تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816273743
عجیب ترین داستان های دنیای فوتبال
واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: قرن ها از معرفی ورزشی که ما امروزه آنرا فوتبال می نامیم گذشته است. فوتبال ورزشی ساده اما یک تاریخ ساز بلامنازع است، به گونه ای که گاهی تقویم تاریخ را با اتفاقات فوتبالی به یاد می آورند. در ذهن ما لحظاتی از این ورزش حک شده، از شیرین ترین و به یادماندنی ترین خاطرات تا تلخ ترین و زجرآورترین. اما آنچه نمی دانیم برخی از داستان های عجیب و غریب تر، معمولی تر و کم زرق و برق تر است. مانند هر دستاورد بشری فوتبال و حواشی آن سرشار از داستان ها و شایعاتی است که با شنیدن آن سرهایتان را به نشانه ناباوری تکان خواهید داد. اما در کنار این داستان ها که برخی از آنها احمقانه، خنده دار یا غیرقابل باور و شوکه کننده بودند، داستان های الهام بخشی نیز در ورزش وجود دارند که می توانند جلابخش روح بشری باشند؛ دستمایه هایی برای یک فیلم سینمایی، درام هایی که ارزش این را دارند که از چند خط کوتاه تبدیل به نمایشی عظیم بر روی پرده بزرگ سینما شوند. این داستان های عجیب را در زیر می خوانید: بازی ۳ نیمه ای یکی از بازی های لیگ انگلستان در سال ۱۹۸۴ برای همیشه در تاریخ فوتبال جاودانه خواهد شد به دلیل برگزاری این بازی در ۳ نیمه ۴۵ دقیقه ای. ماجرا اینگونه آغاز شد که داور اصلی مسابقه میان تیم های ساندرلند و دربی کانتی به بازی نمی رسد و این دیدار با سوت فرد دیگری آغاز می شود. نیمه نخست به پایان می رسد، داور اصلی سرمی رسد و اعلام می کند که ۲ تیم باید ۹۰ دقیقه دیگر بازی کنند، این بازی با نتیجه ۱۱ ـ صفر به سود ساندرلند به پایان رسید. پابرهنه ها در بهشت در جام جهانی ۱۹۵۰ برزیل، کشور هند به عنوان نخستین کشور آسیایی به جام جهانی رسید. مردم استعمارزده هند به قدری از این اتفاق خوشحال و شادمان بودند که سر از پا نمی شناختند و ماه ها جشن و سرور برپا کردند. قرار بود جام جهانی ۱۹۵۰ در کشور برزیل انجام شود و هندوها به برزیل سفر کنند، اما پس از برآورد هزینه، مسئولان ورزش کشور هند از اعزام بازیکنان فوتبال این کشور به برزیل منصرف شدند، چراکه پولی در بساط نبود. بازیکنان هند نه پولی برای خرید بلیت سفر به برزیل داشتند و نه حتی برای خرید کفش و پیراهن ورزشی. حمله پلیس به بازیکنان در سال ۲۰۱۰ در برزیل در جریان بازی میان تیم های جنیوس و موتو کیوب، ۲ بازیکن با کارت قرمز داور روبرو می شوند اما آن دو برای خروج از زمین خودداری می کنند، صحبت های داور با بازیکنان و مربیان فایده ای ندارد و هر دو می خواهند که در زمین باقی بمانند، در پایان پلیس با گاز فلفل به داخل زمین حمله می کند و این دو بازیکن را از زمین مسابقه بیرون می کند. اخراج برای ادامه بازی آدریان باستیا، در سال ۲۰۰۸ باور نمی کرد که برای کمک به ادامه بازی هم ممکن است از زمین اخراج شود. در جریان دیدار تیم های آستریا تریپولیس و پاناتینایکوس یونان یکی از تماشاگران وارد زمین شد و شروع به دویدن کرد که توسط باستیا مهار و بوسیله نیروهای امنیتی از زمین خارج شد. پس از پایان ماجرا داور مسابقه این بازیکن را به دلیل رفتار خشونت آمیز با کارت قرمز از زمین مسابقه اخراج کرد. جریمه برای شرکت در جشن ینس لمان، دروازه بان تیم فوتبال اشتوتگارت آلمان پس از شکست ۲ ـ صفر تیمش به دلیل شرکت در مراسم جشن اکتبر توسط مدیران باشگاه جریمه شد. البته مدیران این تیم بیشتر با اشتباهات این دروازه بان مشکل داشتند تا شرکت در جشن، چراکه خود آنها به همراه سایر بازیکنان در همان جشن حضور داشتند اما جریمه این دروازه بان به نام شرکت در جشن تیمی اکتبر صادر شد. دستمزد سوسیسی ماریوس سیورا، در لیگ باشگاهی رومانی در سال ۲۰۰۶ به ازای ۱۵ کیلوگرم سوسیس از تیم یوتی آراد به رگال هورنیا منتقل شد. هرچند این بازیکن در تیم جدیدش فقط یک روز دوام آورد و آنقدر توسط هم تیمی های جدیدش به دلیل شرایط نقل و انتقالش مسخره شد که باشگاه را ترک کرد. اعدام پیش از بازی در دوران سیاه طالبان در سال های ۱۹۹۰ در افغانستان، مراسم اعدام پیش از شروع بازی ها در استادیوم اصلی کابل برگزار می شد. مردان و زنانی که از نظر طالبان گناهکار شناخته می شدند در زمین فوتبال ابتدا شکنجه شده و سپس با روش هایی وحشیانه اعدام می شدند و تماشاگران فریادهای گوشخراش ناله و درد آنها را می شنیدند درست پیش از اینکه با فریادهای گوشخراش خود تیم های محبوبشان را تشویق کنند. دزدیدن نقطه پنالتی ۲ سارق، درهای ورودی استادیوم اصلی روتردام را شکسته و وارد این استادیوم شدند و همزمان با بیلچه هایی کوچک نقطه پنالتی روبروی ۲ دروازه را کندند و به سرعت از آن محل فرار کردند. مدتی بعد هر ۲ بازداشت و به دلیل دزدی گناهکار شناخته شدند. در بازجویی ها مشخص شد که آنها کلکسیونی از نقطه پنالتی ورزشگاه های مختلف را جمع آوری کرده بودند. فراری در زمین فوتبال یک قاچاقچی موادمخدر که تحت تعقیب پلیس بود، درجریان یک بازی لیگ محلات انگلستان موسوم به لیگ یکشنبه ها در درون زمین فوتبال توسط پلیس دستگیر شد. بازی در سال ۲۰۰۹ در شهر لیدز برگزار شد. ۲۰ مامور پلیس به زمین حمله کردند تا از فرار مرد متهم جلوگیری کنند، هرچند تیمی که فرد قاچاقچی در آن بازی می کرد در پایان با نتیجه ۶ ـ ۳ بازی را برد. پایان بازی با کارت قرمز خوزه مانوئل بارواسکاندون، در لیگ دسته (۲) کلمبیا با کارت های قرمز بازی را به پایان برد. او پس از اخراج نهمین بازیکن در سوت خود می دمد و بازی را نیمه کاره به پایان می رساند. وی در توصیف این بازی می گوید: «اگر بازی ادامه پیدا می کرد مجبور بودم همه را اخراج کنم؛ حتی توپ بازی را.» بیهوشی در زمین در جریان دیدار نیمه نهایی مسابقات فوتبال جام جهانی ۱۹۳۰ میان تیم های آرژانتین و آمریکا، پزشک تیم آمریکا وارد زمین می شود و با داور بحث می کند، سپس با عصبانیت کیف خود را به زمین می کوبد و یک شیشه کلوروفرم باز می کند و خود را بیهوش می کند و روی زمین مسابقه ولو می شود. هوادار افسانه ای من یونایتد نورمن ویندرام، در تمامی عمر خود طرفدار تیم فوتبال منچستریونایتد انگلستان بود. در سال ۲۰۰۲ اعلام شد که او از سال ۱۹۲۶ در تمامی مسابقات خانگی من یونایتد در ورزشگاه اولدترافورد شرکت داشته است. وی می گوید: «برای نخستین بار در سن ۴ سالگی به ورزشگاه آمدم و پس از آن به صورت متوالی در بیش از ۱۸۰۰ مسابقه خانگی من یونایتد شرکت