واضح آرشیو وب فارسی:پویش: اقدامی که بنا به بر تحلیل های رسانه های غربی می توانست منجر به اخراج عربستان از شورای عالی حقوق بشر سازمان ملل شود و اهرمی برای فشار بی سابقه علیه این کشور همسایه شود با یک حرکت«خود سرنه» از یک موقعیت بی نظیر به یک تهدید تبدیل شد.پویش-سرویس بین الملل: یک هفته پیش عربستان سعودی روحانی معترض شیعه، شیخِ شهید باقر النمر را به همراه 47 نفر دیگر که غالبا عضو داعش بودند پس از یک سال کشاکش سیاسی اعدام کرد.( اینجا را بخوانید ) اتفاقی که آن چنان که قابل پیش بینی بود عواقبی در سطح بین المللی و منطقه ای داشت به خصوص از سوی ایران که در اقدامی فوری سفیر عربستان را احضار کرد.( اینجا را بخوانید ) اقدامی که بنا به بر تحلیل های رسانه های غربی می توانست منجر به اخراج عربستان از شورای عالی حقوق بشر سازمان ملل شود و اهرمی برای فشار بی سابقه علیه این کشور همسایه شود با یک حرکت«خود سرنه» از یک موقعیت بی نظیر به یک تهدید تبدیل شد، هرچند بازهم موج محکومیت گسترده ای را در پی داشت. یک گروه نامشخصِ همیشه در صحنه اول حمله ای را به سفارت عربستان در مشهد انجام دادند( اینجا را بخوانید ) بعد هم به سمت سفارت عربستان رفتند و همچنان که اقدام به گرفتن سلفی با تلفن می کردند(!) سفارت را هم آتش زدند.( اینجا را بخوانید ) در پی این اقدام و پس از قطع رابطه عربستان با ایران (اینجا را بخوانید) چند کشور از جمله بحرین،سودان،سودان،سومالی و جیبوتی سفارت خود را در تهران بستند.( اینجا | اینجا | اینجا | اینجا |) و عربستان موجی را علیه تهران راه انداخت. از آن طرف هم مقامات ایران از جمله رییس جمهور روحانی پس از محکوم کردن شهادت شیخ النمر دستور برخورد جد با عوامل خودسر را دادند و حتی رییس جمهور در نامه ای به رییس قوه قضاییه خواستار رسیدگی خارج از نوبت به پروند مهاجمین شد.( اینجا را بخوانید ) چه خواهد شد؟ سوالی که ما الان در پی پاسخ به آن هستیم همین تیتر میانی بُولد شده است، این که چه خواهد شد؟ آیا کابوس نبردی دیگر بر سر خاور میانه پرواز می کند؟ خب پاسخ این سوال ساده نیست، عربستان با اعدام شیخ النمر و رویکرد تهاجمی در بیرون کشیدن سُفرای کشورهای وابسته به خود از ایران نشان داد آماده ورود به سطحی تازه از تنش با ایران است به خصوص با حمله هوایی امروز که در اطراف سفارت ایران رخ داد.( اینجا را بخوانید ) هر چند عربستان این اتفاق را تکذیب کرد ولی اتفاقی که افتاده را نمی شود نادیده گرفت. گروهی از تحلیلگران معتقدند که بر اساس آمار هر لحظه باید در انتظار آغاز نبردی نو در خاورمیانه بود که یک سوی آن تهران و سوی دیگرش ریاض باشد، نبردی کوتاه یا بلند که در گام نخست قیمت نفت را تنظیم و گام دوم دلالان اسلحه را تامین کند. تمام آمارها با تمام صحتشان می توانند زیر سوال بروند، به خصوص اگر عربستان پشت خود را خالی ببیند. بعد از اعدام شیخ نمر و حمله به سفارت عربستان در تهران هر چند شورای امنیت حمله را محکوم کرد، اما رفتار طرف های غربی متفاوت تر از همیشه بود. اصولا در این زمان ها غرب با حداکثر فشار به سمت تهران هجوم می آورد و کشور مرتکب جنایب را نادیده می گرفت و ما کم نمی شنیدم که «در صورت اقدام احتمالی عربستان علیه ایران ما از این کشور پشتیبانی خواهیم کرد» اما این بار همه چیز تغییر کرد. کری تماس فوری با ظریف گرفت و تهران را به خویشتنداری دعوت کرد، تماسی که چند مورد مشابه اروپایی داشت و در سفر وزیر خارجه دانمارک به تهران هم تکرار شد. اروپایی ها تهران را به خویشتنداری دعوت کردند و از کمک به ریاض در حمله احتمالی حرفی نزدند. عربستان تنها آمارهای آینتلیجنس یونیست اکونومیست از نرخ منفی رشد در محورهای اصلی توسعه در این کشور خبر می ذهد، هرچند که عربستان با توجه به تجهیزات خود می تواند انتظار یک ضربه اساسی به ایران در یک جنگ کوتاه مدت کلاسیک را داشته باشد، اما در یک جنگ نامنظم و نامتقارن عربستان بهتر از هر کسی می داند با چه جهنمی رو به رو می شود. عربستان اما یک نگرانی بزرگ دارد، روسیه هرچند شریکی خوب برای رقابت با آمریکا است ولی قطعا شریکی مطمئن برای ورود به یک نبرد آن هم با ایرن، کشوری که در سوریه متحد جدی آن است، نخواهد بود. در سوی دیگر ریلض می داند آن چنان که اوباما هم می گوید مدت ها است آمریکا را در قامت یک متحد استراتژیک از دست داده و به گفته اوباما:«آمریکا مدت هاست با سعودی موضع یکسانی ندارد.» ( اینجا را بخوانید ) شاید به همین دلیل است که عادل الجبیر با رد پا در میانی میانجیگری مسکو را رد می کند ( اینجا را بخوانید )و از سوی دیگر سفیر عربستان در سازمان ملل می گوید نیازی به عذرخواهی ایران نیست و ما تنها عدم دخالت ایران را می خواهیم. این را مرد اول میدان سیاست این روزهای عربستان، محمد بن سلمان، فرزند پادشاه سعودی و جانشین ولیعهد ، هم تایید می کند و در گفتگو با نشریه اکونومیست می گوید:« جنگ مسئله ای است که اصلا ان را پیش بینی نمی کنیم و هر کسی که به سمت ان می رود عقل درست و حسابی ندارد، چراکه جنگ بین ایران و عربستان فاجعه ای بزرگ در منطقه است و مسلما ما اجازه ی چنین چیزی را نداریم. » مجموع این عوامل به علاوه سیاست کلان جمهوری اسلامی ایران در عرصه نظامی که مبتنی بر استراتژی دفاعی و عدم تهاجم و تخاصم است این مسئله را به ذهن می آورد که روابط ایران و عربستان، هرچند با هزینه و زمان بسیار به راهی به غیر از مخاصمه جدی و نبرد ختم خواهد شد.
جمعه ، ۱۸دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پویش]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]