تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867552463
زد و بند فرزندان دوگل با آل سعود
واضح آرشیو وب فارسی:تیک: اقتصاد فرانسه در چند سال اخیر از رشد و شکوفایی چندان مطلوبی برخوردار نبوده است. به گزارش پایگاه خبری «تیک» (TIK.ir)؛ اقتصاد فرانسه در چند سال اخیر از رشد و شکوفایی چندان مطلوبی برخوردار نبوده است. در قیاس با کشورهای هم تراز خود، پیشرفت اقتصاد فرانسه بسیار کند تر بوده و هر چند این کشور همچنان در جایگاه دومین اقتصاد اروپا قرار گرفته، اما چند صباحی است که از جایگاه چهارمین قدرت اقتصادی جهان به رتبه پنجم آن تنزل پیدا کرده است. نرخ رشد اقتصادی فرانسه به صورت متوسط در سال های 2013 و 2014 فراتر از 4/ 0 درصد نرفت و هرچند در سال 2015، با نرخ رشدی 1/ 1درصدی در وضعیت بهتری قرار گرفت، اما در قیاس با سایر قدرت های اقتصادی اروپا مانند آلمان (رشد 7/ 1درصدی)، بریتانیا (2/ 2 درصد) و اسپانیا (8/ 1درصد) در وضعیت مناسبی قرار ندارد. از این روست که یکی از راهکاری های دولت فرانسه برای درجا نزدن بیشتر اقتصادش افزایش سریع و فوری سطح تجارت و تبادلات خارجی و عقد قراردادهای جدید با کشورهایی است که به عنوان کشورهای هدف مشخص کرده است. خصوصا اینکه فروش بیشتر کالاهای فرانسوی موجب ایجاد شغل های بیشتر شده و نرخ بیکاری 11 درصدی را که امروزه به یکی از معضلات اصلی جامعه فرانسه تبدیل شده و آسیب جدی را بر پیکره اجتماعی آن کشور وارد کرده است، کاهش خواهد داد. در میان کشورهای هدف که دولت فرانسه مشخص کرده است، بی تردید پادشاهی های نفتی خلیج فارس طعمه های خوبی هستند. بی دلیل نیست که باوجود اقتصاد به نفس افتاده فرانسه، بخش صنایع تسلیحاتی و نظامی آن همچنان از رونق خوبی برخوردار بوده و جایگاه چهارمین صادر کننده اسلحه در جهان را برای پاریس حفظ کرده اند. امروزه دولت فرانسه به ریاست فرانسوا اولاند که مدعی فرانسه ای پویاست و حرکتش باید در جهت پرچمداری حقوق بشر و مثلا ارزش های اروپایی باشد، به محض اینکه مساله پر کردن صندوق های خالی خزانه پیش می آید، همه این مطالب را فراموش می کند. وزارت امور خارجه فرانسه که بعد از آمریکا و چین سومین شبکه دیپلماتیک گسترده جهانی را در اختیار دارد از سه سال پیش با به حاشیه راندن مباحث بعضا ابزاری حقوق بشر، آزادی بیان، آزادی اقلیت ها در مورد برخی از کشورها، بخشی از حرکت اقتصادی را بر حدود 10کشور به عنوان اولویت هایش متمرکز کرده که در میان آنها نام عربستان سعودی و چند کشور دیگر حوزه خلیج فارس به چشم می خورند. در این میان البته عربستان سعودی، بزرگ ترین وارد کننده سلاح در جهان (5/ 6 میلیارد دلار در سال 2014 و 8/ 9 میلیارد دلار برای سال 2015) سرزمین زرخیری برای فرانسوی ها به حساب می آید و برای جذب و رضایت این مشتری حریص، پاریس از هیچ امری تقریبا فروگذار نکرده است. از منظر فرانسوی ها عربستان اولین اقتصاد خاورمیانه و هجدهمین اقتصاد جهان از نظر مقدار تولید ناخالص ملی است و با دارا بودن 16 درصد منابع نفتی جهان (جایگاه دوم)، 89 درصد درآمد دولتش از فروش نفت تامین شده که این خود برای تجارت خارجی فرانسه بسیار وسوسه انگیز است. از این روست که مباحث مربوط به حقوق بشر، آزادی بیان، دموکراسی، حقوق اقلیت ها، تشنج زدایی در مباحث و مذاکرات بین فرانسه و عربستان جایگاهی ندارد و آنچه با اهمیت است، تمرکز بر جذب منابع مالی و پر کردن صندوق های خالی پاریس است. در محفل سعودی ها، بسیاری از اعضای با نفوذ رژیم حاکم بر ریاض تصورشان چنین است که ایالات متحده، با ارزش ترین متحد پادشاهی شان از سال 1945 را در قبال حل و فصل یکی از مهم ترین مسائل منطقه، یعنی برنامه هسته ای ایران رها کرده است. از این روست سعودهایی که امنیت و ماندگاری خود را در گرو اتحاد و ائتلاف بیشتر با دولت های قدرتمند خارجی می بینند، در تلاش هستند که روابط سیاسی و اقتصادی خود را با قدرت هایی غیر از ایالات متحده نیز تقویت کنند. فرانسه از این فرصت و واهمه سعودی ها بهره برده، هرچند پاریس نمی تواند به صورت کامل جایگاه آمریکا را در روابط با عربستان بگیرد، ولی می تواند از این مختصات استفاده کرده و تامین کننده تقاضاهای روزافزون اسلحه و تکنولوژی نظامی سعودها باشد. چنان که رشد صادرات اسلحه فرانسه در 5 ماه اول سال 2015 با رقمی بالغ بر 16 میلیارد دلار، دو برابر کل مقدار سال 2014 برآورد شده است که از این میان سه چهارم سفارشات نظامی از منطقه خاور نزدیک و خاورمیانه است و این خود در اقتصادی که اغلب بخش های اقتصادی آن در رکود هستند، نه تنها موجب شکوفایی شده، بلکه به ایجاد 30 هزار شغل برای شهروندان فرانسوی دامن زده است. بی خود نیست که در زمان مذاکرات هسته ای، مواضع لجوجانه فرانسه و سرسختی این کشور در قبال ایران چنین تحلیل می شد که به غیر از جلب رضایت اسرائیل و محافل صهیونیستی، بیشتر برای خوشامد اعراب و خصوصا سعودی ها اتخاذ شده است. حمایت سیاسی فرانسه از راهبرد تشنج آفرین عربستان صرفا در مقوله هسته ای ایران نبود، بلکه تجلی آن را در حمایت از سرکوب مردم بحرین و دخالت آشکار نیروهای مسلح سعودی یا در حمله سعودی ها به یمن و کشتار غیرنظامیان و ویران کردن زیربناهای آن کشور می توان مشاهده کرد. اما احزاب رقیب حزب حاکم و برخی از محافل سیاسی فرانسه مشی دولت آن کشور را کوته بینانه و فاقد عمق راهبردی دانسته اند. اما دولت فرانسه که با مشکلات عدیده اقتصادی و معضل بیکاری دست و پنجه نرم می کند و تا به حال نتوانسته وعده های انتخاباتی 2012 را برآورده کند، شدیدا به منابع مالی نیاز دارد تا بتواند در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری حداقل با جلوگیری از وخیم تر شدن اوضاع اقتصادی، آرای رای دهندگان را بار دگر به خود جذب کند. به عقیده بسیاری از دیپلمات های فرانسه از جمله دنیس بوشارد، مدیر کل سابق خاورمیانه و شمال آفریقای وزارت امور خارجه، این مشی سیاسی دولت سوسیالیست فرانسه بر خلاف رویه معمول و سنتی این کشور بوده که پیوسته از جانبداری کامل در مناقشه ها و رقابت های بین کشورهای دیگر دوری می کرده است. به گفته وی هرچند روابط با ایران برخی اوقات سخت شده، اما هرگز تا این حد این احساس جانبداری از بلوک سعودی ها برجسته نشده بود. این جانبداری و خوش خدمتی پاسخ مناسب خود را البته دریافت کرده است. امروزه از روابط فرانسه،کشور مدعی دموکراسی و حقوق بشر، با عربستانِ، یکی از واپسگراترین و مستبدترین رژیم