محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831088112
«آنجلینا جولی» و دغدغه های تازه اش
واضح آرشیو وب فارسی:شما نیوز: روزنامه صبا - آرش واحدی: آنجلینا جولی همچنان آماده و آگاه به نظر می رسد، با این حال زمانی که از او می پرسم که فرزندانش درباره او چه فکری می کنند کمی چهره اش درهم می رود و می گوید: آن ها فکر می کنند من عجیب و غریبم. جولی در حال حاضر مادر شش فرزند است که سن آن ها میان 7 تا 14 سال است. بسیار آرام نکته ای را روی کاغذ یادداشت می کنم تا جولی فکر نکند می خواهم از حرفی که ناخودآگاه از دهانش خارج شد سوء استفاده کنم. ما پس از یک ساعت حرف زدن به این نتیجه رسیدیم، توضیح می دهد: مادوکس که 14 ساله است گاهی می خواهد چیزی راجع به مواردی که در آن مشکل دارم بنویسد. ویویان نیز فقط از این که من در «پاندای کونگ فوکار» صداپیشگی کرده ام خوشحال است اما دختر کوچک ترم بسیار شیرین است. کمی فکر می کند و ادامه می دهد: منظورم این است که لحظاتی وجود دارد که من می توانم خونسرد باشم اما آن ها دست از سرم برنمی دارند، انگار من برای آن ها حکم سرگرمی را دارم، من فقط (مکث) من فقط یک مامان کوچولو هستم. روبه روی من روی یک مبل تک نفره نشسته است، از زمانی که وارد شد در راه رفتن و نشستنش می توانستم اخلاق حرفه ای و رفتار ستاره بودنش را حس کنم، رفتاری که اکنون به یک پختگی خاص رسیده است، بسیار محکم حرکت می کند، راست قامت می ایستد و با قدرت دست می دهد، لباس ساده و مناسبی پوشیده و بسیار برنامه ریزی شده برای مصاحبه به دیدار من آمده است. از این که میان برنامه های فشرده کاری اش وقتی را برای ملاقات با من خالی کرده بسیار خوشحالم، مساله ای که حال با گذشت مدتی از مکالمه به نظرم می رسد این است که اگر به او اجازه دهیم تمام روز را می تواند در مورد فرزندانش صحبت کند. به خاطر می آورم که او 20 سال است که به صورت حرفه ای در دنیای سینما مشغول است و بارها پیش آمده توسط نشریه های مختلف مورد هجوم قرار گرفته است، گاهی او را به عنوان فردی حیله گر که خوب می داند جو حاکم را چگونه کنترل کند معرفی کرده بودند، گاهی هم از این فراتر می رفتند. زمانی که به خالکوبی های روی بدنش (که نقل قولی از تنسی ویلیامز است) خیره می ماندم با ظرافت خاصی آن ها را می پوشاند و حرف هایش را با آرامش ادامه می داد، آرامش عجیبی دارد، آرامشی که گاهی باعث جمع شدن اشک در چشم هایش می شود، مساله ای که بسیاری آن را حربه ای از جانب او در تمام این سال ها می دانستند، زمانی که به چشم هایش دقت می کنید متوجه می شوید که هر چه باشد او یک بازیگر حرفه ای است و می تواند حس های متفاوتی که وجود ندارد را برای شما به نمایش بگذارد. اما این اشک ها دلیلی برای قضاوت کردن او نیست، زیرا زنی که من با او ملاقات کردم به وضوح مشکلات روحی و روانی شدیدی را پشت سر گذاشته است، زنی که دو سال سخت را با ترس از سرطان و عمل جراحی برای به دست آوردن سلامتش گذرانده و ساده انگارانه است که فکر کنیم این اتفاقات تمام زندگی اش را تحت تاثیر قرار نداده است. در سال 2013 آنجلینا جولی پیت متوجه شد که 89 درصد احتمال ابتلای او به سرطان سینه وجود دارد، او حامل ژن (بی آر سی اِی 1) بود و دو بار تحت ماستکتومی قرار گرفت. پس از آن در ماه مارس سال جاری متوجه شد 50 درصد احتمال ابتلایش به سرطان تخمدان وجود دارد، بیماری که باعث مرگ مادرش در 56 سالگی