واضح آرشیو وب فارسی:مرآت: در آستانه رقم زدن فاجعه زیست محیطی هستیم؛ این را می شود با یک سر چرخاندن به پیرامون خود و مشاهده سیل زباله های رها شده در طبیعت فهمید؛ زباله هایی که از هر نوع باشند، در وجود «پلاستیک» مشترک هستند و تجزیه ناپذیری این بخششان بر کسی پوشیده نیست؛به گزارش مرآت نیوز به نقل از تابناک ، بسیاری از زباله هایی که چهره طبیعت دور و اطرافمان را آلوده کرده اند، پلاستیک هایی هستند که برای حمل نیازهای روزانه ای که می خریم، از فروشندگان دریافت می کنیم و سرنوشت همه آن ها زباله شدن است؛ زباله هایی که شاید نشود به کل حذفشان کرد، اما می شود از حجمشان کاست. به گزارش «تابناک»، زباله های پلاستیکی یکی از بزرگ ترین معضلات زیست محیطی جهان امروز را به وجود آورده است. این ساخته دست بشر، به علت قابلیت های فراوانی که دارد به شکل های گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد. دامنه کاربرد این محصول به حدی در زندگی امروزی گسترده شده که می توان انواع آن را در وسایل و ابزارهای پیش پا افتاده و روزمره گرفته تا وسایل فوق پیشرفته و استراتژیک به راحتی دید، تا جایی که شاید زندگی بدون آن ممکن به نظر نرسد. این در حالی است که به گواه آمار و ارقام، یکی از پر کاربرد ترین انواع پلاستیکی که نقش فراوانی در زندگی ما دارد، کیسه های پلاستیکی است. این کیسه ها به علت مصرف روزانه و عمومی شان، تقریبا یک بار مصرف استفاده شده و به سرعت تبدیل به زباله هایی می شوند که گاه غیرقابل بازیافت بوده و مشکلات بسیاری برای محیط زیست پدید آورده اند. کشور ما نیز از جمله کشورهایی است که به مدد بهره مندی از نعمت خدادادی نفت، سالانه مقادیر زیادی لوازم پلاستیکی تولید می کند، تا جایی که ایران یکی از عمده تولید کنندگان مواد پلاستیکی به شمار رفته و به دنبال آن سهم چشمگیری در تولید این نوع زباله در جهان دارد. بر اساس آمارهای جهانی، روزانه ۵/۳ میلیون تن زباله در سراسر دنیا تولید می شود که سهم ایران در این میان به 56 هزارتن در روز می رسد. این در حالی است که میزان پلاستیک های تولید شده در کشورمان، سالانه بیش از ۱۷۷ هزار تن تخمین زده می شود که این رقم چیزی حدود ۵۰۰ تن در هر روز خواهد بود؛ کوهی از پلاستیک که عده ای را بر آن داشته با راه اندازی کمپینی به مقابله با آن برآیند. برای درک بهتر ماجرا باید بدانیم که آمارها حکایت از آن دارند که از یک سو هر فرد تهرانی به طور متوسط روزانه سه کیسه پلاستیکی به محیط زیست می افزاید و از سوی دیگر، سهم کشورمان در بازیافت زباله به حدی ناچیز است که حتی وجود بزرگترین کارخانه بازیافت کشور در تهران نیز نتوانسته مانع از دفن روزانه چیزی حدود ده تن زباله در حومه کلان شهر نخست کشورمان شود. اکنون اگر به این مولفه ها، سمی بودن برخی مواد تشکیل دهنده پلاستیک ها را اضافه کنیم و زیان ناشی از رها سازی آن در طبیعت، چه برای گیاهان، خاک و منابع زیر زمینی آب و چه برای حیات وحش را هم در ملاحظاتمان در نظر بگیریم، احتمالا زمانی که برای خرید به مغازه خواهیم رفت، ترجیح خواهیم داد سهممان از تولید زباله پلاستیکی را کاهش دهیم. هدفی که کمپین «نه! من پلاستیک نمی خواهم» بر مبنای آن شکل گرفته و سعی دارد به همه بگوید «درست است که گرفتن کیسه پلاستیکی برای خرید حق شماست اما از شما می خواهیمبه خاطر طبیعت از این حق خود کوتاه بیایید.» جمله ای قابل تامل که نه تنها ارزش اندیشیدن دارد، که جادارد در ترویج آن کوشا باشیم. انتهای پیام/ پایگاه خبری تحلیلی مرآت نیوز استان سمنان
جمعه ، ۲۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مرآت]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]