محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829366367
راه اندازی ١٥٠ مرکز ترک اعتیاد الکل در کشور
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: به گزارش ش فا آنلاین ، اعتیاد و آسیب های ناشی از سوءمصرف موادمخدر ابعاد گسترده و پیچیده ای دارد که هر دستگاه و سازمانی به فراخور حوزه اختیارات خود در قبال این پدیده مسئولیت هایی دارد. در این بین درمان و بهبودی مبتلایان به این بیماری مزمن و پیش رونده از وظایف وزارت بهداشت است. وظیفه ای که از سال ١٣٨١ برعهده اداره پ یشگیری و درمان سوء مصرف موادمخدر این وزارتخانه قرار گرفت. شیوع بالای اعتیاد در بین گروه های مختلف سنی تنوع موادمخدر و تغییر الگوهای مصرف در خلال این سال ها باعث شده تا دامنه فعالیت این اداره دستخوش تغییرات زیادی شود. موضوعی که باعث شده تا توقعات از وزارت بهداشت درحوزه درمان و پیشگیری از مصرف موادمخدر درکشور افزایش پیدا کند اما وزارت بهداشت تا چه حد توانسته انتظارات را در این خصوص پاسخ دهد و برای بهبود کمی و کیفی درمان این گروه از بیماران چه برنامه هایی دارد. به همین منظور به سراغ علیرضا نوروزی رئیس اداره پیشگیری و درمان سوء مصرف موادمخدر وزارت بهداشت رفتیم و دقایقی را با او همکلام شدیم، در ادامه گفت وگو با او را می خوانید: با توجه به شیوع اعتیاد درجامعه و تنوع بالای موادمخدر درچند سال اخیر اداره پیشگیری و درمان سوء مصرف موادمخدر وزارت بهداشت چه اقداماتی را برای مبتلایان به اعتیاد انجام داده است؟ ساختار این اداره در سال ١٣٨١ در وزارت بهداشت پایه ریزی شد. این اداره در ابتدا ساختار بسیار محدودی داشت و به تدریج دامنه فعالیت هایش گسترش پیدا کرد. این اداره در سه حوزه پیشگیری اولیه، درمان و کاهش آسیب فعالیت می کند. مرگ ومیر ناشی از مصرف موادمخدر «اوردوز» انتقال بیماری های خونی، ایدز و هپاتیت از مهم ترین آسیب های مصرف موادمخدر است. در این زمینه نگرانی زیادی وجود دارد. به ویژه برای معتادان تزریقی انتقال بیماری های خونی یکی از نگرانی مجموعه وزارت بهداشت است، به همین دلیل هم این اداره درحوزه کاهش آسیب های مصرف موادمخدر بیشتر بر کاهش و کنترل انتقال بیماری های خونی تمرکز دارد. به عبارت دیگر یکی از برنامه های اصلی ما کاهش آسیب های مصرف موادمخدر در جمعیت هدف یا همان افراد مبتلا به بیماری اعتیاد است. یکی از مهم ترین اهداف ما در این برنامه جلوگیری از انتقال «H I V» در بین معتادان است. درحوزه درمان هم برنامه ما توزیع داروهای نگهدارنده در کلینیک های ترک اعتیاد است؛ با این هدف که بیماران مبتلا به اعتیاد از مصرف مواد غیرقانونی جدا شوند و فرصتی برای بهبودی و درمان کامل دراختیار داشته باشند، تا درنهایت بتوانند به عملکردهای طبیعی در زندگی برگردند. این روش کمک خیلی زیادی به این بیماران می کند. درکنار این اقدامات ما مراکزی را درحاشیه شهرها راه اندازی کردیم. این مراکز با استفاده از اکیپ های سیار به میان این گروه از بیماران می روند تا ضمن ارایه خدمات درمانی و توزیع لوازم بهداشتی و سرنگ به منظور کاهش آسیب های ناشی از مصرف مواد، با مشاوره و راهنمایی آنها را تشویق می کنند تا به مراکز مجهز برای دریافت خدمات درمانی مراجعه کنند. هر مرکز گذری ٢ تا ٥ اکیپ سیار دارد که به بیماران مبتلا به اعتیاد درحاشیه شهرها خدمات درمانی و بهداشتی ارایه می کند. این برنامه درحال حاضر هم اجرا می شود؟ بله. در بسیاری از مناطق این برنامه ادامه دارد. اتفاقا اعزام گروه های سیار نتایج بسیار خوبی داشته و با استقبال خوبی از طرف مبتلایان به اعتیاد مواجه شده است. مناطق مختلفی از ما درخواست اعزام تیم های سیار را دارند، ولی به دلیل کمبود منابع توسعه و گسترش آن برای ما مقدور نیست. البته به دلیل تغییر الگو مصرف موادمخدر و به دنبال آن تغییر در آسیب های ناشی از آن این مراکز کارکرد اصلی خود را از دست داده اند. به همین دلیل در برخی از مناطق این مراکز گذری دیگر فعالیت ندارند. آیا تاکنون ارزیابی از نتایج حاصل از استقرار این مراکز صورت گرفته است؟ بله. همان طور که ارزیابی های ما نشان می دهد این طرح در کاهش آسیب های موادمخدر بسیار موفق بوده است. ارزیابی که در این خصوص انجام شده، نشان می دهد در مناطقی که این مراکز مستقر هستند، شیوع بیماری هایی چون ایدز و هپاتیت به شدت کاهش داشته است. معمولا سرعت انتقال بیماری های عفونی و خونی در بین بیماران مبتلا به اعتیاد بسیار زیاد است، درحالی که آمارهای ما نشان می دهد، درمناطقی که این مراکز مستقر هستند، با وجود تعداد بالای معتادان شیوع این بیماری ها بسیار پایین است. آمار دقیقی درخصوص میزان شیوع ایدزو هپاتیت در بین معتادان دارید؟ از کل موارد شناسایی شده در بین مبتلایان به ایدز ٦٧ درصد از آنها از طریق استفاده از سرنگ آلوده به این بیماری مبتلا شده اند ولی این روند متناظر با برنامه های کاهش آسیب مصرف موادمخدر وزارت بهداشت کاهش یافته است. براساس یک مطالعه آماری از هر ١٠٠نفر بیمار مبتلا به اعتیاد تزریقی اگر هیچ خدمات بهداشتی و درمانی را دریافت نکنند، با توجه به یک مدل سازی رفتاری ٥/٧نفر از آنها در سال به ایدز مبتلا می شوند. درحالی اگر تنها یکی از خدمات کاهش آسیب به آنها ارایه شود، یعنی همان سرنگ و سوزن استریل و بهداشتی دراختیار آنها قرار بگیرد. این آمار به ٢/٢نفر کاهش پیدا می کند یعنی با ارایه کمترین خدمات بهداشتی می توان بیش از ابتلا به ایدز در بین معتادان تزریقی تا ٧٠ درصد جلوگیری کرد. برهمین اساس اگر بتوانیم خدمات کاهش آسیب را به صورت جامع ارایه دهیم، یعنی درمان نگهدارنده و توزیع سرنگ و سوزن بهداشتی این آمار به کمتر از یک نفر در سال خواهد رسید. این هدف ما درحوزه کاهش آسیب مصرف موادمخدر در وزارت بهداشت است. ولی با این همه همچنان بیشترین میزان شیوع ایدز در بین معتادان تزریقی است؟ بله. آمارهای تجمعی همچنان نشان دهنده شیوع بالای ایدز در بین معتادان تزریقی است، ولی برای مثال در سال ٩٣ و ٩٤ آمارها نشان دهنده کاهش مبتلایان به ایدز در بین معتادان تزریقی است. موارد جدید ابتلا به ایدز بیشتر از طریق روابط جنسی محافظت نشده است که بخش عمده ای از آن هم باز به مصرف موادمخدر صنعتی یا روانگردان ها بازمی گردد. اعتبارات برنامه کاهش آسیب از کجا تأمین می شود؟ بخشی از اعتبارات این طرح را ستاد مبازره با موادمخدر دراختیار وزارت بهداشت قرار داده که جای تشکر دارد ولی در سال های اخیر بخشی از منابع توسعه این طرح با حمایت های معاونت بهداشت وزارت بهداشت تأمین شده است. شما در صحبت هایتان درمان را یکی از حوزه های اصلی فعالیت اداره پیشگیری و درمان سوء مصرف موادمخدر عنوان کردید، در این حوزه چه برنامه هایی در دست اقدام دارید، با توجه به این که آمارها نشان می دهد بیش از ٨٠ تا ٩٠ درصد بیماران تحت درمان پس از مدتی مجددا موادمخدر مصرف می کنند. درحوزه درمان ما دو برنامه مجزای کشوری برای مواد افیونی و مواد محرک داریم. برای مواد افیونی روش های درمان دارویی، غیردارویی با استفاده از شبکه بزرگ کلینیک های ترک اعتیاد سرپایی که عمدتا در بخش خصوصی فعال هستند، انجام می شود که ارتقای کیفیت خدمات این مراکز از برنامه های اصلی ما درحوزه درمان است. البته توسعه کمی این مراکز هم نامتوازن است. در برخی از مناطق کلینیک های ترک اعتیاد فراتر از نیاز دایر شده اند و در برخی از مناطق با کمبود این مراکز مواجه هستیم، با توجه به این مشکلات، ارتقای خدمات و توزیع مناسب و متناسب با نیاز های موجود جامعه از برنامه های اصلی ما برای کلینیک های سرپایی ترک اعتیاد است. ناگفته نماند این مراکز از ابتدای شکل گیری تاکنون کمک شایان توجه ای به درمان و نگهداری بیماران مبتلا به اعتیاد انجام داده اند. ما درهمین مراکز، درمان سرپایی مواد محرک را ادغام کردیم که براساس یک مدل روان درمانی است. درمان مبتلایان به مصرف مواد محرک براساس روش های روانشناختی است که به صورت جامع توسط روانشناسان در این مراکز انجام می شود. درمان اعتیاد به الکل هم در یک شبکه ای از مراکز ترک اعتیاد منتخب درحال انجام است. یکی از مسائلی که در مورد کلینیک های سرپایی ترک اعتیاد مطرح است، تعداد بالای این مراکز است. این موضوع شائبه های زیادی درخصوص سوءاستفاده این کلینیک ها از داروهای ترک اعتیاد و فروش آن به بازارهای غیرقانونی دارو به وجود آورده. روندی که در درمان بیماران مبتلا به اعتیاد درکشور شکل گرفت، نشان داد که ارایه این خدمات در دل سایر خدمات درمانی به نتیجه مطلوب نمی رسد. تبعیض و انگ اجتماعی که درخصوص این گروه از بیماران درجامعه وجود دارد، کار را برای ارایه خدمات درمانی به این گروه از بیماران سخت می کند. در نتیجه در طول زمان در بین مدل های مختلف آن چیزی که از دید این گروه از بیماران مطلوب واقع شد و تعداد بالایی از مبتلایان به اعتیاد برای درمان به آن مراجعه کردند، مراکز یا همان کلینیک های ترک اعتیاد بود. البته این مراکز توسعه متوازن و متناسب ندارند. بخشی از این فقدان توازن به فراتر رفتن این مقوله از ظرفیت های موجود نظام سلامت در این حوزه برمی گردد. البته درحال حاضر وزارت بهداشت نسبت به این موضوع حساسیت ویژه ای دارد، برای صدور مجوز فعالیت، جمعیت و تعداد مراکز فعال در منطقه لحاظ می شود. نظارت ها بر این مراکز بیشتر شده و برنامه ویژه ای برای تشدید این نظارت ها در دست تهیه و تدوین است. شما فروش متادون از طریق این کلینیک ها در بازار غیرقانونی دارو را تأیید می کنید؟ بله، متاسفانه این یکی از مشکلات ما در این سیستم است. ما در سه سطح ممکن است که نشت دارو به بازار آزاد داشته باشیم. بیماران در مرحله ای از درمان دوز داروی منزل دریافت می کنند و این مسأله می تواند باعث فروش دارو از طریق بیماران به بازار آزاد شود. ممکن است در سطح مرکزدرمانی دارو به بازار سیاه نشت کند و ممکن است در مرحله تولید و توزیع دارو این اتفاق بیفتد. برای کنترل این موضوع در سطح بیماران در پروتکل جدید به پزشکان درمانگر این اجازه داده شده تا با فراخوان از بیماران بخواهد داروهای تجویزشده را به رویت پزشک برسانند. اگر مشخص شود که بیمار دارویش را فروخته پزشک می تواند دوز منزل بیمار را قطع کند. در سطح مراکزدرمانی ما سعی داریم با تقویت ساختارهای نظارتی و استفاده از سیستم های واسپاری نظارتی استفاده کنیم. برای سطح تولید و توزیع داروهای ترک اعتیاد هم با همکاری سازمان غذا و دارو با استفاده از برچسب اصالت و امکان رهگیری دارو سعی داریم تا از نشت دارو به بازارهای غیرقانونی جلوگیری کنیم. به طورکلی پاسخ نظام سلامت به نیازهای درمانی این گروه از بیماران را کافی می دانید؟ قطعا کافی نیست. درمان اعتیاد به دلیل پیچیدگی های خاصی که دارد، نیازمند برنامه ریزی منسجم تری است ولی با این همه در بخش درمان سرپایی اعتیاد این اقدامی است که نظام سلامت کشور انجام داده است. راه اندازی و تأسیس ٦ هزار مرکز ترک اعتیاد سرپایی دسترسی را البته با هزینه های پرداختی از جیب مبتلایان به بیماری اعتیاد فراهم کرده است. در بخش درمان سرپایی وضع کشور ما به مراتب از کشورهایی با وضع مشابه بهتر است. طولانی شدن روند درمان و استفاده از داروهای نگهدارنده مانند متادون به مدت زیاد در این کلینیک ها یکی از موارد مورد اعتراض بیماران و خانواده های آنهاست. در این مراکز بسیاری از مبتلایان چندین سال است که از متادون استفاده می کنند و هیچ تغییری در روند بهبودی آنها حاصل نشده است. بعضی از روش های درمان های دارویی اعتیاد، به این بیماری به شکل یک بیماری مزمن عود کننده نگاه می کنند. به همین دلیل تجویز دارو به این بیماران کمک می کند تا آنها به زندگی عادی خود بازگردند. خیلی ها تصور می کنند با قطع دارو روند بهبودی آغاز می شود. این تصور اشتباهی است. در این روش های درمانی بیمار با کمک دارو وضع باثباتی پیدا می کند و به روال عادی زندگی بازمی گردد، این روند ممکن است چندین سال طول بکشد. پس از طی این مراحل می توان دوز دارو را کاهش داد. قطع دارو در کوتاه مدت باعث عود مجدد بیماری می شود و نتیجه بخش نخواهد بود. البته پذیرش این موضوع در ابتدا برای بسیاری از بیماران و خانواده های آنها سخت است. ولی تجربه نشان داده بهبودی مبتلایان به اعتیاد روندی زمانبر است. بسیاری از بیماران با قطع مصرف دارو در کوتاه مدت پس از یک هفته دوباره مصرف مواد را شروع می کنند. این تجربه ها به ما نشان داده که باید به بیمار فرصت داد. بهبودی کامل یک بیمار مبتلا به اعتیاد فرآیندی است که در هر بیمار متفاوت است و باید صبر کرد تا بهبودی در بستر زمان شکل بگیرد. درست مانند یک فردی که پاهای ضعیفی دارد و باید با عصا راه برود، حال این سوال مطرح می شود که این فرد تا چه زمانی باید با عصا راه برود، پاسخ روشن است تا زمانی که پاهایش تحمل و قدرت راه رفتن پیدا کند. اگر پاهای این فرد هیچ وقت قوی نشد، تا آخر عمر باید با عصا راه برود، چه اشکالی دارد، بهتر از آن است که زمین بخورد. این واقعیتی است که باید در مورد مبتلایان به بیماری اعتیاد مدنظر داشت البته تمام اینها مطلق نیست، شاید افرادی باشند که در کمترین زمان ممکن بهبود یابند ولی به طور معمول اگر بیماری از حمایت های خانواده و اجتماع برخوردار باشد، در مدت ٢ تا ٥ سال می تواند مصرف دارو را هم قطع کند. ولی بیمارانی که حمایت های اجتماعی و خانوادگی ندارند، باید تا آخر عمر از دارو به عنوان نگهدارنده استفاده کنند. این صحبت ها و طولانی مدت بودن روند درمان در کلینیک های سرپایی ترک اعتیاد برای بیماران و خانواده های آنها تشریح می شود؟ بله حتما، چون همان طور که گفتم درمان اعتیاد پروسه ای زمانبر است. از طرف دیگر مبتلایان به اعتیاد خیلی برای بهبودی عجله دارند. عجول بودن بخشی از بیماری اعتیاد است. به عبارت دیگر آدم های عجول بیشتر در معرض ابتلا به اعتیاد هستند. چون دوست دارند زود به نتیجه برسند. به همین دلیل هم به سمت مصرف موادمخدر کشیده می شوند. قسمتی از فرآیند درمان اعتیاد ترمزگذاشتن روی برخی از عجله های بی مورد بیماران است. درحوزه پیشگیری چه برنامه های دارید. با توجه به این که در طرح تحول نظام سلامت به پیشگیری از اعتیاد به عنوان یکی از برنامه های این طرح اشاره شده است. آنچه در طرح تحول نظام سلامت به آن اشاره شده، پیشگیری اولیه از مصرف موادمخدر است. خوشبختانه با توجه به اجرای طرح تحول نظام سلامت و حمایت های وزارت بهداشت توانستیم یکسری از خدمات پیشگیری را در نظام مراقبت های بهداشتی ادغام کنیم. در این بخش عمده تمرکز و فعالیت ما آموزش والدین است. همچنین در طرح تحول نظام سلامت بر سلامت رفتاری و تغییر سبک زندگی تأکید شده است. مصرف سیگار، الکل و مواد در این چارچوب قابل پیشگیری است. درچند هفته اخیر صحبت هایی ازسوی برخی از مسئولان درخصوص ورود موادمخدر جدید با عنوان «دیجیتال دراگ» مطرح شده است. این ماده مخدر دقیقا چیست و چگونه عمل می کند؟ تا جایی که ما متوجه شدیم، یک ادعای مطرح شده که فایل های صوتی در یک فرکانس خاصی می تواند اثراتی مشابه با مصرف موادمخدر روی مغز داشته باشد. به همین دلیل هم به آن دیجیتال دراگ یا موادمخدر دیجیتالی می گویند ولی هنوز این مسأله مستند نیست. با توجه به این که محرک های فیزیکی خارجی اثربخشی بسیار ناچیزی روی عملکرد مغز دارند. برخلاف فرآیندهای شیمیایی که به سرعت بخش های مختلفی از مغز را تحت تأثیر قرار می دهد. با توجه به این شرایط به نظر نمی رسد این مکانیزم قابل انجام باشد. این که تنها با شنیدن صدا فردی حالت نشئگی پیدا کند، چندان با یافته های علمی ما همخوانی ندارد. ولی باید صبر کرد تا مستنداتی بیشتری در این خصوص مطرح شود. برای کنترل و کاهش آسیب های اعتیاد کودکان و نوجوانان چه برنامه هایی دارید؟ چندی پیش با همکاری دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی طرحی با عنوان بسته درمانی اعتیاد کودکان و نوجوانان در وزارت بهداشت آماده شد که به زودی به صورت آزمایشی در برخی از مناطق اجرا می شود و پس از ارزیابی نهایی به صورت سراسری درکشور عملیاتی می شود. کمپ های ترک اعتیاد در سال های اخیر رشد زیادی داشتند که در بین آنها مراکز فاقد مجوز و غیرقانونی هم کم نیستند، وزارت بهداشت برای کنترل و نظارت بر این مراکز چه اقداماتی انجام داده است؟ براساس قانون وزارت بهداشت و سازمان بهزیستی متولی صدور مجوز برای راه اندازی این مراکز هستند ولی واقعیت این است که دانشگاه های علوم پزشکی به ندرت مجوز فعالیت این مراکز را صادر کرده اند. بیشتر این مراکز میان مدت اقامت بیماران مبتلا به اعتیاد مجوزشان را از سازمان بهزیستی دریافت کرده اند ولی ما به عنوان یکی از اعضای کمیته نظارت استان ها به صورت گروهی بر فعالیت تمام کمپ ها نظارت داریم. چند وقت پیش خبری مبنی بر راه اندازی نخستین کمپ ترک اعتیاد به الکل در خبرگزاری ها منتشر شد، در این خصوص این مرکز و نحوه فعالیت آن بیشتر توضیح دهید؟ در مورد این که ما نیاز به راه اندازی مرکزی تخصصی برای الکل داریم یا این که این خدمات درهمین مراکز موجود ارایه شود، در وزارت بهداشت بحث های زیادی انجام شد. درنهایت روش دوم به دلیل ملاحظات فرهنگی و اقتصادی انتخاب شد. براین اساس در مراکز جنرال ترک اعتیاد خدمات درمانی ترک اعتیاد الکل ارایه می شود. در فاز نخست ١٥٠ مرکز منتخب که صلاحیت های لازم را دارند، طرح پایلوت درمان اعتیاد به الکل را آغاز می کنند. البته الکل بعد از مواد افیونی و مواد محرک در رتبه سوم متقاضی دریافت خدمات درمانی قرار دارد. در این طرح در شهرهای اصلی مراکز بستری مبتلایان به اعتیاد الکل هم راه اندازی شده است. حرف آخر؟ حرف آخر این که اعتیاد یک بیماری مزمن است و مبتلایان علاقه مند به درمان برای بهبودی کامل باید صبر داشته باشند. چندین سال تخریب و عود بیماری اعتیاد با چند ماهه درمان نمی شود.شهروند
دوشنبه ، ۱۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
گوناگون
پربازدیدترینها