تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1869471841
منشاء همه سفاهت ها نیرنگ دنیا و دلباختگی به آن است
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: مرجع تقلید شیعیان در مکتوباتش آورده است: منشاء همه سفاهت ها و گمراهی ها، نیرنگ دنیا و دلباختگی به آن است؛ چنان که امام سجّاد (علیه السلام) می فرمایند «حبُّ الدّنیا رأسُ کلّ خَطیئةٍ»؛ محبّت دنیا در رأس همه گناهان و خطاهاست.به گزارش دولت بهار به نقل از تسنیم، آیت الله جوادی آملی از مراجع عظام تقلید درباره دنیا و رابطه آن با تکامل انسان نکاتی را در کتاب «شمیم ولایت» نوشته اند. متن این نکات به شرح زیر است: تحولات تاریخی عبرت آورِ گذشته ها را بر جانت عرضه کن؛ «وأعرض علیه أخبار الماضین». نکات حساس، آموزنده و ارزنده تاریخی را بر قلبت عرضه کن تا از تجارب گذشته ها بهره ببری. آن چه بر پیشینیان رفته به یاد خود بیاور تا بفهمد که ممکن است به سرنوشت گذشتگان مبتلا شود. آثار مخروبه آنان و خانه هایی که در آن زندگی می کردند و بعد به دست دیگران افتاده، از نظر بگذران، تا این سیر عامل اندرز و پندی باشد و در تو نور اعتبار ایجاد کند؛ «وذکّره بما أصاب من کان قبْلک من الأوّلین وَسِر فی دیارِهم و آثارهم». نگاه کن در آن چه گذشتگان انجام داده اند، اکنون چه نامی از آنان باقی مانده است، آن ها را رها کرده به کجا رفته اند و در چه حالتی هستند؛ «فانظُر فیما فَعَلوا وعمّا انتَقَلوا و أین حَلُّوا ونزلوا». امیر مؤمنان علی(ع) در جملات وزین و سنجده ی فوق، مرور و بازگشت انسان به درون خود را به وی گوشزد می نمایند تا وی به هدف اصلی آفرینش خود که چیزی جز بندگی خداوند و کسب مقام خلیفه الهی است پی برد. جانت را به زشتی ها و تبه کاری هایی که در دنیا انجام می شود و رذایل اخلاقی که از دنیا بر می خیزد، بینا کن تا آن ها را عمیقاً بنگرد؛ «وبصّره فجائع الدنیا». بزرگ حکیم الهی، حضرت علی (علیه السلام) در ابعاد گوناگون و در چهار چوب مسایل حکمت عملی بیانات گویا و جامعی دارد. در همه این ابعاد، خواه مسأله اخلاق و تهذیب نفس، تربیت اولاد و اداره امور منزل یا اداره امور جامعه، قدر مشترکی رهزن ومانع از رشد و تکامل است و آن محبت و علاقه به دنیاست. هر آن چه غیر خداست و انسان را از خدا باز می دارد، دنیاست. مال، فرزند، عیال، مقام و یا شئونات دیگر، هر چه ارتباط انسان را با خدا قطع کند و حضور خدا را از او بگیرد و خلوص را از وی سلب کند، دنیاست و قلب دنیازده مرده است که باید با حکمت عملی احیا شود. تهذیب جان و تربیت روح نتیجه حکمت است که مورد تأکید کتاب و سنّت قرار گرفته است. برای رسیدن به این مهم باید از سفاهت پرهیز کرد، چون سفاهت با حکمت جمع نمی شود و انسان سفیه هرگز حکیم نخواهد شد. حکمت در این است که انسان خود را بشناسد، آغاز و انجام هستی را بداند، به نیازمندی خود پی ببرد، و تنها به مبدئی که هم به نیازش عالِم است وهم قدرت رفع نیازش را دارد، تکیه کند، کسی که خود را نشناخته و پی نبرده که ذاتاً محتاج است و متوجه نشده که برطرف کننده حاجتش کیست، سفیه است، زیرا یا به کسی مراجعه نمی کند یا به مانند خود که محتاج است مراجعه می کند. امام سجاد (علیه السلام) در دعا به خدا عرض می کند: «ورأیت أنّ طلب المحتاجِ إلی المحتاجِ سَفَهٌ مِن رأیه وضَلّة من عَقله»؛ از سفاهت فکر و کمی عقل است که انسان نیازمند از نیازمندی مانند خود چیزی طلب کند، کسی که از نیازمند چیزی طلب کند، سفیه و گمراه است، زیرا موجود محتاج توانایی رفع نیاز محتاج دیگر را ندارد. منشاء همه سفاهت ها و گمراهی ها نیرنگ دنیا و دلباختگی به آن است، چنان که امام سجّاد (علیه السلام) می فرمایند: «حبُّ الدّنیا رأسُ کلّ خَطیئةٍ»؛ محبّت دنیا در رأس همه گناهان و خطاهاست. گرچه حضرت علی (علیه السلام) در بسیاری از خطبه ها خطر دنیا را گوشزد کرده، آن را مغرور کننده و فریبا معرفی می کند، ولی در بعضی از خطبه ها نیز این مطلب را تحلیل کرده که دنیا فریب نمی دهد، بلکه انسان فریب می خورد. دنیا وقتی فریبنده است که آنچه در او است، کتمان کند و ظاهری زیبا و درونی تلخ و ناگوار داشته باشد، ولی اگر دنیا هم ظاهر زیبا را نشان داد و هم درون تلخ را، هم بُعد نشاط آور را ارائه داد وهم بُعد اندوه بار را، دیگر فریبکار نیست، بلکه ابزار فریب است، نه عامل آن. باید عامل فریب را جست جو کرد، باید سبب فاعلی نیرنگ را کاوید و ابزار را از دست او گرفت و اورا طرد کرد. گرچه در قرآن و کلمات معصومین (علیه السلام) آمده است که دنیا شما را فریب ندهد؛ «فَلا تغرّنّکُمُ الحیوةُ الدُّنیا»، ولی این انسان است که ناشناخته دنیا را ابزار دست نیرنگ و فریب قرارمی دهد و از آنجا آسیب می بیند. امیرمؤمنان (علیه السلام) در یکی از خطبه ها می فرمایند: بر شما باد که پویا و کوشا باشید و در این جهان که عالم حرکت و عمل و محل برداشت توشه است، زادراه تهیه کنید که پس از مرگ فرصتی برای فراهم کردن زاد و توشه نیست؛ «فعلیکُم بالجدّ والاجتهادِ والتأهُّبِ والاستعْداد والتزوّدِ فی منزلِ الزاد».
پنجشنبه ، ۲۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها