تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805343630
راز پولدار شدن برخی افراد چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:ادیان نیوز: خداوند گناهکاران و طغیانگران جسور و زورمند را طبق یک سنت فوراً مجازات نمی کند، بلکه درهای نعمت ها را به روی آن ها می گشاید، هر چه بیشتر در مسیر طغیان گام برمی دارند، نعمت خود را بیشتر می کند.به گزارش ادیان نیوز ، محاکمه برای تربیت و تأدیب گنهکاران است، گاه عذاب دنیوی است و گاه اخروی، عذاب های قرآن را به طور کلی در چهار گروه جای داد: اولین آن ها عذاب ادنی است، قرآن مجید در این باره می فرماید: «وَ لَنُذِیقَنَّهُم مِّنَ الْعَذَابِ الاَدْنی دُونَ الْعَذَابِ الاَکْبرِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ»؛ به آنان از عذاب نزدیک(عذاب این دنیا) پیش از عذاب بزرگ(آخرت) می چشانیم، شاید بازگردند! *عذاب ادنی چرا ادنی (نزدیک تر) در برابر اکبر(بزرگ تر) قرار گرفته؟ در حالی که یا باید ادنی در مقابل ابعد(دورتر) و یا اصغر در مقابل اکبر قرار گیرد! عذاب دنیا دارای دو وصف است، کوچک بودن و نزدیک بودن و به هنگام تهدید مناسب نیست که روی کوچک بودن آن تکیه شود، بلکه باید روی نزدیک بودنش تکیه کرد، عذاب آخرت نیز دارای دو وصف است دور بودن و بزرگ بودن و در مورد آن نیز مناسب این است که روی بزرگ بودن تکیه شود نه دور بودنش. تعبیر به لعل در جمله «لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ» به خاطر این است که چشیدن عذاب های هشدار دهنده، علت تامه برای بیداری نیست، بلکه جزء علت است و نیاز به زمینه آماده دارد و بدون این شرط به نتیجه نمی رسد و کلمه لعل اشاره به این حقیقت است، ضمناً از این آیه یکی از فلسفه های مهم مصائب و بلاها و رنج ها که از سؤال انگیزترین مسائل در بحث توحید، خداشناسی و عدل پروردگار است، روشن می شود. نه تنها در اینجا که در آیات دیگر قرآن نیز به این حقیقت اشاره شده است، از جمله در آیه 94 سوره اعراف می خوانیم «وَمآ اَرْسَلْنا فى قَرْیَةٍ مِنْ نَبِىٍّ اِلاَّ اَخَذْنآ اَهْلَها بِالْبَاْسآءِ وَالضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمْ یَضَّرَّعُونَ»؛ ما در هیچ شهر و دیاری پیامبری نفرستادیم، مگر اینکه مردم آنجا را گرفتار مشکلات و زیان ها ساختیم تا بیدار شوند و به درگاه خدا روی آورند. این نوع عذاب بیشتر جنبه هشدار دارد و برای بیداری است، مثلاً موتورسواری تصادف می کند، همین تصادف موجب می شود به خود آمده و به خدا نزدیک تر شود، از کارهای زشت گذشته توبه کند و یا از خواب غفلتی که نسبت به خدا و احکام اهلی داشته رهایی یافته و بیدار شود. *عذاب استدراج نوع دوم عذاب الهی استدراج است که قرآن مجید در این باره چنین می فرماید: «وَالَّذِینَ کَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَیْثُ لاَ یَعْلَمُونَ»؛ و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، ما آنان را از جایی که نمی دانند، به تدریج به سوی عذاب پیش می بریم. مجازات استدراجی که در آیه فوق به آن اشاره شده و از آیات دیگر قرآن و احادیث استفاده می شود، چنین است که خداوند گناهکاران و طغیانگران جسور و زورمند را طبق یک سنت فوراً مجازات نمی کند، بلکه درهای نعمت ها را به روی آن ها می گشاید، هر چه بیشتر در مسیر طغیان گام بر می دارند، نعمت خود را بیشتر می کند و این از دو حال خارج نیست، یا این نعمت ها باعث تنبه و بیداریشان می شود که در این حال برنامه «هدایت الهی» عملی شده و یا اینکه بر غرور و بی خبری شان می افزاید که در این صورت مجازاتشان به هنگام رسیدن به آخرین مرحله، دردناک تر است، زیرا به هنگامی که غرق انواع ناز و نعمت ها می شوند، خداوند همه را از آن ها می گیرد و طومار زندگانی آن ها را در درهم می پیچد و این گونه مجازات بسیار سخت تر است، البته این معنی با تمام خصوصیاتش در کلمه استدراج به تنهایی نیفتاده، بلکه با توجه به قید «مِّنْ حَیْثُ لاَ یَعْلَمُونَ» این معنی استفاده می شود. به هر حال این آیه به همه گناهکاران هشدار می دهد که تأخیر کیفر الهی به دلیل بر پاکی و درستی خود و یا ضعف و ناتوانی پروردگار نگیرند و ناز و نعمت هایی را که در آن غرق اند، نشانه تقربشان به خدا ندانند، چه بسا این پیروزی ها و نعمت هایی که به آن می رسد، مقدمه مجازات استدراجی پروردگار باشد، خدا آن ها را غرق نعمت می کند و به آن ها مهلت می دهد و بالا و بالاتر می برد، اما سرانجام چنان بر زمین می کوبد که اثری از آن ها باقی نماند و تمام هستی و تاریخشان در هم می پیچد، امیرمؤمنان علی(ع) در نهج البلاغه می فرماید: کسی که خداوند به مواهب و امکاناتش وسعت بخشد و آن را مجازات استدراجی نداند، از نشانه خطر غافل مانده است. شخصی ثروتمند است و در غرق ناز و نعمت، بدحجاب است و لاابالی، اما اهل نماز و روزه و خمس و زکات و خلاصه هیچ یک از اعمال عبادی نیست، روز به روز بر ثروت و دارایی اش افزوده می شود و به اصطلاح توپ تکانش نمی دهد و هر روز بر ارتکاب گناه جسورتر می شود، چنین شخصی مبتلا به عذاب استدراج است، آخرت را رها کرده و دنیا را چسبیده است. منبع: فارس
یکشنبه ، ۴بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ادیان نیوز]
[مشاهده در: www.adyannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها