محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827144760
واکنش معززی نیا به اظهارات رحمانیان
واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: حسین معززی نیا در نامه ای سرگشاده تحت عنوان «شمشیر و آسیاب بادی» به اظهارات اخیر محمد رحمانیان کارگردان «سینما نیمکت» پاسخ داد. در متن این کارشناس سینما که در اختیار ذاکرنیوز قرار گرفته خطاب به محمد رحمانیان آمده است:« شما در هفته گذشته نشستی خبری برگزار کردید تا به اتفاق همکاران تان در تولید فیلمی به نام «سینمانیمکت» به رأی هیئت انتخاب جشنواره فیلم فجر در کنار گذاشتن فیلم تان از بخش مسابقه اعتراض کنید. طبق آن چه خبرگزاری ها منتشر کرده اند، شما در این نشست چند نفر از اعضای هیئت انتخاب را به دروغ گویی متهم کرده اید و گفته اید: «به نظر می رسد انتخاب ها به شدت سیاسی است، من در تئاتر می دانم جریان چطور است، اما در سینما نمی دانستم. چیزی که مرا آزرد در واقع گفت و گوهایی بود که اعضای هیات انتخاب در برنامه نقد چهار انجام دادند. این که تاکید می کنند بر این که در این انتخاب ها هیچ ممیزی در کار نبوده است، دروغ محض است... این قدر دروغ نگویید آقای جیرانی و آقای شجاع نوری! زشت است، سال هاست که شما در این سینما کار می کنید و من اولین سال است که وارد شده ام. این میزان دروغ گویی برای همه شما بد است. بایستید و بگویید مسائل دیگری در کار بوده است، تلفن ها و شرایط دیگری... همچنین در یادداشتی که شخصی به نام معززی نیا نوشته بود به من گفته شده بود که چرا قواعد بازی را رعایت نمی کنید. مگر بقیه قواعد بازی را رعایت می کنند؟ وقتی شما قواعد بازی را رعایت نمی کنید ما هم حق داریم اعتراض کنیم. کار دیگری هم که نمی توانیم بکنیم، تلویزیون، رادیو، روزنامه ها، مملکت و مجلس در اختیار شماست، چرا اگر ما گوشه ای یک اعتراضی بکنیم باید این قدر به شما بربخورد؟ ما باید مشق دموکراسی بکنیم یا شما؟» و در ادامه وارد جزئیات بیشتری شده اید و گفته اید: «چه هیات انتخابی؟ یکی از اعضایش آقای جیرانی سازنده یکی از بدترین فیلم های تاریخ سینمای ایران، یکی شان هم آقای شهرام اسدی است که بهترین فیلم نامه سینمای ایران به نام «روز واقعه» را به بدترین شکل ارائه داد. من جرات کرده بودم چند ماه پیش شروع کردم به خواندن فیلم نامه «روز واقعه» و بعد درباره این فیلم نامه صحبت کرده بودم، نمی دانستم ایشان جزو هیات انتخاب است وگرنه غلط می کردم در این زمینه حرف بزنم! طبیعی است وقتی ایشان جزو هیات انتخاب جشنواره باشند این طور انتقام بگیرند، اصلا برایم مهم نیست. امیدوارم یاد بگیرند و امیدوارم دیگر دست به فیلم نامه های آقای بیضایی نزنند.» و در ادامه صحبت تان، برنامه «هفت» را هم تهدید کرده اید و گفته اید: «احتمالا این جلسه مورد تمسخر برنامه بهروز افخمی قرار خواهد گرفت، بنابراین من به فردی که آنجاست اخطار می کنم، اگر در برنامه هفت یک کلمه راجع به این جلسه شوخی کنند و حرف مفت بزنند با من طرف هستند! ما اینجا انتقاداتی را مطرح کردیم و خیلی هم جدی هستیم. آنها هم می توانند به ما پاسخ دهند ولی اگر بخواهند مسخره کنند راه را برای بعضی حرف ها از جانب من باز کرده اند.» من بخشی از صحبت های شما را در این جا نقل کردم تا این جملات یک بار دیگر توسط خودتان و دیگران مرور شود. حالا که (شاید) عصبانیت تان فروکش کرده نظرتان درباره این حرف های عجیب و غریب چیست؟ اگر همچنان بر صحت همه این حرف ها اصرار دارید، جسارتاً بنده که «شخصی» هستم به نام معززی نیا می خواهم چند نکته را خدمت شما که از مشاهیر سینمای کشورید، عرض کنم: یک: بنده در زندگی ام هرگز یادداشتی خطاب به شما ننوشته ام یا در یادداشتی شما را خطاب قرار نداده ام. بلکه چند روز پیش از برگزاری نشست خبری شما، یادداشتی در صفحه شخصی ام نوشتم و نکته ای که در آن طرح کردم این بود که جشنواره فجر سی و چهار سال است دارد با همه اشکالات و نقص هایش برگزار می شود، تکلیفش مشخص است، نوع انتخاب هایش مشخص است، انتسابش به دولت، تاثیر ممیزی بر نحوه داوری و انتخاب، و هر عیب و ایراد دیگرش کاملاً مشخص است. و ضمناً سال هاست هیچ فیلمسازی را مجبور نمی کنند، فیلمش را به این جشنواره بدهد. بنابراین اگر کسی با تمایل شخصی و در کمال صحت و سلامت عقل، فرم جشنواره را پر می کند و فیلمش را تحویل این جشنواره می دهد تا دیده شود و بررسی شود یعنی قواعد این جشنواره را پذیرفته. جشنواره فجر، جشنواره ای عجیب و غیر قابل پیش بینی است. ممکن است فیلمی ضعیف و پیش پا افتاده یا فیلمی ناهم سو با سیاست های رسمی به بخش مسابقه اش راه پیدا کند و حتی جوایز مهمی هم دریافت کند. و بر عکس، ممکن است فیلمی که قاعدتاً باید به گل سرسبد این جشنواره تبدیل شود اصلاً مورد اعتنا قرار نگیرد. می توانم برای یادآوری، مثال های متعدد از دوره های مختلف بزنم. پس این طور نیست که این جشنواره روال و منطق مشخصی داشته باشد و با رجوع به سوابقش بتوان خط مشی روشنی برایش تعریف کرد. در یادداشتی که نوشته بودم تاکید کرده بودم وضع این جشنواره همین است که هست. ولی قاعده بازی در همه دنیا این است که وقتی هفتاد تا، هشتاد تا، صد تا فیلم می فرستند برای یک جشنواره و قرار است بیست تایش برای مسابقه انتخاب شود یعنی کلی فیلم بیرون می ماند. هر کسی که فیلم می دهد به یک جشنواره باید بداند که ممکن است فیلمش پذیرفته نشود. عادلانه یا ناعادلانه. پس این اعتراض ها غیرمنطقی و غیرعادی است. چون اگر فیلم کسی انتخاب هم بشود، این اعتراض ها را تا انتهای جشنواره می تواند ادامه دهد و بگوید چرا فیلم من در سانس اول صبح نمایش داده می شود، پس توطئه ای در جریان است. چرا نشست خبری فیلم من پنج دقیقه زودتر تمام شد، پس توطئه ای در جریان است. چرا به من جایزه ندادند یا کم دادند، پس توطئه ای در جریان است و... دو: فرموده اید «شخصی» به نام معززی نیا به شما گفته چرا قواعد بازی را رعایت نمی کنید و بعد، پرسیده اید مگر بقیه قواعد بازی را رعایت می کنند؟ به نظر خودتان این استدلال قابل دفاع است؟ یعنی مثلاً اگر از کسی بپرسند چرا از چراغ قرمز رد می شوی باید جواب بدهد مگر کسی در این مملکت قانون را رعایت می کند که من بکنم؟ البته هستند کسانی که چنین پاسخ هایی می دهند ولی شما هم جزو آن دسته اید؟ در ادامه همین جملات، گفته اید «تلویزیون، رادیو، روزنامه ها، مملکت و مجلس در اختیار شماست، چرا اگر ما گوشه ای یک اعتراضی بکنیم باید این قدر به شما بربخورد؟» اگر مقصودتان این است که تلویزیون، رادیو، روزنامه ها، مملکت و مجلس در اختیار شخصی به نام معززی نیاست که خب اشتباه به عرض تان رسانده اند. اگر مقصودتان این است که من عضو گروه یا دار و دسته ای هستم که همه این امکانات در اختیار دار و دسته ماست، باز هم اشتباه به عرض تان رسانده اند و همان طور که گفتم من یادداشتم را در صفحه شخصی ام منتشر کرده ام و این امکانی است که در اختیار کلیه ساکنین کره زمین قرار داده شده و هر کسی می تواند در چند دقیقه برود عضو یکی از شبکه های اجتماعی شود و متن مورد نظرش را منتشر کند. پس احتمالاً مقصودتان این است که شبکه ای از مخالفین و دشمنان شما وجود دارند که شخصی به نام معززی نیا و اعضای هیئت انتخاب این دوره از جشنواره فجر و هر موجود زنده دیگری که رفتار، گفتار، فیلم یا نمایشنامه شما را نپسندد در آن عضویت دارد و این شبکه، اتفاقا «تلویزیون، رادیو، روزنامه ها، مملکت و مجلس» را هم تحت اختیار دارد. نه؟ قاعدتا چنین عقیده ای دارید وگرنه نمی گفتید «انتخاب ها به شدت سیاسی است... بایستید و بگویید مسائل دیگری در کار بوده است، تلفن ها و شرایط دیگری...» خب آقای رحمانیان عزیز، تمام حرف من در آن یادداشت همین است که وقتی کسی چنین تصوری از محل زندگی اش دارد چرا فیلمش را می دهد به جشنواره فجر؟ وقتی شما عقیده دارید گروهی به این گستردگی وظیفه دارند تا در مقابل شما و آثارتان بایستند و در همه جای مملکت هم نفوذ دارند و برای حذف شما «تلفن می زنند و شرایط دیگری...» خب چه دلیلی دارد تقاضا کنید در جشنواره ای که همین سیستم برگزار می کند، شرکت کنید؟ سه: در انتهای جملاتی که خطاب به شخصی به نام معززی نیا بیان کرده اید، پرسیده اید «چرا اگر ما گوشه ای یک اعتراضی بکنیم باید این قدر به شما بربخورد؟ ما باید مشق دموکراسی بکنیم یا شما؟» من تا پیش از این به شما اعتراضی نکرده بودم و الان دارم این کار را می کنم ولی حالا می خواهم بدانم طبق تعریف شما، مصاحبه با رسانه ها و برگزاری یک نشست خبری عریض و طویل در یک پردیس سینمایی که همه خبرگزاری ها آن را پوشش می دهند «اعتراض در یک گوشه» است یا نوشتن یک یادداشت کوچک در صفحه شخصی؟ پرسیده اید ما باید مشق دموکراسی بکنیم یا شما؟ واضح است که شما باید تمرین دموکراسی کنید آقای رحمانیان عزیز. چون شما توانایی این را دارید که نمایشنامه های تان را در هر سالن مملکت روی صحنه ببرید یا در هر انتشاراتی منتشر کنید. شما توانایی دارید بروید در یک کشور خارجی فیلم سینمایی بسازید و بعد بازگردید به کشور خودتان و یک میلیارد و نیم سرمایه فراهم کنید و فیلمی بسازید که اسمش «سینمانیمکت» است. و توانایی دارید که وقتی فیلم تان توسط اعضای هیئت انتخاب پذیرفتهنمی شود نشست خبری برگزار کنید و به صغیر و کبیر ناسزا بگویید و تهدیدشان کنید. اما همه توانایی شخصی به نام معززی نیا این است که یادداشتی کوچک در صفحه شخصی اش بنویسد. حالا می خواهید من مشق دموکراسی کنم؟ یا اعضای هیئت انتخاب؟ اعضای هیئت انتخاب را به همه چیز متهم کرده اید و گفته اید جیرانی بدترین فیلم تاریخ سینمای ایران را ساخته و شهرام اسدی هم بهترین فیلمنامه تاریخ سینمای ایران را ضایع کرده و دیگر دست به فیلمنامه های آقای بیضایی نزند! واقعاً معتقدید شمایید که مظلومید؟ صرفاً جهت اطلاع عرض می کنم قواعد قضاوت در مورد هیئت انتخاب یک جشنواره این نیست که وقتی چند سینماگر برای انتخاب فیلم ها به یک جشنواره دعوت می شوند بنشینیم کل کارنامه سینمایی آنها را نقد کنیم و ببینیم اگر هیچ فیلم ضعیفی در زندگی شان نساخته اند صلاحیت شان را برای عضویت در هیئت انتخاب تایید کنیم. اگر قرار باشد نحوه قضاوت مان این باشد که هیچ هیاتی برای انتخاب یا داوری نمی شود تشکیل داد چون هر کسی در زندگی اش خطاهایی مرتکب می شود، متن های بدی می نویسد و فیلم های بدی می سازد، همان طور که جنابعالی هم نمایشنامه هایی نوشته اید که ضعیف است و فیلمنامه هایی برای سینمای ایران نوشته اید که ضعیف است و حرف هایی می زنید که با عقل آدمیزاد جور درنمی آید، اما این دلیل نمی شود که یکی از کارشناسان حوزه نمایش این کشور محسوب نشوید. چهار: آقای رحمانیان! سال ها پیش، در سال 1376 یک روز شما همراه حمید امجد به دفتر هفته نامه مهر در خیابان زرتشت آمدید. ما آن روزها داشتیم هفته نامه مهر را در حوزه هنری منتشر می کردیم و حمید امجد عزیز گاهی به ما سر می زد و آن روز هم آمده بود تا صحبت هایی بکنیم درباره یک انتشاراتی که می خواست راه اندازی کند به نام نیلا. قرار بود ما کمک هایی بکنیم برای ویرایش اولین کتاب های آن انتشارات. شما آن روزها هنوز فعالیت تان را در تئاتر شروع نکرده بودید و من شما را نمی شناختم. اما همان روز، قبل از آمدن شما من مشغول نوشتن یادداشتی درباره تاریخچه جشنواره فجر و فهرست کردن معایب و نواقصش بودم که به صورت هفتگی در ذاکرنیوز منتشر می شد. قبل از آن روز هم، از سال 1371 هر سال مقالاتی درباره نواقص این جشنواره نوشته بودم که در نشریات سینمایی منتشر شده بود، بعد از آن هم تا امروز به این کار ادامه داده ام و احتمالاً در زمینه حجم و کیفیت و وسعت ناسزاهایی که خطاب به این جشنواره منتشر شده رکورددارم. بنابراین طبق هیچ سندی نمی توانید مرا به عضویت آن شبکه ای درآورید که از جشنواره فجر یا جاهای دیگر دستمزد می گیرد تا علیه فرهیختگانی چون شما فعالیت کند. خودتان گفته اید اولین سال است که وارد سینما شده اید. دوستانه توصیه می کنم از همین ابتدا روش و منش همان استادی را در پیش نگیرید که به شهرام اسدی توصیه کرده اید دست به فیلمنامه هایش نزند. ایشان هم همیشه معتقد بوده و هست که افرادی در کشور حقوق می گیرند تا نگذارند ایشان کار کند. حتماً کسانی بوده اند و هستند که ایشان را دوست ندارند و ترجیح می دهند ایشان فیلم نسازد یا تئاتری را روی صحنه نبرد. در این شکی نیست. اما این تصور که افرادی در همه دوران ها و حکومت ها استخدام می شوند تا با در دست گرفتن «تلویزیون، رادیو، روزنامه ها، مملکت و مجلس» نگذارند شما و ایشان فیلم بسازید، عاقبتی نخواهد داشت جز این که چنین نشست هایی برگزار کنید تا انواع ناسزا را نثار دیگران کنید و چنین جملاتی بر زبان بیاورید که «اگر در برنامه هفت یک کلمه راجع به این جلسه شوخی کنند و حرف مفت بزنند با من طرف هستند... و راه را برای بعضی حرف ها از جانب من باز کرده اند» این نوع تهدید و ارعاب که ادبیات همان کسانی است که معتقدید وظیفه دارند مانع فعالیت شما شوند. اگر شما هم مثل آنها حرف بزنید که پس قرار است به عنوان یک «هنرمند» چه چیزی را در فرهنگ این کشور تغییر دهید؟» انتهای پیام
شنبه ، ۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[مشاهده در: www.zakernews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]
-
گوناگون
پربازدیدترینها