واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه شهروند: شهروند| «درحال حاضر سرانه ای که دولت برای هر جوان ایرانی می پردازد، کمتر از ۳۰۰تومان در سال است.» مدیرکل مشارکت های اجتماعی معاونت ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان با اعلام این خبر گفت: «این بودجه ناچیزی در مقایسه با بخش های دیگر حتی درمقایسه با حوزه های فرهنگی و اجتماعی است.» «رضا حجتی» ادامه داد: «درشرایط فعلی تنها خبر دلخوش کننده درحوزه مشارکت های اجتماعی جوانان این است که ۷۵۰ سمن از آغاز به کار دولت یازدهم تأسیس شده و مراحل توانمندسازی را طی می کنند اما سمن ها باید تقویت شوند زیرا اگر توانمندسازی انجام نشود، ممکن است سمن ها از ادامه کار منصرف شوند.» او در ادامه به مهر، گفت: وضع مشارکت اجتماعی درکشور خوب نیست: «مشارکت اجتماعی از مولفه های اصلی سرمایه اجتماعی است و زمانی که سرمایه اجتماعی پایین است، این به آن معناست که با بحران در مشارکت اجتماعی مواجهیم. به همین نسبت وضع مسئولیت پذیری اجتماعی و اعتماد اجتماعی درشرایط مناسبی نیست.» مدیرکل مشارکت های اجتماعی معاونت ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان گفت: «پایه مشارکت جویی عمومی مسئولیت پذیری است و پایه مسئولیت پذیری اعتماد متقابل اجتماعی میان جامعه و دولت و مسئولان، اطمینان و حس خیرخواهی عمومی است. به علل مختلف، این شاخص ها درجامعه کاهش یافته است. براساس آمار و اعتبارنامه هایی که توسط سازمان ملی جوانان سابق و معاونت جوانان صادر شده است، در بهترین شرایط ما برای هر ۳۵ هزار نفر یک سازمان مردم نهاد داریم که این رقم در سال ۹۰ به ازای هر ۵۰ هزار نفر یک سازمان مردم نهاد بود.» او ادامه داد: «با استناد به همین آمار، تعداد مجوزهای صادرشده از ابتدای تأسیس سازمان ملی جوانان تا ابتدای دولت یازدهم فقط ۵۰ مورد بوده اما از آغاز دولت یازدهم تا امروز حدود ۷۵۰ مجوز تأسیس سمن صادر شده و به تعداد سازمان های مردم نهاد به ۸۰۰ مورد رسیده است. درکشورهای توسعه یافته به طور متوسط حداقل به ازای هر ۱۰۰نفر یک سازمان مردم نهاد وجود دارد اما درکشور ما حتی اگر آمار دیگر دستگاه ها مثل بسیج به عنوان یک ابر سازمان غیردولتی و همچنین هلال احمر را هم درنظر بگیریم، باز هم به ازای هر ۱۰ هزار نفر یک سمن نخواهیم داشت.» حجتی گفت: «رسیدن به شرایط متعادل در این حوزه از توان یک معاونت متولی جوانان خارج است و یک عزم ملی برای ایجاد مشارکت اجتماعی ازسوی دولت و دیگر بخش های حاکمیت لازم است. مسئولان باید آگاه باشند که اگر جوانان به سمت طرد اجتماعی هدایت شوند، آسیب های اجتماعی افزایش می یابد و با موجی از سردرگمی و افسردگی عمومی مواجه خواهیم شد. شرایط در دو سال گذشته رو به بهبود است اما نیاز به ایجاد گفتمان امید و نشاط داریم.» او ادامه داد: «متاسفانه درشرایط فعلی تمام بخش ها متمرکز شده اند، روی مباحث اقتصادی و سیاست خارجی. اصرار بیش از حد و تمرکز روی مباحث اقتصادی با توجه به دیربازده بودن سیاست های اقتصادی ممکن است موجب ناامیدی درجامعه به ویژه میان جوانان شود.» حجتی گفت: «تمامی بخش های حاکمیت باید بپذیرند که ناگزیر هستیم از پیمودن این راه و رسیدن به سطح منطقی از مشارکت اجتماعی. حتی اگر رویکردهای یک دولت درجهت افزایش مشارکت اجتماعی نبوده، باید بپذیریم این سیاستی غلط بوده و نتایج این رویکرد را هم درحال حاضر شاهدیم. نرخ بالای آسیب های اجتماعی به ویژه از سال ۹۰ به بعد گویای نادرست بودن این سیاست است. دولت باید برای تشکیل سرمایه اجتماعی مداخله کند اما علاوه بر نوع مداخله، میزان توجه هم اهمیت دارد. میزان توجه بخش زیادی درحوزه تولید گفتمان و تأمین منابع لازم، بخشی نیز درحوزه مداخله صحیح با رویکرد نهادی است.» او ادامه داد: «سمن ها مستقل ترین نوع مشارکت اجتماعی را نشان می دهند. اگر سازمان های مردم نهاد به معنای واقعی کلمه غیرسیاسی، غیردولتی و غیرانتفاعی باشند و این رفتار در جوانان تمرین و ممارست شود، این پایه رفتار اجتماعی جدید را شکل می دهد و همین سازمان ها مقوم سازمان های اجتماعی متکی بر مشارکت خواهند شد. تنها با اتخاذ این سیاست است که می توانیم به سمت هنجارمندشدن مشارکت اجتماعی گام برداریم.» حجتی گفت: «نهادهای سنتی یا از بین رفته اند یا کارکرد خود را از دست داده اند و سازمان های جدید و نهادهای مدرن که باید مداخله موثر داشته باشند یا تشکیل نشده اند یا ناقص الخلقه متولد شده اند، اینها با بازنگری و اصلاح و تمرین و ممارست به وجود می آید. کار مردم باید توسط خود مردم انجام شود. دولت نمی تواند به عنوان دایه مردم را برای همیشه تیمارداری کند. این اقدام نه ممکن است و نه مفید و در هیچ کجای دنیا هم اینطور نیست. دولت باید کوچک شود و نقش پشتیبانی و سیاست گذاری را انجام دهد اما درنهایت مردم باید امور را تصدی کنند.» مدیرکل مشارکت های اجتماعی معاونت ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان ادامه داد: «جامعه اندام واره است و نمی توان بخش های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را از هم تفکیک کرد. اگر قرار است برای بهبود سرمایه اجتماعی فکری بشود و دولت اقدامی کند، بهترین شیوه مداخله، توانمندسازی و کمک به ایجاد سازمان های مردم نهاد از طریق آگاه سازی و اقناع نه از طریق پرداخت یارانه و ارایه پول است. باید جوان آگاه شود که هدف از مشارکت اجتماعی و حضور در سمن چیست. باید خودش انگیزه پیدا کند برای ایجاد سمن و دولت هم باید توانمندسازی کند. دخالت بیش از حد دولت کمکی نیست و جامعه هم نمی تواند خودش این مسأله را پیش ببرد چون جامعه ما از این لحاظ قدرتمند نیست. در برخی شهرهای کشورهای توسعه یافته هر فرد به طور میانگین در پنج سمن عضو است اما دولت های رفاه باید در نظامات اقتصادی به گونه ای عمل کنند که رفاه عمومی را برقرار کنند زیرا بخش زیادی از خودخواهی و نبود شوق مشارکت در جامعه زمینه اقتصادی و ناامنی مالی دارد. متاسفانه با موضوع عدالت هم درکشور ما شعارگونه برخورد شد و منجر به از بین رفتن اعتماد جامعه و تشدید آسیب های اجتماعی شد.» او گفت: «افزایش بودجه جوانان وابسته به رویکرد کلی دولت است. دولت حتی در مورد جوانان صحبت نمی کند. تمام تمرکز دولت روی سیاست خارجی و اقتصاد است و این وضع بیش از این امکان ادامه ندارد. شکی نیست که دولت پیرسالار است. یک مطالعه در وزارت ورزش و جوانان انجام شده است، تحت عنوان «طرد اجتماعی» که درمقابل «مشارکت اجتماعی» قرار می گیرد. در این مطالعه متوجه شدیم حس ناکامی اجتماعی به مراتب بیش از واقعیت این مسأله درجامعه است. دولت باید کمک کند، جامعه ما خیلی توانمندی دارد و جوانان استعداد بالایی دارند اما اگر توسعه ارتباطی ادراکی و شخصیتی جوانان را جدی نگیریم، در آینده باید شاهد نرخ بیشتر آسیب های اجتماعی باشیم، باید زمینه های پیدایش آسیب اجتماعی را مسدود یا محدود کنیم راهی که تنها و تنها از مسیر افزایش سرمایه اجتماعی می گذرد.»
شنبه ، ۱۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه شهروند]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 4]