تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806978668
تامین هزینه های تبلیغات انتخاباتی در کشورهای مختلف
واضح آرشیو وب فارسی:آذرقلم: آذرقلم: هزینه های تبلیغات انتخاباتی در کشورهائی که انتخابات آزاد دارند ، چگونه تامین میشود؟ به گزارش آذرقلم، از نگاه خیلی از کارشناسان در سال های اخیر انتخابات مجلس در ایران از دوپایه هزینه های بالای مالی و وعده های انتخاباتی برخی از نامزدها متاثر شده است.در این قسمت نگاهی به تجربه کشورهای دیگر در موضوع هزینه های تبلیغاتی می اندازیم،و درقسمت بعد به موضوع وعده های انتخاباتی و اثرات آن خواهیم پرداخت. هزینه های تبلیغات انتخاباتی در کشورهای مختلف عموماً از دو الگو پیروی می شود: ۱- الگو یا مدل انگلیسی یا ترافعی (Controversial Model) و ۲- الگوی آلمانی یا بوروکراتیک (Bureaucratic Model) در الگوی ترافعی دولت اعتقادی به کمک مالی به احزاب و نامزدهای انتخاباتی ندارد. در این الگو احزاب برخلاف برخی از دیگر کشورها با فعالیت های اقتصادی و بازرگانی برای فعالیت های سیاسی و انتخاباتی خود کسب درآمد می کنند. برای مثال حزب کارگر در انگلستان دارای شرکت های بزرگ اقتصادی و مالی است. نقش دولت در مواجهه با این شرکت های اقتصادی مانند سایر شرکت ها و موسسات اقتصادی خصوصی است و حمایت خاصی یا تفاوت خاصی بین این شرکت ها و سایر فعالیت های اقتصادی و مالی دیگر بنگاه ها وجود ندارد. اگر هم کسی از این شرکت ها شکایت کرد طبق قانون رسیدگی می شود و هیچ تفاوتی بین این فعالیت های اقتصادی و بخش خصوصی وجود ندارد. تنها تفاوت این موسسات اقتصادی با دیگر بنگاه های اقتصادی در این است که این بنگاه ها علاوه بر اینکه از طرف سازمان های ناظر کنترل می شوند، به شدت از طرف رسانه ها و احزاب رقیب هم نظارت و کنترل می شوند تا اگر احیاناً رانت و سوءاستفاده ای از قدرت سیاسی برای تولید ثروت وجود داشته باشد، افشا کنند و با بزرگ نمایی آن را به سمع و نظر رای دهندگان و شهروندان برسانند. بنابراین موسسات اقتصادی وابسته به احزاب به منظور عدم تخریب چهره خود مراقبت بیشتری دارند؛ چرا که اگر در حوزه اقتصادی احزاب و نامزدهای انتخاباتی عملکرد خوبی نداشته باشند، پایگاه اجتماعی خود را از دست می دهند. این موضوع به شدت کمک می کند تا این بنگاه ها سلامت اقتصادی و مالی داشته باشند و از سوءاستفاده احتمالی پرهیز کنند. در مدل بوروکراتیک یا مدل آلمانی دولت به احزاب یارانه می دهد و کمک مالی می کند تا احزاب از فسادهای اقتصادی که در ایران به عنوان «پول های کثیف» از آنها یاد می شود، برحذر باشند. در این مدل اصل بر این است که احزاب باید مورد نظارت و مراقبت قرار گیرند که این نظارت ها به طور خاص به امور مالی احزاب هم مربوط می شود. البته در این مدل احزاب فعالیت اقتصادی بسیار محدودی دارند. برای مثال از محل فروش روزنامه (ارگان حزبی)، فروش آرم حزب و مراکز علمی و تحقیقاتی و مراکز نظرسنجی درآمدهایی کسب می کنند که البته میزان آنها زیاد نیست. کمک های مردمی در این مدل حائز توجه و اهمیت است. از طرفی احزاب از دولت کمک مالی دریافت می کنند. این کمک ها هم به میزان کمک های مردمی، یا به نسبت نمایندگانی که در پارلمان دارند، متفاوت است.
دوشنبه ، ۵بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آذرقلم]
[مشاهده در: www.azargalam.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 335]
-
گوناگون
پربازدیدترینها