تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1813244307
سازمان اطلاعات پاکستان بزرگترین مانع مذاکرات دهلی-اسلام آباد است
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: نشست «تحولات شبه قاره»:
سازمان اطلاعات پاکستان بزرگترین مانع مذاکرات دهلی-اسلام آباد است
شناسهٔ خبر: 3027597 - دوشنبه ۵ بهمن ۱۳۹۴ - ۰۷:۳۴
بین الملل > آسیای غربی
یک کارشناس مسائل شبه قاره گفت: سران هند و پاکستان برای ازسرگیری مذاکرات صلح عزم راسخی دارند، اما در این میان موانعی وجود دارد که اصلی ترین مانع سازمان اطلاعات و امنیت پاکستان(ISI) است. خبرگزاری مهر، گروه بین الملل-بنفشه اسماعیلی-علی کاووسی نژاد: در نشستی که در خبرگزاری مهر با حضور «پیرمحمد ملازهی»، «سلیمان زارع» و «شبیر علی شهباز»، کارشناسان مسائل شبه قاره برگزار شد، مسائل منطقه و شبه قاره از جمله «روابط سه کشور هند-پاکستان-افغانستان»، «بررسی روند مذاکرات صلح افغانستان»، «روابط طالبان افغانستان و پاکستان»، «خط لوله صلح و خط لوله تاپی»، «تنش های هند و پاکستان برسر مسئله کشمیر و رو به بود رفتن روابط دو کشور» و همچنین «روابط هند و پاکستان با کشورهای آمریکا و روسیه و چین» مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش دوم این نشست تنش های هند و پاکستان برسر مسئله کشمیر و رو بهبود رفتن روابط دو کشور بررسی شده که در ادامه از نظر می گذرد. *متعاقب دیدار «نواز شریف» و «نارندرا مودی» نخست وزیران دو کشور هند و پاکستان در «پاریس» و به دنبال آن سفر وزیر خارجه هند به پاکستان، برای شرکت در کنفرانس «قلب آسیا»، دو کشور از آغاز دوباره مذاکرات سخن گفته اند. دلایل از سرگیری دوباره این مذاکرات چیست؟ سلیمان زارع: نواز شریف و نارندرامودی، نخست وزیران هند و پاکستان، هر دو خواهان انجام مذاکرات هستند اما موانعی بر سر راه این مذاکرات وجود دارد که قابل بررسی است. در واقع نوازشریف به خاطر رشد سریع اقتصاد هند و ترس از غیر قابل کنترل شدن سرعت رشد اقتصاد این کشور، نگران است که شاید این رشد اقتصادی سریع قدرت هند را به حدی در منطقه بالا ببرد که سبب برهم خوردن توازن منطقه ای شده و هند به عنوان قدرت برتر بتواند به راحتی به هر اقدامی در پاکستان دست بزند، بنابراین نواز شریف برای جلوگیری از ایجاد فاصله اقتصادی عمیق بین هند و پاکستان و هم چنین برای برقرای توازن درمنطقه به مذاکرات با هند روی خوشی نشان داد. از دیگر سو با توجه به رشد سریع اقتصاد هند که در واقع دومین رشد اقتصادی بزرگ منطقه است، این کشور نیاز شدیدی به انرژی دارد و تا سال ۲۰۲۵ به چیزی حدود دو برابر انرژی کنونی نیازمند است. بنابراین اگر دهلی حاضر به همکاری با اسلام آباد نباشد و اگر نخواهد خط لوله «تاپی» (ترکمنستان، افغانستان، پاکستان، هند) که از ترکمنستان به سمت افغانستان و سپس به پاکستان و سرانجام به هند گاز رسانی می کند، عملی شود و هم چنین با توجه به مانع تراشی ها که بر سر خط لوله صلح وجود دارد قطعا هند با بحران شدید انرژی مواجه خواهد شد. از طرفی ۵ نیروگاه هسته ای در ایالت «راجستان» هند به دلیل نداشتتن سوخت هسته ای، تعطیل شده اند و این نیز به نوبه خود یک مانع بزرگ است برسر رشد اقتصاد هند. هند برای پیشگیری ازاین موضوع به مذاکرات با پاکستان روی آورده تا بدین ترتیت راهای عملی شدن تاپی را تسهیل کرده و مانع از بحران انرژی در کشورش شود.
