تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833718009
واردات اسباب بازی به ایران؛ ٢۵ هزار و ۴١٨ تن، ٧٢ میلیون دلار/ اسباب بازی های ممنوعه کدام هستند؟
واضح آرشیو وب فارسی:صید نیوز: حالا دیگر خیلی وقت است که دنیای بچه های امروزی، دنیای بچه های دیروز نیست. زندگی بچه های امروزی حالا پر است از اپلیکیشن و عروسک های جور و واجور برقی و بازی های رایانه ای و البته اسباب بازی های جدید و گران؛ اسباب بازی هایی که حالا سال هاست نهادهای فرهنگی درباره آنها برنامه ریزی می کنند، طرح ارایه می دهند و البته بخشنامه و آیین نامه صادر می کنند. حالا دیگر از بچه های امروزی نمی توان سراغ بازی لِی لِی و عروسک ها و اسباب بازی های قدیمی را گرفت و به جایش انواع و اقسام اسباب بازی های خارجی و داخلی، بازار را پر کرده که آن قدر تعدادشان و تنوعشان زیاد است که انتخاب آنها را برای بچه ها سخت تر از قبل کرده است. اما اینطور که پیداست همین تنوع و بیشتر حجم بالای ورود اسباب بازی های خارجی به بازار ایران، نگرانی هایی را برانگیخته است؛ نمونه اش همین دو روز پیش که «علیرضا حاجیان زاده» مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که متولی تولید و نظارت بر اسباب بازی ها در ایران است، وضع اسباب بازی در کشور را نگران کننده دانست و خواست اسباب بازی هایی که به گفته او ذهنیت کودکان را به خطر می اندازد، از بازار جمع شود. او دراین باره گفت که به رغم تأیید نشدن بعضی اسباب بازی ها برای ورود به کشور از سوی کانون پرورش فکری، عملا شاهد آن هستیم که این نوع از کالاهای وارداتی وارد بازار می شوند: «در حال حاضر نمایندگان کانون در گمرکات سه استان خوزستان، هرمزگان و بوشهر مستقر هستند و بر امر واردات این کالای مهم که می تواند برای کودک شخصیت ساز باشد، نظارت می کنند. این که چرا با وجود تأیید نکردن کانون برای ورود برخی اسباب بازی ها، این نوع از کالاهای غیراستاندارد، سر از فروشگاه های داخلی در می آورند سوالی است که مسئولان مربوطه در گمرک باید پاسخگو باشند.» حاجیان زاده این را هم گفت که کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درحال تدوین طرحی است که با همکاری اصناف و دستگاه های مربوطه بتواند زیرساخت های قانونی لازم برای جمع آوری اینگونه اسباب بازی هایی را که به صورت قاچاق وارد فروشگاه ها می شوند، فراهم کند. او یک خبر دیگر هم داشت: «همچنین طرح استانداردسازی اسباب بازی در کانون نهایی شده است و در انتظار تصویب این طرح در شورای فرهنگ عمومی کشور هستیم.» این نخستین بار نیست که مسئولان فرهنگی و به ویژه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که زیرنظر وزارت آموزش و پرورش فعالیت می کند، درباره وضع اسباب بازی های موجود در ایران انتقاد می کنند؛ به ویژه از زمانی که این کانون عروسک های ایرانی مانند «دارا و سارا» را تولید کرد و به بازار فرستاد؛ عروسک هایی که جدیداً نسل سومشان هم به بازار آمده ولی هنوز و آن طور که به نظر می رسد نتوانسته جایش را آن قدر در دل کودکان ایرانی باز کند تا آنها سراغ اسباب بازی های خارجی نروند؛ اسباب بازی هایی که حالا تعدادی از مسئولان از حجم ورودشان و شکل و شمایلشان ناراضی اند