های جهان، از اصطلاح «ماه عسل» روابط سیاسی و اقتصادی یاد می شود و در این راستا، سفر های مکرر مقامات بلندپایه دو کشور به پایتخت های یکدیگر موجب افزایش و گستردگی حوزه تبادلات تجاری و اقتصادی حتی فراتر از بحث اسلحه و سلاح شده و در سایر زمینه ها نیز پاریس و ریاض قراردادهای تجاری گسترده ای را به امضا رسانده اند. در سال 2006 ژاک شیراک، رئیس جمهور وقت فرانسه در تلاشی بی نتیجه به دنبال آن بود تا چند فروند رافال به پادشاهی وهابـی بفروشد. بعد از او نیکولا سارکوزی و دولتش به تلاش های بی وقفه خود در این زمینه ادامه دادند. اما اولاند کار را تمام کرد. در ماه می 2015، رئیس جمهور فرانسه در بازدید از ریاض در نشست شورای همکاری خلیج فارس شرکت کرد و در سخنرانی خود سرمست از انعقاد قرارداد 7 میلیارد دلاری برای فروش 24 رافال فرانسوی به قطر، تلاش کرد ابتکار راهبردی بین فرانسه و شورای همکاری خلیج فارس ایجاد کند. فرانسوا اولاند در سال 2013 نیز در قالب سفری رسمی به همراه هیاتی برگرفته از 30 شرکت عمده فرانسوی به عربستان رفته بود و در ادامه این رایزنی ها در ماه ژوئن 2015 ولیعهد و وزیر دفاع سعودی ها محمد بن سلمان هم به فرانسه سفر کرد تا قراردادهایی به ارزش 12 میلیارد دلار که 500 میلیون آن برای 23 هلی کوپتر H45 ایرباس بوده است، منعقد سازد. در پاسخ به این سفر، نخست وزیر جوان فرانسه، مانوئل والس در اکتبر 2015 به ریاض سفر کرد تا با ولع بسیار قرارداد هایی به ارزش 10 میلیارد دلار امضا کند. در این سفر نیز 200 نفر از مدیران شرکت های فرانسوی والس را همراهی می کردند تا در فروش هرچه بیشتر کالاها و خدمات فرانسوی و جذب دلارهای نفتی سعودی ها به وی یاری برسانند و جایگاه فرانسه را به عنوان سومین کشور سرمایه گذار در عربستان سعودی پا بر جا نگه دارند. در حال حاضر 23 پروژه بین فرانسه و عربستان سعودی در حال مطالعه است که رقم آنها به ده ها میلیارد دلار می رسد. در سر خط این لیست طولانی، ساخت دو نیروگاه هسته ای به اولین تولید کننده نفت جهان همراه با قرارداد ایمن سازی تجهیزات و مدیریت پس مانده های هسته ای هم دیده می شود. پاریس تلاش کرد تا سال 2032، تعداد 17نیروگاه هسته ای به فروش برساند و نیروگاه های سنتی را که تا به حال از روسیه و کره جنوبی خریده می شده از گردونه خارج کند. همچنین سفارش حدود 30 کشتی گشت سریع داده شد تا به بازی خود در تنگه استراتژیک باب المندب ادامه دهند. در کنار این قرارداد هیجان انگیز، مذاکراتی هم در زمینه فروش ماهواره و ارتباطات به ارزش چند میلیارد یورو زیرکانه به فهرست مذاکرات افزوده شده است. همچنین برای خالی نماندن عریضه، همکاری های گسترده در زمینه انرژی، سلامت، کشاورزی و دریایی انجام شده و نیز تفاهمی برای ایجاد صندوق مالی به ارزش 2 میلیارد یورو به دست آمده است. قرارداد ایجاد صندوق سرمایه گذاری عمومی نیز بین صندوق پادشاهی سعودی و لابراتوار فرانسوی بیوتکنولوژی با هدف ایجاد کارخانه پلاسما در عربستان به ارزش 900 میلیون یورو تنظیم شده است. در زمینه کشاورزی نیز عربستان تحریم گوشت گاو فرانسه را لغو کرد و به گفته نخست وزیری فرانسه 37 شرکت فرانسوی مجددا خواهند توانست صادرات خود را به ریاض از