخله جویانه آمریکا در ایران را ناکام دیده است و همچنین با اشاره ضمنی به افول فکری اصلاح طلبان می نویسد: چرخش ظاهری میان تندروها و کمتر تندروها در ایران، کمتر به سمت لیبرالی کردن و بیشتر به سمت خروج منابع آلترناتیو قدرت از بازی پیش می رود. در ضمن، این اصلاح طلب ترین حزبی است که می تواند در ایران بر سر کار آید. اندیشکده آمریکن اینترپرایز در آخرین پاراگراف زهر خود را به اوباما، برجام و برچیدن تحریم ها یک جا می ریزد: احتمالا اوباما پیش خود فکر می کند که تغییر حکومت در ایران بدیهی و قطعی است اما متاسفانه آنچه را که او تصور می کند تغییر نیست بلکه این منابع مالی آزاد شده توافق هسته ای ایران است که مسیر را برای خروج بیشتر اصلاح طلبان از قدرت فراهم می کند.
سه شنبه ، ۶بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها