به بهانه شهادت دخت نبي اكرم(ص)؛ حضرت فاطمه زهرا (س) سرور زنان جهان و اسوه عفت و فضيلت

واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: به بهانه شهادت دخت نبي اكرم(ص)؛ حضرت فاطمه زهرا (س) سرور زنان جهان و اسوه عفت و فضيلت

تهران- خبرگزاري ايسكانيوز: بار ديگر عطر ياس كبود در كوچه و پس كوچه‌هاي شهر پيچيد و بر هر كوي و برزن ، علم‌هاي سياه به نشانه عزا و غم بالارفته و عطر شهادت يگانه دختر امين عرب در باغچه دل‌هاي مسلمانان غوغا كرده است و مردان و زنان، اين روزها در رثاي آن بانوي از دست رفته در درياي حزن غوطه‌ورند.

مرواريد اشك در ماتم او خجل است زيرا مهر فاطمه( س) چون مهر بر دل هاي حزين حك شده است.
ستارگان آسمان در رثاي آن بانو عزادارند ، نمي‌درخشند و ماه يگانه فرمانرواي دشت سياه شب ، از شرم در دل كوه پنهان شده است.
گفتند و گفتيم كه فاطمه فاطمه است و بي‌شك او نه فقط دخت پيامبر(ص) ، همسر علي (ع) ، مادر حسن (ع) و حسين (ع) است بلكه او در ميان زنان دنياي اسلام ، محبوب‌ترين و محجوب‌ترين است.
ايشان مظهر دين ، اسوه تقوي ، سرور زنان جهان و الگوي عفت و فضيلت است.
زندگي حضرت فاطمه (س) بانوي نمونه تاريخ بشريت ، در طول قرون و اعصار متمادي الگويي ارزنده و پرارزش براي زنان مومن و خداجوي بوده و گذشت زمان نيز بر شكوه و عظمت اين الگو افزوده است.
حضرت " فاطمه زهرا(س) درسال پنجم بعثت در روز بيستم جمادي الثاني ، در حالي كه ‪ ۴۵‬سال ازولادت پيامبراسلام (ص)مي‌گذشت،در مكه ديده به جهان گشود.
ايشان را به نام‌هاي فاطمه و القابي چون زهرا، صديقه ، طاهره ، راضيه ، مرضيه، مباركه، عذرا، بتول ، محبوبه ،سيده النسا، سيده نساء‌العالمين و خيرالنساء مي‌خواندند.
از جمله كنيه‌هاي آن حضرت ام‌الحسن،ام الحسين ،ام المحسن ، ام الائمه و از همه والاتر ام ابيها است كه اين يكي از زيباترين كنيه‌هاي آن حضرت است و به معناي "مادر پدر" است.
و اين كنيه آخري را رسول خدا صلي الله و عليه و اله و سلم بر زهرا گذاشته بود ، چرا كه براي او همچون مادري دلسوز بود.
"پس از رحلت پيامبر ، مصيبت‌هاي فراواني قلب زهرا(س) را فشرد و زندگي را براي او تلخ و غير قابل تحمل كرد ، از يك سو فقدان پيامبر كه هم پدر بود و هم راهنما و از سوي ديگر رفتار توطئه‌گران در غصب خلافت امير مومنان علي (ع) ، او را ازرد.
اين رنجها و مشقت‌ها زخمي ناآشنا را بر دل فاطمه ( س) نهاد چنانچه گفته مي‌شود زهرا (س) پس از وفات پدر چند ماهي بيشتر زندگي نكرد و در ان همان مدت كوتاه ان قدر گريه كرد تا ايشان را يكي از بكائين يعني بسيار گريه‌كننده ناميدند.
آن حضرت بسيار به زيارت قبر پدر مي‌رفت و مي‌گريست و ناله مي‌كرد.
سرانجام اندوه طاقت فرساي زهرا(س) و صدماتي كه بر او در دفاع از حريم ولايت وارد آوردند ، او را از پاي درآورد و بيمار و بستري ساخت.
در مدت زندگي حضرت فاطمه (س) بعد از رحلت رسول خدا (ص ) بين مورخان و راويان اختلاف نظراست.
بيشترين وقتي كه گفته‌اند شش ماه است و كمترين وقت چهل روزاست ، ولي معروفترين نظريه آن است كه در سيزدهم جمادي الاولي و ياسوم جمادي الثاني سال ‪ ۱۱‬هجري ،يعني هفتاد و پنج روز و يا نود و پنج روز پس از رحلت رسول گرامي اسلام (ص) ، حضرت فاطمه از دنيا رفت و با شهادت او ياد ياس كبود بر دلها و قلب مسلمين جهان باقي ماند.
او در وصيت نامه خود خطاب به حضرت علي (ع) آورده است : " مرا شبانه غسل بده و كفن كن و مخفيانه به خاك بسپار ، راضي نيستم كساني كه پهلويم را شكستند و كودكم را سقط كردند و اموالم را مصادره كردند به تشييع جنازه‌ام بيايند و برايم نماز بخوانند ، قبرم را نيز مخفي كن."
امروز قبر آن حضرت از ديدگان ما پنهان است اما سه مكان را محل دفن آن حضرت مي‌پندارند.
خانه خود فاطمه (س) ، بين قبر و منبر حضرت رسول خدا (ص) و قبرستان بقيع از جمله مكان‌هايي هستند كه گفته مي‌شود فاطمه (س) در خاك مقدس آنان آرميده است./125
جمعه 17 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسکانیوز]

[مشاهده در: www.iscanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 286]