سر بگیرند. صحبت هایی هم در مورد پروژه های زیرساختی مانند مدیریت شبکه آب ریاض (به ارزش 3 میلیارد یورو)، حمل ونقل عمومی (مترو ریاض: یک میلیارد یورو) و بخش انرژِی در شهرک اقتصادی جدید جده (یک میلیارد یورو) به صورت جدی در جریان است. رفتار فرانسه نمونه بارز سیاست دوگانه و یک بام و دو هوایی است که بعضا از برخی از کشورهای غربی شاهد هستیم و در مورد این کشور در سال های اخیر بسیار برجسته تر شده است. حتی همسایگان اروپایی پاریس مانند ایتالیا، سوئیس، اسپانیا و حتی آلمان که مدام کنایه های فرانسه را تحمل می کنند، از این سیاست پاریس متعجب و خشمگین هستند. ریچارد ورلی، روزنامه نگار سوئیسی در این زمینه می گوید «همان هایی که ما (سوئیسی ها) را پیوسته متهم به اتخاذ سیاستی تجارت گرا و دیپلماسی مان را اقتصاد محور می دانند، خودشان اکنون این روش را به صورت فزاینده به اجرا گذاشته اند! مشاوران لوران فابیوس می گویند خیلی خوب سرگرم شده ایم. خصوصا اینکه به غیر از هجمه و عطش سعودی ها و مصری ها که خریداران بزرگ صنایع نظامی فرانسه هستند، بازار پرامید دیگری در منطقه در حال ظهور است که ایران نام دارد. جایی که هیاتی پنجاه نفره در 22 سپتامبر بعد از دیدار ماه ژوئیه فابیوس از تهران به آنجا سفر کرد.» البته نوع مراودات تجاری فرانسوی ها با ایران متفاوت است و در سیاست آنها حتی المقدور باید از انتقال فناوری های پیشرفته خصوصا در زمینه نظامی و تکنولوژی های پیشرفته و ماهواره ای به ایران اجتناب کرد و این باز نمونه دیگری از دوگانگی فرانسوی ها است. حجم مبادلات تجاری بین پاریس و تهران از 7/ 3 میلیارد یورو در سال 2004 به 550 میلیون یورو کاهش پیدا کرده است. صادرات فرانسه به ایران نیز در این مدت یک پنجم شده است و سهم این کشور از بازار ایران به گفته صندوق بین المللی پول 82/ 0 درصد در سال 2013 بوده است. طبیعی است که با توجه به ولع توصیف شده فرانسوی ها آنها به شدت مایل هستند که سهم از دست رفته خود را مثلا در بازار خودرو مجددا به دست آورند. خصوصا که در سال های 2011 و 2012 به واسطه تصمیمات و زد و بند های سیاسی پشت پرده، دولت فرانسه برای رضایت دوستان و جلب مشتریان بالقوه تر خویش مانند آمریکا، اسرائیل و عربستان تصمیم گرفت که شرکت پژو را از ایران خارج کند. در حالی که بازار ایران بعد از فرانسه دومین بازار بزرگ پژو بود و با کاهش صادرات به ایران نزدیک به 6 تا 8 هزار شغل در پژو فرانسه از دست رفت. اما اینک امکان بازسازی روابط تجاری با ایران در چارچوب مذکور وجود دارد. تلاش بی رویه فرانسه برای انعقاد هرچه بیشتر قراردادهای تجاری با عربستان و همپیمان شدنش با کشوری که در عمل پرورشگاه تروریسم و ایدئولوژی های جنگ طلبانه است، به نوعی بیانگر این نکته است که پاریس برای نیل به اهداف و منافع کوتاه مدت خود چگونه امنیت و منافع درازمدت خود را نادیده گرفته است. هرچند عواقب سهمگین این سیاست دوگانه با وقوع حملات تروریستی در پاریس بر همگان آشکار شد. *دنیای اقتصاد
پنجشنبه ، ۱۷دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تیک]
[مشاهده در: www.tik.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 27]
-
گوناگون
پربازدیدترینها