واضح آرشیو وب فارسی:هنر نیوز: ابراهیم حاتمی کیا در مراسم رونمایی از کتاب «حرفه ای»، خاطرات زنده یاد جواد شریفی راد را بسیار سینمایی خواند و تصریح کرد: اینکه به امثال شریفی راد عنوان شهید ندهیم ظلم به شخصیت اوست.به گزارش هنرنیوز؛مراسم رونمایی از کتاب «حرفه ای» شامل خاطرات زنده یاد جواد شریفی راد عصر دیروز شنبه ۱۹ دی ماه با حضور جمعی از اهالی فرهنگ در خبرگزاری مهر برگزار شد. در این مراسم ابراهیم حاتمی کیا کارگردان باسابقه سینمای ایران که تجربه همکاری با زنده یاد شریفی راد در چند پروژه سینمایی را داشته است، در سخنانی عنوان کرد: من جواد را در خیلی از فیلم ها دیدم. بارها شده بود که در وسط برخی از کارها خاطراتی را برایم جسته و گریخته گفته بود. البته هیچ وقت به قیافه اش نمی خورد که اینقدر حرف برای گفتن داشته باشد ولی همیشه بی ادعا بود. تازه می خواست در حوزه اسپشیال افکت سینمایی سری در سرها باز کند. ما برای ساختن آثار سینمایی در ایران همیشه به بچه های اسپشیال افکت مشکوک بودیم و به این فکر می کردیم که چقدر می شود به کار آنها اطمینان کرد اما وقتی جواد در همان اوایل کار به این حوزه وارد شد امنیت بالایی را هم با خودش آورد. بارها دیدم که فلان بازیگر وقتی اسم او را می شنید حاضر می شد در یک فیلم بازی کند. وی ادامه داد: روزی از جواد خواستم که با هم حرف بزنیم. در واقع از او خواستم که گوشه ای بشینیم و حرف هایش را بشنوم. آمد و خاطراتش را برایم گفت، از دوران قبل از انقلاب و بعد از انقلاب. ساده بی پیرایه و راحت صحبت کرد. این حرف هایش هنوز در ذهنم است. این کارگردان سینما تصریح کرد: من اعتقاد دارم که در کار فیلمسازی به ویژه در حوزه جنگ هر شخصیتی خلقیات متفاوتی دارد. مثلا کسی که تیربارچی است یا خمپاره انداز یا آرپیچی زن خلقیات متفاوتی دارد. اگر به آنها عمیق نگاه کنیم مثلا می بینیم که یک تک تیرانداز درون خودش خدایگان منحصر به فردی دارد و برای خودش نمرودی است. می تواند بزند یا نزند. بچه های دیده بانی هم شکل خاصی دارند اما یکی از عجیب و غریب ترین های آنها بچه های تخریب هستند و جواد در میان آنها از جنس پیچیده و در عین حال ساده شده اش بود. حاتمی کیا در ادامه با ذکر خاطره ای از مرحوم شریفی راد گفت: جواد برایم تعریف کرد که در ماموریتی برای خنثی کردن یک موشک که در قم به زندانی خورده بود، به این شهر رفتم. در آنجا دیده بود که موشک درون ساختمان زندان و در بتون فرو رفته و به تنهایی نمی تواند آن را خنثی کند، در نتیجه تقاضای کمک کرد. از میان حاضران سه زندانی اعدامی را پیش او می آورند که به او کمک کند و جواد هم می گفت که به آنها کلنگی دادم که نقطه ای را بشکافند. برایم تعریف کرد که از آن سه نفر یک نفرشان به جای کار کردن به من زل زده بود و از من پرسید که چه کاره ام و چقدر حقوق می گیرم. وقتی پاسخش را داده بود زندانی شروع کرده بود به فحش دادن به او و گفتن اینکه تو دیوانه ای که با این حقوق چنین کاری می کنید. شما این مختصات عجیب و غریب را ببینید که چقدر سینمایی است اما جواد آن قدر ساده این را تعریف می کرد که آدم حس می کرد مشغول خالی بندی است! وی با ابراز تاسف از اینکه چرا نتوانسته در سال های حیات جواد شریفی را بیشتر و عمیق تر با او صحبت کند، گفت: اخیرا کتابی دیدم که درباره بچه های تخریب چی بود اما اصلا اشاره های درستی به آنها نداشت. این کتاب اما اشاره درستی به فعالیت آنها کرده است، هرچند که اثر تخصصی نیست اما می تواند با مردم مرتبط شود. این کارگردان سینما در همین زمینه گفت: تخریب چی در بین بچه های نظامی فردی صاحب دیدگاه است. درست است که جنس کار جواد هم مثل بقیه این بود که فعالیتی را انجام دهد و مزدی بگیرد اما او به شدت نگاه سیاسی و دقیقی به کارش داشت مثلا در خاطراتش آمده که روزی دو موشک همزمان به دو خانه اصابت می کند، یک خانه برای فردی پولدار بوده و یک خانه برای فردی فقیر. از طرف فرد پولدار دائم تماس گرفته می شود و افراد سفارش می کنند که اول وضعیت او را مشخص کنید اما جواد زیر بار نمی رود ابتدا به سراغ خانه فرد فقیر می رود. حاتمی کیا در ادامه خطاب به فرزندان شریفی راد که در نشست حاضر بودند گفت: اتفاقاتی که برای پدر شما اتفاق افتاد خودش یک فیلم سینمایی است. می دانم که شما چه زخمی خورده اید. پدرتان فردی بود که در دوران کارش ۵ هزار بار مرد و زنده شد و نمی دانم چطور می شود که در جمهوری اسلامی به او عنوان رسمی شهید نمی دهند. آیا او قبل از شهادتش واقعا شهید نشده است؟ وی ادامه داد: اینها همه غصه های ماست که می ماند و آیندگان هستند که خواهند گفت ما چگونه به افرادی مانند جواد حرمت می گذاشتیم. جوادی که خودش تعریف می کرد در روزهای ابتدای جنگ برای محافظت از گرمای هواپیماهای نظامی چادری رو سرش انداخته بود و کنار باند پرواز آنها بمب ها و راکت های عمل نکرده عراقی را خنثی می کرد. وقتی این را برای من می گفت مو بر تنم سیخ می شد. این صحنه ها بسیار سینمایی است حتی یک خاطره اش را می شود دستمایه یک فیلم کامل قرار داد. شاید بگویید که ابراهیم چرا خودت آستین بالا نمی زنی؟ ولله به خاطر بزرگی و عظمت این موضوع است که نتوانستم واردش شوم. وی ادامه داد: خاطرات جواد خاطرات کشور ماست و باید درست ثبت شود نه اینکه صرفا به یک کتاب با جلد کلفت تبدیل شود؛ کتاب هایی که بیشتر وراجی است تا اینکه دقیق و عمیق باشد، انگار می نویسند که بیلان کار دهند و انگار مسابقه ای در کشور داریم که هرچه این دست کتاب ها کلفت تر باشد مرغوب تر است! اما خاطرات جواد ما را برای فیلمسازی تحریک می کند. باورم این است نظام ما باید به شخصیتی مانند جواد عنوان شهید می داد و اینکه امروز به او بگوییم مرحوم چیزی جز ظلم کردن به او نیست.
دوشنبه ، ۲۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هنر نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]