کردم.» جوک گفتن ممنوع تیم زیر ۲۰ سال شیلی در سال ۲۰۰۲ به دلیل خندیدن جریمه شد. فدراسیون فوتبال شیلی بازیکنان این تیم را مجازات کرد، به این دلیل که یکی از بازیکنان در جریان تمرینات جوکی را تعریف می کند که همه بازیکنان از خنده، روده بر می شوند و اخلالی در جریان تمرینات ایجاد می شود. مربی تیم از این مسأله شکایت و عنوان می کند این رفتارها موجب از بین رفتن اقتدار و تمرکز مربی شده و پس از آن جوک گفتن در این تیم ممنوع اعلام می شود. پرتاب بال مرغ برایان لاوس، سرمربی تیم گریمسبی تاون در سال ۱۹۹۶ کنار زمین با خیال راحت مشغول خوردن یک بشقاب مرغ سرخ شده بود که بازیکنان تیمش بازی را از دست دادند، او که از عملکرد تیمش بسیار ناراضی و عصبانی بود بال های مرغ را به سمت بازیکنانش پرتاب می کرد و برسر آنها فریاد می زد. عزیزم، من مشغولم! دیو نیکولاس، در سال ۲۰۰۵ در کنار زمین ایستاده بود که موبایلش در جیبش زنگ خورد. او در جریان مسابقه خیلی طبیعی موبایل خود را در می آورد و به آن جواب می دهد. هنگام صحبت، داور خشمگین به سمتش می آید و این مربی را از زمین مسابقه اخراج می کند و او ادامه بازی و دیدار بعدی تیمش را به دلیل پاسخ دادن به یک تماس از دست می دهد. بالوتلی برضد بالوتلی در سال ۲۰۱۱ مهاجم آن زمان تیم منچسترسیتی انگلستان که یکی از پرحاشیه ترین بازیکنان دنیای فوتبال به حساب می آید، به سرعت وارد اتاق رئیس می شود اما نه رئیس خودش. یک هوادار جوان هنگام تمرینات از بالوتلی تقاضای گرفتن عکس می کند که این تقاضا موجب می شود سوپرماریو کنجکاو شود که چرا این پسربچه اکنون در مدرسه نیست؟ ظاهرا پسربچه برای رفتار ناشایست چند روزی از مدرسه اخراج شده است، بالوتلی به همراه مادر پسربچه راهی اتاق آقای رئیس می شوند و تقاضای بازگشت او را به مدرسه می کنند. رئیس هم در حالتی قرار می گیرد که نمی تواند این تقاضا را رد کند و سرانجام یک کار درست هم از بالوتلی صورت می گیرد. سرتان را گرم کنید رونی سیمپسون، بازیکن تیم سلتیک که اهمیت زیادی به گرم کردن پیش از بازی می داد و همواره زودتر از سایر بازیکنان برای اینکار وارد زمین می شد، در سال ۱۹۶۷ در جریان بازی مقابل رسینک کلاب آرژانتین، برای گرم کردن وارد زمین شد که مورد اصابت تکه سنگی که یکی از تماشاگران پرتاب کرده بود قرار گرفت و بازی را از دست داد. تیم بانوان ژاپن پیروزی تیم فوتبال بانوان ژاپن در سال ۲۰۱۱ خیلی بیشتر از یک بازی فوتبال اهمیت داشت. چند ماه پیش از آنکه زلزله و سونامی در شمال این کشور جان ۱۵ هزار نفر را گرفته بود و شمار مردگان هر روز افزایش می یافت، زنان ژاپنی در هر بازی با یاد این قربانیان وارد زمین شدند و با روحیه و شهامتی مثال زدنی از مرحله گروهی و حذفی عبور کردند و در فینال تیم قدرتمند آمریکا را شکست دادند و به قهرمانی رسیدند. آنها در تمامی بازی ها عکس ها و خاطرات قربانیان را گرامی داشتند و پیروزی های خود را به آنان تقدیم و جوایز نقدی خود را برای بازسازی اماکن تخریب شده اهدا کردند. از ماهی فروشی تا بهترین بازیکن ماجرای بهترین بازیکن زمین در فینال لیگ اروپای امسال ماجرای جالبی است. کارلوس باکا از تیم فوتبال سویا اسپانیا این جایزه را برد و استحقاق