واضح آرشیو وب فارسی:مهر: مظلومی بی یار و یاور؛
مجیدی حتی شبیه به سرپرست هم نیست/ استقلال در جستجوی پدر!
شناسهٔ خبر: 3021196 - جمعه ۲۵ دی ۱۳۹۴ - ۱۴:۳۳
ورزش > فوتبال ایران
درحالی که منصور پورحیدری در خانه استراحت می کند، استقلال هم در انتخاب سرپرست و هم در نقل و انتقالات بسیار ضعیف عمل کرده اما اگر پورحیدری روی صندلی خودش بود این موارد را تصحیح می کرد. به گزارش خبرنگار مهر، منصور پورحیدری امروز پرترهای شده برای عکاسی، برخی میروند و با پدر استقلال عکس میگیرند، برخی هم فقط میروند و او را نگاه میکنند، بعضی حتی به فکر انتخابات و تبلیغات هم هستند. حالا پورحیدری که تا دیروز میخ آهنین بر سنگش نمیرفت آنها را نگاه میکند، او بسیار با هوش است، شاید در مورد هوش او باید نوشت ضریب هوشی منصور پورحیدری بیش از ۱۵۰ است. پورحیدری می داند جایگاه مظلومی کجاست
پورحیدری فقط نگاه میکند، او چشمهایش را ریز میکند، میبیند و درک میکند و پیش خود سری تکان میدهد. در واقع این هوش ذاتی او را به برترین مربی ایرانی در چهل سال گذشته تبدیل کرد. پورحیدری بیهوده و تصادفی قهرمان آسیا نشد، تصادفی نایب قهرمان و حتی سوم آسیا نشد. او تصادفی بهترین نتایج یک ایرانی با تیم ملی را نگرفت و اتفاقی نبود که قهرمان آسیا در بانکوک ببا تیم ملی شد. او که یکی از با سیاستترین و با ثبات شخصیتترین مدیرانی است که تاکنون دیدهایم، حالا فقط مهمانهایش را نگاه میکند، زیاد حرف نمیزند، قدردان هم هست، بدش نمیآید اما میداند راز برخی از این رفت و آمدها را میداند. این که چیز خاصی نیست، بد هم محسوب نمیشود او حتی میداند که باشگاه استقلال چرا آن بیانیه را داد و فرزاد مجیدی کم سن و سال را که اصلا خصوصیاتش حتی شبیه به یک سرپرست نیست را سرپرست تیم کردهاند و نیک میداند که چرا برای این تیم سرپرست تعیین نمیکنند. فرزاد مجیدی البته یکی از پیشکسوتان استقلال است، او میتواند مربی خوبی باشد، و حتی میتواند پانزده سال بعد یک سرپرست خوب و با تجربه و مو سپید باشد که بازیکنان به جای بچهاش باشند و حرفهایش عزتمندی فوق العاده ای داشته باشد. اما امروز او باید کمک مربی باشد، باید مربی باشد نه سرپرست. پورحیدری فقط نگاه میکند، او چشمهایش را ریز میکند، میبیند و درک میکند و پیش خود سری تکان میدهد. به هیچکس چیزی نمی گوید اما خیلی بهتر از دیگران متوجه میشود که جایگاه مظلومی در باشگاه سر جایش نیست، نیک میفهمد که مظلومی اهل تصمیم قطعی گرفتن نیست که اگر بود در نقل و انتقالات زمستانی که تاکنون زمان زیادی را از دست داده به فغان میآمد و تشری به هیاتمدیره در رسانهها میزد. اگر پورحیدری حرف بزند
او نیک میداند که مظلومی چشمش دنبال یک پورحیدری مانده که امروز چنین بگوید: «من تعارف ندارم، کار سخت است، دیگر تیمها بارشان را بستهاند اما پرویز هنوز به خواستههایش نرسیده، استقلال در چند نقطه زخمی و ضعیف است که باید این نقاط ترمیم شوند، برای ما فرقی نمیکند که چه کسی بازیکنان مورد نظر پرویز را بگیرد، مهم اینست که بگیرد. باید به فکر هوادار استقلال باشیم آنها جام میخواهند. » حالا اما فرزاد مسرور از جایگاه سرپرستی تیم است و نمیتواند از این حرفها بزند، نه اینکه عرضه اش را نداشته باشد، نه اما سن و سالش و تجربهاش در استقلال این حرفها را از او قبول نمیکند. پورحیدری فقط نگاه میکند، او چشمهایش را ریز میکند، میبیند و درک میکند و پیش خود سری تکان میدهد. او میداند، نیک میداند که فرزاد را چرا نگه داشتهاند، آن باشگاه در حال تبدیل شدن به یک تیم است از جمع کسانی که همه مدیون هستند و کمتر از اندازه پستهایشان، البته منظور ما از منظر تجربه است و سن و سال وگرنه همه میتوانند بزرگ باشند. با این حال خیلیها مو میبینند اما پورحیدری پیچش مو را میبیند و فضایی که فشار را روی مظلومی هر لحظه بالاتر میبرد. به دنبال پدر استقلال
حالا استقلال پدر لازم دارد، کسی که جلوی شلوغ کاریها و شیطنتهای بچه گانه را بگیرد، پورحیدری هم این را میداند و اگر روزی حوصله کند خودش آستین بالا میزند و به دنبال پدر برای استقلال در مسابقات میگردد. شاید آن روز با بازگشت بنیه مرد با هوش به زودی فرا برسد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]