واضح آرشیو وب فارسی:شفقنا: شفقنا-به اتمام رساندن نگارش آثار دنباله دار کار مشکلی است و هر نویسنده ای از پس آن برنمی آید. مجله «گاردین» در این نوشته به بررسی روند کاری «جورج مارتین» که یکی از همین دسته نویسندگان است می پردازد. به گزارش ایبنا به نقل از گاردین، وقتی «جورج آر. آر. مارتین» اعلام کرد که هنوز کتاب ششم «ترانه یخ و آتش» را به اتمام نرسانده با عکس العمل های متفاوتی مواجه شد. عده ای گفتند دوستداران وی از این بی خیالی در ارائه اثر بعدی حمایت کرده اند. عده ای دیگر که انگیزه رقابت دارند، اعلام کردند که اگر «مارتین» هر چه زودتر شروع به نوشتن سری جدید این داستان نکند ارتباط معنایی بین اتفاقات را از یاد خواهد برد و شاید بهتر باشد فردی دیگر نگارش این سری را به عهده گیرد. عده ای دیگر از خود می پرسند آیا حالا که او پول و زمان کافی دارد انگیزه نگارش قسمت بعد را از دست داده است؟! از دیدگاه این آدم ها آمار و ارقام حرف آنان را ثابت می کند. در سال های بین ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۰ او سه کتاب منتشر کرد. ۱۵ سال از انتشار اولین کتاب این مجموعه می گذرد و قطعاً «مارتین» طی این زمان هم از نظر ذهنی و هم جسمی قادر است آثار بیشتری تولید کند. سؤال اینجاست که وی اصلاً قصد دارد این مجموعه را قبل از مرگش به پایان برساند یا خیر! بسیاری از نویسندگان معتقدند وی باید روشی دیگر در پیش گیرد. مارتین هم در حال پیوستن به فهرست بلندبالای نویسندگانی است که پروژه های بزرگ دریافت می کنند اما توان به نتیجه رساندن آن را ندارند. قدیمی ترین داستان ادبیات انگلیس کتاب «حکایت های کانتربری» است. داستان سفر صنف های شغلی مختلف جامعه آن زمان به سوی زیارتگاهی که هیچ وقت رسیدن یا نرسیدنشان برای خواننده مشخص نمی شود. نویسنده که در ادبیات انگلیسی به عنوان پدر شعر آن کشور نامیده می شود قصد داشت ۲۴ داستان بنویسد اما فقط توانست ۱۲ عدد را به پایان برساند-در ایران نیز بخشی هایی از این اثر را انتشارات «کتاب آمه» با ترجمه علیرضا مهدی پور» منتشر کرده است- یا کتاب «ملکه پریان» نوشته «ادموند اسپنسر» کتاب معروف دیگری است که ناتمام مانده است. البته ناتمام ماندن این دو اثر به دلیل نام بزرگ نویسندگان بعدها نشانه بزرگی آنان تلقی شد. مارتین اما هنوز زنده است. اگر شهرت نویسنده ای در زمان حیات باشد بسیار دردسرساز می شود. «چارلز دیکنز، که پدر ادبی سریال های محبوب است، بسیار خوشبخت بود که بیشتر زندگی اش را در آرامش گذراند. «دیکنز» البته حاضر بود به خانواده اش بی توجهی کند اما طرفدارانش را نادیده نگیرد. با وجود این در میانه نوشتن یکی از داستان هایش، چند ماه پس از انتشار بخشی از کتاب «اسرار ادوین درود» به صورت اپیزود در سال ۱۸۷۰، از دنیا رفت. در زمان مرگش داستان های منتشرنشده بسیاری داشت اما بخش هایی از این کتاب در روزنامه ها منتشر شده بود و ناتمام ماند. در نتیجه خواننده نمی داند که قاتل کتاب «درود» چه کسی است و مجبور به حدس و گمان می شود. خوانندگان بسیار خوبی هستند که همچنان حدس می زنند و بی بی سی نیز نسخه تلویزیونی کتاب را ساخته است. بعضی طرفداران «دیکنز» چنان درگیر ماجرا شدند که رأی خود را صادر کردند و یکی از شخصیت های داستان را قاتل و نمایش نسخه ذهنی خود را نیز ساختند اما هیچ کدام از این موضوعات به غروب شهرت و محبوبیت نویسنده منجر نشد. اما مارتین باید حواسش را جمع کند چون اثر خود را در آغاز برای تبدیل به نسخه تلویزیونی به شبکه HBO داده است. آن هم در عصری که در آن افراد بیشتر از اینکه کتاب بخوانند دوست دارند داستانی را تماشا کنند و این برای مارتین بسیار خطرناک است. نبودن اینترنت و شبکه های اجتماعی سبب شد طرفداران پرشمار دیکنز به تئاتر رو بیاورند اما حالا وضع بسیار متفاوت است. نویسندگان نگران هستند نامشان با خود آنان از دنیا برود. مساله دیگر این است که سلیقه مخاطبان هر روز بیشتر از پیش به سمت مصرف گرایی می رود! بنابراین اگر مارتین کتاب بعدی را به بازار نفرستد و سپس نسخه تلویزیونی آن حاضر نشود مخاطبان خود را برای همیشه از دست می دهد. البته بعضی خوانندگان ممکن است با مقایسه «مارتین» با «دیکنز» مخالف باشند. فرد دیگری که می توان مارتین را با او مقایسه کرد «رابرت جوردن»، مردی نظامی اهل «کارولینای شمالی» است که داستان های دنباله دار فانتزی تحت عنوان «چرخ زمان» را نوشت. وی بر اساس علاقه خودش داستانی درباره تاریخ قدیم نوشته است. کتاب در دهه ۹۰ میلادی جزو آثار پرفروش بود و طرفداران بسیاری داشت. اما «جوردن» نیز مانند «مارتین» موضوع داستان خود را وسیع تر یافت. قرار بود شش کتاب بنویسد اما ۶ تبدیل به ۱۲ شد. وقتی خوانندگان در اماکن عمومی او را می دیدند گله می کردند که چرا در خانه نمی ماند که قسمت بعد را به پایان برساند. «جوردن» هنگام نگارش کتاب دوازدهم متوجه شد سرطان دارد و چند ماه پس از آن از دنیا رفت. اما قبل از مرگش به خوانندگان اطمینان داد که داستان را به شکل نکته درآورده تا فرد دیگری بتوان آن را به پایان برساند. همسر نویسنده پس از مرگش از رمان نویس دیگری به نام «براندون ساندرسون» در خواست کرد آخرین کتاب را بنویسد. «ساندرسون» به این دلیل انتخاب شد که یکی از طرفداران «جردن» بود. وی پس از قبول این مسئولیت گفت: «تلاشم بر این است که در نگارش این کتاب کمال صداقت را به خرج دهم و زبانم به زبان نگارش آقای جردن نزدیک باشد.» به نظر مسئولیت سنگینی است اما او این کار را تمام کرد و کتاب را به نام خود «جردن» به چاپ رساند. آقای «مارتین» نیز اگر می خواهد نامش در تاریخ گم نشود باید به فکر اتمام کاری باشد که آغاز کرده است. باید منتظر ماند و دید چه اتفاقی رخ خواهد داد! www.fa.shafaqna.com
شنبه ، ۱۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفقنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]