واضح آرشیو وب فارسی:دز ان ان: به گزارش شبکه خبری دز (دز ان ان) به نقل از باشگاه خبرنگاران: حجت الاسلام و المسلمین قرائتی در یادداشتی به بیان مسأله ازدواج و طلاق از دیدگاه قرآن کریم پرداخته است که در ادامه مشروح آن را می خوانید: در شهر ما یک آمپول زن بود، گاهی قاطی می کرد. سمت راست…به گزارش شبکه خبری دز (دز ان ان) به نقل از باشگاه خبرنگاران: حجت الاسلام و المسلمین قرائتی در یادداشتی به بیان مسأله ازدواج و طلاق از دیدگاه قرآن کریم پرداخته است که در ادامه مشروح آن را می خوانید: در شهر ما یک آمپول زن بود، گاهی قاطی می کرد. سمت راست را پنبه می مالید، آمپول را سمت چپ می زد. حالا آن آمپول زن، چند میلیون شده است. آن کسی که ما را خلق کرده، می گوید: زود ازدواج کنید. آن وقت ما نظرات دیگری می دهیم و نتیجه اش ازدواج های بی ثمر و طلاق های مکرر شده است. اهمیت ازدواج و تشکیل خانواده ۱٫ دو وسیله ی آرامش داریم. یکی همسر و دیگری یاد خدا! «لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا» (روم/۲۱) همسر به انسان آرامش می دهد. «أَلَا بِذِکْرِ اللَّـهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (رعد/۲۸) یاد خدا هم آرامش بخش است. ۲٫ بر اساس روایات اگر کسی در سن متعارف ازدواج کند، نصف دینش را حفظ کرده است. اما اگر زود ازدواج کند دو سوم دینش را حفظ کرده است! ۳٫ ازدواج برای بقای نسل است و تولید نسل ارزشمند است! قرآن می فرماید: «کُنتُمْ قَلِیلًا فَکَثَّرَکُمْ» (اعراف/۸۶) خدا منت می گذارد که آمار شما کم بود، شما را زیاد کردم. مناجاتی داریم که از کمی جمعیت مؤمنان ناله می کند: «اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنَا صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ غَیْبَهَ وَلِیِّنَا وَ قِلَّهَ عَدَدِنَا» (دعای افتتاح) خدایا از فقدان نبی(ص) و غیبت امام زمان(ع) و کمی جمعیت به درگاه تو شکایت می کنیم. ۴٫ تشکیل خانواده، مقدس و ازدواج عبادت است. اولین نقش ازدواج هم در نماز است. کسی اگر همسر نداشته باشد، یک رکعت نمازش یک رکعت است. اما همین که ازدواج کرد، یک رکعتش هفتاد رکعت می شود. بهترین جای نماز کجاست؟ سجده! روایات می گوید: در سجده آخر دعا کن و بگو: «و ارزق لی و لعیالی» خدایا خرجی خانواده را عنایت کن. یعنی ازدواج و نماز با هم رابطه متقابل دارند. ۵٫ قرآن می گوید: «هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ» حدود پنجاه نکته در این آیه هست. زن و شوهر لباس یکدیگر هستند. یعنی همانطور که لباس، غنی و فقیر ندارد و همه نیاز به لباس دارند، فقیر هم باید ازدواج کند. ما می گوییم: برو، پول، خانه، ماشین، زندگی ات که کامل شد، حالا بیا و ازدواج کن! در حالی که فقیرهم باید لباس داشته باشد و اگر کسی برهنه است، بقیه باید برایش لباس تهیه کنند. همین که هوا گرم است، لباس نازک می پوشیم. شوهر امروز عصبانی است؟ خانم کوتاه بیاید. زن عصبانی است، آقا کوتاه بیاید. دادگاه خانواده در قرآن در قرآن در یک آیه شرایط یک دادگاه خانواده به طور کامل بیان شده است که با عمل به این آیه بسیاری از مشکلات برطرف می شود! قرآن می فرماید: «وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَیْنِهِمَا فَابْعَثُوا حَکَمًا مِّنْ أَهْلِهِ وَحَکَمًا مِّنْ أَهْلِهَا إِن یُرِیدَا إِصْلَاحًا یُوَفِّقِ اللَّـهُ بَیْنَهُمَا» (نساء/۳۵) اگر شما از جدایی و شکاف میان آن دو (همسر) بیم داشتید، یک داور از خانواده شوهر، و یک داور از خانواده زن انتخاب کنید (تا به کار آنان رسیدگی کنند). اگر این دو داور، تصمیم به اصلاح داشته باشند، خداوند به توافق آنها کمک می کند. اما نکات این آیه: * ما سه نوع «اگر» در عربی داریم: «إِذَا»، «لَوْ» و «إِنْ» اگر اول، اگری است که حتماً واقع می شود، مانندً: «إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا» (زلزال/۱) یعنی حتماً زلزله قبل از قیامت می شود. اگر دوم، اگری است که هیچ وقت واقع نمی شود، مانند: «وَلَوْ کُنتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ» (آل عمران/۱۵۹) اگر پیغمبر بداخلاق بود. «لَوْ کَانَ فِیهِمَا آلِهَهٌ إِلَّا اللَّـهُ» (انبیاء/۲۲) اگر دو خدا وجود داشت. اگر سوم، اگری است که پنجاه، پنجاه است، مثل این آیه که با «إِنْ» شروع شده است.! یعنی از اختلافات خانوادگی نهراسید. در خیلی از خانه ها وجود دارد و برای همه پیش می آید. * در کلمه ی «خِفْتُمْ» (خوف داشتید) سه نکته وجود دارد: یک: علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد. نباید منتظر وقوع اختلاف باشیم. همین که بیم اختلاف و جدایی رفت باید وارد عمل شویم. دو: با حدس و گمان عمل نکنیم. تا وقتی به مرز خوف نرسیده، وارد زندگی خصوصی دیگران نشویم . سه: همه مسؤول هستند. چون نمی گوید: «وَإِنْ خاف الوالدین» بلکه می گوید: «وَإِنْ خِفْتُمْ» * «بَیْنِهِمَا» یعنی نگذارید فتنه توسعه یابد. تا بین زن و مرد هست، مسأله را حل کنید. نباید بگذاریم «بَیْنِهِمَا» تبدیل به «بَیْنِ قومهِمَا» یا «بَیْنِ قبیلتهِمَا» یا «بَیْنِ عشرتهِمَا» بشود. * «فَابْعَثُوا» به دلیل وجود «ف» یعنی فورا اقدام کنید. «بَعث» نیز به معنای برانگیختن است. یعنی در بزرگ ترها برای داوری کردن ایجاد انگیزه کنید. بعد هم می گوید: داور را از فامیل خودتان تعیین کنید. وقتی دولت قاضی می گذارد، ممکن است قاضی برای مراغه باشد، زن و شوهر برای جهرم باشند. هیچ رابطه ای با هم ندارند. از نظر قرآن باید همدیگر را بشناسد. * آیه نگفته است: «فَابْعَثُوا رَجلاً مِّنْ أَهْلِهِ و رَجلاً مِّنْ أَهْلِهَا» یک مرد از این طرف و یک مرد از آن طرف. خیلی ها مرد هستند، ولی لیاقت داوری ندارند. داور باید شرایطی داشته باشد. علم و تجربه می خواهد. * «مِّنْ أَهْلِهِ» چهار فایده دارد: یک: داوران فامیل پول نمی خواهند. دو: فوری و سریع است چون اگر امشب نشد، تا جمعه این دادگاه خانوادگی تشکیل می شود. اما دادگاه های دولتی، امروز پرونده تشکیل می شود، می گویند برو چهار ماه دیگر بیا. سه: شناخت عمیق است، فامیل، فامیل را عمیق می شناسد. «یَعْرِفُونَهُ کَمَا یَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمْ» (بقره/۱۴۶) چهار: آبروریزی ندارد. چون همه چیز در بین