و آن را نگران کننده می دانند. اما این فقط مدیرعامل فعلی کانون پرورش فکری نیست که درباره اسباب بازی های موجود در بازار ایران گله دارد. پیش از او این رضایی، مدیرعامل پیشین کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کشور بود که بارها دراین باره انتقاد کرده بود. به نظر او درباره موضوع اسباب بازی در ایران حفره های قانونی زیادی وجود دارد: «بازار اسباب بازی در کشورمان یکی از بازارهایی است که با چالش های عمده ای روبه رو است که از آن جمله می توان به ورود بی حساب و کتاب اسباب بازی های خارجی که هیچ گونه سنخیتی با فرهنگ ایرانی ندارند تا وجود نداشتن تنوع در تولیدات داخلی اشاره کرد. مشکلی که همواره مطرح می شود این است که چرا ما در داخل کشور اسباب بازی ممنوعه یا واردات زیاد اسباب بازی داریم. مطابق قانون شورای نظارت بر اسباب بازی هر بازرگان و وارد کننده ای که بخواهد اسباب بازی وارد کشور کند باید مجوز این شورا را داشته باشد. یکی از علل ورود اسباب بازی های ممنوعه به کشور بحث قاچاق اسباب بازی است.» اسباب بازی های ممنوعه، واردات ممنوعه ها اما این اسباب بازی های ممنوعه که مسئولان فرهنگی درباره آنها حرف می زنند، کدام اسباب بازی ها هستند و چرا ممنوع اند؟ نخستین بار سال ٩٠ بود که فهرستی از اسباب بازی های ممنوعه در ایران اعلام شد. آن زمان دولت از طریق نهادهای فرهنگی مانند کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برای نخستین بار تصمیم گرفت که از ورود بعضی اسباب بازی ها به کشور جلوگیری کند؛ اسباب بازی هایی که «باربی»، عروسک محبوب کودکان ایرانی در صدر آنها بود و عروسک های نوزادی که در آنها تاکید بر جنسیت و دختر یا پسر بودن وجود دارد و اندام جنسی دارند، اسباب بازی هایی که موزیک های تند غربی دارند یا خواننده ای روی موزیک می خواند و اسباب بازی هایی که موجب ترس و شوک می شوند و از نظر ایمنی برای کودک خطرآفرین هستند مانند انواع تفنگ ها و اسباب بازی هایی که برای خنده و شوخی استفاده می شود اما خطرآفرین اند دیگر مواردی بود که بعد از باربی، ورود و وجودشان در بازارهای ایران ممنوع اعلام شده بود. اما در کنار اینها در سال های گذشته متولیان تولید و نظارت بر اسباب بازی ها درباره میزان بالای واردات اسباب بازی های خارجی انتقاد داشته اند؛ موضوعی که اگر به آمارهای مربوط به آن نگاهی کنیم، اعداد و ارقام زیادی را در خود جا داده است. آنطور که آمارهای کمرگ ایران نشان می دهد در سال گذشته ٢۵ هزار و ۴١٨ تن بازیچه، اسباب بازی و لوازم ورزش و اجزا و قطعات آن به ارزش ٧٢ میلیون و ۵٧٣ هزار و ٢٧۵ دلار به ایران وارد شده است؛ این میزان واردات در مقایسه با مدت مشابه سال ٩٢ از نظر وزنی ٣۶,٢٨ درصد و از نظر ارزشی ۴١.