واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: قدس/ زندگی/ مریم احمدی شیروان: روزگاری زیبا در اوج کمال و احترام پیمان عشق می بندیم و در خانه ای آکنده از عطر دلنواز گل های امید، چشمانمان را به روی دنیایی جدید می گشاییم.دنیای جدیدی که قرار است سال های سال در آن همزیستی مسالمت آمیز داشته باشیم و در آرامش زندگی کنیم، گاهی به خاطر اشتباه هایی کوچک تبدیل به کارزاری می شود تحمل نکردنی. شاید اگر تنها کمی بیشتر مراقب حرف ها، رفتارها و احساسات همسرمان باشیم؛ روزگاری شیرین تر را تجربه می کنیم. دکتر سیما فردوسی پور، عضو هیأت علمی گروه روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران در گفت و گو با «خط زندگی» از احترام متقابل می گوید و نقش آن در عاشقانه های ناتمام همسران. احترام؛ پایۀ زندگی مشترک دکتر فردوسی پور با بیان اینکه یکی از نکات اساسی یک زندگی مشترک که به استحکام و دوام خانواده و محبت بین زن و شوهر منتهی خواهد شد، داشتن احترام متقابل است، یادآور می شود: احترام متقابل فقط این نیست که در کلاممان از عبارات احترام آمیز استفاده کنیم، بلکه احترام در همۀ ابعاد مد نظر است. احترام به شخصیت طرف مقابل، احترام به تفکر و اندیشه اش، احترام به تصمیم گیری هایش، احترام به نوع مدیریتش و... در کل باید نسبت به همسرمان احترامی همه جانبه داشته باشیم. به نظر وی، این احترام گذاشتن فقط مربوط به زن و شوهر نمی شود، بلکه باید برای فرزندان و خانواده های همسران هم رعایت شود. یعنی احترام به مادرشوهر، برادرشوهر، خواهرشوهر و یا مادرزن، خواهر و برادر زن و سایر اعضای فامیل نیز باید رعایت شود. بهترین ثمره احترام این روان شناس تأکید می کند، احترام متقابل ابعاد زیادی را در بر می گیرد و تأثیرات زیادی نیز در زندگی دارد. بهترین اثر آن، این است که فرزندان نیز از والدین، نوع گفتمان برتر را یاد می گیرند. یاد می گیرند که وقتی با هم صحبت می کنند، برای هم ارزش قایل شوند و از کلمات و واژه هایی استفاده کنند که نشان دهد فرد مقابلشان را با ارزش تلقی می کنند. علاوه بر اینکه آن ها باید احترام گذاشتن را یاد بگیرند تا بتوانند در مدرسه به معلمان و دوستان خود احترام بگذارند. احترام د ر ارتباطات کلامی و غیرکلامی دکتر فردوسی پور می افزاید: نه تنها ارتباط کلامی بین دو نفر باید احترام آمیز باشد، بلکه ارتباطات غیرکلامی نیز در بین دو نفر باید توأم با احترام باشد. گاهی اوقات افراد از ایما، اشاره و حرکات دست و بدن برای غنای بیشتر به ارتباط و صحبت هایشان استفاده می کنند، که این اشاره های غیرکلامی در ارتباطات غیرکلامی و ارتباطات بین فرد و همسر مهم است و آن هم باید محترمانه باشد، ارتباطاتی که می تواند در نوع خود احترام آمیز و یا غیر احترام آمیز باشد. مثلاً وقتی فردی با ما صحبت می کند، برگرداندن روی مان از او، یا گفت وگو با فرد دیگری، یا توجه نکردن به گفته هایش یا حتی واکنش مناسب نشان ندادن، بی احترامی است که در قالب احترام های غیرکلامی می گنجد. احترام، ملاک ازدواج عضو هیأت علمی گروه روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران تصریح می کند: یکی از مؤلفه هایی که همسران باید به آن توجه کنند و حتی یکی از معیارهای قبل از ازدواج همین میزان احترام است. یعنی باید در نظر گرفته شود که آیا طرف، آدم محترمی هست؟ آیا آن را در رفتار و واکنشش نسبت به ما و خانواده ما نشان می دهد؟ احترام باید جزو شخصیت فرد باشد و در او نهادینه شده باشد، چون موردی نیست که به یکباره و یکشبه در فرد به وجود بیاید. طرف مقابل ما باید انسانی باشد که احساس کند فرد مقابلش یک موجود باارزش است. رابطه احترام و هوش هیجانی دکتر فردوسی پور اضافه می کند: بحث احترام به دیگران، در مقوله هوش هیجانی هم معنا پیدا می کند. اینکه تا چه حد ما می توانیم احساسات دیگران را درک کنیم و به آن احترام بگذاریم، آیا اگر یکی از همسران مریض شود، دیگری به احساس او احترام می گذارد، یا از او پرستاری می کند، به او توجه کافی می کند، او را دکتر می برد و... این ها همه در مقوله ای به نام هوش هیجانی و عاطفی است. اینکه ما تا چه اندازه به احساسات دیگران اهمیت می دهیم، تا چه اندازه احساسات دیگران را می شناسیم و احساسات طرف مقابل را در نظر می گیریم؛ این مقوله ها خود نوعی از مهارت های زندگی است. اگر فردی بخواهد در زندگی فردی و اجتماعی خود موفق شود، باید مهارت های زندگی را بلد باشد که یکی از آن ها همین مسأله است. به نظر این روان شناس؛ اینکه فردی هوش هیجانی بالایی داشته باشد و احساسات طرف مقابل را درک کند؛ ارزش ها، عقاید، علایق، سلایق، نوع تفکر، احساسش را شناخته و برای آن احترام قایل شود؛ به مفهوم داشتن مهارت اجتماعی است. البته ممکن است برخی افراد در خانواده هایی زندگی و رشد پیدا کرده باشند که آن خانواده فاقد این مهارت ها بوده و آن را یاد نگرفته باشد. البته ایشان اضافه می کند: خوشبختانه چون احترام گذاشتن اکتسابی است، افراد می توانند در هر سنی آن را یاد بگیرند. اگر خودشان هم نمی توانند از طریق مطالعه کردن یاد بگیرند و تجربیات لازم را کسب کنند؛ می توانند از طریق مشاوران آموزش های لازم را ببینند. امروزه خوشبختانه در بسیاری از مراکز، برای افراد کارگاه ها و کلاس های آموزشی گذاشته می شود که این مقوله ها را یاد گرفته و در زندگی شان به کار بگیرند. عزمی همگانی برای احترام آموزی به نظر این عضو هیأت علمی گروه روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران؛ باید همه کسانی که در رأس کار هستند، تریبونی در اختیار دارند و می توانند صدایشان را به گوش افراد برسانند؛ صحبت کنند و تلاش کنند تا دانش و آگاهی افراد بالا برود و افراد به باور برسند که اگر می خواهند زندگی و روابط بهتری داشته باشند و اگر می خواهند خانواده شان استحکام بیشتری داشته باشد؛ باید رعایت احترام را بکنند. متأسفانه در زندگی های امروزی، کم نیستند افرادی که با هم بد حرف می زنند، به همدیگر توهین می کنند، حتی در موارد شدیدتر از روش های حمله وری استفاده می کنند و یا در اوج آن بحث حمله وری یا حمله های فیزیکی و کتک کاری پیش می آید؛ این ها همه بی احترامی شدید محسوب می شود که هم خود و هم دیگران از این رفتار آزار می بینند. این نشان از آن است که افراد احترام گذاشتن را یاد نگرفته اند و باید آموزش ببینند.
شنبه ، ۲۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 91]