واضح آرشیو وب فارسی:کرمانشاه نیوز: خبرگزاری تسنیم: خبر کشف تعداد زیادی تسلیحات در قلب پایتخت، گرچه از عمق ۱۰ متری یک چاه و به دست «خال محمد» و «نورآقا» برخواست، ولی توانست مثل بمب در اخبار روز پایتخت منفجر شود.به گزارش خبرنگار انتظامی خبرگزاری تسنیم ، هنوز چند ساعتی از خبر پیدا شدن تعدادی تسلیحات قدیمی نگذشته است که عازم محل کشفیات می شویم. گرچه آدرس دقیقی نداریم و خیابان سرتیپ فکوری تنها آدرسی است که از محل کشف شدن این تسلیحات در اختیار است، ولی تمامی اهالی خیابان کاج به محض کوچکترین پرس وجو، آدرس را با کروکی محل در اختیارت می گذارند. فاصله از محل مورد نظر را از فاصله تا چراغ های گردون خودروهای پلیس و امدادی که در تاریکی شب بدجوری خود نمایی می کنند، می شود تخمین زد؛ هرچه به خانه در حال ساخت نزدیک تر می شویم بر شدت نورهای قرمز و آبی چراغ های گردون افزوده می شود. تخلیه خانه های اطراف، از تعداد اندک افراد در صحنه کاملاً هویداست؛ منطقه مورد نظر خلوت است و فقط چراغ های خودروهای پُر تعداد بنزهای پلیس و خودروهای امدادی است که غیر عادی بودن امشب در محله خلوت آنجا را به رخ می کشد. ساعت نزدیک ۱۰ شب است و به اولین حلقه امنیتی می رسیم؛ سراغ فرمانده میدان را می گیریم و پس از چند دقیقه، جوان خوش برخوردی خود را به عنوان فرمانده میدان معرفی می کند و با احترام خاصی که معمولاً کمتر در چنین مواردی دیده می شود، ما را به داخل محدوده حفاظت شده راهنمایی می کند. اطلاعات ضد و نقیضی از تعداد توپ، خمپاره، موشک کاتیوشا و یا هر تسلیحات دیگری که ساعاتی پیش کشف شده و هنوز هم ماموران در حال تخلیه آن هستند وجود دارد؛ وارد شدن به صحنه کشف مهماتی که سال ها زیر خاک مدفون بوده و همین الان در حال تخلیه است، از یک سو جذاب است و از سوی دیگر دلهره آور… با هر قدم که به ساختمان نیمه کار مورد نظر نزدیک تر می شویم، تلفیق این دو حس در درونت، غوغای بیشتری برپا می کند و هر گامت را بیش از پیش با ریتم تند و متغیر بیم و امید تنظیم می کند؛ فضا سنگین است و سکوت عجیبی در محدوده حفاظت شده حکم فرماست؛ گرچه هر از گاهی، شوخی و متلکی رد و بدل می شود ولی به وضوح رعب و نگرانی را می توان در چهره افراد حاضر در صحنه دید. ساختمان مورد نظر یک بنای نیمه کاره سه یا چهار طبقه ای است که حلقه ماموران سیاه پوش خنثی سازی بمب در طبقه همکف، محل کشف تسلیحات را مشخص می کند. با احتیاط و وسواس خاصی آخرین تصمیم را می گیریم و دل به دریا زده و بر سر چاه عمیقی که بمب خبری امروز از آن کشف شده می رویم. یک محموله شامل ۴ توپ تانک که ارتفاع هر یک در حدود یک متر و ۲۰ سانتی متر است از چاه بیرون می آید و با احتیاط به سمت بیرون ساختمان منتقل می شود؛ همه عکاسان و خبرنگاران به دنبال محموله کشف شده از محل خارج می شوند و ما فرصتی می یابیم تا با کارگری که در دهانه چاه ایستاده؛ چند لحظه ای هم کلام شویم. نامش «خال محمد» است که با دوست افغان دیگرش «نورآقا» چند روزی است به عنوان «مغنی» در این ساختمان مشغول به کار شده اند؛ می گوید صبح اول وقت که بسم الله گفته و آستین بالا زده و از میله ۱۰ متری چاه ساختمان پایین رفته بوده، در حین حفر انباره چاه، در کمال حیرت با انبوهی از موشک های مدفون شده در چند اتاقک روبرو شده… ۳۳ ساله است و هزاره ای… از «نور آقا» دوستش می پرسم که کجاست؟ و با اشاره دست به درون چاه اشاره می کند و با لهجه غلیط افغانی، کلماتی نامفهوم می گوید… چهره اش آشکارا از هر ترس و دلهره ای، خالی است، سرگرم کارش می شود و «دلو آهنی» را برای بالا کشیدن محموله دیگری از تسلیحات قدیمی، به داخل چاه می فرستد. با احتیاط از کنار انبوه تسلیحات کشف شده(که به گفته ماموران در محل، از نوع توپ تانک است) و چیده شده در کنار ساختمان عبور می کنیم و از محل دور می شویم؛ معدود اهالی محل، که پشت نوار آتش نشانی ایستاده اند، با بیرون آمدن ما از محدوده حفاظت شده، سر صحبت را باز می کنند و اطلاعاتی را رد و بدل می کنند؛ پیرزنی خوش کلام، از خاطرات قدیمی در میدان اسب دوانی و میدان جلالیه می گوید و تاکید دارد که اینجا، پیش از این پارکینگ تانک های ارتش بوده است؛ مرد دیگری سری به علامت رد صحبت های وی تکان می دهد و با انرژی خاصی، از فعالیت گروهک های معاند در ابتدای انقلاب می گوید… یکی از آرم شاهنشاهی حک شده بر روی تسلیحات می گوید و دیگری از طول سه متری این تسلیحات… خلاصه بازار خاطرات حسابی داغ است… ساعت در حدود ۱۱ شب شده و خودروی سمندی با پلاک شهرستان در کنار ما متوقف می شود… پیرمردی پیاده می شود؛ کمی دست دست می کند و سراغ ما می ِآید و از آواره شدنش گلایه می کند؛ از اهالی منطقه حفاظت شده است که مجبور به تخلیه خانه اش شده؛ می گوید ساعت ۱۲-۱۲:۳۰ به ما گفتند که باید خانه را تخلیه کنیم، ما هم که فکر می کردیم فقط چند ساعت باید از خانه خارج شویم، منزل را ترک کردیم و برای گذران وقت به پارک لاله رفتیم، ولی حالا تقریباً ۱۱ ساعت از تخلیه منزلمان گذشته و هنوز بلاتکلیف در خیابان مانده ایم… سراغ فرمانده میدان را می گیریم تا مشکل پیرمرد را با وی در میان بگذاریم؛ جوان باادبی جلو می آید و خود را معرفی می کند؛ شهردار ناحیه ۴ منطقه ۶ است؛ مشکل پیرمرد را با او مطرح می کنیم و او قول مساعد برای اسکان دادن به او و خانواده اش را می دهد و آن ها را راهی محل اسکانی که برایشان در نظر گرفته می کند. ساعت حدود ۱۱:۳۰ است که همهمه ای در محدوده حفاظت شده ایجاد می شود؛ یکی از ماموران از پایان یافتن عملیات تخلیه تسلیحات خبر می دهد؛ هر کسی آماری متفاوت از تسلیحات کشف شده می دهد، ولی طبق آمار تایید نشده، تعداد ۱۸۰ توپ کشف شده که شامل مرمی و گلوله است بیش از هر آمار دیگری سر زبان ها است. در میان این همهمه، دو مخزن ایزوله بزرگ تسلیحات، از میان جمعیت راه خود را باز می کنند و با اسکورت چند خودروی پلیس و امدادی، تسلیحات کشف شده را به مقصد نامعلومی برای شناسایی و امحا، منتقل می کنند. به گفته الله وردی، شهردار ناحیه ۴ منطقه ۶، گرچه عملیات تخلیه تسلیحات به پایان رسیده، ولی محدوده مورد نظر برای شناسایی بیشتر تا روز بعد به صورت حفاظت شده باقی می ماند تا خطری اهالی محل را تهدید نکند. گزارش از محمد قربانی انتهای پیام /
پنجشنبه ، ۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کرمانشاه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]