محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830471202
اصلاح امور معیشتی فقط باور نمی خواهد، برنامه هم می خواهد
واضح آرشیو وب فارسی:وبگاه قلم: قلم نیوز: بی گمان مجلسی اثربخش خواهد بود که نمایندگان آن به عنوان منتخبین مردم از فرصت چهار سال حضور در خانه ملت نه به عنوان پله های ترقی در مسیر سیاسی بلکه فرصتی برای خدمت به خلق استفاده کنند، آنهم در شعار و نطق های فصلی بلکه در عمل که بجز برنامه ریزی و حرکت عملی تحقق نمی یابد. سوال اینجاست […]بی گمان مجلسی اثربخش خواهد بود که نمایندگان آن به عنوان منتخبین مردم از فرصت چهار سال حضور در خانه ملت نه به عنوان پله های ترقی در مسیر سیاسی بلکه فرصتی برای خدمت به خلق استفاده کنند، آنهم در شعار و نطق های فصلی بلکه در عمل که بجز برنامه ریزی و حرکت عملی تحقق نمی یابد. سوال اینجاست که مجلس شورای اسلامی که ۹ دوره از حیات آن می گذرد توانسته در امتداد این مسیر حرکت کند؟ محمد کاسبان دبیرکل جبهه پیشگامان اعتدال در گفتگو با ما به سوالاتی در این باره پاسخ داد. تعریف شما از یک “مجلس اثرگذار که در راس امور باشد” چیست؟ حضرت امام (ره) فرمودند مجلس عصاره فضائل ملت است، قطعاً مجلسی در راس امور است که مجلسیان ویژگی ممتاز داشته باشند، اول متخصص بودن آنها در اموری که خود را صاحب نظر می دانند و زمانی که به مجلس رفتند در کمیسیون هایی قرارگیرند که از عهده آن برمی آیند. دوم آزاده بودن نماینده است. آزادی و آزادگی منافاتی با قانون ندارند. چون گاهی اوقات وقتی از آزادگی حرف می زنیم تصور به سمت گریز از قانون یا تک روی می رود. اما بحث آزادگی یعنی تعلق خاطر نداشتن به جاه و مقام. نماینده وقتی به ملتش متعهد شد باید از حداکثر توانی که قانون در اختیارش گذاشته بره ببرد. انسان آزاده حتی اگر عضو حزب و جناح سیاسی هم باشد، سرسپرده جریان نمی شود. اصول و چارچوب هم مشخص است. شما از آزادگی گفتید، چه توضیحی برای این صفت دارید که شعار نباشد؟ ببینید گاهی عنوان می شود که آزاده بودن تعرض به قانون، ولایت و این تعاریف است. من غیر از این فکر می کنم. انسان آزاده در چارچوب ها هم آزادگی اش را حفظ می کند. خدمت به مردم فرای جناح و حزب است. فکر می کنید در عمل هم شدنی باشد؟ نماینده ای که به پشتوانه جریان پشت سرش وارد مجلس شده حالا بیاید و بگوید حزبی نیستم! قرار نیست فراموش کند متعلق به چه حزب و پایگاه سیاسی بوده، مهم این است زمانی که به عنوان نماینده انتخاب شد، منافع جناحی خودش را در مسیر منافع ملی تعریف کند. اگر جایی هم تعارضی بین منفعت حزبی و منفعت ملی دید که طبیعی هم هست انتخابی را نماید که اگر روزی قرار بر پاسخگویی بود، بتواند از آن دفاع کند. به طور حتم اگر نماینده ای متخصص و کارشناس حوزه فعالیتش باشد تفکیک منافع ملی و جناحی برایش کار سختی نیست. آزادگی در همین مفهوم هم معنا پیدا می کند. کم نیستند آنها که اعتقاد دارند مجلس از کارکردهای اساسی خود دور مانده، یا حداقل از تمام ظرفیتش برای تاثیری گذاری استفاده نمی شود، از طرفی عنوان می شود روال انتخاب نماینده سیکلی است که در مدت زمان کوتاهی بعد از عبور از فیلترهای نظارتی، دو هفته تبلیغات فشرده دارد و وارد مجلس می شود که شیوه مناسبی برای انتخاب نیست، شما چه نظری دارید؟ اساساً موافقم که روال انتخاب نماینده مجلس و حتی رئیس جمهور مناسب نیست. از مقاطعی بعد از دولت آقای هاشمی که می شد روی آن عنوان دولت ملی داد و همه جریانات سیاسی هم در آن حضور داشتند به تدریج در دولت های بعدی دچار ضعف و یکجانبه گرایی سیاسی شدیم. این آسیب به تدریج بر هر سه قوه هم تاثیر داشت. در واقع انتخاب ما چه در مجلس و چه در ریاست جمهوری با بلوغ سیاسی لازم همراه نیست. دلیل آنهم فقدان احزاب است. کاندیدایی که در عرض یک هفته انتخاب شود فرصتی ندارد برنامه ای به مردم ارائه دهد. تاثیر این ضعف در مجلس این شد که به تدریج کارکرد سیاسی مجلس، از وجه تصمیم سازی آن سبقت گرفت فارغ از جریانات سیاسی مردم باید از طریق احزاب از کاندیداهای مطرح در انتخابات برنامه مطالبه کنند. شما از خلاء احزاب گفتید، در این شرایط چه باید کرد؟ ما کم نداریم در بین مردم آنهایی را که مطالبات زیادی دارند، اما مسیری برای طرح آن در مجلس وجود ندارد! بله، حزب و جامعه حزبی را نمی شود به یکباره ساخت، رفتن به سمت جامعه مدنی زمان بر و نیازمند برنامه ریزی و بستر سازی و از همه مهمتر اراده مصمم است. به نظرم در این شرایط تنها فرصتی است تا به صورت انفرادی کاندیداها از طریق رسانه ها برنامه هایشان را تا آنجا که منافاتی با آن محدودیت زمان تبلیغات نداشته باشد به اشکال مختلف مطرح کنند. روشنگری و ارائه چشم انداز و ایجاد امید موثرترین راه برای افزایش مشارکت است. مثلا در حوزه اصناف حتماً اگر پای صحبت آنها بنشینیم هزار و یک مشکل دارند اولین آن اصلاح نظام مالیات هاست. یا مثلاً مطالباتی که پرسنل نیروهای مسلح اعم از ارتش و سپاه دارند. آیا ما درباره معیشت آنها کاری کردیم؟ آیا مطالباتشان را شنیدیم؟ خوب به هر حال یکی باید دلسوز آنها باشد. معلمان ما امروز با مشکلات زیادی رو به رو هستند، تمام این مشکلات هم می شود در معیشت کارگران دید. در واقع کسی به دنبال برنامه دادن باشد کم نیست حوزه هایی که نیازمند اصلاح و تغییر است. این تغییر و اصلاح امور فقط باور نمیخواهد بلکه برنامه هم می خواهد.
پنجشنبه ، ۱بهمن۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وبگاه قلم]
[مشاهده در: www.qalamnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها