واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ: یکی از سوژه های پرطرفدار تماشاگران سینما و تلویزیون مکانی است که هیچ انسانی تمایلی به حضور در آن ندارد و البته در اکثر موارد موضوع فیلم ها نیز درباره گریختن از آن است.به گزارش بلاغ ، سینما و تلویزیون ما را به مکان هایی جدید می برند و با موقعیت هایی تازه روبه رو می کنند که شاید در دنیای واقعی هیچگاه امکان روبه رو شدن با آن ها را نداشته باشیم. این روزها شاهد پخش قسمت جدید سریال «در حاشیه» از شبکه ی سوم سیما هستیم. کاراکترهای سریال این بار به جای بیمارستان راهی زندانی خیالی شده اند که از نگاه بیننده شباهتی به زندانی واقعی ندارد، و نگهبان های کت و شلواری، فضای غریب اردوگاه و لباس های متفاوت زندانیان به دنیای واقعی تعلق ندارند. شاید این ترفندی برای جلوگیری از اعتراض های احتمالی به سازندگان سریال باشد، چون تجربه ی اعتراض اقشار گوناگون جامعه به برنامه های طنز امری سابقه دار است. در زندان «در حاشیه» اگرچه مفاهیم و موقعیت ها مثل انفرادی، سلول و ... با واقعیت مطابقت دارد اما در واقع این موقعیت ها تنها در نام با ما به ازای واقعی شان شریکند. حتی بازیگران سریال هم از زندان خود به عنوان کمپ یا اردوگاه نام می برند تا احتمالا جلوی هر گونه اعتراض یا حساسیت را بگیرند. در سری جدید «در حاشیه»، دو کاراکتر کلیدی داستان با بازی مهران مدیری و محمدرضا هدایتی دیگر حضور ندارند و داستان سریال گرفتاری های شخصیت های ناآشنا با فضای زندان در مواجهه با گروه خلافکار حاکم بر زندان را به تصویر می کشد که تا اینجای کار هرچه تلاش کرده اند راهی برای مقابله با زورگویی آنها پیدا نکرده اند. اما از این موضوع که بگذریم تا کنون پیش خود فکر کرده اید که آیا زندانیان در محیط زندان علاقه ای به تماشای فیلم ها و سریال هایی با این موضوع دارد؟ و زندان های تصویر شده در فیلم ها از نگاه آنان تا چه اندازه واقعی هستند؟ در همین رابطه چندی پیش یکی از شبکه های تلویزیونی در انگلستان برای پی بردن به این موضوع برنامه ای ساخت که در آن با تعدادی از زندانیان مصاحبه کرده و سخنان آن ها را معیار بررسی این موضوع قرار داده و در ضمن از آن ها خواسته بود که فیلم محبوب خود با موضوع زندان را انتخاب کنند. زندانیان شرکت کننده در این پژوهش با فیلم بیگانه نبوده و علاقه ی زیادی به فیلم هایی با داستان واقعی مانند «فرار از آلکاتراز» و «فراری از گروه مجرمان» داشتند. البته براساس آمارها کتاب هایی با موضوع جنایات واقعی نیز محبوب ترین کتاب های کتابخانه ی زندان بودند. یکی از نکات مورد اشاره ی زندانیان این بود که بسیاری از فیلم های با موضوع زندان از حقیقت فاصله دارند. در حقیقت زندگی در زندان اغلب معمولی و خسته کننده است، بنابراین شگفت نیست اگر کارگردان ها با افزایش بار درام اثر و با استفاده از ابزارهای هنری سینما محصولی جذاب را به مخاطب تحویل دهند. یکی از نکات جالبی که پس از گفت وگو با زندانیان درباره فیلم هایی از این دست مشخص شد این بود که در دنیای آن ها نیز فیلم «رستگاری در شائوشنک» محبوب ترین فیلم است. خیلی از زندانیان اعتقاد داشتند که این فیلم شگفت انگیز را می توان دوباره و دوباره به تماشا نشست. یکی از نکات جذاب فیلم برای زندانیان به تصویر کشیدن لحظات نخست ورود به زندان برای اولین بار و حس واقعا وحشتناک آن است، زمانی که صدای بسته شدن در را پشت سرتان می شنوید و پس از آن تنها نشسته و به گریه می افتید. این فیلم برترین اثر تاریخ سینمای جهان در میان 250 فیلم انتخابی وب سایت imdb است. «رستگاری در شائوشنک» به کارگردانی فرانک دارابونت و نقش آفرینی مورگان فریمن و تیم رابینز در سال 1994 نامزد هفت جایزه اسکار شد. این فیلم با اقتباس از داستان کوتاهی نوشته ی استیفن کینگ ساخته شده است. فیلم درباره بانکدار سفیدپوستی به نام اندی است که بی گناه به زندان افتاده و در زندان رابطه ی دوستی محکمی با یک زندانی سیاه پوست به نام رد پیدا می کند. پس از حدود دو دهه زندگی در شرایط وحشتناک زندان اندی موفق به فرار از زندان و رسوا کردن مدیر زندان می شود و رد نیز نهایتا پس از آزادی به عهدی که با دوست خود بسته وفا می کند. واقعی بودن فیلم در برخی جنبه ها برای زندانیان قابل قبول نبود و حتی بسیاری از آنان صحنه ی نوشیدنی خوردن زندانیان روی سقف را خنده دار توصیف می کردند. همانگونه می توان نمایش راحت مخلوط شدن آدم های از طبقات و نژادهای مختلف در آمریکای دهه ی 40 را اندکی مورد تردید قرار داد. هر چند که در نهایت اکثر زندانی ها با احساسی که رد در هنگام آزاد شدن تجربه می کرد، احساس همزادپنداری داشتند. درباره فیلم «رستگاری در شائوشنک» به سادگی با صحبت با چند تن از زندانی ها متوجه می شویم که فیلم حامل پیام مهمی برای آنان است و آن پیام چیزی نیست جز امید. همانگونه که یکی از آن ها می گوید : «زندان قادر نیست امید را از شما بگیرد، اگر امید در دل شما زنده باشد کمتر احساس زندانی بودن می کنید.» اما «رستگاری در شائوشنک» تنها فیلم محبوب زندانیان نیست. آثار دیگری هم هستند که با موضوع زندان و زندانی توانسته اند به آثار درخشانی در تاریخ سینما تبدیل شوند: «مسیر سبز» و یک داستان ماورائی فرانک دارابونت این فیلم را نیز با اقتباس از داستانی نوشته ی استیون کینگ ساخته است. این فیلم با نقش آفرینی تام هنکس و مایکل کلارک دانکن باز هم داستان محکومی بی گناه را روایت می کند که به مرگ با صندلی الکتریکی محکوم شده است. در جریان فیلم متوجه قدرت فراطبیعی محکوم غول پیکر سیاه پوست می شویم که حتی قادر به درمان بیماری زندانبان است. او که از شرارت های موجود در جهان به تنگ آمده، صندلی الکتریکی را با آغوش باز می پذیرد و شاید رستگاری در این فیلم نیز از همین راه حاصل می شود. پاپیون؛ لعنتی ها من فرار کردم بی گمان نام «پاپیون» به گوش اغلب ما آشنا است. فیلمی با بازی درخشان استیو مک کوئین و داستین هافمن که بر اساس سرگذشت نامه ی آنری شاریر ساخته شد. شاریر که نام مستعار پاپیون به معنای پروانه را برخود نهاده بود، در دادگاه به اتهام قتل محکوم شد. او هیچگاه نپذیرفت که گناهکار است، و چند بار دست به فرارهایی ناموفق از زندان زد تا سرانجام موفق به فرار شد. صحنه ی پایانی فیلم «پاپیون» و موسیقی تاثیرگذار آن بی گمان در پس زمینه ی ذهن تمام دوست داران فیلم نقش بسته است. جری گلداسمیت برای خلق موسیقی متن «پاپیون» نامزد جایزه اسکار شد. فرار بزرگ به سبک استیو مک کوئین فرار دسته جمعی ناموفق اسرای جنگی از زندان های آلمان نازی در دوران جنگ جهانی دوم در فیلم «فرار بزرگ» به کارگردانی جان استرجس به نمایش گذاشته شد. این فیلم یکی از مشهورترین فیلم های سینمایی جهان با موضوع زندان و فرار از زندان با بازی استیو مک کوئین، جیمز گارنر، ریچارد اتنبرو و چارلز برانسون است که سال 1963 به سینما آمد. این فیلم نامزد جایزه بهترین فیلم گلدن گلوب شد. دیوانه ای که در قفس مرد داستان فیلم «دیوانه از قفس پرید» حکایت محکومی است که برای فرار از مجازات زندان خود را یک روانی جلوه داده و برای گذراندن دوران محکومیت خود به یک آسایشگاه روانی می رود که از هر زندانی بدتر است. این فیلم یکی از برترین آثار سینمای جهان به شمار می رود و با اقتباس از رمان «پرواز بر فراز آشیانه ی فاخته» نوشته ی کن کیسی به کارگردانی میلوش فورمن ساخته شد. این فیلم با نقش آفرینی جک نیکلسون جایزه اسکار بهترین فیلم سال 1975 را از آن خود کرد. جک نیکلسون نیز برای بازی در این فیلم اسکار گرفت. «یک پیامبر» و لحظات دردناک زندانی شدن «یک پیامبر» به کارگردانی ژاک اودیار برنده جایزه بفتا بهترین فیلم خارجی زبان یکی از بهترین فیلم ها در این زمینه است. دقت این فیلم در به تصویر کشیدن احساسات یک جوان پس از ورود به زندان بی نظیر است. مجله ی سایت اند ساند این فیلم را به عنوان بهترین فیلم سال 2009 برگزید. جایزه بزرگ جشنواره فیلم کن و جایزه سزار بهترین فیلم از دیگر جوایز سینمایی مهم اهدا شده به این فیلم هستند. پیشنهاد بسیاری از منتقدان سینما این است که اگر می خواهید تجربه زندانی حقیقی بدون زندانی شدن داشته باشید، باید این فیلم را تماشا کنید. «قطار سریع السیر نیمه شب»، «فرار از زندان آلکاتراز»، «تپه» و «بازداشتگاه شماره 17» از دیگر آثار مطرح سینمای جهان با این موضوع به شمار می روند./م
شنبه ، ۱۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]