تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867625518
کارگردان «سفیر» به خاطره ها پیوست
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس/ هنر/ آرش شفاعی : امکان نداشت محرم برسد و تلویزیون برای صدمین بار «سفیر» را پخش کند و ما ننشینیم پای تلویزیون و از اول تا آخر فیلم را نبینیم.برای دهه پنجاهی ها و دهه شصتی ها، تلویزیون فیلم های کمی داشت که «سفیر» یکی از آن معدود فیلم ها بود؛ با بازی به یادماندنی فرامرز قریبیان در نقش «قیس بن مسهر». ما با این فیلم لحظه های بی نظیری را تجربه کردیم. فیلم چند سکانس درخشان و به یادماندنی دارد که هنوز هم دیدنشان جذاب است، لحظه ای که قیس به مأموران حکومت حمله می کند و سر یکی از آنان را از بدن جدا می کند، سکانسی که ابن زیاد با حیله وارد شهر می شود و لحظه ای که قرار است قیس در میدان اصلی شهر سخنرانی کند و عده ای احتمال می دهند او به امام حسین(ع) خیانت خواهد کرد. «سفیر» همه این سال ها دیده شده و در بایگانی خاطرات ما ثبت شد، اما کمتر کسی از کارگردانش چیزی می گفت. اسماعیل فریبرز صالح کارگردان این فیلم بود، مردی که صبح پنج شنبه تاب آلودگی هوای چرکین تهران را نیاورد و درگذشت. او سال ها در تهران ساکن نبود. تقریباً همه می دانستند به دلیل بیماری تهران را ترک کرده و در شمال زندگی می کند. گوشه خلوتی انتخاب کرده بود و از هیاهوی آدم ها و جار و جنجال های دنیای هنر گریزان بود. مصاحبه نمی کرد و چون می دانست هرکس به او زنگ می زند، می خواهد از «سفیر» بپرسد، همه را به حرف های قدیمی اش ارجاع می داد. یکبار یکی از دوستانم برای تهیه مستندی به او زنگ زد و با او حرف زدیم. مهربان و مؤدب بود، اما نپذیرفت حرف های تکراری بزند. کارنامه هنری فریبرز صالح، عجیب و استثنایی است. او از کارگردان های باسواد و درس خوانده سینمای ایران بود. اگرچه سینمای ایران تنها یکبار فرصت بروز استعدادش را به او داد، او با همان یک فیلم خود را برای همیشه در سینمای ایران تثبیت کرد. سفیر با اینکه 33 سال پیش و در روزگار جنگ و مشکلات اقتصادی ساخته شده است، هنوز یکی از ماندگارترین و دیدنی ترین آثار مذهبی ماست و تا سال ها بعد که فیلم «روز واقعه» ساخته شد، در زمینه سینمای عاشورایی هیچ رقیبی نداشت. سپاه پول داد، سفیر ساخته شد خودش تأکید کرده بود طرح اولیه «سفیر»، برای ساخت یک فیلم تلویزیونی بوده، اما او با مشورت با دکتر حدادعادل که آن موقع در تلویزیون حضور داشت، فیلمنامه کوتاه را با همکاری زنده یاد کیهان رهگذر به فیلمنامه سینمایی تبدیل کرده است. نکته قابل توجه این است که در آن زمان صدا و سیما بودجه لازم را برای ساخت سفیر نداشته است و این بودجه را شهید یوسف کلاهدوز از سپاه پاسداران تأمین کرده است. فریبرز صالح در گفت وگویی با ایسنا درباره دلایل ماندگاری این فیلم در تاریخ سینمای ایران گفته بود: «اگر دقت کرده باشید کلیه شات های فیلم سفیر دارای قاب، اسکلت ومتن بودند و من جدای از کادربندی پلان ها در جست وجوی سندی به دیگر سو بودم، یعنی کشف روان و جان و روح و پیامی که تسبیح گونه همه نماها را به هم می رساند. یعنی عقد دایمی میان روح و جسم، محتوا و فرم. اگر هم تکنیکی نو حتی از نوع خشن آن همانند سر زدن با شمشیر در فیلم دیده می شود آن نیز زاییده محتوای معنوی موضوع بوده است؛ موضوعی که مرا به چهارده قرن پیش تر به کوفه دعوت کرده بود.» فیلم در نخستین جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد و به سرعت مورد استقبال قرار گرفت. همان زمان ایوان گریگورسکو، معاون انجمن تهیه کنندگان فیلم رومانی و کارگردان فیلم «دنیای انسانی» که به ایران آمده بود، گفته بود: «فیلم سفیر در عین حال که از تکنیک بسیار حرفه ای و هنری برخوردار است، فیلمی مردمی است»و «دراگان» کارگردان فیلم «دنیای بدون آسمان» و استاد انستیتو عالی فیلمسازی هم گفته بود: سفیر از تمام فیلم های شرکت کننده در فستیوال از کیفیت بالای هنری، اقتصادی و سیاسی برخوردار است و فیلمی است که تکنیک را به سینمای ایران هدیه کرده است. این فیلم در سال 61 در سینماهای ایران اکران شد و عنوان پرفروش ترین فیلم سال را بدست آورد و بعد از آن نیز در سینماهای لبنان به نمایش درآمد که در آنجا نیز فروش بالایی داشت. سکانس آخر اسماعیل فریبرز صالح متولد 1323 تهران، فعالیت سینمایی را از سال ۱۳۴۷ با بازی در فیلم «کشتی نوح» به کارگردانی خسرو پرویزی آغاز کرد و مدتی نیز به دوبله پرداخت. در سال ۱۳۴۹ به انگلستان رفت و پس از تحصیل در رشته سینما به ایران بازگشت و با ساختن فیلم کوتاه «کتیبه» در سال ۱۳۵۳ در تلویزیون ملی ایران مشغول به کار شد. او که بعد از ساخت «سفیر» دیگر این نوع تجربه را تکرار نکرد و فقط دو فیلم «مرگ پلنگ» (1368) و «شیخ مفید» (1374) را ساخت، همیشه در فکر این بود که بازهم فیلم بسازد و بازهم دوست داشت درباره عاشورا بسازد. او به ایسنا گفته بود: فیلمنامه «روز بعد» را درباره «زهیر بن قین» یکی از 72 نفر از یاران امام حسین(ع) نوشتم و در حالی که کد تولید سیما فیلم را نیز گرفته بود، اما به نتیجه نرسید. این شخصیت در ابتدا از مخالفان بود، اما در نهایت به یاران و مریدان امام پیوست و در ظهر عاشورا به شهادت رسید. معتقدم اگر شرایط ساخت این فیلم فراهم شود، اثر خوبی مرتبط با موضوع عاشورا و بسیار بهتر از «سفیر» خواهد شد. اما این آرزو به سرانجام نرسید، زیرا او که بتازگی به تهران بازگشته بود به دلیل هوای بد دچار مشکل تنفسی شد و صبح پنج شنبه درگذشت.
شنبه ، ۳بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها