واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: نه حرام گوشت، نه رو به انقراض بودن برخی گونه ها و نه شکار به دردناک ترین شیوه های ممکن؛ برای این عده فقط شکار کردن مهم است. تفریح با گنجینه عمومی و همراه با فخر فروشی به دیگران! این را تصاویری فریاد می زنند که برخی قانون شکنان هیچ ابایی از انتشارشان ندارند.نه حرام گوشت، نه رو به انقراض بودن برخی گونه ها و نه شکار به دردناک ترین شیوه های ممکن؛ برای این عده فقط شکار کردن مهم است. تفریح با گنجینه عمومی و همراه با فخر فروشی به دیگران! به گزارش «تابناک»، به رغم آنکه سازمان حفاظت محیط زیست تصمیم گرفته مجوز شکار صادر نکند و دولت مردان با پیگیری این شیوه تلاش دارند شرایط حفاظت از حیات وحشِ آسیب دیده و حتی شکننده کشور را فراهم آورند، گزارش های رسیده حکایت از تداوم دست درازی سودجویان، آن هم به عجیب تر شکل ممکن دارد. این را می شود از گزارش های متعددی که از شکار حیوانات، قاچاق گونه های نادر ایرانی، کشتار بی رحمانه ای که حتی گونه های گوشتخوار از آن در امان نیستند و... فهمید اما از همه بهتر، سرکشی به شبکه های مجازی است. دنیایی گه وجود آن موجب شده بهتر به حقایق پنهان شده زیر پوست جامعه پی ببریم، به ویژه آنکه گاه رقابت هایی در این فضا شکل می گیرد که موجب آشکار شدن اتفاقات پنهان زیادی می شود. از جمله این شبکه های اجتماعی، اینستاگرام است که فضای عکس محور آن بهترین مجال برای رقابت شکارچیان با یکدیگر و پرده دری از فجایعشان در این خصوص شده و موجب شده که عده ای با راه اندازی صفحاتی، نه تنها قانون شکن رود خود را فریاد بزنند، بلکه محملی برای ترویج کردار و رفتار و قانونی شکنی دیگران فراهم آورند. صفحه «شکارگاه»، محصول چنین نگای است. صفحه ای که در آن شکار انواع و اقسام گونه های جانوری، آن هم به شیوه های مختلف به نمایش در می آید و اداره کنندگانش توانسته اند اعتمادی بین شکارچیان به دست آورند که در اثر آن تصاویر اختصاصی از شکار اعضا دریافت کرده و با مشخصات ایشان منتشر کنند. رویه ای که به رغم اطلاع رسانی به مسئولان سازمان حفاظت محیط زیست کشور، کماکان ادامه دارد و از این رو تلخی های آن مشدد می شود. اینقدر تلخ که نه تنها بیینده را متوجه قابل شکار بودن تمامی گونه های ساکن اقلیم کشورمان، از حرام گوشت گرفته تا گونه های رو به انقراض، می کند، بلکه نشان می دهد حافظان حیات وحش کشور آن را باور نکرده اند. این باور ناپذیری زمانی به ذهن متبادر می شود که می بینیم رد زنی بسیاری از این شکارچیان غیرمجاز به واسطه نوع فعالیتشان در دنیای مجازی کار چندان پیچیده ای نیست و از آن مهم تر، نهادهایی همچون پلیس فتا هستند که می توان از یاری شان در این خصوص بهره برد. جالب تر آنکه وجود این صفحه و تصاویری که از شکارچیان در فضای مجاز منتشر می شود، اثبات می کند «شکار» نه راهی برای امرار معاش (با فروش گوشت شکار!) که بیشتر شبیه تفریحی اعیانی و از سر خوشی است؛ تفریحی شوم که توانسته سایه انقراض را بر سر انواع گونه های حیات وحش کشرمان گسترده کرده و به رغم مجرمانه بودن، کماکان ادامه دارد چراکه ظاهرا عزمی برای مقابله با آن شکل نگرفته است. و چه تلخ است که می بینیم در چنین وضعیتی، تنها می توان به افزایش نرخ جریمه شکار و برخی مجازات های مشابه دلخوش کرد و امیدوار بود که محیط بانان با شنیدن خبر به مخاطره افتادن جان همکارانشان در مقابله با شکارچیان بی رحم، مایوس نشوند و از خستگی های ناشی از کار زیاد، نبرند، بلکه برخی شکارچیان دستگیر شده، محاکمه شوند و به پرداخت جریمه محکوم گردند. جریمه هایی که تصاویر این گزارش برای اثبات کم اثر بودن آن کافی به نظر می رسد؛ آنقدر کافی که می توان انتظار داشت این تصاویر، آخرین تصاویر به ثبت رسیده از برخی گونه های ساکن ایران زمین برای آیندگان باشند و این شماتت همیشگی برای نسل ما باقی بماند که «وقتی عده ای حیات وحش کشور را حیاط خانه خود تلقی کرده، در آن جولان می دادند و صفحات اجتماعی خود را با تصاویر غارت گنجینه بزرگ عمومی پر می کردند، مسئولان کجا بودند؟ مردم چرا اعتراض نکردند؟!»
دوشنبه ، ۵بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]