اما باید دانست که بر سر راه این مذاکرات موانعی وجود دارد که اصلی ترین مانع همان ISI (سازمان اطلاعات و امنیت پاکستان) است. چرا که ISI نمی خواهد که این مذاکرت به نام نواز شریف تمام شود. اما شریف در یک حرکت زیرکانه سرمایه گذاری ۴۵ میلیون دلاری با چینی ها را به جای «کراچی» در بندر «گوادر» اجرایی می کند چرا که کراچی نسبت به بندر گوادر پیشرفته تر است و در نتیجه امکان دارد که نیروهای ISI بتوانند به راحتی نفوذ کنند و با ایجاد ناامنی این معامله را نا کارآمد کنند. در نتیجه با انجام این معامله در بندر گوادر و انتقال خط لوله گاز ۱۶۰۰ کیلومتری از کنار مرزهای روسیه، افغانستان و چین و از مناطق ناامنی چون «سین کیانگ»، کمک کرد تا این حرکت خط لوله گاز تاثیر مثبت خود را در منطقه به ویژه مناطق ناامن بگذارد چرا که هرگاه در منطقه ای اقتصاد قوی عمل کرده تروریسم در آن منطقه ناکارآمد بوده است. از دیگر سو هند نیز با احساس شکل گیری گروه تروریستی جدید داعش در کنار طالبان در پاکستان، نگران است. باید توجه داشت که گروه طالبان در پاکستان شکل گرفت بعد وارد افغانستان شد و در آنجا قوت گرفت و صدمات آن گریبان گیر هند نیز شد. در واقع داعش در «ننگرهار» به قدری مسلط شد که توانست اقدام به راه اندازی رادیویی به نام رادیو خلافت کند. اگر خوب دقت کنید می بینید که در قسمت شمالی ننگرهار شهر «کنر» و در بخش بالایی کنر هم شهر «نورستان» واقع است و پایین نورستان هم شهر های «پکیا» و «پتکیا» ازجمله شهرهایی هستند که دقیقا هم مرز با پا کستان هستند. بنابراین هند نگران است که گروه تروریستی جدید داعش نیز در افغانستان قدرت بگیرد و سپس وارد پاکستان شده و صدمات آن دامن گیر هند نیز شود. لذا هند برای جلوگیری از وقوع چنین امری به سمت نواز شریف که از نظر آنان مهره مطلوبی برای مذاکرات است، دست دراز کرد. نواز شریف و نارندرامودی هر دو خواهان مذاکرات هستند اما بر سر راه مذاکرات موانع بسیاری وجود دارد. *آیا در مذاکرات آتی دو کشور، مسئله کشمیر نیز بررسی و حل و فصل خواهد شد؟ شبیرعلی شهباز: مسئله کشمیر، مسئله حیاتی برای هند و پاکستان است. این مسئله شاید ادامه حیات سیاسی برخی احزاب را دچار تهدید کند. هرگاه در هند حزبی تضعیف می شود و از محبوبیت آن کم می شود، به سرعت مسئله کشمیر و یا نفوذ تروریست ها از پاکستان به هند به شدت بروز پیدا می کند. همانطور که در حمله سال ۲۰۰۸ گروه های تروریستی پاکستان به «بمبئی» این اتفاق افتاد و سال گذشته بود که یکی از عوامل این حمله به نام «قصاب» محکوم به اعدام شد و به دار آویخته شد. حتی در اولین نشست همکاری های راهبردی بین هند و آمریکا نیز دو کشور ضمن محکوم کردن این حمله و درخواست پیگیری پرونده مربوط به این واقعه، برای اولین بار بیانیه مشترکی را در راستای مبارزه با تروریسم صادر کردند. این در واقع بازی با افکار عمومی است. چرا که خود هند از یک سو این طور نشان می دهد که همه تلاش خود را برای حل این مسئله و مذاکرات انجام می دهد و از دیگر سو بیان می کند که ما در خطوط مرزی عقب نشینی نمی کنیم و اگر اتفاقی بیفتد ما در همین خطوط مرزی جواب پاکستان را خواهیم داد. در واقع همین تبادل آتش در این منطقه و یا تحریم کشمیری ها در بخش حمل و نقل و پس از آن، آزادسازی تدریجی این تحریم ها همه و همه نشان از بازی با افکار عمومی دارد.
*چرا هند قصد دارد سامانه موشکی «اس-۳۰۰» که از روسیه خریداری می کند را بین مرزهای هند و پاکستان مستقر کند و آیا احتمال جنگ اتمی بین این دو کشور وجود دارد؟ شبیرعلی شهباز: این اتفاق نخواهد افتاد. در واقع آخرین درگیری جدی بین هند و پاکستان همان جنگ «کارگل» بود. نه اقتصاد هند و نه اقتصاد پاکستان هیچ کدام جوابگوی جنگ و درگیری طولانی مدت نخواهد بود و در واقع چنین اتفاقی به ضرر دو کشور تمام خواهد شد. ما نمی توانیم بگوییم که این ها از لحاظ اقتصادی یک انحصار (مونوپولی) و یا یک هژمونی در منطقه محسوب می شود در واقع این مواضع هند و پاکستان بیشتر چنگ و دندان نشان دادن به یکدیگر است تا بدین طریق بتواند امنیت داخلی خود را حفظ کنند و قدرت خود را به رخ طرف مقابل بکشانند. *«سرتاج عزیز» مشاور امور خارجی پاکستان، بیان داشت که دبیر کل امورخارجه هند به اسلام آباد سفر و با همتای پاکستانی خود دیدار و مذاکره خواهد کرد. در این دیدار چه نکاتی بین دو طرف مطرح خواهد شد؟ شبیر علی شهباز: در واقع وقتی اعلام سفر می شود اکثر کشورهای منطقه و حتی آمریکا نیز از این سفر استقبال می کنند، همانطور که در مورد این سفر نیز «جان کربی» سخنگوی کاخ سفید نیز حمایت خود را اعلام کرد. در واقع این سفر هم از لحاظ اقتصادی اهمیت داد که دو کشور بتوانند به سمت همکاری اقتصادی پیش بروند و هم اینکه می توان امیدوار بود این سفر نقطه آغازی باشد برای مشخص کردن و یا به گونه ای به توافق رسیدن دو کشور در جهت برقراری صلح موقت در کشمیر. اگر سفر مذکور حتی نتیجه مطلوبی هم نداشته باشد در حال حاضر و در بحث کنونی به نفع هر دوطرف هست. *دولت هند اعلام کرده است که حاضر به مذاکرات راجع به کشمیر است، اما صرفا درمورد کشمیری مذاکره خواهد کرد که تحت سلطه پاکستان است. با این وجود مسئله کشمیر چگونه حل و فصل خواهد شد؟ شبیرعلی شهباز: مسئله کشمیر درحقیقت مسئله حساسی است و دو طرف حاضر نیستند که از موضع و دیدگاهی که دارند عقب نشینی کنند. لذا اگر این موضوع مطرح هم بشود به نتیجه نخواهد رسید. به خاطر اینکه هند این قسمت از کشمیر را کشمیر غصب شده می داند که پاکستان بر آن مسلط شده است و دقیقا همین رویکرد را پاکستان نیز نسبت به کشمیر هند دارد. در اصل طبق توافقی که قبلا انجام شده بود کشمیر باید عملا از آن پاکستان می شد اما هند این کار را انجام نداد و آن شرایط و آن روندی که آن زمان اتفاق افتاد باعث ایجاد تنش شد. در تنش و جنگی که در سال ۱۹۷۴بین هند و پاکستان اتفاق افتاد و با مداخله سازمان های بین المللی تمام شد، پاکستان تنها توانست یک سوم کشمیر را آن هم به زور نظامی از هند بگیرد. *نقش رهبران آزادی در حل مذاکرات کشمیر چیست؟ رهبران آزادی چون «سید علی گیلانی»، «یاسین ملک» و «نعیم احمد» که جزو چهره های شاخص آن هستند رویکرد جدیدی درقبال کشمیر درپیش گرفته اند. به این صورت که نه خواهان الحاق به پاکستان هستند و نه خواهان الحاق به هند، بلکه خواهان منطقه خود مختار و مستقلی هستند که نه تحت کنترل پاکستان باشد و نه تحت کنترل هند و این رویکرد آهسته آهسته در حال گسترش است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها