تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816541204
از بازی مقابل دوربین مسعود کیمیایی تا خوابیدن پشت میکروفون اجرای رادیویی
واضح آرشیو وب فارسی:شریان: محمد صالح اعلا متولد بیست و پنج آذر 1331 است. وی فعالیت هنری خود را در تئاتر با نمایشنامه نویسی، کارگردانی و طراحی صحنه آغاز کرد. بازیگری در فیلم سینمایی «تیغ و ابریشم» به کارگردانی مسعود کیمیایی از شاخص ترین آثاری است که صالح اعلا در آن به ایفای نقش پرداخته است. در ادامه گفتگوی ما را با این هنرمند می خوانید: سین: بیوگرافی مختصر از خودتان؟ جیم: متولد بیست و پنج آذر 1331 هستم، کارم را در تئاتر با نمایشنامه نویسی، کارگردانی و طراحی صحنه آغاز کردم. سپس در سینما مشغول به کار شدم، و در سال های دانش آموزی فیلم های کوتاه تبلیغاتی و کوتاه سینمایی می ساختم. سین: بچه آرامی بودید یا شیطون؟ جیم: آرام بودم. سین: چه شد که وارد عرصه هنر شدید؟ جیم: باد مرا به سمت زیبایی شناسی آورد، من از کودکی پشت کلمات و رفتارهای مردم آینه می گذاشتم. همراه مادرم به نمایش آیینی می رفتیم. نمایش برای من پدیده شورانگیز و غافلگیر کننده بود. سین: شما مدتی بازیگر بودید، چرا این حرفه را کنار گذاشتید؟ جیم: بازیگری برای من پیش آمد پیش بینی نشده بود. با احترام به مسعود کیمیایی در فیلم سینمایی «تیغ و ابریشم» بازی کردم و فکر می کردم دیگر فیلم بازی نخواهم کرد، اما در 10-20 فیلم دیگر هم بازی کردم. سین: چرا ما محمد صالح اعلا را کمتر در قاب تلویزیون می بینیم؟ جیم: علت کم کاری من در تلویزیون این است که در زمینه کتاب با ناشران تعهد دارم که نوشته هایم منتشر شود. در حال حاضر دو شب در رادیو پیام و تهران برنامه دارم. سین: چه چیز شما را ناراحت می کند؟ جیم: دل من لوس است، خیلی زود غمگین می شود. بیشتر غصه مظلوم مرا غمگین می کند. سین: قهرمان زندگی شما؟ جیم: پدرم. پدرم قهرمان کشتی و شنا بودند و بیشتر دانش، به ویژه فلسفه و اخلاق. سین: اهل فوتبال هستید؟ جیم: من در همه زندگی تنها چند گل زده ام، در عوض گل های زیادی خورده ام. سین: موسیقی گوش می کنید؟ چه سبکی را می پسندید؟ جیم: بله، موسیقی آرام، محلی، مقامی و مانند آن ها. سین: اهل سفر هستید؟ دوست دارید به کجا سفر کنید؟ جیم: در دوران دانشجویی دائما در سفر بودم و در سال هایی که زیاد فیلم بازی می کردم، اما در این سال ها برای تدریس به سفر رفته ام. سین: چه چیزی شما را خوشحال می کند؟ جیم: چای نوشیدن و نشستن روبروی خانواده ام، صحبت کردن و بیشتر شنیدن حرف ها، خندیدن، بغض کردن آن ها. سین: بهترین خاطره از اجرا؟ جیم: در سال هایی که در شب های سال نو در تلویزیون برنامه داشتم، یک سال زمان تحویل سال صبح بود، من شب تلویزیون کار می کردم، صبح در خدمت استادانی در رادیو پیام بودم، پس از سلام به هموطنان جان پای میکروفون خوابم برد، تا پایان برنامه که بیدار شدم گفتم سال نو مبارک و خداحافظ. سین: راز آرامش اجرای شما؟ جیم: خوشبختانه در نظر آرام ام، جلوی دوربین یا میکروفون یکی از بی قرارترین آدمیزادهای روی زمینم. همین قلبم که حالا در سینه دارم و آرام می زند، هنگام اجرا سخت می کوبد، حیف کسی قلبم را نمی بیند. سین: اگر به گذشته برگردید، دوباره همین را ادامه می دهید؟ جیم: من با این که کارم خیال بازی است، اما واقع بین تر از اینم که تصور بازیگری را داشته باشم. زندگی که مثل ماشی نیست، وقتی پنچر شدی زاپاس را از صندوق درآوردی. زندگی مثل فوتبال است، داور به موقع سوت می زند و زمین ها عوض می شود. سین: تیکه کلام «بینندگان جان» که شما در برنامه هایتان استفاده می کنید، از کجا می آید؟ جیم: این شیوه بیانی مادرزادی است، از دلم شره می کند. سین: اهل فضای مجازی هستید؟ جیم: چندسالی است چنان با این فضا زلفی گره زده ام، که بی آن دیگر ادامه زندگی برایم مقدور نیست، اینترنت چند سالی است بین من و کتابخانه و کتاب هایم فاصله بعیدی انداخته است. سین: یکی از اشعارتان را برایمان بخوانید. جیم: سینه ام دکان عطاری است، دردت چیست؟ شنبلیله، رازیانه، شاهی و گشنیز احله، آویشن، گل سرخ شورانگیز سینه ام دکان عطاری است، دردت چیست؟ تو اگر جسمت بهاران است اما جان تو پاییز راه را گم کرده ای عازم مسجد سلیمانی، ولیکن می رسی تبریز، عاشقی تو، عاشقی تو من برای عاشق بی کس، برای عاشق بی چیز راه رفتن، گریه کردن زیرباران می کنم تجویز نازبوها، بوی نعنا، بوی یاس، پیرهن چاکی، درانیدن لباس سینه ام دکان عطاری است، دردت چیست؟ سین: سخن پایانی؟ جیم: من هم چنان پنجره بر دوش، به دنبال نسیمم. باشگاه خبرنگاران
دوشنبه ، ۵بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شریان]
[مشاهده در: www.shariyan.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها