واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: وقتی هیچ چیز سر جای خود قرار نداشته باشد دیدن کودکان بزرگسال و بزرگسالان کودک چندان باعث حیرت ما نمی شود. اما گاهی این اختلال و نا پختگی کار را به جاهای باریک می کشاند!به گزارش ذاکرنیوز، شاید در اطراف خود با کودکانی روبرو شده باشید که جسته و قد و قامت یک کودک را دارند اما وقتی لحظه ای در کنار آن ها می نشینید مجذوب سکوت حاکم بر آن ها می شوید و تعجب شما زمانی بیشتر خواهد شد که لب باز کنند و در مورد موضوعی صحبت کنند چرا که در یک لحظه تنها چیزی که به ذهن شما می رسد این است که یک فرد چهل ساله در لباس و قدو قامت یک کودک در کنار شماست. این کودکان که در اصطلاح می گوئیم در کودکی بزرگ شدند اغلب مورد تعریف و تمجید دیگران و به ویژه والدین خود قرار می گیرند و افراد در برابر آن ها می گویند «چه بچه ساکت و با ادبی» اما گاهی این کودکان دست مایه ای برای سرکوب کودکان دیگری می شوند که اغلب پرانرژی و بازیگوش هستند و حتی والدین کودکان بازیگوش که از شیطنت های فرزند خود حسابی کلافه شدند مادام به آن ها می گویند «کمی از فلانی یاد بگیر، چقدر بچه با ادب و آرومیه!» چه خوب بود که برای یک بار هم که شده والدین و اطرافیان چنین کودکانی به جای تحسین او کمی درباره علایق و خواسته هایش از وی بپرسند. شاید او هم همانند دیگر کودکا ن دوست داشته باشد که بازی و شیطنت کند اما از آنجایی که در کودکی هر بار با شیطت هایش مورد سرزنش قرار گرفته و بچه بد خانه شده و با سکوتش بچه خوب، کم کم ترجیح می دهد که اینگونه رفتار کند. والدین این کودکان چندان هم خوشحال نباشند چرا که روان شناسان درست عکس این طرز فکر را برای کودکان آن ها دارند و آینده نه چندان رضایت بخشی را برای آن ها پیش رو می بینند. علی باجلان روان شناس و مشاور خانواده در این مورد می گوید: متاسفانه ما شاهد افزایش کودکانی هستیم که به گونه ای تربیت می شوند که از همان کودکی والدین به آن ها یاد می دهند همانند یک انسان بالغ رفتار کنند و انتظارات آن ها از یک کودک، فرا تر از سن وی است و این می تواند برای کودک آسیب های جدی را در پی داشته باشد. فرزندان این والدین به بلوغ زودرس می رسند این صاحب نظر در خصوص عواملی که می تواند موجب به بار آمدن کودکانی شود که همچون یک انسان بالغ رفتار کنند، عنوان کرد: یکی از عواملی که می تواند موجب به بار آمدن کودکانی شود که همچون یک انسان بالغ رفتار کنند، تعریف والدین از «کودک خوب و بد» است. وی افزود: به طور مثال کودکی را خوب می بینیم که شیطنت نکند، سوال نپرسد و آرام باشد در حالی که از منظر روان شناسی کودک سالم و به هنجار، کودکی است که شیطنت خود را داشته باشد، بازی کند و سوال بپرسد. اما تعریفی که در حال حاضر به عنوان کودک خوب برای افراد جا افتاده، بسیار اشتباه است و متاسفانه بسیاری از والدین به آن تن داددهاند و آن را بر کودکان خود اعمال می کنند. هیس... صدای همسایه در می آید! این روان شناس خانواده در خصوص دیگر عوامل تاثیر گذار بر تربیت این کودکان گفت: یکی دیگر از عوامل موثر بر تربیت این کودکان عوامل اجتماعی و محیطی، به ویژه منزلی است که کودکان در آن زندگی می کنند. مثلا وقتی در یک محیط آپارتمانی زندگی می کنند، با کوچک ترین فعالیت کودک والدین به دلیل اینکه مزاحمتی برای همسایه ها ایجاد نشود از وی می خواهند که بازی نکند و آرام در گوشه ای بنشیند. وی در ادامه گفت: در شرایط کنونی که اغلب والدین شاغل هستند و فرصت کافی برای بیرون بردن کودکان و ایجاد شرایطی برای تخلیه انرژی آن ها ندارند، محدودیت های این چنینی حس کودکی در وجود آن ها را سرکوب می کند و باعث می شود که کودک به تدریج به جای اینکه کودکی کند مثل یک انسان بالغ رفتار کند و کارهایی که با سن وی متناسب است را انجام ندهد. «بیشتر بدانید» هایی برای والدین شاغل باجلان ضمن تاکید بر بی تاثیر نبودن اشتغال والدین در ایجاد این اختلال روانی در کودک، بیان کرد: اشتغال والدین و کم حوصلگی آن ها در برابر کودکان موجب تغییر در الگوی رفتاری کودک می گردد. والدینی که تا دیروز برای فرزند خود وقت صرف می کردند