شده است. او بار دیگر زیر تیغ جراحی رفت تا عمل سخت دیگری را از سر بگذراند. وقتی از منظری کلی تر به او نگاه کنیم زنی را می بینیم که در سن 39 سالگی به چنین مبارزه های سختی برای زنده ماندن دست زده است. این مساله ربطی به شغل انسان ندارد، شخصی که برای نجات خودش مجبور به مبارزه است و هراس ابتلا به سرطان را که در خانواده اش امری ارثی به حساب می آیند را همواره حمل می کند. زمانی که از او در مورد وضعیت جسمانی و احوالات این روزهایش پرسیدم، جواب داد: در کل حس های خوبی در مورد زندگی ام دارم، من در مرحله دیگری از زندگی به چالش کشیده شدم که تمام این تجربه ها روی هم رفته چیز بدی نبود. مدتی می شود که نام او مترادف با آغاز فصل جدید در زندگی هنرمندان است، این روزها او زنی است که خانواده بزرگی دارد و به نظر می رسد هرآن چه را که قلبش به او فرمان داده، دنبال کرده است، از سویی همواره این شک و شبهه وجود دارد که وی تحمل بار سنگین این مسئولیت ها را نداشته. حرفم را تصحیح می کند: شاید ترس و واهمه ای که در زندگی ام داشتم به خاطر این بوده که زنان در خانواده من هیچگاه به این مراحل نرسیده اند، در جوانی بیمار شده و فوت کرده اند، مادربزرگ و عمه ام نیز با سرطان دست و پنجه نرم کرده و درگذشته اند اما در نهایت این مسیری است که خودم انتخاب کرده ام. او اصرار دارد که اولویت هایش به هیچ عنوان تغییر نکرده ولی دیدگاهش به کلی عوض شده است. در ماه جولای او چهل ساله می شود و اذعان دارد که در گذشته خیال می کرده هیچگاه به این سن نخواهد رسید. حال که به مرز چهل سالگی نزدیک شده با مشکلاتی گوناگون و متفاوت مواجه شده است، می گوید: طاقت آوردن و حضور داشتن برایم عجیب است، زیرا من حس می کنم (کمی فکر می کند) از درون در حال سوختن هستم. در چند سال گذشته بسیار کم کار بوده و در این مورد می گوید: گاهی اوقات فقط سعی می کنم در خانه بنشینم و کاری بسیار آرام تر و زندگی بسیار ساده تر داشته باشم، منظورم این است که برای حل هیچ مساله ای تلاش نکنم. با این حال برنامه های این روزهایش هیچ نشانه ای از تلاش نکردن در خود نشان نمی دهد، امروز او به لندن آمده تا درباره فیلم تازه اش «در کنار دریا» صحبت کند. فیلمی که نه تنها فیلمنامه آن را نوشته و کارگردانی کرده بلکه در کنار همسرش براد پیت در آن ایفای نقش کرده است. گرچه به ندرت و سختی درباره فیلمش با من صحبت می کند، شاید دلیل آن نقدهای منفی زیادی است که در آمریکا در مورد فیلم نگارش شده است، در هر صورت حس می کنم هم کلام شدن در مورد اثر تازه اش زیاد باب میل او نیست اما سعی می کنم کمی با او در این مورد صحبت کنم، از او می خواهم درباره کارگردانی کردن جولی بازیگر بگوید، درباره هدایت همسرش در فیلم حرفی بزند و در مورد شکل گیری داستان که روایت یک ازدواج رو به زوال است سخن بگوید، مکانی که داستان شکل گرفته بسیار عجیب است، لبخند می زند و می گوید: در دوران ماه عسل ما شکل گرفت. باز هم تعجب می کنم، درست همان جایی که یک سال قبل ماه عسل خود را در آن گذراندید چنین اثری را فیلمبرداری کرده اید، بسیار ساده می گوید: بله، برای خودم هم بسیار عجیب است. شاید بتوان دلایل نگارش چنین فیلمنامه ای را به درگذشت مادرش در سال گذشته ارتباط داد، زمان نوشتن فیلمنامه دقیقا به تاریخی بازمی گردد که او تحت تاثیر فوت مادرش و کمی بعدتر جراحی هایش قرار گرفته بود. تمام سکانس های موجود در