محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830306042
به مناسبت قهرمانی آرسنال در نیم فصل/ تبدیل ناکام بزرگ به برنده‌ی بزرگ
واضح آرشیو وب فارسی:متا ورزش:
متا ورزش- پس از تساوی بدون گل دو تیم منچستر سیتی و لستر سیتی نیمی از بازی های لیگ جزیره با صدرنشینی آرسنال به اتمام رسید. حال پس از گذشت نیم فصل ابتدایی پرمیرلیگ تحلیلگران و کارشناسان به بررسی این تعداد بازیهایی که انجام شده می پردازند و به دنبال جواب‌‌هایی برای پرسش‌‌های خود از دل آمار و ارقام هستند. شاید سوال‌‌هایی از قبیل این که چه تیمهایی در پایان فصل بیشترین احتمال قهرمانی را دارند بیشتر از دیگر سوال‌‌ها ذهن آنها را درگیر کرده باشد. از میان پنج لیگ برتر اروپایی در فرانسه و آلمان تیم‌های پاریسن ژرمن و بایرن مونیخ در همه‌ی بازی‌های‌شان شانس اول پیروزی بر حریفان می باشند هر چند این آمار در اسپانیا دست کمی از این دو لیگ ندارد اما تعداد شانس پیروزی در بازی‌ها برای تیم‌های مدعی بارسلونا و اتلتیکو و رئال مادرید دو بازی کمتر است و همین دو بازی باعث شده تا لالیگا نسبت به لوشامپیونه و بوندسلیگا جذاب‌تر باشد. بدیهی است که هر چه بازیهایی که در آن تیم‌های مدعی شانس اول پیروزی باشند کمتر باشد نشان از رقابتی بودن و به تبع جذاب بودن آن لیگ است. با این وجود باید به کسانی که با شور و حرارت بیشتری بازی‌های سری آ و لیگ جزیره را دنبال می کنند حق داد. اما اصل مطلب اینکه پس از گذشت نیمی از مسابقات لیگ انگلستان چه دلیلی باعث شده که آرسنال در بالای جدول بالاتر از نام‌هایی چون دو تیم شهر منچستر دو تیم همشهری تاتنهام و چلسی و حتی لیورپول قرار بگیرد و اکثر کارشناسان این تیم را مدعی اصلی قهرمانی در پایان فصل بدانند در حالی‌که این تیم سال گذشته در پایان نیم فصل در رده ی پنجم حضور داشته است؟؟ از میان 20 تیم موجود در لیگ برتر تیم‌های مدعی در برابر 14 تیم شانس اول پیروزی هستند اما در 5 دیدار شانس آنها برای پیروزی خیلی بیشتر نسبت به آن 14 بازی کاهش می یابد با تمام این اوصاف نباید از این موضوع گذشت که گاهی تیمهایی به جمع این شش تیم اضافه می شوند و معادلات را به هم می‌زنند و باعث تبدیل این 5 دیدار به 6 دیدار می‌شوند. تیم‌های امسال لسترسیتی و سال قبل ساوتهمپتون مثال‌هایی برای اینگونه ارتقا سطح و جذابیت لیگ هستند. حال تیمی که به دنبال قهرمانی است و خود را مدعی می داند باید علاوه بر پیروزی در اکثر 14 دیداری که ذکر شد بتواند از سد دیگر مدعیان بگذرد و در این 5 یا 6 دیدار بیشترین امتیازات را کسب کند چرا که این 5 یا 6 دیدار حکم بازی‌های شش امتیازی را برای تیم‌های مدعی دارد و هر چه تیمی بتواند در این بازی‌ها موفق‌تر عمل کند علاوه بر نزدیک کردن خود به صدر جدول باعث دور نگه داشتن تیمهایی می‌شود که سفت و سخت همچون شکارچی تیزرو به دنبال طعمه‌ی خود هستند. صدر نشینی تیم آرسن ونگر هم بی ارتباط به مطالب و مثال‌های ذکر شده نیست. سال قبل توپچی های لندن در جدال با تیمهایی که آنها را معمولا در جرگه‌ی مدعیان نمی‌دانند با 9 برد و 3 تساوی و 2 باخت با 30 امتیاز گرفته از این 14 تیم نیم فصل خود را به پایان رساندند و در جایگاه پنجم پایین تر از چلسی و من سیتی و من یونایتد و ساوتهمپتون قرار گرفتند. این تیم لندنی امسال در حالی نیم فصل خود را به پایان رسانده است که فقط یک امتیاز بیشتر از سال قبل در مواجهه با 14 تیمی که روی کاغذ شانس اصلی برد است کسب کرده است. 10 برد و 1 تساوی و 3 باخت حاصل کار شاگردان ونگر در 14 بازی این تیم در پایان نیم فصل اول بوده است. با مقایسه‌ی 14 بازی امسال و سال قبل این تیم لندنی تفاوت خاصی در امتیاز‌های این تیم دیده نمی شود پس برای رسیدن به جواب سوال اینکه چه عاملی موجب صدرنشینی توپچی های لندن شده است باید دنبال 5 بازی دیگر باشیم. نیم فصل اول سال قبل برای تیم لندنی فصل خوبی از نظر موفقیت در بازی‌های مهم نبود چرا که تیم آرسنال در مقابل با تیم‌های منچستر سیتی و یونایتد و همچنین چلسی و تاتنهام و لیورپول نتوانست حتی یک پیروزی را کسب کند. باخت به چلسی و منچستر به همراه تساوی در سه دیدار باقی مانده کلکسیون ناکامی این تیم را در مقابل تیم‌های مدعی تکمیل کرد تا آرسنال از این 5 دیدار تنها 3 امتیاز کسب کند. نبرد شش امتیازی یا به عبارت دیگر ضریب‌دار امسال برای این تیم شمال لندنی 8 امتیاز به همراه داشت. آنها دو تیم شهر منچستر را شکست دادند و در نبرد با لیورپول و تاتنهام به تساوی رضایت دادند. تنها باخت آنها به چلسی بود که از همان ابتدا خود را از جرگه‌ی مدعیان جدا کرده بود. به عبارت دیگر ضرر باخت امسال به چلسی خیلی کمتر از سال پیش بود چرا که آنها را کمتر از سال قبل از بالای جدول دور می کرد. اکنون که دلیل صدرنشینی آرسنال را بررسی کردیم سوالی پیش می آید که آیا در پایان این فصل این تیم می تواند به مانند نیم فصل در مکان اول جدول باشد؟ جواب این سوال به نحوه تفکرات مربی در مواجه با تیم‌های مدعی بر می‌گردد. سال پیش آرسن ونگر از سیستم‌های مختلفی همچون 4-1-2-3 و 4-3-3 و گاهی سیستم‌های دو مهاجمه با استفاده‌ی همزمان از ژیرو و ولبک استفاده کرده است اما امسال فقط از یک سیستم آن هم 4-2-3-1 استفاده کرده است. جدا از سهم این سیستم در موفقیت‌های امسال عملکرد خیره کننده‌ی اوزیل و ژیرو هم از عوامل مهم بوده است. اگر به عملکرد امسال و سال قبل آرسنال در 5 دیدار ذکر شده توجه کرده باشید هر دیداری که این تیم بیشتر از تیم مقابل صاحب توپ بوده است و بازی مالکانه را در دستور کار خود قرار داده است نتوانسته تیم صاحب نام مقابل خود را شکست دهد، در عوض در بازیهایی مثل بازی با منچستر سیتی و منچستر یونایتد که منجر به پیروزی آنها شد با دادن توپ به حریف و استفاده از فضا‌ها به نفع خود و همچنین استفاده از قدرت اوزیل در خلق موقعیت و ژیرو در استفاده از توپ آخر هم خوشحال بازی را ترک کردند و هم نوع دیگری از بازی خوب جدا از فوتبال مالکانه را به نمایش گذاشتند و هواداران را نیز راضی و خشنود کرده‌اند. در بازی با تیم‌های شهر منچستر در هر دو بازی تیم آرسنال تنها 37 درصد مالک توپ بوده است اما در عوض چه در دفاع و چه در خط حمله فضا‌ها را به کنترل خود در آورده است و در راستای امیال و هدف‌های خود از آنها استفاده کرده است. منچستر سیتی با وجود اینکه مالک اکثر توپ ها بود اما فقط یک شوت بیشتر به سمت دروازه‌ی پیتر چک روانه کرد حتی دریبل‌های این تیم هم کمتر از تیم آرسنال بود و در نهایت تیم لندنی بود که با تکل‌های صحیح بیشتر و پیروزی در اکثر جنگ‌های میانه میدان (توپ ربایی و قطع مسیر توپ و پاکسازی و…) توانست به هدف خود برسد. بازی با دیگر تیم شهر منچستر نمونه‌ی بارزی از یک بازی خوب و بی نقص بدون حفظ توپ بود که نشان می‌داد که زیبایی فوتبال فقط در بازی مالکانه نیست در آن بازی هم در دفاع و هم در حمله آرسنال بر حریف برتری داشت. تعداد شوت‌های بیشتر و موقعیت‌های بیشتر و پاس‌های کلیدی بیشتر همراه با عملکرد موفق در قطع توپ و پاکسازی‌ها و نبرد‌های هوایی همه و همه از بازی خوبی خبر می‌دادند که مالکانه نبود در واقع مالک توپ منچستر یونایتد بود و مالک فضا‌ها تیم قرمزپوش شمال لندن.
10 دی 1394 - 10:43
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: متا ورزش]
[مشاهده در: www.metavarzesh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
ورزش
پربازدیدترینها