و جواب پرسش های او را می دادند، امروز به علت اشتغال و هجوم فشارهای اجتماعی متعدد به سوی آن ها دیگر توان پاسخگویی به پرسش های کودک خود را ندارند بنابراین نمی تواند فرزند خود را از لحاظ روحی و روانی ارضاء کنند. این مشاور خانواده افزود: کودکی که نتواند سوال کند، چیزی یاد نمی گیرد و در نتیجه مشکلات زیادی برای او ایجاد خواهد شد و جرات اظهار نظر کردن در جمع را از دست می دهد و ترجیح می دهد در اکثر موارد سکوت کند. همه گزینه ها را روی میز نگذارید این روان شناس خانواده معتقد است: والدینی که اعتماد به نفس پایینی دارند زمانی که در یک مهمانی به کودک آن ها تذکری داده می شوند احساس می کنند که به آن ها توهین شده است بنابراین شخصی سازی می کنند و قبل از هر مهمانی و یا سفر ساعت ها کودک را تهدید می کنند و تذکر می دهند و حتی آن ها را مجبور می کنند که تمام وقت از کنار آن ها تکان نخورند لذا برخی اختلال های رفتاری والدین نیز می تواند موجب بروز چنین حالتی در کودکان گردد. وی خاطر نشان کرد: گاهی ترس والدین از خطرات که ممکن است برای کودک اتفاق بیافتد نیز می تواند باعث اعمال محدودیت برای کودک و در نتیجه اختلال روانی در وی گردد. همچنین گاهی اوقات در موارد بسیار معدودی برخی کودکان از لحاظ سرشتی رفتارهای بیش از سن خود را دارند و زود تر به بلوغ فکری می رسند ولی تعداد آن ها بسیار اندک است و اغلب تربیت والدین می تواند در این موضوع تاثیر گذار باشد. عشق پیری گر بجنبد سر به رسوایی زند باجلان در خصوص عواقبی که این تربیت می تواند برای فرد در آینده به دنبال داشته باشد، گفت: این کودکان به دلیل اینکه نتوانسته اند در سنین کودکی خود کودکی کنند و معمولا این کودکان از اعتماد به نفس پایینی برخوردار هستند و در بزرگسالی نیز طوری زندگی می کند که دیگران را از خود راضی نگه دارد. وی افزود: فرد این رفتارهای خود را که همیشه فرا تر از سنش است را تا یک جایی تحمل می کند و به جایی می سد که می بیند خیلی از کارهایی را که دوست داشته در زندگی خود انجام دهد را تجربه نکرده است و این برای او به یک خلاء در شخصیتش تبدیل می شود و عکس العمل او اینگونه خواهد بود که در سنین جوانی کودکی، در سنین میانسالی جوانی و در پیری کودکی و نوجوانی می کند و به طور کلی رفتارهای متناسب با سن خود را نخواهد داشت بنابراین می تواند یکی از معضلات این اختلال، تجربه عاشقی نوجوانی در سنین پیری باشد. نپخته بار می آیند این صاحب نظر معتتقد است: چنین افرادی اغلب در زندگی زناشویی خود به دلیل اختلال روانی که دارند و تشخیص ندادن رفتار متناسب با سن خود دچار مشکل خواهند شد بنابراین سیکل رفتاری کودک تا زمان پیری او معیوب پیش خواهد رفت. چرا که در همان کودکی نتوانسته است کودکی کند و به رشد ذهنی خود برسد بنابراین می تواند عواقب جبران ناپذیری را برای وی به دنبال داشته باشد. وی در ادامه گفت: این افراد اغلب برای انتخاب شغل و همسر چشمشان به دهان دیگران است که چه نظری می دهند و نمی توانند خود صاحب نظر باشند و هیچ چیزی از خود ندارد و گاهی کار به افسردگی آن ها می کشد که باید تحت درمان قرار بگیرند. دست آخر؛ نسخه ای که روان شناسان می پیچند نسخه ای که باجلان برای افرادی که بیش از سن خود فتار می کنند تجویز می کند: در سنین کودکی با آموزش والدین می توان جلوی پیشرفت این سیکل معیوب را گرفت اما در سنین بالا باید برای او توضیح دهیم که تا الان چه اتفاقی برای او افتاده است و برای اصلاح روند آن از این به بعد باید چگونه رفتار و فکر کند. روان شناسان معتقدند: نباید کودک را برای انجام رفتارهای معمول و متناسب با سن خود محدود و سرزنش کنیم ولی این به معنای آزادی کامل کودک نیست بلکه با مراقبت های والدین باید به کودک اجازه دهیم تا روند رشد او کامل و بدون نقص ادامه یابد تا بتوانیم از عواقبی همچون ناموفق بودن در زندگی زناشویی و انتخاب همسر و شغل و مسائل این چنینی که در تضمین خوشبختی فرد بسیار موثر است، پیشگیری کنیم چرا که می دانیم همیشه پیشگیری از درمان بهتر است. منبع: باشگاه خبرنگاران
دوشنبه ، ۲۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]