تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816444786
جاده دیگر یک طرفه نیست
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس/ عبدالله کاردان منش: این سخن گزافه نیست که بگوییم پیروزی انقلاب اسلامی نقطه عطف رشد فرهنگی ایران به شمار می رود ، در این میان مهمترین ابزار رشد فرهنگی ملت ها یعنی کتاب نیز تجربه جدیدی را سپری کرد ، از افزایش تعداد عناوین کتاب ها گرفته تا تعداد نویسندگان ، مؤلفان ، ناشران ، شاعران و... که پس از انقلاب به واسطه فضای فرهنگی که در کشور بوجود آمد، پر و بال گرفته و جریان جدیدی از تولید علم و فرهنگ را رقم زدند.در این میان سال به سال بر عناوین کتاب ها افزوده شد و مکتوبات حوزه های علوم انسانی رشد و گسترش قابل توجهی پیدا کرد ، با این حال سه دهه پس از انقلاب در حوزه ادبیات، معارف و علوم انسانی با وجود تولیدات بی شماری که در کشور انجام شده است ، مجموعه مدیریت فرهنگی کشور نتوانسته داشته های مکتوبش را به شکلی شایسته به خارج از کشور منتقل کند. این اتفاق تنها به ترجمه کتاب های حوزه علوم انسانی، اندیشه و ادبیات اختصاص ندارد بلکه ما نتوانسته ایم در صدور پیام مکتوب انقلابی که از آن به عنوان انقلاب فرهنگی یاد می کنیم ، موفق عمل کنیم. در حالی که امروزه در بسیاری از کشورها علاقه مندان بسیاری تشنه دانستن درباره تجربیات و خاطراتی هستند که سال هاست در سایه انقلاب اسلامی به دست آمده است. آسیب خزنده و حساس اینکه در حوزه ترجمه معکوس گفته شود «هیچ نکرده ایم»، به این معنی نیست که هیچ ترجمه ای از آثار ایرانی تاکنون منتشر نشده است ، چرا که در سال های اخیر نهضت ترجمه معکوس در ایران حیات تازه ای گرفته و سازمان ها و نهادهای بسیاری در این زمینه فعالیت می کنند ، بلکه به این معنی است که این ترجمه ها خود به نوعی آسیب این حوزه به شمار می روند. ترجمه در ایران در سال های پس از پیروزی انقلاب همواره به عنوان یک جاده یک طرفه شناخته شده است؛ مسیر ورودی و یک طرفه که کتاب ها را از خارج به داخل می برد و بس. هرچند در سال های اخیر و در سایه توجه رهبر انقلاب و تأکیدات ایشان جریانی فعال در زمینه ترجمه معکوس در نهادهای فرهنگی شکل گرفت اما این امر بدون آسیب نبوده است ، مهمترین آسیب در این زمینه ورود بدون برنامه و پشتیبانی منطقی و اصولی دستگاه ها و نهادهایی است که عموماً با کمترین هزینه مادی ، زمانی و معنوی دست به ترجمه آثار می زنند. ماجرا از این قرار است که اغلب ترجمه های معکوس این روزها توسط دانشجویان رشته زبان در ایران یا دانشجویان خارجی که به زبان فارسی تسلط چندانی ندارند ، انجام می شود . این دانشجویان با چاشنی علاقه و به دلیل انجام یک فعالیت دانشجویی دست به ترجمه آثاری می زنند که عمدتاً از سوی نهادهای ایرانی به آنها سفارش داده می شود، در حالی که هیچ تحقیق علمی و حتی یک نیاز سنجی ساده از مخاطبان احتمالی این کتابها انجام نشده است، از همین روست که وقتی ترجمه اردوی یکی از موفق ترین کتاب های دفاع مقدس درایران رونمایی می شود، اردو زبان ها می پرسند این کتاب به چه زبانی است؟! یا مترجم در کتاب و ترجمه ای دیگر به خود اجازه می دهد که نظر شخصی اش را در ایجاد تغییراتی در کتاب اعمال کند. تأثیر مثبت نهضت خاطره نویسی شکی نیست رشد نهضت خاطره نویسی دفاع مقدس و استقبال قابل توجه مخاطبان موجب شده تا نهادهای مختلف هر یک در این زمینه احساس وظیفه کرده و وارد میدان رقابتی شوند، اما وجود ترجمه های موازی از یک کتاب، ترجمه های نامفهوم ، پر از اشتباه و عموماً غیرکاربردی از این آثار موجب شده نه تنها مخاطبان زبان مقصد ارتباطی با کتاب برقرار نکنند، بلکه اساساً راه ورود کتاب از مسیر صحیح به بازارهای جهانی نیز بسته شود و کماکان باید اذعان داشت هنوز استاندارد مشخصی برای ترجمه معکوس ادبیات به دست نیامده و هیچ سازمانی به معنای واقعی متولی این امر نشده است. روی دیگر سکه اما در طرف دیگر، کتاب هایی است که از مسیر صحیح برای ورود به بازار جهانی کتاب اقدام کرده و اتفاقاً در نتیجه نیز موفقیت های بسیاری را تجربه کرده اند، از مهمترین نمونه این آثار می توان به ترجمه روسی دو کتاب «من او» رضا امیرخانی و «مردگان باغ سبز» محمدرضا بایرامی اشاره کرد که هر دو پس از مدت محدودی از انتشار در میان پرفروش های کتابفروشی های مسکو جای گرفتند، «مردگان باغ سبز» که از سوی بنیاد مطالعات اسلامی مسکو و با مشارکت انتشارات صدرا و نشر «وچه» مسکو به چاپ رسید، در بیست و هفتمین نمایشگاه بین المللی کتاب مسکو در میان 10 کتاب برگزیده جهان قرار گرفت. نمونه های دیگر این طیف نیز «سفر به گرای 270 درجه» احمد دهقان و «شطرنج با ماشین قیامت» حبیب احمدزاده است . «سفر به گرای270 درجه» توسط پال اسپراکمن نایب رئیس مرکز مطالعات دانشگاهی خاورمیانه در دانشگاه راتگرز آمریکا به انگلیسی ترجمه شده و نخستین رمان ایرانی با موضوع جنگ است که در آمریکا منتشر شده است و به عنوان یک منبع درسی در دانشگاه راتگرز آمریکا تدریس می شود. ترجمه «شطرنج با ماشین قیامت» نیز در کنار کتابی از اورهان پاموک (برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۰۹) به عنوان منبع درسی در دانشگاه راتگرز آمریکا معرفی شده است. هر چند نمونه های این چنینی از موفقیت کتاب های ایرانی در بازارهای جهانی اندک است، اما همین نمونه های اندک مسیر راه را به درستی روشن کرده است.
یکشنبه ، ۴بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5]
-
گوناگون
پربازدیدترینها