فیلم، درگیری های زناشویی بسیار شدید، گسست های عصبی انفجاری و غیره، همه از ضمیرناخودآگاهی خارج شده که در حال مبارزه با مشکلات جسمی و روحی زیادی بوده است. می گوید: در حقیقت من تجسم درد مادرم هستم، برای اشخاصی که با این مشکل روبه رو نبوده اند توضیح دادنش سخت است ولی این که انفعالات جسم خودت تحت اختیارت نباشد انگار کنترل تمام دنیا از دستانت خارج شده است، سپس کنار آمدن با دردهای حقیقی ات آغاز می شود. سکانس هایی در فیلم وجود دارد که دریچه ای بر تمام این مشکلات است، مشکلاتی که نه تنها از لحاظ فیزیکی بلکه در مواقعی از لحاظ عاطفی هم انسان را کنترل می کنند. اضافه می کند: حال در نظر داشته باشید با تمام این احوال زمانی کار فیلمبرداری تمام شد و وارد مرحله تدوین شدیم با من تماس گرفته و گفتند ممکن است به سرطانی دیگر مبتلا شده باشم. مشخص است هنگام تعریف این اتفاق به سختی خود را کنترل می کند تا اشک هایش جاری نشوند و من با تمام وجود سعی می کنم تا از او نپرسم که چرا خود را در چنین شرایطی قرار داده است؟ می توانست بسیار ساده ادامه پروژه را به زمانی دیگر موکول کند! می توانست تا رسیدن به آرامشی نسبی ساخت چنین اثری که تا این اندازه برایش اهمیت داشته را به تاخیر بیندازد! شاید تنها جواب به این قبیل سوال ها در روحیه هنری که این افراد وجود دارد خلاصه شود، توضیحی که شاید عاقلانه به نظر نرسد ولی به اندازع کافی قانع کننده است. جولی ادامه می دهد: همیشه دوست داشتم با براد کار کنم، همیشه پروژه های زیادی وجود دارد که ما را از یکدیگر جدا می کند، کار کردن در چنین فیلمی آن هم در کنار هم باعث می شد که ما احساس رها بودن در خلال اثری هنری را هم تجربه کنیم. قرار گرفتن در شرایط از پیش مشخص شده ای باعث می شود ما چیزهای زیادی را از دست بدهیم. درست همان لحظه ای که هنر ما برای ما جنبه کسب و کار پیدا می کند، همان لحظه که مجبورید مدت زیادی بایستید و اثر هنری خود را برای دیگران توضیح دهید، همان زمان که این عمل تبدیل به حرفه می شود در حقیقت بسیاری از این حس های خوب را برای فروش می گذارید. سوال اصلی برای بیشتر اشخاصی که فیلم «در کنار دریا» را دیده اند این است که به تصویر کشیدن چنین داستانی برای رابطه زناشویی آن ها خطرناک نیست؟ تا کجا قالب های شخصیتی و دنیای داستان را با خود می بردند؟ آیا این ماجراها تا درون خانه نیز ادامه داشته؟ اینسوال ها زمانی برای من جذاب تر می شود که در ویدئوی پشت صحنه فیلم براد پیت می گوید: هدایت شدن توسط زنم به عنوان کارگردان! کاملا چالش برانگیز است، شاید یکی از بزرگ ترین چالش های زندگی ام باشد. اما جولی در این مورد می گوید: گاهی تمام این اتفاقات برای شما پوچ به نظر می رسد، یعنی حساسیت کار به اندازه ای بالا می رود که شما بر کلیت کار شک می کنید و به نظرتان پوچ می آید. واقعیت این است که در دل هر موقعیت پوچی یک حس خنده آور وجود دارد. من فکر می کنم اگر دو طرف ماجرا دارای ذهنی قدرتمند باشند می توانند تمام این قیل مشکلات را به سوی یکدیگر روانه کنند و در نهایت آن را به صورت کلی کنار بزنند. این همان نکته لذت بخش در زندگی مشترک است، شما به خاطر طرف مقابل و فرزندانتان فقط برای بهتر شدن اوضاع مبارزه می کنید.
پنجشنبه ، ۱۷دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شما نیوز]
[مشاهده در: www.shomanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها