واضح آرشیو وب فارسی:تحلیل ایران: روزنامه «ال دیاریو» در مقاله ای از «لوز گومز» عرب شناس و استاد مطالعات عربی و اسلامی دانشگاه مادرید نوشت: اعدام شیخ «نمر» از سوی عربستان ، تحریکی بود که پیامدهای ملی و بین المللی غیرقابل پیش بینی داشت. به گزارش تحلیل ایر ا ن ، روزنامه ال دیاریو در ادامه مقاله آورده است: در حالی که اتحادیه اروپا و آمریکا جشن های سال نو را برگزار می کردند، روز 2 ژانویه عربستان 47 زندانی را به جرم تروریسم اعدام نمود. این اعدامها برخلاف رویه سابق در ساعات تاریک بامداد صورت گرفتند. برخی از آنها با شمشیر گردن زده شده اند و برخی دیگر بر اساس قانون جدید این کشور و با شلیک گلوله کشته شده اند. انتخاب ساعات تاریک تنها بدلیل نوع اعدام آنها نبوده بلکه مربوط به تعداد بالای آنها و ملیت شان می شود. در سال 2014 تعداد اعدامی های عربستان 87 نفر و از هر 8 خارجی تنها یک نفر آنها سعودی بود. اما در سال 2015 و با فرمان شاه «سلمان» تعداد اعدامی ها 153 نفر و تمامی آنها به غیر از یک مصری و یک فرد از کشور چاد، سعودی بوده اند. نویسنده در این مقاله می افزاید: عربستان و ایالات متحده در سرمایه گذاری تروریست ها از 1980 به بعد متحد بوده اند. اما این ائتلاف با سیاست عربستان در بال و پر دادن به اتحادیه اروپا بخصوص در روابط تجاری با آنها، به نوعی تغییر شکل داده است. قراردادهای پر ارزش زیر ساختی و تسلیحاتی با شرکتهای اسپانیایی، فرانسوی، انگلیسی و یا آلمانی که در قبال آنها عربستان سکوت این کشورها را در برابر نقض حقوق بشر نیز خریداری می نمود، نشانگر این واقعیت هستند. در این مقاله آورده شده است: با به تخت نشستن شاه سلمان، استراتژی خریداری اراده و خواست کشورها حال و هوایی تازه پیدا کرد و گسترش بیشتری در زمینه وسایل ارتباط جمعی و حتی دیپلماتهای کشورهای دیگر پیدا کرد. یکی از جلوه های مبرهن این وضعیت، حمایت انگلستان از ورود عربستان سعودی به کمیته حقوق بشر سازمان ملل در سال 2014 بوده است. انگلستان با این حمایت قدردانی خود را از عربستان برای انجام قراردادهای تجاری نشان داد. عربستان با همین راهبرد در شش ماهه اخیر توانست به ریاست کمیسیون بازگشایی و پیگیری گزارشهای نقض حقوق بشر دست یابد. اما سوال این است که چگونه کشوری که خود اینگونه ناقض حقوق بشر است می تواند ناظر بر اجرای حقوق بشر در کشورهای دیگر باشد؟ بی شک به این نتیجه می رسیم که فرسودگی و فرسایش نهادهای بین المللی حد و حدودی نمی شناسد. نویسنده مقاله تاکید کرده است: اما دلایل دیگری نیز برای اعدام 47 نفر در دوم ژانویه وجود دارد و یکی از آنها اقدامات ریاضتی توسط دولت عربستان است. در روز 28 دسامبر دولت این کشور اعلام کرد که قیمت نفت را 50 درصد افزایش خواهد داد و سوبسیدهای دولت برای کالا و خدمات را کاهش می دهد. این وضعیت موجب شده است که یکباره قیمتها بین 30 تا 100 درصد افزایش پیدا کنند آنهم در کشوری که نرخ بیکاری در آن بالای 30 درصد اعلام شده است. در این شرایط، دولت نیاز داشت به مانوری دست بزند تا توجه عموم را از معضلات اقتصادی منحرف نماید. در ادامه مقاله آمده است: نباید فراموش کرد که سایه تروریسم نیز نقش مثبت خود را برای بقای حکومت عربستان بازی می کند. بر اساس قانون این کشور هر گونه عملی در مقابله با دولت و بر هم زدن امنیت جامعه تروریسم محسوب می شود. «محمد بن نایف» وزیر کشور عربستان از این قانون استفاده می کند تا راه را بر هر نوع انتقادی بر دولت ببندد. نویسنده محبوبی مانند «ترکی الحماد» که سالیانی است در زندان بسر می برد و مخالف دولت عربستان است و یا وبلاگ نویسی بنام «رئیف بداوی» که به 100 ضربه شلاق و 10 سال زندان محکوم شده است برخی از افرادی هستند که با این قانون محاکمه شده اند. مقاله می افزاید: اما وسواس ضد ایرانی عربستان سعودی کشورهای متحد با آن را در خطر قرار می دهد و در سطح منطقه ای اعدامهای سال جدید آتش درگیری های فرقه ای را تند تر می کنند. چهار تن از اعدام شدگان شیعه بوده اند و یکی از آنها همان روحانی معروف شیخ النمر بوده است که در سال 2011 رهبری خیزشی صلح آمیز را در منطقه شرقی «القطیف» بر عهده داشت. سیاست عربستان نه تنها در حال از بین بردن ثبات منطقه، بلکه در حال به خطر افکندن متحدین عربستان است. آمریکا که در تصمیم خود برای به جلو بردن توافق با ایران جدی است، دیگر به زحمت می تواند همچنان در برابر چالش عربستان سکوت اختیار کند. همچنین اتحادیه اروپا که در درخواست خود برای پایان دادن به جنگ در سوریه شکی ندارد، علائمی از خستگی را در برابر حرکتهای عربستان از خود نشان داده است. تا بحال آنچه مبارزه بر علیه تروریسم نامیده شده، وجود عربستان را به عنوان یک متحد ضروری می ساخت. اما حالا کشور دوست سعودی تبدیل به یک مشکل آشکار شده است. فقط کافی است که کشورهای ساحل خلیج فارس که هر یک از آنها راه خود را در روابط با کشورهای دیگر جهان گشوده اند نیز بتوانند خود را از زیر سایه عربستان بیرون بکشند. در این مقاله تاکید شده است: فرار بسمت جلوی رژیم سعودی که شاه جدید این کشور در حال اجرای آن می باشد، با اعدامهای آغاز سال شتاب بیشتری به خود گرفته است و کم کم بسوی شکستن اتحاد آمریکا با عربستان سعودی پیش می رود. این سیاست شامل سرکوب بیشتر در داخل کشور و جنگ طلبی و مداخله جویی بیشتر در خارج از کشور است. در حال حاضر هیچ راه حلی به غیر از تغییر حکومت آل سعود برای کند کردن این روند بچشم نمی خورد. منبع: ایرنا
شنبه ، ۱۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تحلیل ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]