آنرا هم داشت، بویژه پس از پیروزی مقابل دنیپرو در ورشو. باکا وقتی ۲۰ ساله بود، هنوز در پوئرتو کلمبیا به سر می برد. او برای تیمی محلی بازی می کرد و برای خرج های خود مجبور بود ماهی بفروشد و شاگرد راننده اتوبوس باشد. او در سن ۲۲ سالگی تازه به فوتبال حرفه ای راه پیدا کرد و پس از سفر به اروپا افراد کمی وجود داشتند که او را گزینه نخست خط حمله می دانستند، آنهم زمانیکه سویا تازه گامیرو را از PSG خریده بود. با این حال، خواست او آنقدر زیاد بود که هم به ترکیب اصلی رسید و هم تبدیل به مهمترین بازیکن سویا هم شد. عبور از ناممکن ویکتور وانویاما، بهترین نمونه در این زمینه است. نرسیدن به چیزهایی که دوست دارید یا شما را نابود می کند یا چنان از نظر ذهنی شما را قوی می سازد که مرز ناممکن ها را در می نوردید. در برخی نقاط آفریقا حتی از ساده ترین لذت های زندگی هم نمی توان بهره برد. او انتخابی نداشت، اما یاد گرفت چگونه بدون کفش و حتی بدون توپ فوتبال بازی کند. چراکه پدرومادرش توانایی خرید آنرا نداشتند. او به سختی کار کرد پیش از آنکه بتواند به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت کودکان انتخاب شود. سرانجام توانست به نخستین جفت کفشش دست یابد، او این جفت کفش ها را نگاه داشته تا همیشه در خاطر بسپارد که از کجا آمده و رسیدن به چیزهایی که دوست دارد مستلزم چه تلاش طاقت فرسایی است. او می گوید: «فوتبال حرفه ای همیشه رویای من بود، اکنون من این شانس را دارم پس به آینده نگاه می کنم و بهترین تلاشم را انجام خواهم داد.» زخم های یادگاری کارلوس توز، در آرژانتین و فویتره آپاچا بدنیا آمد. در بدترین شرایطی که بتوانید تصور کنید در دالانی از وحشت، خشونت، مواد مخدر و فقر. در کودکی صورت او با آبجوش سوخت اما او با تکیه برتلاش و مهارت در فوتبال توانست خود را از چنگال ناملایمات نجات دهد، و زخم های روحی اش را التیام بخشد. زخمی که بر صورت او افتاده دیگر نه فقط برای جهانیان زشت نیست، بلکه تبدیل به نمادی از فردی شد که می تواند تمامی مشکلات را پشت سر بگذارد. بعدها دکترها به او پیشنهاد دادند که می توانند با چندعمل جراحی زخم های صورتش را بازسازی کنند، اما او نپذیرفت و این نشان را در صورتش نگهداشت تا کسی از یاد نبرد که می توان با اراده خود را از هیچ به همه جا رساند. او ابتدا به تیم بوکا جونیورز رسید و سپس به انگلستان رفت و در بهترین تیم های این لیگ بازی کرد. پس از آن به تیم یوونتوس (قهرمان ایتالیا) رفت. او اینک آنقدر پول و محبوبیت دارد که می تواند الگوی افراد زیادی برای خروج از دالان وحشت محله های فقیرنشین آرژانتین باشد. فرانک ریبری بازیکنی است که با زخمی برصورت، فوتبال بازی می کند و توانسته تمامی قله های فوتبال را فتح کند. زخم او ناشی از یک تصادف بود. در کودکی پزشکان به او می گفتند که او حتی دیگر نمی تواند بدود، اما فوتبال مانند نوشدارویی معجزه گر نه فقط به او بهبودی بخشید، بلکه او را به یکی از بهترین بازیکنان جهان تبدیل کرد.
سه شنبه ، ۶بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[مشاهده در: www.ettelaat.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 222]
-
گوناگون
پربازدیدترینها