۶٩ درصد افزایش را نشان می دهد؛ به طوری که فقط در اسفند سال ٩٣، ٢ هزار و ٨٢٨ تن بازیچه، اسباب بازی و لوازم ورزشی و اجزا آن به ارزش ٨ میلیون و ۶٠ هزار و ٣۶٢ دلار به ایران وارد شده است. براساس برآوردهای انجام شده درحال حاضر سرانه مصرف اسباب بازی در ایران کمتر از پنج دلار برای جامعه کودک و نوجوان است؛ درحالی که این رقم در دنیا حدود ٣۴ دلار، در اروپا ٢۵٠ دلار و در آمریکا بیش از ٣۵٠ دلار است. ضمن آن که سرانه مصرف اسباب بازی در چین به عنوان بزرگترین تولیدکننده این محصول در دنیا، حدود شش دلار است. از طرف دیگر براساس آمار گمرک ایران در سال ٩٠، یعنی همان سالی که واردات تعدادی از اسباب بازی های خارجی ممنوع شد، از ٢١ معبر گمرکی ایران، حدود ٢۵ میلیون دلار، اسباب بازی به ایران وارد شده است؛ یعنی حدودا ۴۴٠ برابر سال ٨١، یعنی سالی که برای نخستین بار به ورود اسباب بازی در کشور نظارت شد. از طرف دیگر ٩۵درصد واردات اسباب بازی در سال ٩٠، متعلق به چین و ۵ درصد مربوط به دیگر کشورها ازجمله اسپانیا، آلمان و ایتالیا بوده است. از طرف دیگر براساس آمارهای موجود تجارت اسباب بازی سومین تجارت پر سود جهان بعد از تولید مواد مخدر و تسلیحات نظامی است و چین بزرگترین تولید کننده اسباب بازی در جهان است. توسعه تکنولوژی و گسترش تبلیغات به این بازار، رونق زیادی به آن داده و باعث شده هر روز اسباب بازی جدیدی به بازار بیاید. شاخص جهانی مصرف اسباب بازی٣۴ و در ایران تنها ۵ است؛ یعنی مصرف سرانه اسباب بازی در ایران حدود یک سوم مصرف اسباب بازی در آسیا و یک هفتم شاخص جهانی است و فاصله زیادی با نرخ جهانی دارد. اینها همه درحالی است که براساس آمارهای جهانی ایران سومین وارد کننده بزرگ اسباب بازی در جهان است و حدود ١١ درصد واردات اسباب بازی جهان را در سال ٢٠٠٨ داشته است. در سال های گذشته، به موازات انتقادهایی که مسئولان فرهنگی درباره وضع اسباب بازی ها در ایران داشته اند، کسانی هم بوده اند که گفته اند راه حل این موضوع برخوردهای آیین نامه ای و سلبی نیست. «علی اصغر سیدآبادی» نویسنده و پژوهشگر حوزه کودکان یکی از آنهاست. او در گفت وگو با «شهروند» درباره اظهارنظر اخیر مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درباره نگران کننده بودن وضع اسباب بازی ها در ایران می گوید: «البته اسباب بازی هایی داریم که ممکن است برای برخی گروه های سنی خطرناک باشند. مثلا بعضی از اسباب بازی ها برای گروه های سنی کوچک تر تیز و برنده هستند یا مثلا تفنگ های اسباب بازی هستند که شلیک می کنند و برای بچه های کوچک تر خطرناکند؛ اما منظور ایشان این نوع اسباب بازی ها نبوده و احتمالا لفظ خطرناک در سخنان ایشان با تسامح به کار رفته و بیشتر معنای مضر می دهد. اگر لفظ مضر را بپذیریم به نظرم حتما اسباب بازی هایی داریم که مضر هستند.» موضوع اما از نظر او چیز دیگری است: «من از طرحی که آقای حاجیان زاده گفته قرار است با همکاری اصناف و دستگاه های مربوطه برای زیرساخت های قانونی لازم برای جمع آوری اسباب بازی هایی که به صورتقاچاق وارد فروشگاه های می شوند، تدوین شود، اطلاعی ندارم اما بعید می دانم که فعالیت های سلبی گرهی از مشکلات این حوزه را باز کند. به نظرم ما باید همزمان دو فعالیت را پیش ببریم؛ یکی برطرف کردن موانع تولید و حمایت از تولید کیفی و دیگری انتخاب و معرفی تولیدات باکیفیت به مردم و ترویج مصرف فرهنگی با الگوی مناسب.» او می گوید: «درباره اسباب بازی بحث های مختلفی وجود دارد، یکی بحث های فرهنگی است. اسباب بازی ها حامل های فرهنگ هم هستند و با خودشان سبک زندگی را ترویج می کنند. مثلا بعضی از عروسک ها از این باب که مروج کلیشه های جنسی هستند مورد انتقادند. بحث دیگر در ایران بحث تولید و واردات است. سالانه مبالغ زیادی ارز برای واردات اسباب بازی از کشور خارج می شود. بخشی از این ارز به طور رسمی و با پرداخت تعرفه گمرکی وارد کشور می شود و بعضی دیگر بدون پرداخت این تعرفه و به صورت قاچاق وارد کشور می شود. طبیعی است که مثل قاچاق هر کالای دیگری مشمول قوانین مبارزه با قاچاق شود.» مدیرکل دفتر مطالعات و برنامه ریزی فرهنگی وزارت ارشاد ادامه می دهد: «از طرف دیگر به نظرم بازار اسباب بازی در ایران بازاری نسبتاً پررونق است و در تمام سال هایی که هزینه خرید کالاهای مختلف در سبد هزینه های خانوار کاهش داشته است، اسباب بازی همواره رو به رشد بوده. موضوع دیگر این است که این بازار به رغم نظارت هایی که وجود دارد بی در و پیکر است و قطعا بخشی از آن به خاطر ورود بدون پرداخت تعرفه های گمرکی به بازار ایران است. سوم این که ما تصویر روشنی از وضع بازار اسباب بازی در ایران نداریم و نهادی که این بازار را مطالعه کند و گزارش بدهد نیست. مثلا در چند ماه اخیر فروش اسباب بازی تفنگ در اسباب بازی فروشی های تهران افزایش پیدا کرده است. پیش از این فروش عروسک بیش از بقیه اسباب بازی ها بود، اما اخیرا با ورود برخی از بازی های رایانه ای مثل جی تی ای خرید تفنگ افزایش یافته است. این درحالی است که نهادهای غیردولتی کودک و نوجوان سال ها تلاش کرده بودند و موفق شده بودند فروش اسباب بازی های خشونت زا را کاهش بدهند. اما چرا در مقطع فعلی این اتفاق افتاده است؟ این نیاز به مطالعه دارد.» به گفته او «تأثیر خشونت خبری در خانواده ها و کودکان و تأثیر در بازار مهم است. به نظرم مهم ترین وظیفه کانون همین جاست. چهارم این که نهادهای ارزیابی کننده غیردولتی در این بازار که اسباب بازی ها را از نظر کیفیت، بهداشت و معیارهای فرهنگی و اجتماعی ارزیابی کنند، غایبند. نهاد نقد و ارزیابی اسباب بازی در ایران وجود ندارد و این نقیصه مهمی است. بخشی از مشکل از این جا ناشی می شود.» این کارشناس حوزه فرهنگ ادامه می دهد: «با این که به نظرم نهاد نقد و ارزیابی باید غیردولتی باشد، اما کانون پرورش فکری به اعتبار دبیرخانه هیأت نظارت بر اسباب بازی اختیاراتی در این حوزه دارد و علی القاعده می تواند به این حوزه ورود کند، اما مقدم بر این مطالعه وضع بازار است. این مطالعه اگر بی طرفانه باشد هم به تولید کیفی کمک می کند، هم به نقد وضع موجود و هم به شناسایی آسیب ها و مسائل این بازار. شاید اگر کانون به جای تولید بر مطالعه و تولید ادبیات این حوزه و حمایت از تولید کیفی و ترویج مصرف کیفی تمرکز کند، بهتر باشد. به نظرم ورود نهادهای دولتی در مقام تولید کننده تجربه موفقی نیست. عرصه تولید عرصه رقابت است و دستگاه های دولتی به دلیل ساختار دولت آن قدر چابک و کارآمد نیستند که بتوانند با بخش خصوصی رقابت کنند، مگر این که الگوی هزینه – فایده را کنار بگذارند و بخواهند صرفا با صرف هزینه و بدون در نظر داشتن خواست مخاطب تولید کنند که در این صورت تجربه نشان داده است که موفق نخواهند بود.» ۴۷۳۰۴
سه شنبه ، ۶بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صید نیوز]
[مشاهده در: www.seydnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها