واضح آرشیو وب فارسی:شهیدنیوز: شهیدخبر(شهیدنیوز): درحالیکه عربستان از شکست در جبهه های جنگ نیابتی رنج می برد دست به اقدامی انتحاری زد تا نگاه ها را از میدان اصلی با بحران آفرینی جدید، دور کند.حکم اعدام آیت الله شیخ نمر حدود یکسال پیش توسط دستگاه قضایی عربستان صادر شده بود و پس از ابلاغ توسط محمدبن نایف؛ وزیر کشور و ولیعهد عربستان، اجرای حکم در انتظار فرمان ملک سلمان بود. اما اجرای حکم اعدام نمر، تا روز شنبه 12 دی و دومین روز سال 2016 به تعویق افتاد. تعویق اجرای حکم شیخ نمر و اجرای آن درست در اولین روزهای سال نو میلادی نشانه آن است که عربستان به خوبی نسبت به بازی گرفتن از این برگ آگاه بود و آن را زمانی به بازی گرفت که می توانست برخی از وقایع را تحت الشعاع خود قرار دهد. نکته دیگر این که اعدام شیخ نمر چند روز پس از سفر رجب طیب اردوغان انجام شد که این نیز شائبه هماهنگی عربستان با شریک خود در آشوب های منطقه ای را می رساند. هر چند آمریکا نیز از زمان اجرای حکم خبردار شده بود و هشدارهای لازم را به سعودی ها نسبت به عواقب آن داده بود. ولی چرا عربستان سعودی این زمان را برای اعدام شیخ نمر بهمراه 46 نفر دیگر برگزید. مساله است که باید پاسخ به آن را در بحران های داخلی و خارجی این رژیم دنبال کرد. اما اساسی ترین موضوع در کنار کاهش بهای نفت و کسری بودجه سعودی ها، شکل گیری اجماعی بین المللی برای مبارزه با تروریسم بود. مبارزه علیه تروریسم پس از حملات تروریستی در 13 نوامبر 2015 در پاریس و متعاقب آن در کالیفرنیا، خطر افزایش قدرت داعش و گروه های تروریستی تکفیری را برای همگان آشکار کرد. دقیقا در همین روزها بود که انتقاد از عربستان سعودی به عنوان منبع انتشار افکار سلفی و تکفیری بالا گرفت و فشارها بر این رژیم افزایش یافت. داعش سفید و داعش سیاه، اصطلاحاتی بودند که در رسانه های تاثیرگذار دنیا بر علیه عربستان به کار گرفته شد. در کنار این روسیه و آمریکا نیز بحران سوریه را به صورت جدی تری دنبال کردند و مذاکرات در سطح وزرای امور خارجه بیش از 17 کشور به صورت فشرده در جریان بود و اولین قطعنامه در شورای امنیت سازمان ملل و زمانبندی برای حل بحران، به تصویب رسید. اما علاوه بر عرصه دیپلماتیک، در زمین جنگ علیه تروریسم در عراق و سوریه نیز، کفه ترازو به سمت حکومت های مرکزی سنگین شد و موازنه قوا پس از چند سال از بحران سوریه، به صورت آشکاری به نفع ارتش این کشور شد. روسیه حضور نظامی خود را از سه ماه قبل افزایش داد و جنگنده های روسی مواضع تروریست ها را نابود کردند. به هر میزان که تروریست ها شکست می خوردند و از مواضع خود عقب نشینی می کردند، قدرت و نفوذ منطقه ای عربستان و همپیمانان آن از جمله ترکیه کاهش پیدا می کرد. بدترین ضربه ای که سعودی ها در اواخر سال 2015 خوردند، کشته شدن زهران علوش، رهبر گروه تروریستی جیش الاسلام بود. این گروه در حمایت کامل و آشکار عربستان سعودی قرار داشت و برای مذاکرات مخالفان اسد در ریاض نیز دعوت شده بود. مرگ علوش بسیاری از معادلات را بهم ریخت و باعث سرگردانی سعودی ها در صحنه نبرد سوریه شد. قطر و سعودی پیشتر و برای ایجاد اتحاد میان گروه های مسلح سوری مبادرت به تاسیس جبهه الاسلامی نمودند. جیش الاسلام به عنوان یکی از ستون های اصلی این جبهه محسوب می شد. زهران علوش از عناصر معتمد سعودی در درون جناح های نظامی مستقر در سوریه محسوب می شد. بنا بر اطلاعات منتشر شده وی چندین مرتبه به عربستان سعودی سفر نموده و با مقامات اطلاعاتی و نظامی این کشور دیدار نموده است. عربستان اصرار داشت که جیش الاسلام در روند گفتگوهای صلح حضور پیدا کند اما با مخالفت قاطع ایران و روسیه همراه بود. به همان میزان که عربستان توان میدانی خود را در حمایت از تروریست ها صحنه نبرد سوریه و حتی عراق از دست می داد به همان مقدار نیز از قدرت چانه زنی این کشور در میز مذاکرات کاسته می شد. این شرایط را باید در کنار فشارهای افکار عمومی جهان نسبت به تروریست خواندن رژیم آل سعود نیز گذاشت. انگشت اتهام جهانی به سمت عربستان نشانه رفته بود و تعطیلات ژانویه و سکوت خبری در غرب به ناگهان با بمب خبری عربستان منفجر می شود. خبر اعدام 47 نفر توسط سعودی ها به جرم تروریسم بر روی خروجی ها قرار می گیرد. همه از این اقدام عربستان تعجب می کنند و حتی سخنگوی سازمان ملل اعلام می کند که وحشت زده شده است. اما در میان اعدامی ها، شیخ نمر نیز قربانی سیاست عربستان شده و در نهایت وی در این روز اعدام می شود. حوادثی که پس از آن رخ می دهد، پازل توطئه سعودی ها را کامل می کند. عربستان با این کار توانست بسیاری از معادلات را در منطقه و پشت میز مذاکرات بحران سوریه برهم بزند. دستور کار جلسات که محور مبارزه همه جانبه با تروریسم قرار گرفته بود به ناگهان تغییر می کند و عربستان، اعدام، شیخ نمر و تنش میان قدرت های منطقه ای جایگزین می شود. این اقدام انتحاری عربستان برای تخریب تمامی تلاش های صورت گرفته در مبارزه با تروریسم و مقابله با نفوذ و تاثیرگذاری تهران در این مسیر صورت گرفت. حمله به سفارت عربستان در تهران و کنسولگری این رژیم در مشهد، قطعات این پازل را تکمیل کرد. موج سواری عربستان از این ماجرا بی سابقه ولی برنامه ریزی شده بود. سرعت تحولات و تاثیرگذاری بر آن نعمت بسیار خوبی برای مقامات سعودی بود. مانور تبلیغاتی سعودی ها بر سر موضوع سفارت باعث شد تا برخی از کشورهای زیر سلطه خود را نظیر بحرین و سودان را به قطع روابط با ایران ترغیب کند و تهران را بیش از پیش تحت فشار قرار دهد. محکومیت اعدام شیخ نمر توسط آتش افروزی در سفارت عربستان خنثی یا از گزندگی آن کم شد. عربستان در عرض دو روز توانست با یک تیر دو نشان را بزند. عربستان از یک سو توانست شیخ نمر را در شرایطی اعدام کند که تهدیدها و فشارها را بابت آن به فرصت تبدیل کند و تهران را به مرکز اخبار و فشارها تبدیل کند و از سوی دیگر، بر سر مسیر مبارزه با تروریسم در منطقه سنگ اندازی کند تا بتواند با آسودگی خیال بیشتر متحدان تروریست خود را در عراق، سوریه، لیبی، لبنان و یمن، تجهیز و حمایت کند. گروه های تروریستی که در عراق و سوریه هر روز به عقب رانده می شدند نیاز به تجدید روحیه داشتند تا بتوانند با پترودلارهای سعودی بار دیگر خود را تجهیز و به ناامن کردن منطقه ادامه دهند. در این زمان عربستان کادوی سال نو میلادی خود را با خون شیخ نمر به جهان ارائه کرد. کسانی که خوشبین به کاهش خشونت ها در سال 2016 میلادی بودند، با خونریزی های سعودی این امید را از دست دادند و همه افق ها بار دیگر در غرب آسیا تیره شد. حیات و بقای عربستان سعودی در بحران آفرینی، ادامه بحران ها و تجدید آنها نهفته است و ماهیت نظام سعودی ایجاب می کند برای آنکه تهدیدهای موجود در منطقه و در داخل عربستان علیه این رژیم بالفعل نشوند، هر باره یک بحران جدید را در تنگناها ایجاد کند. به نظر می رسد این روند تا زمانیکه غرب و نهادهای بین المللی به چشم پوشی از اقدامات سعودی ها بپردازند، ادامه خواهد یافت. عربستان با اهرم نفتی که در اختیار دارد، می تواند از پاسخگویی به سیاست های خشن خود شانه خالی کند و بردامنه بحران های منطقه بیفزاید.
چهارشنبه ، ۱۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهیدنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]