خانواده ها مطرح می شود. * بحث حکمیت میان زن و شوهر، مثل ارث نیست. زن و شوهر اینجا حقوق مساوی دارند. نگفته است: «حَکَمین مِّنْ أَهْلِهِ» مردها دو داور و زن ها یک داور. * «إِن یُرِیدَا» اراده یعنی قصد جدّی. یعنی تصمیم بگیرید این کار انجام شود. هدفتان هم اصلاح باشد. نگویید: من از طرف مرد هستم پس باید به نفع مرد کار کنم. شاید اگر برخی وکیل ها از دادگاه های خانواده حذف شوند، طلاق کم بشود. چون خانم وکیل می گیرد و می گوید: طلاق من را از شوهر بگیر. و این وکیل به خاطر پولی که می گیرد، همه ی سعی خود را برای گرفتن طلاق می کند. «إِن یُرِیدَا إِصْلَاحًا» اگر پاک باشد، خدا جوش می دهد. * «یُوَفِّقِ اللَّـهُ بَیْنَهُمَا» اگر مشکل حل شد، نگویید: تدبیر من بود. همه ی امور به دست خداست. مهم ترین شخص هستی پیغمبر است. خدا به پیغمبرش می گوید: «لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مَّا أَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَـٰکِنَّ اللَّـهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ » (انفال/۶۳) اگر تمام آنچه را روی زمین است صرف می کردی که میان دلهای آنان الفت دهی، نمی توانستی! ولی خداوند در میان آنها الفت ایجاد کرد! بودجه ی کره ی زمین را خرج می کردی، نمی توانستی بین اوس و خزرج آشتی بدهی. چون دل ها دست خداست. در موضوع طلاق چه باید کرد؟ نمی شود گفت: اصلاً طلاق نباشد، گاهی دو نفر به هم نمی خورند و به اشتباه کنار هم قرار گرفته اند. مثل اینکه شما اسفناج را با گلابی پیوند بزنی. اگر همه ی دانشمندان هم دور هم جمع بشوند، این دو میوه به هم نمی خورند. پس نمی شود گفت که طلاق اصلاً نباشد. حالا دست چه کسی باشد؟ زن ها عاطفی هستند. زن آفریده شده که مادر باشد، نسل آینده را تربیت کند. آدم عاطفی زود عصبانی می شود. زود گریه و شیون می کند. آن ها کمالاتی دارند که مردها ندارند، ولی طلاق را نمی شود دست آن ها سپرد. اگر هم فقط دست مردها باشد، ممکن است سوء استفاده کنند. این شروطی که در حال حاضر در عقدنامه وجود دارد، تا حدودی مشکلات را برطرف کرده است. ولی اصلاً نباید بگذاریم به طلاق برسد. ما در قرآن داریم «وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ» (آل عمران/۱۳۴) یک خورده آدم باید دندان روی جگر بگذارد. حالا اگر یک وقت هم طلاق واقع شد، و قصد ازدواج مجدد داشتید، باز به شوهر اول برگردید. قرآن می فرماید: «وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ» (بقره/۲۲۸) بازگشت به شوهر قبلی بهتر است زیرا از کجا معلوم که شوهر دوم بهتر از اول باشد؟ بعد هم اگر بچه دار باشند، بچه ها به دامن پدر و مادر برمی گردند. خدایا به همه ی بی همسرها، همسر خوب، به همه ی بی فرزندها، فرزند سالم و صالح، به همه ی بی مسکن ها مسکن وسیع، به همه ی بیکارها، شغل حلال عنایت فرما و دل های همه را نرم، با اصلاح نیت ها، توفیق اصلاح و رفع مشکلات خانوادگی را نصیب همه ی ما بفرما.
دوشنبه ، ۵بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دز ان ان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]