تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804320327
لطفی هیچ گاه سازش را تحمیل نکرد 0 دیدگاه برای این خبر “برگزاری مراسم شصت ونهمین سالگرد تولد زنده یاد محمدرضا لطفی”
واضح آرشیو وب فارسی:موسیقی ایرانیان: در مراسم شصت ونهمین سالگرد تولد زنده یاد محمدرضا لطفی مطرح شد: لطفی با تمام بزرگی اش برای مخاطب ارزش قائل بود، برای هر اجرا هیجان داشت و همیشه طوری روی صحنه می رفت که انگار اجرای آخرش است. مراسم شصت و نهمین سالروز تولد زنده یاد محمدرضا لطفی شامگاه ۱۷ دی ماه برگزار شد و جمعی از دوستداران این هنرمند برای گرامیداشت یاد او در فرهنگ سرای نیاوران گردهم جمع آمدند. در این مراسم که با اجرای سید عباس سجادی همراه بود، معاون امور هنری وزارت ارشاد در سخنانی مطرح کرد: هرچه از لطفی بگوییم کم است طی ۱۲ سالی که مدیر مرکز موسیقی بودم با او ارتباط داشته ام. او ادامه داد: هنگامی که او در بیمارستان بستری بود بنده به اتفاق آقای دکتر جنتی از ایشان عیادت و دقایقی با هم صحبت کردیم، هرچند که او در آن زمان نیمه هوشیار بود. علی مرادخانی با بیان این که لطفی در آن زمان هم به نکات خوبی اشاره می کرد، گفت: قطعا نسل آینده لطفی را بهتر از ما خواهند شناخت، متاسفانه هر چه می گذرد بیشتر کمبود او را حس می کنیم، اما امیدوارم در آینده باز هم افرادی مانند لطفی در سپهر موسیقی ایران داشته باشیم. مجید کیانی نیز با حضور در این مراسم در سخنانی اظهار کرد: ما هنگام ساز زدن، آواز و موسیقی نواختن در واقع می خواهیم احساس مان را به مخاطب منتقل کنیم، اما اگر بخواهیم حس مان را به او تحمیل کنیم بدترین روش را انتخاب کرده ایم. این نوازنده پیشکسوت سنتور ادامه داد: این که فقط کار خودمان را قبول داشته باشیم و دیگران را نفعی کنیم در واقع مانع پیشرفت هنر شده ایم؛ این همان خوی محمدرضا لطفی است که هیچ گاه سازش را به کسی تحمیل نکرد. او با تاکید بر این که لطفی همیشه با صداقت ساز می زد، افزود: لطفی هم هنرمندان زمان خود را می شناخت و هم اطلاعاتی کامل راجع به گذشته و همین طور موسیقی کلاسیک و نواحی داشت. او حتی به جامعه شناسی موسیقی نیز اشراف پیدا کرده بود که می شد این را به راحتی حس کرد. سپس ارشد طهماسبی پشت تریبون قرار گرفت و با بیان خاطره ای از زنده یاد محمدرضا لطفی گفت: در زمانی ما چندان اجازه کنسرت نداشتیم و بیشتر در مجامع خصوصی اجرا می کردیم، یکی از کنسرت های ما قرار بود برای یک گروه زرتشتی برگزار شود و من برای آن اجرا استرس و هیجان زیادی داشتم. نزد لطفی رفتم و برایش از این هیجان گفتم که او پاسخ داد دستت را روی قلب من بگذار وقتی من سرم را روی قلب اش گذاشتم دیدم قلب اش به تندی می تپد و او هم هیجان زیادی دارد. این نوازنده با بیان این که باید برای مخاطب ارزش قائل باشیم، گفت: لطفی با تمام بزرگی اش برای مخاطب ارزش قائل بود و برای هر اجرا هیجان داشت و طوری روی صحنه می رفت که انگار اجرای آخرش است. در بخش دیگری از این مراسم قطب الدین صادقی در سخنانی مطرح کرد: من و محمدرضا لطفی با هم خیلی فرق داریم، اما من امروز می خواهم از شباهت هایمان صحبت کنم. شباهت ما این است که نسل ما نسل آرمان هایی بود و همه در شرایط آن دوران، دنبال بیرون رفتن از بحران ها بودیم. این نمایشنامه نویس اظهار کرد: لطفی علاوه بر تسلط بر موسیقی اهل کتاب و شعر بود. نسل آرمان های ما علاوه بر اینها گرایش های اجتماعی و دل مشغولی های سیاسی هم داشت. قطب الدین صادقی با بیان این که لطفی یک سرکشی عجیب داشت، اظهار کرد: سرکشی لطفی در ساز زدن او هم نمود پیدا می کرد. لطفی شور تازه ای به موسیقی اش داد. این هنرمند در بخش پایانی صحبت هایش نیز خاطره ای از زنده یاد لطفی نقل کرد. علی اکبر شکارچی، نوازنده پیشکسوت کمانچه نیز در بخش پایانی این مراسم بیان کرد: شاید ۷۰ سال پیش که لطفی یک کودک بود کسی فکر نمی کرد او یک روز نابغه شود. او زحمات زیادی برای آموزش موسیقی ایرانی کشید و فکر می کنم هیچ کس نباشد که در نواختن تار و سه تار از او تقلید نکرده باشد. شکارچی با کمانچه نوازی اش به این مراسم پایان داد.
جمعه ، ۱۸دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: موسیقی ایرانیان]
[مشاهده در: www.musiceiranian.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها