واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
روند بينالمللي شدن جشنوارهي تئاتر كودك و نوجوان را برخي از هنرمندان و دستاندركاران حاضر در اين دورهي جشنواره در اصفهان، بررسي كردند. بينالمللي شدن منوط به حضور هنرمندان حرفهاي است اما جاي هنرمندان حرفهاي در اين دوره خالي است رضا فياضي به عنوان عضو هيات داوران اين دورهي جشنواره دربارهي پتانسيل بينالمللي شدن، جشنوارهي تئاتر كودك و نوجوان به خبرنگار تئاتر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)،معتقد است: بينالملليشدن جشنواره منوط به اين است كه هنرمندان حرفهاي هم درجشنواره حضور داشته باشند، تا بتوان آثار ايراني را با توليدات ديگر كشورها مقايسه كرد اما در حال حاضر اين اتفاق نميافتد. او با اظهار تاسف از جاي خالي هنرمندان حرفهاي تئاتر كودك دراين جشنواره ادامه داد: كارگردانان حرفهاي امكانات لازم را دراختيار ندارد، بنابراين طبيعي است كه نتوانند دراين جشنواره شركت كنند. فياضي با اشاره به افت كيفي برگزاري اين دوره از جشنواره در قياس با دورهي گذشته يادآور شد: جشنوارهي امسال نسبت به سالهاي پيش سطح پايينتري دارد، هرچند برگزاري كارگاهها و نشستهاي تخصصي بسيار خوب است اما بايد شرايطي را فراهم كرد تا هنرمندان حرفهاي امكان برگزاري اين كارگاهها را با تعداد خاصي از چهرههاي جوان پيدا كنند تا به اين ترتيب اين آموزشها بهشكل هدفمند دنبال شود. جشنواره نيازمند تغييرات جدي در مديريت اجرايي است اما عادل بزوده ديگر ميهمان ويژهي جشنواره نظرات خود را اينگونه بيان كرد: در فضاي موجود در اصفهان اين پتانسيل به خوبي ديده ميشد، اما نكته اينجاست كه بايد به سراغ افرادي رفت كه دربخش اجرايي وظايفشان بهخوبي به آنها تفهيم شده باشد تا در قبال گروههاي داخلي، خارجي و ميهمانان ويژه رفتار و عملكرد درستي داشته باشند. او تاكيد كرد: اگر قرار است جشنواره در اصفهان تداوم پيدا كند، نيازمند تغييرات جدي در مديريت اجرايي آن هستيم، زيرا بارها شاهد رفتارهاي ناشايست بخشهاي اجرايي بوده و گذشت كردهايم. اما يقينا اينگونه رفتارها در مقابل ميهمانان خارجي صورت ناخوشايندي دارد. او با تاكيد بر لزوم حمايت از گروههاي داخلي و خارجي شركتكننده در جشنواره خاطرنشان كرد: متاسفانه امسال شاهد اين حمايتها نبوديم، گويي افرادي بسيار ناشي و كارنابلد مسووليت اين مجموعهي سنگين هنري را عهدهدار بودند. هرچند جشنواره با تمام اين مشكلات به پايان ميرسد اما خاطرهي ناخوشايند آن در اذهان باقي خواهد ماند. اين كارگردان تئاتر با اظهار تاسف از افت كيفي برگزاري جشنواره در مقايسه با دورههاي پيش به ايسنا گفت: اگر پارسال تنها در مراسم اختتاميه به ما بياحترامي شد، امسال از همان روز نخست دوستان هنرمند و پيشكسوتان مورد بياحترامي قرار گرفتند و جاي تاسف است كه هزينهي برگزاري جشنواره به اين شكل به هدر ميرود. بزوده ادامه داد: كساني را مسوول رفتوآمد هنرمندان كردهاند كه نشاني مكانهاي اجرايي را نميدانند و از ما ميپرسند. بنابراين لازم است در جايي جلوي اين موج را گرفت. اگر مدير و افراد زيردستش توانايي برگزاري جشنواره را ندارند ميتوانند كنار بكشند و فضا را براي افراد كاردان باز كنند. او در پايان سخنانش گفت: اگر ميخواهيم شاهد رشد كيفي جشنواره باشيم، بايد از همين امروز براي سال آينده برنامهريزي كنيم و در انتخاب متون و آثار نيز نهايت دقت را داشته باشيم تا دوستان خارجي هم از فرهنگ غني ما بهرهمند شوند. آيا جشنواره با حضور چند گروه و داور خارجي بينالمللي ميشود؟ محمد عاقبتي كارگرداني كه با اجراي نمايش «اسكار و مامان صورتي» در اين دوره از جشنواره حضور داشت با انتقاد از ضعف برنامهريزيها در جشنواره به ايسنا گفت: هرزمان كه ميخواهيم بگويم سطح جشنوارههاي ما بالا رفته، اقدام به برگزاري جشنواره بهصورت بينالمللي ميكنيم. اما آيا يك جشنواره با بودن چند گروه و داور خارجي بينالمللي ميشود؟ آيا ميتوان گروههاي ايراني را از بهلحاظ برخورداري از بودجه و امكانات با ديگر كشورها مقايسه كرد. او با ابراز تاسف از كمبود امكانات سختافزاري در تئاتر كودك و نوجوان متذكر شد: برگزاري جشنواره بهصورت بينالمللي نيازمند يك بازنگري اساسي است. بايد ديد بضاعت برگزاري يك فستيوال بينالمللي را داريم يانه؟ به اعتقاد او شايد هنرمندان ما به لحاظ ايده و خلاقيت همپاي هنرمندان ديگر كشورها باشند، اما در صورتي از بينآلملليشدن هررويدادي استقبال ميكنيم كه شرايط آن فراهم باشد. نگاهي گذرا به جشنوارهي تئاتر كودك نشانگر كمبود بودجه و امكانات دراين زمينه است. البته مشكل جاي ديگري است نخست بايد امكانات را براي مسوولان فراهم كرد تا آنها هم توانايي فراهمكردن شرايط براي گروهها را داشته باشند. بينالمللي شدن در حد يك اسم! مجتبي مهدي كارگردان نمايش «آيآدميزاد» هم دراين رابطه به ايسنا گفت: بينالمللي كردن يك جشنواره گاه به معناي گسترش ارتباطات است و گاهي صرف بيلان كاري است. اين دوره از جشنواره بينالمللي شده است و قطعا بايد ارتقاي كيفي داشته باشد. اما از سويي 7 روز برگزاري به 4 روز تبديل ميشود و از سوي ديگر مبلغ كمك هزينهها و نوع خدماترساني كاهش پيدا ميكند. بهگونهاي كه گروههاي شركتكننده با محدوديتهاي بسياري روبهرو شدهاند. با اين توصيف اين پرسش مطرح ميشود كه بينالمللي كردن جشنواره چه سودي براي هنرمندان شركتكننده درآن داشته است و درحال حاضر اين اتفاق تنها در حد يك اسم بوده است. حامد زحمتكش كه همراه با مهدي فرشيديسپهر نمايش «ميليونها لبخند» را در اين دوره از جشنواره اجرا كرده است نظر خود را اينگونه بيان كرد: پيش از اينكه جشنواره بينالمللي شود نخست بايد كارهاي داخلي را به سمتي ببريم كه قابليت اجرا براي تماشاگران ديگر كشورها را داشته باشند كه اين امر خود نيازمند انجام كار پژوهشي و تجربيات جديد است.ضمن اينكه اين تصور كه كار خارجي از ايراني برتر است نيز بايد تغيير كند. به گفتهي او از ظواهر پيداست كه ايندوره از جشنواره نسبت به گذشته تفاوت چنداني نداشته است و با همهي اينها با تداوم برگزاري جشنواره در اصفهان به شدت مخالفم. حتي جدول اين جشنوارهي بينالمللي، دو زبانه منتشر نشده است! اما مهدي فرشيديسپهر ديگر كارگردان اين نمايش هم معتقد است: اين جشنواره پتانسيل يك جشنوارهي بينالمللي را دارد، اما مساله اين است كه اين پتانسيل چگونه مورد استفاده قرار ميگيرد. سادهترين نكته در برگزاري يك جشنوارهي بينالمللي دوزبانهبودن جدول آن است كه اين موضوع رعايت نشده و آغاز يك بيتوجهي براي اتفاقات آينده است. وقتي جشنوارهاي در مقياس بينالمللي برگزار ميشود بايد تمام ويژگيهاي يك جشنوارهي جهاني را داشته باشد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 274]